Lepkość pełnej krwi

Lepkość pełnej krwi odnosi się do oporu spowodowanego tarciem, gdy dwie sąsiednie równoległe warstwy płynu przemieszczają się wzajemnie podczas przepływu krwi. Lepkość krwi pełnej jest kompleksowym przejawem lepkości surowicy, hematokrytu, odkształcalności i zdolności agregacji czerwonych krwinek, właściwości reologicznych płytek krwi i białych krwinek. Ponadto na lepkość krwi mają również wpływ właściwości fizyczne i chemiczne krwi (takie jak temperatura, pH, osmolalność itp.) Oraz czynniki naczyniowe. Lepkość krwi jest również związana z perfuzją krwi, więc lepkość pełnej krwi ma dwa rodzaje lepkości: wysokie ścinanie i niskie ścinanie. Wysoka lepkość ścinania odzwierciedla odkształcalność czerwonych krwinek, niska zdolność odkształcania, wysoka lepkość krwi; niska lepkość ścinania odzwierciedla zdolność agregacji czerwonych krwinek, agregacja czerwonych krwinek i wzrost lepkości krwi. Pomiar lepkości krwi pełnej może stanowić odniesienie dla wielu chorób klinicznych, szczególnie w diagnozowaniu i leczeniu oraz zapobieganiu stanom przed zakrzepowym i chorobom zakrzepowym.