Nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy, termin medyczny odnoszący się do „tarczycy”: jest objawem klinicznym spowodowanym nadmiernymi hormonami tarczycy, podczas gdy nadczynność tarczycy ogranicza się do tarczycy. Zatrucie tarczycy spowodowane własną syntezą hormonów i wydzielaniem. Nadczynność tarczycy jest chorobą immunologiczną, najczęściej atakowaną jest tarczyca, oczy i rzadki obrzęk śluzowy piszczeli. Nadczynność tarczycy objawia się objawami takimi jak kołatanie serca, drażliwość, pocenie się, drżenie rąk lub spowolnienie akcji serca, zmęczenie, zimno i obrzęk. Dane ankietowe z Oddziału Endokrynologii Chińskiego Stowarzyszenia Medycznego w 2013 r. Wykazały, że zapadalność na nadczynność tarczycy w Chinach wyniosła 3,7%; średnio co 27 ​​osób chorował na nadczynność tarczycy; najczęściej występowała w grupie wiekowej od 20 do 40 lat, szczególnie wśród kobiet.