Miażdżyca naczyń mózgowych

Miażdżyca tętnic mózgowych odnosi się do przewlekłej encefalopatii, takiej jak otępienie miażdżycowe i porażenie rzekomobłoniaste spowodowane zespołem neurastenii spowodowanym wielokrotnym zawałem mózgu, zmiękczeniem, martwicą i atrofią po miażdżycy mózgu. Miażdżyca tętnic mózgowych jest częścią miażdżycy układowej, a także stanowi główną podstawę ostrego krążenia mózgowego, zwłaszcza niedokrwiennego ataku mózgu. Jest to ogólny termin oznaczający zwyrodnienie ściany tętnicy mózgowej i stwardnienie wywołane różnymi czynnikami. W tym miażdżyca naczyń mózgowych (duże i środkowe tętnice), małe miażdżyca tętnic oraz zmiany szkliste małych tętnic, o których często mówi się w medycynie, nazywane są miażdżycą naczyń mózgowych. Ponieważ proces powstawania miażdżycy jest dość powolny, miażdżyca nie rozwija się aż do starości, ale stopniowo rozprzestrzenia się i pogarsza wraz z wiekiem. Większość pacjentów niekoniecznie ma objawy kliniczne, więc często jest to łatwe. Ignorowane przez ludzi. Jednak wraz ze stopniowym postępem miażdżycy mózgu tkanka mózgowa zostanie zmiękczona i nekroza z powodu niedokrwienia, a komórki mózgowe zdegenerują się i umrą, a na koniec nastąpi zanik mózgu i otępienie miażdżycowe mózgu. U ciężkich pacjentów mogą wystąpić ciężkie udary (krwotok śródmózgowy i zawał mózgu), które zagrażają życiu, a nawet jeśli przeżyją, nadal występują ciężkie następstwa. Dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie i zapobieganie miażdżycy naczyń mózgowych. Istnieje wiele przyczyn powstawania tej choroby: zgodnie z badaniami epidemiologicznymi stwierdzono, że nieprawidłowy metabolizm tłuszczu i cholesterolu, nadciśnienie, cukrzyca, otyłość, palenie oraz płeć i wiek mogą stać się czynnikami powodującymi miażdżycę naczyń mózgowych.