Przeciwciała przeciwko jednoniciowemu DNA (ssDNA)

Anty-ssDNA jest jednym z przeciwciał anty-DNA, które jest mniej ważne klinicznie i mniej ważne niż anty-dsDNA DNA jest kompleksem makrocząsteczek, podwójnej helisy utworzonej przez dwa łańcuchy nukleotydowe. Rozerwanie wiązania wodorowego między zasadami po podgrzaniu, a denaturacja DNA powoduje powstanie ssDNA. Miejsce reakcji anty-ssDNA jest głównie zasadą złożoną z puryn i pirymidyn na ssDNA. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja kontroli wzrostu i rozwoju: badanie immunologiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Wyniki analizy: Poniżej normy: Wartość normalna: Nie Powyżej normalnego: Negatywne: Normalne Pozytywne: Wskazuje, że mogą występować choroby reumatyczne. Wskazówki: Wyniki należy połączyć z analizą kliniczną iw razie potrzeby należy je regularnie obserwować. Wartość normalna Negatywne Znaczenie kliniczne Wyniki testu anty-ssDNA nie są specyficzne dla choroby, z wyjątkiem pacjentów z SLE o wysokiej częstości wykrywania (50% do 60%), innych chorób reumatycznych, takich jak mieszana choroba tkanki łącznej (MCTD), toczeń polekowy, twarda skóra Choroby, zapalenie skórno-mięśniowe, zespół Sjogrena, reumatoidalne zapalenie stawów itp. Mają również wskaźnik wykrywalności od 10% do 70%. Gdy anty-dsDNA jest negatywne, a diagnoza SLE nie jest jasna, obecność anty-ssDNA o wysokim mianie jest również przydatna do diagnozy. Ponieważ wiele przeciwciał anty-DNA obecnych w surowicy pacjentów z SLE może jednocześnie reagować z dsDNA i ssDNA, co wskazuje, że mają one ten sam epitop, uważa się, że anty-ssDNA nie można wykluczyć, a nawet prowadzić do patologii nerek. Środki ostrożności Wyniki pomiarów należy połączyć z analizą kliniczną i, jeśli to konieczne, okresowo obserwować. Proces kontroli To samo, co wykrywanie dsDNA. Nie nadaje się dla tłumu Nie ma tabu. Działania niepożądane i ryzyko Nie ma żadnych powiązanych komplikacji i zagrożeń.