Labirynt membranowy

Choroba Ménière'a, zwana również wodniczkami labiryntowymi, jest chorobą ucha wewnętrznego spowodowaną napadowym zawrotem głowy, zmienną głuchotą i szumem usznym spowodowanym obrzękiem błony wewnętrznej ucha. W 1861 r. Francuski uczony Ménière po raz pierwszy odkrył, że choroba błędnika może powodować zawroty głowy, szum w uszach i utratę słuchu w wyniku sekcji zwłok, jednak przypadek opisany przez Ménière faktycznie zmarł z powodu krwotoku w uchu wewnętrznym na białaczkę, a nie tak zwanego labiryntu błonowego. Choroba zwykle rozwija się w jednym uchu i częściej występuje u młodych dorosłych.