Oparz rany blade lub zwęglone

Klasyfikacja oparzeń jest obecnie przyjmowana w Chinach metodą trzech stopni ćwiartki, która dzieli się na into stopnia, płytkiego Ⅱ stopnia, głębokiego Ⅱ stopnia i Ⅲ stopnia w zależności od głębokości oparzenia. Zwyczaj kliniczny nazywa się Ⅰ stopniem, płytkim Ⅱ stopniem dla płytkiego oparzenia, głębokim Ⅱ stopniem, Ⅲ stopniem dla głębokiego oparzenia. Oparzenia bladym lub zwęglonym węglem drzewnym to oparzenia III stopnia. Oparzenia trzeciego stopnia: angażują całą warstwę skóry, a nawet tłuszcz podskórny, mięśnie i narządy wewnętrzne. Rana była blada lub zwęglona, ​​bez bólu, bez pęcherzy, bez wrażeń, a twarda i skóropodobna. Po 3 do 4 tygodniach powierzchnia tkanki ziarninowej pozostaje po zrzuceniu strupu, blizny pozostają po wygojeniu, a funkcja skóry zostaje utracona, powodując deformacje. Oparzenia kwasem na ogół nie pęcherze i szybko stają się strupami. Oparzenia kwasem siarkowym, kwasem azotowym i kwasem solnym były odpowiednio ciemnobrązowe, żółto-brązowe i żółte; im głębsze wypalenie, tym ciemniejszy kolor wypalenia, tym wyraźniejsze wcięcie i twardsza tekstura. Rany po oparzeniu alkalicznym są lepkie lub mydlane, spalone, wypłukane i mają małe pęcherze, które są na ogół głębokie. Po opadnięciu spalonej lub nekrotycznej tkanki rany zwisają, a brzegi skradają się, często nie zagojone. Ponadto można łatwo oszacować, że oparzenia kwasem są głębsze. Oparzenia alkaliami i inne oparzenia chemiczne nadal się pogłębiają. Głębokość weryfikacji należy wielokrotnie szacować. Ciężkie oparzenia: może wpływać na różne narządy i tkanki w całym ciele oraz szereg procesów patofizjologicznych, takich jak zaburzenia elektrolitowe wody i soli, zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, wstrząs, DIC, zaburzenia równowagi immunologicznej, infekcje wtórne, zaburzenia czynności serca i zaburzenia oddychania itp. W szczególności upośledzona funkcja oddechowa jest jedną z ważnych przyczyn śmierci.