kortyzol w ślinie

Pomiar poziomu kortyzolu w nocnej ślinie ma doskonałą swoistość i czułość w badaniu przesiewowym zespołu Cushinga. Składnik śliny stanowi ponad 99% wody, z czego materia organiczna stanowi około 0,5%, a materia nieorganiczna około 0,2%. Ponadto istnieje niewielka liczba czerwonych krwinek, komórek nabłonkowych i tym podobnych. Istnieje wiele czynników wpływających na wydzielanie śliny, takich jak czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Dlatego skład śliny nie jest wystarczająco stały, a czas zbierania jest korzystnie ograniczony do 2 do 4 godzin po południu. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badania ustnego: badanie płynów ustrojowych Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wyniki analizy: Poniżej normy: Występuje w gruźlicy kory i atrofii kory nadnerczy, niedoczynności przysadki, niedoczynności tarczycy, przewlekłej chorobie wyniszczającej, amyloidozie, białaczce, wrodzonym rozroście nadnerczy, niedoborze CBG (globuliny wiążącej kortykosteron). Wartość normalna: Kortyzol ze śliny: 8,39-8,99 nmola / l Powyżej normalnego: Występuje w przerostu nadnerczy, guzach (takich jak gruczolak nadnerczy, rak trzustki, rak tarczycy, rak jąder, rak piersi), prosta otyłość, operacja, uraz, zawał mięśnia sercowego, rak płuc owsa, nadczynność tarczycy i tak dalej. Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Podczas pobierania śliny nanieś ciepłą wodę na ślinę i zbierz ją 5–10 minut po zakończeniu. Wartość normalna Od 8,39 do 8,99 nmol / l. Znaczenie kliniczne 1, niższy Występuje w gruźlicy kory i atrofii kory nadnerczy, niedoczynności przysadki, niedoczynności tarczycy, przewlekłej chorobie wyniszczającej, amyloidozie, białaczce, wrodzonym rozroście nadnerczy, niedoborze CBG (globuliny wiążącej kortykosteron). 2, powstanie Występuje w przerostu nadnerczy, guzach (takich jak gruczolak nadnerczy, rak trzustki, rak tarczycy, rak jąder, rak piersi), prosta otyłość, operacja, uraz, zawał mięśnia sercowego, rak płuc owsa, nadczynność tarczycy i tak dalej. Niskie wyniki mogą być chorobami: względy wrodzonego przerostu nadnerczy Podczas zbierania śliny nałóż ciepłą wodę do płukania jamy ustnej i zbierz ją 5–10 minut po zakończeniu. W momencie pobrania cewnik można bezpośrednio wykorzystać do pobrania z otworu każdego gruczołu lub naturalnie płynącą ślinę można zebrać w czystej probówce. Jeśli naturalnie nie jest łatwo pozbyć się śliny, użyj niewielkiej ilości sterylnej waty, aby umieścić ją pod językiem na kilka minut i wyjmij ściśniętą wacik, aby uzyskać ślinę. Proces kontroli Metoda podzielona jest na trzy etapy, a mianowicie reakcję antygen-przeciwciało, rozdział B i F oraz oznaczenie radioaktywności. 1, reakcja na antygen i przeciwciało Próbkę (nieznakowany antygen), znakowany antygen i surowicę odpornościową kolejno dozowano do małej probówki i pozostawiono w temperaturze pokojowej (15 do 30 ° C) na 24 godziny, aby w pełni konkurować o wiązanie. Separacja 2, B, F. Istnieje wiele technik separacji i powszechnie stosuje się metodę strącania. (1) Druga metoda precypitacji przeciwciał: znana również jako metoda diaciała, po tym, jak badany antygen specyficznie reaguje z pierwszym przeciwciałem, dodaje się odpowiednie drugie przeciwciało, dzięki czemu powstaje kompleks antygen-pierwsze przeciwciało-drugie przeciwciało Wytrącony antygen B jest oddzielany od wolnego antygenu F przez wirowanie. Ta metoda to precypitacja, całkowite oddzielenie, niskie niespecyficzne wiązanie. Jednak ilość drugiego przeciwciała jest duża, a koszt jest wysoki. Ponadto stężenie próbki oraz obecność lub brak antykoagulantu mogą w pewnym stopniu wpływać na wyniki. (2) Metoda strącania glikolu polietylenowego (PEG): białko znajduje się w punkcie izoelektrycznym, a warstwa hydratacyjna jest niszczona, co powoduje wytrącanie białka. Zaletą tej metody jest to, że PEG jest dogodny do przygotowania, niedrogi i szybki do oddzielenia. Wadą jest to, że istnieje wiele niespecyficznych osadów, a rozdział jest niepełny. (3) Metoda wytrącania drugiego przeciwciała-glikolu polietylenowego: Ta metoda ma nie tylko zaletę szybkiego wytrącania metodą PEG, ale także utrzymuje efekt specyficznego wytrącania drugiego przeciwciała, zmniejsza ilość drugiego przeciwciała i zmniejsza stężenie PEG, dzięki czemu Określone osady są redukowane. (4) Metoda adsorpcji węgla aktywnego: Wolna część małej cząsteczki jest adsorbowana przez aktywność powierzchniową węgla aktywnego. Na przykład warstwę dekstranu powleka się na powierzchni węgla aktywnego, aby utworzyć siatkę o określonej średnicy porów na powierzchni, umożliwiając w ten sposób ucieczkę małych cząsteczek wolnego antygenu lub haptenu i ich adsorpcję, podczas gdy kompleks makrocząsteczkowy jest wykluczony. Po przereagowaniu antygenu i przeciwciała dodaje się węgiel aktywowany dekstranem i pozostawia na 5 do 10 minut, tak aby wolny antygen został zaadsorbowany na cząstkach węgla aktywnego, a cząsteczki wytrąciły się przez wirowanie, a supernatant zawiera znakowany antygen. 3. Oznaczanie radioaktywności Po rozdzieleniu B i F można zmierzyć radioaktywność. Istnieją dwa rodzaje przyrządów pomiarowych: ciekły licznik scyntylacyjny (pomiar promieni beta) i kryształowy licznik scyntylacyjny (pomiar promieni gamma). Jednostką zliczania jest liczba impulsów elektrycznych wysyłanych przez detektor w jednostkach cpm (liczba impulsów / min). Krzywa standardowa jest wymagana dla każdego pomiaru, a różne stężenia standardowego antygenu są wykreślane na odciętej, a odpowiednia zmierzona radioaktywność jest wykreślana na rzędnej. Radioaktywność może być opcjonalnie B lub F, i można również zastosować obliczone wartości B / B + F, B / F lub B / B0. Próbki należy oznaczać podwójnie, pobierać średnią wartość, a odpowiadające stężenie antygenu wykrywa się na krzywej standardowej. Nie nadaje się dla tłumu Nie Działania niepożądane i ryzyko Nie