Przetoka tętniczo-żylna płucna

Przetoka tętniczo-żylna płucna jest wrodzoną wadą naczyń płucnych. Naczynia krwionośne rozszerzają się i zwijają lub tworzą jamisty naczyniak krwionośny płucny. Krew tętnicza płucna przepływa bezpośrednio do żył płucnych, nie przechodząc przez pęcherzyki płucne. Tętnice płucne i żyły komunikują się bezpośrednio, tworząc zwarcie. Po raz pierwszy opisany przez Churtona w 1897 roku, nazywał się tętniakiem mnogim płuc. W 1939 r. Smith zastosował angiografię sercowo-naczyniową w celu potwierdzenia choroby. W literaturze istnieje wiele nazw, takich jak guzy tętniczo-żylne płucne, krwotok płucny i teleangiektazja z tętniakiem tętnicy płucnej. Ponadto choroba ma charakter rodzinny i jest związana z czynnikami genetycznymi, takimi jak dziedziczna teleangiektazja (choroba Rendu-Oslera-Webera).