Zator tętnicy szyjnej

Tętnica szyjna wspólna jest główną tętnicą głowy i szyi, która rozgałęzia się do tętnic szyjnych wewnętrznych i zewnętrznych na górnej krawędzi chrząstki tarczycy. Częstość występowania urazowej zatorowości jest większa w wewnętrznej tętnicy szyjnej. Ponieważ wewnętrzne tętnice szyjne dostarczają krew do mózgu i optyki, konsekwencje zatorowości są poważne. Zator tętnicy szyjnej wewnętrznej może występować w przebiegu szyjki macicy, skrętu mięśniowatych, jamistych lub górnych. Według analizy 70 przypadków 85% wystąpiło w szyi, a 10% w kości skalnej. Zator tętnicy szyjnej wewnętrznej występuje najczęściej po stłuczeniu szyi, u pacjentów może wystąpić przemijający niedokrwienie mózgu, a następnie objawy neurologiczne. Jest to cecha charakterystyczna zatorowości tętnicy szyjnej wewnętrznej. Łagodzenie skurczu naczyń i leczenie przeciwzakrzepowe może kontrolować rozwój zakrzepu. W razie potrzeby wykonuje się trombektomię tętnicy szyjnej wewnętrznej.