wysypka wirusa Coxsackie
Wprowadzenie
Wprowadzenie do wirusa Coxsackie Awaria Coxsackie jest wywoływana przez wirusa Coxsackie (CV), który został nazwany po wybuchu polio w Coxac Village, USA w 1948 roku. Wirus Coxsackie dzieli się na grupy A i B, grupa A. Powoduje to głównie uszkodzenie mięśni szkieletowych u nowonarodzonych szczurów; grupa B może powodować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego i trzewnego. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: kontakt kontaktowy Powikłania: zapalenie opon mózgowych
Patogen
Wysypka wirusowa Coxsackie
(1) Przyczyny choroby
Erupcja wirusa Coxsackie jest spowodowana wirusem Coxsackie (CV).
(dwa) patogeneza
Erupcja wirusa Coxsackie jest spowodowana wirusem Coxsackie (CV), który został nazwany w 1948 r. Przez wybuch polio w wiosce Coxac, a wirus Coxsackie dzieli się na grupy A i B. Grupa A powoduje głównie uszkodzenie mięśni szkieletowych u nowonarodzonych szczurów; Grupa B może powodować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego i wnętrzności, a typowe uszkodzenia związane z chorobami skóry są następujące.
1. Wysypka wirusowa grupy A Coxsacka
(1) Coxsack A9.
(2) Coxsack A4.
2. Wysypka wirusowa Coxsack Group B, COX B1, 3, 5 częściej.
(1) Coxsack B1.
(2) Coxsack B3.
(3) Coxsack B5.
Zapobieganie
Zapobieganie wysypce wirusowej Coxsackie
Z powodu nadmiernego serotypu enterowirusa (prawie 70 typów) nie jest możliwe stworzenie skutecznej i wykonalnej szczepionki, a środki zapobiegawcze są znacznie mniej skuteczne niż polio.
Powikłanie
Powikłania wysypki Coxsackie Powikłania zapalenie opon mózgowych
Czasami może wystąpić zapalenie opon mózgowych i zapalenie płuc.
Objaw
Objawy wysypki wywołane wirusem Coxsackie Częste objawy Wysypka opryszczkowa wysypka biegunka wysięk opłucny ból w klatce piersiowej plwocina powiększenie wątroby i węzłów chłonnych miejscowa limfadenopatia
Erupcja wirusa Coxsackie jest spowodowana wirusem Coxsackie (COX), który został nazwany w 1948 r. Przez wybuch polio w wiosce Coxac, a wirus Coxsackie dzieli się na grupy A i B. Grupa A powoduje głównie uszkodzenie mięśni szkieletowych u nowonarodzonych szczurów; Grupa B może powodować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego i wnętrzności, a typowe uszkodzenia związane z chorobami skóry są następujące.
Wysypka wirusowa Coxsack Group A.
(1) Coxsackie A9: Jest to najłatwiejszy do wyizolowania typ wirusa COX, który często występuje latem, powodując rumień, wysypkę grudkowo-grudkową, pęcherzyk, pęcherze, sinicę itp., Które powstają na twarzy i szyi i stopniowo rozprzestrzeniają się na tułów. Kończyny, dłoń, zmiany skórne około 1 do 2 tygodni ustąpiły, mogą być związane z dławicą opryszczkową, miejscową limfadenopatią, mogą mieć krótkotrwałą gorączkę, czasami zapalenie opon mózgowych, zapalenie płuc, wydzieliny z gardła pacjenta, płyn mózgowo-rdzeniowy, kał Wirus można izolować z krwi.
(2) Coxsackie A4: Występuje gorączka, anoreksja, ślinienie, zapalenie gardła, nieżyt nosa i inne objawy prodromalne. Na twarzy, szyi i ciele (z wyjątkiem pośladków) występują wysypki przypominające odrę lub szkarłatopodobny rumień, który znika w ciągu 1 do 4 dni. Doniesiono, że jest bladożółty, nieprzezroczysty blister o średnicy od 5 do 10 mm, który znika po 1 do 2 tygodniach.
2. Wysypka wirusowa grupy Coxsackie B, COX B1, 3, 5 częściej.
(1) Coxsack B1: Podczas gorączki występują różne wysypki, w tym wysypki podobne do różyczki, łupieżu, pęcherzyków, takie jak choroba dłoniowo-ustnej i dusznica bolesna, które są częste u dzieci.
(2) Coxsackie B3: wysypka, pęcherze i wybroczyny z gorączką, bólem głowy, biegunką, bólami mięśni, powiększeniem wątroby i śledziony, często w lecie, tylko u dzieci.
(3) Coxsackie B5: powoduje głównie zapalenie mózgu, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie osierdzia, zapalenie otrzewnej, zapalenie wątroby, zapalenie jąder, opryszczkową dusznicę bolesną, sporadyczną wysypkę, wysypkę gorącą po wysypce, głównie wysypkę grudkowo-plamistą Do tułowia i kończyn plwocina dłoniowa nie jest zmęczona, a wysypka znika bez pozostawiania śladów. Częściej występuje u niemowląt w wieku poniżej 18 miesięcy. Wirus można izolować z wydzieliny z gardła i płynu mózgowo-rdzeniowego.
Zbadać
Kontrola wysypki wirusa Coxsackie
1. Obraz krwi obwodowej Całkowita liczba białych krwinek jest normalna lub nieznacznie zwiększona.
2. Izolacja wirusa jest główną metodą diagnozy, z zaletami oszczędności, szybkości i dokładności, przy jednoczesnym unikaniu serotypów napotykanych przez metody serologiczne.
Dodatni wskaźnik izolacji wirusa z kału jest najwyższy. Może być dodatni w ciągu 10 dni od wystąpienia. Wirus można izolować z krwi w ciągu 36 godzin przed wystąpieniem gorączki. Pacjenci z zakażeniem układu oddechowego mogą izolować wirusa z wymazu z gardła lub plwociny, płynu mózgowo-rdzeniowego. Dodatni wskaźnik izolowanego wirusa jest niski, ale diagnoza ma ogromne znaczenie. Inne próbki, w tym wysięk opłucnowy, wysięk osierdziowy, mocz, tkankę z biopsji mięśni i tkankę nerwową z autopsji można wysłać do badania. Próbki kału można przechowywać przez 4 dni w temperaturze 4 ° C. Inne próbki należy przechowywać poniżej -7 ° C.
Izolacja wirusów od kału i dróg oddechowych ma jedynie charakter referencyjny, ponieważ może być koinfekcją, a izolacja wirusów od krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego i wysięku osierdziowego jest diagnostyczna, dlatego próbki należy pobierać z wielu źródeł, aby zwiększyć Wiarygodność wyników.
Wirus Coxsackie A można izolować z serotypów A9 i A16 za pomocą hodowli komórkowej. Pozostałe serotypy należy zaszczepić myszami różnymi drogami (podskórnie, dootrzewnowo, do mózgu i tak dalej) w celu wyizolowania wirusa. Następnie potwierdzono to swoistą surowicą odpornościową jako test neutralizacji Ostatnio komórki RD (ludzkie komórki mięsaka prążkowanego mięsaka prążkowanego) użyto do izolacji i hodowli innych wirusów grupy A innych niż Coxsackie A1, A19 i A22. Tkanka B jest pierwszym wyborem do hodowli tkankowej. Typowe szczepy komórek obejmują nerkę małpy, ludzką nerkę zarodkową i komórki Heli. Linia komórek nerki afrykańskiej małpy zielonej (BGM) i linia komórkowa RD są lepsze. Po 2 do 5 dniach obserwuje się działanie cytopatyczne. W celu wstępnej diagnozy, a następnie użycia konkretnej surowicy odpornościowej do testu neutralizacji, cały proces zajmuje około 1–3 tygodni, ale jako diagnoza kliniczna nie musisz czekać na identyfikację serotypów.
3. Badanie serologiczne Ze względu na dużą liczbę serotypów ma ono zastosowanie tylko w następujących przypadkach:
1 Wirus został wyizolowany jako serotyp;
2 stwierdzono, że ma charakterystyczne objawy kliniczne, takie jak epidemiczny ból w klatce piersiowej, który wyraźnie wskazuje, kiedy niektóre przeciwciała (takie jak wirusy grupy B) są stosowane do wykrywania przeciwciał lub kiedy ręce, stopy i choroby jamy ustnej są zwykle wywoływane przez wirusa Coxsackie A16;
3 występuje, gdy pojedynczy wirus serotypowy powoduje epidemie;
4 do badania sero-epidemiologicznego określonego serotypu.
W metodzie testu serologicznego test neutralizacji jest najbardziej specyficzną metodą identyfikacji izolowanego serotypu wirusa, ale jako przeciwciało do wykrywania infekcji enterowirusem test neutralizacji nie jest wystarczająco czuły, a operacja jest skomplikowana i kosztowna, a pacjent jest w trakcie choroby. Przeciwciała neutralizujące zaczęły pojawiać się po 2 tygodniach, osiągając maksimum po 2 do 3 tygodniach i pozostawały przez 3 do 6 lat. Swoistość testu wiązania dopełniacza była niższa, a odsetek przeciwciał heterotypowych był wyższy, ale przeciwciało wiążące dopełniacz pojawiło się jednocześnie z przeciwciałem neutralizującym. Może być stosowany jako podstawa do ostatnich zakażeń przez 2 do 3 miesięcy. Test hamowania hemaglutynacji nie jest użyteczny, ponieważ tylko 1/3 enterowirusa wytwarza erytropoetynę, a nawet niektóre szczepy mogą być wytwarzane w tym samym serotypie. Szczep nie produkuje lektyny erytrocytów. Ostatnio doniesiono, że wykrywa przeciwciało enterowirusowe IgM metodą immunoblottingu. Wskaźnik dodatni wynosi 60%, z których większość jest specyficzna dla grupy (22/31), kilka jest specyficznych dla typu i ma swoistość. Przeciwciała neutralizujące i przeciwciała wiążące dopełniacz są pasywnie przenoszone z matki na dziecko przez łożysko i mleko matki. Lokalne przeciwciała w jelicie mają również działanie ochronne. Doniesiono, że obróbka cieplna wirusa jako antygenu i synteza polipeptydu Antygen wykryto w teście ELISA dla przeciwciała IgG, a czułość (przez izolację wirusa jako kontrolę) wyniosła odpowiednio 0,67 i 0,62, co było wyższe niż test wiązania dopełniacza W 56 przypadkach z ujemną izolacją wirusa miano podwójnej surowicy IgG-ELISA było znaczące. Wzrost wyniósł odpowiednio 13 i 19 lat w przypadku diagnozy klinicznej.
W ostatnich latach doniesiono, że wykrycie RNA enterowirusa w surowicy metodą PCR ma wysoką czułość i swoistość, a wskaźnik dodatni jest znacznie wyższy niż w przypadku hodowli komórkowej.
Diagnoza
Diagnostyka wysypki wirusowej Coxsackie
Kryteria diagnostyczne
Oprócz objawów klinicznych do hodowli komórkowej można stosować płyn mózgowo-rdzeniowy, płyn osierdziowy, wysięk opłucnowy, płyn pęcherzowy, krew do izolacji wirusa, próbki z biopsji, wymazy z gardła, wymazy z odbytu, stolce itp., Ale oddzielenie kultury przewodu pokarmowego Wirus może być stosowany wyłącznie jako odniesienie diagnostyczne. Może być również izolowany i identyfikowany przez ssące myszy. Z powodu serotypu istnieją pewne trudności. We wczesnym etapie i na etapie odzyskiwania wykonuje się odpowiednio test neutralizacji surowicy lub test wiązania dopełniacza, a miano jest ponad 4 razy lub choroba. Wczesne wykrycie swoistych przeciwciał IgM jest diagnostyczne.
1. Dane epidemiologiczne są popularne latem i jesienią, a dzieci jest dużo, a częstość występowania wielu osób w rodzinie ma znaczenie referencyjne. Dane popularne w regionie w najbliższej przyszłości są szczególnie cenne w diagnozie.
2. Cechy kliniczne Niektóre charakterystyczne objawy kliniczne, takie jak opryszczka w jamie ustnej, ból w klatce piersiowej lub bóle mięśni, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie opon mózgowych, specjalna wysypka itp. Są cenne w diagnostyce, całkowita liczba białych krwinek jest normalna, a gorączka bimodalna ma również pewne znaczenie referencyjne. Gdy u noworodka wystąpią poważne epizody poważnych epidemii i nagłej dysfunkcji układu krążenia i noworodka, należy wziąć pod uwagę możliwość zakażenia wirusem Coxsackie. Latem i jesienią może wystąpić niewyjaśniona gorączka i / lub wysypka, szczególnie u pacjenta W przypadku niemowląt i małych dzieci należy również podejrzewać zakażenie wirusem Coxsackie.
3. Diagnoza opiera się na fakcie, że w jelitach zdrowych osób często występują takie wirusy, na przykład gdy wirus Coxsackie jest izolowany tylko w kale lub waciku odbytu pacjenta, nie można na tej podstawie wyciągać wniosków, a następujące punkty powinny być wykorzystane jako podstawa diagnozy. :
(1) Wirus jest izolowany z różnych płynów ustrojowych lub wydzielin pacjenta, takich jak płyn mózgowo-rdzeniowy, krew, zawiesina pęcherzyków, wysięk opłucnowy itp., Lub narządy autopsyjne, takie jak serce, mózg, wątroba, śledziona i tym podobne.
(2) Przy zastosowaniu podwójnej surowicy do testu neutralizacji (lub innych testów serologicznych) miano przeciwciał wzrosło ponad 4 razy.
(3) Wskaźnik izolacji wirusa u pacjentów jest znacznie wyższy niż w normalnej grupie kontrolnej nietkniętych pacjentów.
(4) Żadne inne znane patogeny nie mogą powodować takich zespołów, ale ten sam wirus można wielokrotnie oddzielić od płynu kosmetycznego gardła pacjenta, wymazu z gardła, kału, wymazu z odbytu itp., A także wykryć z otaczających kontaktów. Ten sam wirus.
W celu uzyskania informacji na temat różnicowania zapalenia opon mózgowych i zapalenia płuc zapoznaj się z sekcją dotyczącą objawów klinicznych w tym rozdziale.
