głęboka keratoplastyka śródbłonka płytkowego

Głęboka blaszkowata keratoplastyka śródbłonka (DLEK) to nowa keratoplastyka blaszkowata opracowana w ostatnich latach, która zastępuje bolesną warstwę tylną rogówki zdrowym dawcą tylnej blaszki i śródbłonka rogówki. Śródbłonek, dlatego też znany jako tylna keratoplastyka blaszkowata (PLK) lub śródbłonkowa keratoplastyka blaszkowata (ELK). Obecnie istnieją dwie procedury, metoda torebki blaszkowatej i procedura płata szydełkowanego. Ten pierwszy ma niewielki wpływ na 80% matrycę i nabłonek przedniej rogówki, więc ma niewielki astygmatyzm, małą reakcję, unikając ryzyka pęknięcia rany i szybkiego powrotu do zdrowia. W tym ostatnim przypadku plasterek receptora i warstwa dawcy są czyste i gładkie, a operację wewnątrzgałkową można dogodnie przeprowadzić przez otwór w środku rogówki. Jednak astygmatyzm pooperacyjny jest większy niż poprzedni, co oczywiście wynika z szycia szwów. Leczenie chorób: choroby rogówki Wskazanie Głęboka blaszkowata śródbłonkowa keratoplastyka jest odpowiednia dla: 1. Dekompensacja śródbłonka rogówki spowodowana różnymi przyczynami, obrzękiem rogówki i zmętnieniem. W szczególności pęcherzowa keratopatia spowodowana uszkodzeniem śródbłonka rogówki po ekstrakcji zaćmy w połączeniu z implantacją soczewki wewnątrzgałkowej, dystrofia śródbłonka rogówki Fuchsa. 2. Śródbłonek rogówki jest mętny. 3. Matryca rogówki jest mętna. Przeciwwskazania Przy płytkim tworzeniu się blizn rogówkowych, przywracaniu funkcji śródbłonka obrzęk zniknął, a rogówka nie mogła przywrócić przezroczystości. Zabieg chirurgiczny Metoda worka laminowanego (1) Otwarcie: można użyć szwu lub urządzenia otwierającego. (2) nacięcie spojówki: ogólnie wyciąć kulkę spojówki około 8 ~ 10 mm w górnej części rąbka, oddzieloną do tyłu. Umieść stałą linię trakcyjną mięśnia prostego, aby zatrzymać krwawienie. (3) Tylna krawędź rąbka jest równoległa do nacięcia rąbka i ma około 9 mm długości Kieszeń blaszkowata rogówki (o średnicy około 9 mm) o grubości 80% zostaje oddzielona i wykonana. W celu dokładnego uchwycenia głębokości warstwy oddzielającej powietrze jest wtryskiwane do przedniej komory przez otwór nakłuwający, a odbicie między powietrzem w pokoju a powierzchnią wewnętrzną powierzchni rogówki kieruje rozdziałem warstw. (4) Specjalny pierścień rogówki wierci się w kieszeni rogówki, aby usunąć środkową tylną zrębie rogówki i warstwę śródbłonka o średnicy 7,0-7,5 mm. (5) Przygotowanie rogówki dawcy: Rogówka dawcy przecina 60% głęboką warstwę przednią, zatrzymuje głęboką warstwę blaszkowatą wraz ze śródbłonkiem rogówki i wierci tę samą wielkość przeszczepu. (6) Głęboki blaszkowy przeszczep umieszcza się na specjalnej deskorolce w kształcie łyżki, która jest pokryta środkiem lepkosprężystym i wysłana na łóżko implantu. (7) Wstrzyknąć powietrze do przedniej komory, aby przeszczepy były naturalnie przymocowane i zamocowane bez zszywania. (8) zszyć nacięcie warstwy płytki. Obecnie procedurę można ukończyć przez samozamykające się nacięcie około 5 mm, a tylną warstwę można odciąć nożyczkami, a nacięcie nie musi być zszywane. 2. Połączone działanie metody płata szypułkowego może obejmować: przednią witrektomię, przednią witrektomię połączoną z ekstrakcją soczewki wewnątrzgałkowej, ekstrakcją zaćmy pozakapsułkowej połączoną z implantacją soczewki wewnątrzgałkowej. (1) Otwarcie: można użyć szwu lub urządzenia otwierającego. (2) Przygotowanie powierzchniowej płatka rogówki: najpierw pobiera się nabłonek rogówki biorcy. Podobnie jak w przypadku procedury Lasika, zastosowano automatyczny keratom blaszkowaty, aby uformować klapkę nasadki nasadowej o średnicy 9,5 mm i grubości 160 μm (lub grubości). (3) Linia trakcji górnego mięśnia prostego. (4) Wiertło pierścieniowe 6,5 mm do wiercenia głębokiej warstwy. (5) Zakończenie innych śródoperacyjnych operacji śródoperacyjnych, takich jak łączona chirurgia śródgałkowa i utrwalenie szwów po zakończeniu. (6) Przygotowanie przeszczepu dawcy: Powierzchnię rogówki dawcy najpierw usunięto za pomocą automatycznego płatka rogówkowego. Przeszczepy wiercono ze śródbłonka za pomocą 7,0 mm trefiny. (7) Po napełnieniu przedniej komory środkiem lepkosprężystym, umieść przeszczep na podłożu do sadzenia, najpierw przymocuj przerywany szew za pomocą linii klucza w linii nylonowej 10-0, a następnie zszyj go nieprzerwanie za pomocą linii wchłanialnej 8-0. Stałe szwy nylonowe. (8) Płyn BSS wypłukuje lepkosprężystą komorę przednią. (9) wymiana i szycie płata szypułkowego. Komplikacja 1. Odrzucenie jest takie samo jak w przypadku innych przeszczepów rogówki, ale jest teoretycznie lżejsze niż przeszczep rogówki o pełnej grubości. Jednocześnie większość przypadków chirurgicznych to prosta dekompensacja śródbłonka, a pojawiło się niewiele nowych naczyń krwionośnych. Łatwo jest kontrolować stan poprzez leczenie farmakologiczne. 2. Metoda worka blaszkowatego czasami powoduje odwrócenie przeszczepu i dekompensację śródbłonka rogówki. Głównie dlatego, że implanty śródoperacyjne nie są ustalone. W rzeczywistości wypełnienie przedniej komory powietrzem utrzymuje przeszczep w miejscu i pomimo szybkiego wchłaniania gazu, przeszczep mocno przylega do rogówki biorcy. Adhezja tego implantu jest niezawodna i niezależna od działania pompy śródbłonka. Dlatego podczas operacji przeszczep jest dostarczany do łóżka implantu i dociskany gazem, a po operacji można utrzymać prawidłową pozycję głowy, aby zapobiec pooperacyjnemu przemieszczeniu implantu. 3. Tworzenie blizn interfejsu. Czasami pod mikroskopem widać niewielką ilość powstawania blizn i normalne gojenie histologiczne między interfejsami. Nie ma potrzeby żadnego przetwarzania. 4. Astygmatyzm rogówki. Astygmatyzm związany ze szwem jest czasami stosowany w metodzie worka blaszkowatego do 3,5D. Jednak w nowo zgłoszonym przypadku Mellesa (2000) średni pooperacyjny astygmatyzm wynosił tylko 1,54D, a średnia pooperacyjna gęstość śródbłonka wynosiła 2520 / mm2. Wszystkie przeszczepy były na miejscu i przezroczyste 6 do 12 miesięcy po zabiegu, a najlepiej skorygowana ostrość wzroku wynosiła 20 / 80-2020. Terry i wsp. (2001) ocenili zmiany w dioptrii i astygmatyzmie przed i po operacji i nie znaleźli znaczącej różnicy. Nawet z płatem uszypułowanym regularny astygmatyzm rogówki nie przekroczył 4D w ciągu 4 miesięcy po operacji. W porównaniu z penetrującą keratoplastyką wykazuje zalety w kontrolowaniu astygmatyzmu pooperacyjnego. 5. Metoda płata pedicled na ogół ponownie nabłonek rogówki w ciągu 4 tygodni. Czasami jednak nabłonkowa endogenna płata rogówki ulega rozpuszczeniu. W literaturze 1 przypadek nabłonkowego płatka rogówki został poważnie rozpuszczony w ciągu 3 miesięcy po operacji, płatek rogówki został usunięty, a szew został ponownie wykonany.