Osoczowy hormon antydiuretyczny (ADH)

Wazopresyna w osoczu jest hormonem wydzielanym przez podwzgórze w ludzkim ciele i uwalnianym w przysadce mózgowej, może zwiększać zdolność do wchłaniania zwrotnego w kanalikach nerkowych, zapobiegać masowemu odpływowi wody, zapobiegać diurezie i utrzymywać normalną koloidalną penetrację osocza. Sub ma zatem duży wpływ na funkcję wzbogacania nerek. Zmiany czynników, takich jak objętość krwi i ciśnienie krwi, wpływają na wydzielanie mocznika. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badań sercowo-naczyniowych: badanie biochemiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wyniki analizy: Poniżej normy: Zmniejszony moczówki prostej, wprowadzić dużą ilość roztworu izotonicznego, dużo wody pitnej. Wartość normalna: ADH w osoczu: 1,0–1,5 ng / l Powyżej normalnego: Zwiększone nadmierne wydzielanie hormonu antydiuretycznego, krwotok, obrzęk, odwodnienie, złośliwe nadciśnienie, choroba Addisona (choroba Addisona), niedoczynność przedniego płata przysadki, moczówka prosta w przebiegu cukrzycy, źle kontrolowana cukrzyca. Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Nie jedz zbyt tłustych, wysokobiałkowych potraw na dzień przed pobraniem krwi, unikaj intensywnego picia. Zawartość alkoholu we krwi wpływa bezpośrednio na wyniki testu. Na czczo 12 godzin przed pobraniem krwi weź świeżą krew żylną na pusty żołądek. Wartość normalna Test radioimmunologiczny 1,0 do 1,5 ng / L (1,0 do 1,5 pg / ml) (Uwaga: konkretna wartość odniesienia zależy od każdego laboratorium). Znaczenie kliniczne 1, podwyższone w nadmiernym wydzielaniu hormonu antydiuretycznego, krwotoku, obrzęku, odwodnieniu, złośliwym nadciśnieniu, chorobie Addisona (choroba Addisona), niedoczynności przedniego płata przysadki, moczówki moczówki nerek, źle kontrolowanej cukrzycy. 2, zmniejszona moczówka prosta, wprowadza dużą ilość roztworu izotonicznego, dużą ilość wody pitnej. Niskie wyniki mogą być chorobami: dzieci z moczówką mokrą wyniki mogą być wysokie choroby mogą być: moczówka moczowodowa nerek, względy nadciśnienia złośliwego Po pierwsze, środki ostrożności przed pobraniem krwi 1, nie jedz tłustych, wysokobiałkowych pokarmów dzień przed krwią, aby uniknąć intensywnego picia. Zawartość alkoholu we krwi wpływa bezpośrednio na wyniki testu. 2, na czczo 12 godzin przed pobraniem krwi, weź świeżą krew żylną na pusty żołądek. 3, powinien rozluźnić się podczas pobierania krwi, aby uniknąć skurczu naczyń krwionośnych spowodowanego strachem, zwiększyć trudność pobierania krwi. 4, palacze, stan stresu (np. Oparzenia, głód, operacja itp.) Mogą zwiększyć ADH; przeziębienie, picie może zmniejszyć ADH. Po drugie, należy zwrócić uwagę po pobraniu krwi 1. Po pobraniu krwi konieczne jest miejscowe uciśnięcie w otworze przez 3-5 minut, aby zatrzymać krwawienie. Uwaga: Nie pocieraj, aby nie spowodować krwiaka podskórnego. 2, czas prasowania powinien wystarczyć. Każda osoba ma różny czas krzepnięcia, a niektóre osoby potrzebują trochę dłużej na krzepnięcie. Dlatego, gdy wydaje się, że powierzchnia skóry krwawi, ucisk zostaje natychmiast zatrzymany, a krew może zostać wniknięta do skóry z powodu niepełnej hemostazy. Dlatego czas kompresji jest dłuższy, aby całkowicie zatrzymać krwawienie. Jeśli występuje tendencja do krwawienia, czas kompresji należy wydłużyć. 3, po pobraniu krwi objawy omdlenia, takie jak: zawroty głowy, zawroty głowy, zmęczenie itp., Należy natychmiast położyć się, wypić niewielką ilość syropu, a następnie przejść badanie fizykalne po ustąpieniu objawów. 4. Jeśli wystąpi miejscowe przekrwienie, użyj ciepłego ręcznika po 24 godzinach, aby przyspieszyć wchłanianie. Proces kontroli Metoda podzielona jest na trzy etapy, a mianowicie reakcję antygen-przeciwciało, rozdział B i F oraz oznaczenie radioaktywności. 1. Reakcja na antygen i przeciwciało: Próbkę (nieznakowany antygen), znakowany antygen i surowicę odpornościową dozuje się kolejno do małej probówki i pozostawia w temperaturze pokojowej (15-30 ° C) na 24 godziny, aby w pełni konkurować o wiązanie. Separacja 2, B, F: różnorodne techniki separacji, powszechnie stosowana metoda strącania. (1) Druga metoda precypitacji przeciwciał: znana również jako metoda diaciała, po tym, jak badany antygen specyficznie reaguje z pierwszym przeciwciałem, dodaje się odpowiednie drugie przeciwciało, dzięki czemu powstaje kompleks antygen-pierwsze przeciwciało-drugie przeciwciało Wytrącony antygen B jest oddzielany od wolnego antygenu F przez wirowanie. Ta metoda to precypitacja, całkowite oddzielenie, niskie niespecyficzne wiązanie. Jednak ilość drugiego przeciwciała jest duża, a koszt jest wysoki. Ponadto stężenie w surowicy oraz obecność lub brak antykoagulantów może w pewnym stopniu wpływać na wyniki. (2) Metoda strącania glikolu polietylenowego (PEG): białko znajduje się w punkcie izoelektrycznym, a warstwa hydratacyjna jest niszczona, co powoduje wytrącanie białka. Zaletą tej metody jest to, że PEG jest dogodny do przygotowania, niedrogi i szybki do oddzielenia. Wadą jest to, że istnieje wiele niespecyficznych osadów, a rozdział jest niepełny. (3) Metoda wytrącania drugiego przeciwciała-glikolu polietylenowego: Ta metoda ma nie tylko zaletę szybkiego wytrącania metodą PEG, ale także utrzymuje efekt specyficznego wytrącania drugiego przeciwciała, zmniejsza ilość drugiego przeciwciała i zmniejsza stężenie PEG, dzięki czemu Określone osady są redukowane. (4) Metoda adsorpcji węgla aktywnego: Wolna część małej cząsteczki jest adsorbowana przez aktywność powierzchniową węgla aktywnego. Na przykład warstwę dekstranu powleka się na powierzchni węgla aktywnego, aby utworzyć siatkę o określonej średnicy porów na powierzchni, umożliwiając w ten sposób ucieczkę małych cząsteczek wolnego antygenu lub haptenu i ich adsorpcję, podczas gdy kompleks makrocząsteczkowy jest wykluczony. Po przereagowaniu antygenu i przeciwciała dodaje się węgiel aktywowany dekstranem i pozostawia na 5 do 10 minut, tak aby wolny antygen został zaadsorbowany na cząstkach węgla aktywnego, a cząsteczki wytrąciły się przez wirowanie, a supernatant zawiera znakowany antygen. 3. Oznaczanie radioaktywności: Po rozdzieleniu B i F można ustalić radioaktywność. Istnieją dwa rodzaje przyrządów pomiarowych: ciekły licznik scyntylacyjny (pomiar promieni beta) i kryształowy licznik scyntylacyjny (pomiar promieni gamma). Jednostką zliczania jest liczba impulsów elektrycznych wysyłanych przez detektor w jednostkach cpm (liczba impulsów / min). Krzywa standardowa jest wymagana dla każdego pomiaru, a różne stężenia standardowego antygenu są wykreślane na odciętej, a odpowiednia zmierzona radioaktywność jest wykreślana na rzędnej. Radioaktywność może być opcjonalnie B lub F, i można również zastosować obliczone wartości B / B + F, B / F lub B / B0. Próbki należy oznaczać podwójnie, pobierać średnią wartość, a odpowiadające stężenie antygenu wykrywa się na krzywej standardowej. Nie nadaje się dla tłumu Nie Działania niepożądane i ryzyko Nie