Proliferacyjne zapalenie okostnej

Okostna składa się z gęstej tkanki łącznej, która pokrywa powierzchnię kości inną niż powierzchnia stawowa, a wiele wiązek włókien rozciąga się do kości. Ponadto ścięgna i więzadła przymocowane do kości są tkane z okostną. Dlatego okostna i kość są bardzo ściśle połączone. Okostna jest bogata w naczynia krwionośne i nerwy i jest rozprowadzana w kościach i szpiku kostnym przez otwory odżywcze kości. Jama szpiku kostnego i siatka gąbczasta kości są również wyłożone cienką warstwą błony tkanki łącznej zwanej śródbłonkiem. Wewnętrzna warstwa okostnej i błona śródbłonkowa mają zdolność różnicowania się w osteocyty i osteoklasty, tworząc nowe Jakość kości oraz zniszczenie i transformacja kości, która została wygenerowana, mają ogromne znaczenie dla występowania, wzrostu i naprawy kości. W dzieciństwie osteoblasty w okostnej mogą stale wytwarzać nową tkankę kostną, pogrubiać powierzchnię kości, zwiększać gęstość kości i leczyć się po złamaniu - regeneracja kości zależy również od osteoblastów. Jeśli okostna zostanie zbytnio usunięta podczas operacji, odżywianie i regeneracja kości będzie utrudniona, co wpłynie na gojenie się końca złamania, a nawet spowoduje martwicę kości. U osób starszych okostna jest cieńsza, a zdolność różnicowania osteoblastów i osteoklastów jest osłabiona, więc funkcja naprawy kości jest zmniejszona.