Wewnętrzna fiksacja
Operacja wykorzystująca metalowe śruby, płytki stalowe, igły śródszpikowe, druty stalowe lub płytki kostne do bezpośredniego mocowania złamanych kości wewnątrz lub na zewnątrz złamanej kości nazywana jest fiksacją wewnętrzną. Ten rodzaj operacji stosuje się głównie w celu zmniejszenia złamań i osteotomii w celu utrzymania zmniejszenia złożonego końca. Główną zaletą fiksacji wewnętrznej jest to, że może ona lepiej utrzymywać anatomiczną redukcję złamania, która jest bardziej bezpośrednia i skuteczna niż zwykłe fiksacja zewnętrzna, i jest bardziej skuteczna w zapobieganiu działaniom typu nożycowego lub obrotowym na końcu złamania. Ponadto niektóre wewnętrzne fiksacje mają silny efekt podparcia. Pooperacyjny może być stosowany z niewielką fiksacją zewnętrzną lub bez niej, co może zmniejszyć zakres i czas fiksacji zewnętrznej. Silna fiksacja wewnętrzna sprzyja funkcjonalnemu treningowi zranionych kończyn i wczesnych pobudek, zmniejszając długoterminowy odpoczynek w łóżku. Powikłania (takie jak opadające zapalenie płuc, zakrzepica żylna, kamienie pęcherza moczowego itp.). Jednak należy dobrze zrozumieć wady utrwalenia wewnętrznego. Bez względu na rodzaj metalowego fiksacji wewnętrznej, zawsze jest to ciało obce dla ludzkiego ciała W praktyce klinicznej osteoporoza lub rozluźnienie fiksacji wewnętrznej często występuje pod fiksacją wewnętrzną i wokół niej. Po wystąpieniu zakażenia metalowe ciała obce mogą poważnie utrudniać gojenie się ran i złamań. Jednocześnie umieszczenie fiksacji wewnętrznej wymaga intensywnego usuwania tkanek miękkich i okostnej, co nieuchronnie wpływa na przepływ krwi i opóźnia gojenie złamań. W związku z rozwojem technologii aseptycznej techniki chirurgiczne są stale biegłe, a jakość metalowej fiksacji wewnętrznej jest stopniowo poprawiana. Właściwy wybór fiksacji wewnętrznej może rzeczywiście poprawić leczenie niektórych złamań. Należy jednak zauważyć, że jednostronne dążenie do anatomicznej redukcji złamań i nadużywania fiksacji wewnętrznej jest wyjątkowo błędne, a wskazania muszą być ściśle kontrolowane. Jednocześnie należy uznać, że fiksacja wewnętrzna jest tylko tymczasowym środkiem utrzymującym redukcję. Chociaż ma pewne działanie wspomagające, nie może zastąpić gojenia się złamań. Po operacji należy podjąć różne środki ochronne, dopóki złamanie się nie zagoi. W przeciwnym razie nastąpi zmęczenie, zgięcie lub złamanie wewnętrznego utrwalenia. Zgodnie z koncepcją, że silne wewnętrzne utrwalenie z pewnym naciskiem między końcami złamania może tworzyć pierwotne wygojenie złamania (to znaczy koniec złamania jest bezpośrednio połączony z końcem kości przez nową kość bez przechodzenia przez nasadę), różne wewnętrzne wiązania ściskające (takie jak Oprócz płyt dociskowych, śrub kompresyjnych itp.), Oprócz promowania gojenia złamań, można zastosować zewnętrzne mocowanie przy niewielkim lub zerowym zastosowaniu do wczesnego ruchu, a nawet do obciążania. Utrwalanie wewnętrzne przez kompresję ma również nieodłączne wady związane z ogólnym utrwalaniem wewnętrznym, a jednocześnie silne wiązanie wewnętrzne może nadal powodować zanik kości w miejscu złamania, a nawet ponowne złamanie występuje po usunięciu wiązania wewnętrznego.
