Nowa rekonstrukcja krtani

Nowa rekonstrukcja krtani to nowa technologia opracowana w latach 80. Jej pionierem był Huang Henian z Uniwersytetu Medycznego w Szanghaju w 1981 r. Stosuje się go głównie u pacjentów z rakiem krtani, którzy potrzebują subtotalnej laryngektomii, aby zrekonstruować trzy funkcje wymowy, oddychania i połykania krtani na podstawie usunięcia zmian. Rekonstrukcja krtani jest metodą zapoczątkowaną przez Arslana Serafiniego (1971) bezpośrednim zespoleniem tchawicy i gardła. Poprawiono, ale wciąż pojawiają się doniesienia o błędnym połykaniu, które może prowadzić do infekcji płuc, a nawet blokować drogi oddechowe, powodując uduszenie. Sprzeczność wymowy i funkcji połykania nie została właściwie rozwiązana. Głównym powodem jest wycięcie tchawicy szyi. Strukturalnie nie był w stanie zastąpić funkcji fizjologicznej krtani. Dlatego rolą nowej rekonstrukcji krtani jest stworzenie autologicznej chrząstki, kości, mięśni i tkanki nerwowej do rekonstrukcji.