bezsilność
Wprowadzenie
Wprowadzenie Poczucie bezradności wynika z wyjaśnień dr Wooke, dlaczego zmaltretowana kobieta nie może podjąć inicjatywy, aby zakończyć gwałtowne małżeństwo. Słowo „bezradność” pochodzi od psychologa Martina, eksperymentu Shaligwen w latach sześćdziesiątych. Oczekiwanie, że „przyszłych wyników nie da się kontrolować” i „niekontrolowanych wyników” sprawia, że ludzie czują, że są bezsilni lub nieswojo z powodu zdarzeń zewnętrznych, ich własne reakcje są nieskuteczne, a perspektywy są beznadziejne. Nawet jeśli będą się starać, nie osiągną rezultatów. : „Wynik jest niekontrolowany” Poznanie i oczekiwania sprawiają, że ludzie czują się bezradni.
Patogen
Przyczyna
Osoby przypisują brak kontroli:
(1) Stałe, a nie tymczasowe.
(2) Nieodłączne czynniki osobowości, a nie czynniki sytuacyjne.
(3) Przeniknij do wielu aspektów życia. Łatwo doprowadzić do wyuczonej bezradności.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Wykrywanie pierwiastków śladowych w ciele człowieka
Pacjenci opracowują samokompetentne strategie, które ostatecznie prowadzą do ich wysiłków, aby uniknąć niepowodzenia. Dążą do nieosiągalnych celów, opóźniają pracę lub po prostu wykonują zadania bez wysiłku. Są w depresji i przejawiają się w postaci gniewu. Pacjenci opracowują samokompetentne strategie, które ostatecznie prowadzą do ich wysiłków, aby uniknąć niepowodzenia. Dążą do nieosiągalnych celów, opóźniają pracę lub po prostu wykonują zadania bez wysiłku. Są w depresji i przejawiają się w postaci gniewu.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Bezużyteczność: Często u emerytów w podeszłym wieku i pacjentów z depresją endogenną. Zespół emerytalny osób starszych jest złożoną psychologiczną nienormalną reakcją, głównie pod względem emocji i zachowań. Pacjentom z endogenną depresją często towarzyszy silne obwinianie się, poczucie winy i bezużyteczność oraz negatywne nastawienie do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Nastrój pacjenta jest niski i nie jest współmierny do sytuacji. Może być od ponurego i nieszczęśliwego po smutek, a nawet stan otępienia. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawy psychotyczne, takie jak omamy i urojenia.
Niekompetencja: Występuje często w zaburzeniach adaptacyjnych. Występowanie choroby trwa dłużej niż 1–3 miesiące po wystąpieniu zdarzeń stresowych. Objawy kliniczne pacjentów są bardzo różne, głównie z powodu zaburzeń emocjonalnych i behawioralnych. Zaburzenia adaptacyjne są spowodowane długotrwałym stresem lub trudną sytuacją, a także wadami osobowości pacjenta, powodującymi zaburzenia emocjonalne, takie jak kłopoty i depresja, a także zachowania nieprzystosowawcze (takie jak odstawienie, nieuwzględnianie higieny, nieregularne życie itp.) Oraz zaburzenia fizjologiczne ( Przewlekłe zaburzenia psychogenne, takie jak słaby sen, utrata apetytu itp. Oraz upośledzenie funkcji społecznych.
