regionalna limfadenopatia

Wprowadzenie

Wprowadzenie Lokalna limfadenopatia to zjawisko polegające na miejscowym powiększeniu węzłów chłonnych z powodu proliferacji komórek wewnętrznych lub naciekania komórek nowotworowych. Częste objawy kliniczne. Powiększenie węzłów chłonnych jest bardzo częste, może wystąpić w każdej grupie wiekowej, może być obserwowane w różnych chorobach, łagodnych, ale także złośliwych, dlatego bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na przyczynę limfadenopatii, terminowe leczenie, diagnoza, aby uniknąć błędów, pominiętej diagnozy.

Patogen

Przyczyna

Infekcja

1. Ostre zakażenie: wirus bakteryjny, riketsja itp. Spowodowane ostrym zapaleniem tkanki łącznej, zakażeniem górnych dróg oddechowych, mononukleozą zakaźną, chorobą tsutsugamushi itp.

2. Przewlekłe zakażenie: grzyby bakteryjne, chlamydie robakowate, Mycoplasma filariasis, choroba, ziarniniak węzłów chłonnych, kiła, AIDS itp.

Guz

1. Chłoniak złośliwy: choroba Hodgkina i chłoniak nieziarniczy.

2. Białaczka: ostra białaczka limfocytowa ostra białaczka nielimfocytowa przewlekła białaczka limfocytowa przewlekła białaczka szpikowa białaczka komórek plazmatycznych.

3. Nowotwór komórek plazmatycznych: pierwotna makroglobulinemia szpiczaka mnogiego.

4. Histiocytoza brzucha.

5. Przerzuty nowotworowe: rak żołądka, rak wątroby, rak piersi itp.

Zbadać

Sprawdź

Powiązana kontrola

Test miękkości tchawicy rutynowa enolaza specyficzna dla neuronów

Badanie fizykalne

Podczas sprawdzania:

Konieczne jest postępowanie w określonej kolejności, aby nie nastąpiły żadne pominięcia. W kolejności: kontakt limfatyczny z przodu ucha, z tyłu ucha, obszar wyrostka sutkowego, okolica podskórna, podżuchwowy, pachowy węzeł chłonny, grupa węzłów chłonnych szyjnych, dołu nadobojczykowego, pachy, kręgu, pachwiny i pachówki. W momencie diagnozy należy zwrócić uwagę na lokalizację, liczbę, rozmiar, teksturę, powierzchnię, tkliwość, ruchliwość, obecność lub brak przyczepności powiększonych węzłów chłonnych oraz to, czy miejscowa skóra jest czerwona, opuchnięta lub pokryta bliznami. W ostrym niespecyficznym zapaleniu węzłów chłonnych obrzęk węzłów chłonnych często ma oczywistą tkliwość, miejscowe zaczerwienienie, obrzęk, ciepło i inne ostre stany zapalne. W przewlekłych infekcjach ogólnie nabrzmiałe węzły chłonne są lekko bolesne, mają średnią teksturę i mogą przylegać do siebie. Jeśli martwica tkanki wystąpi w gruźlicy węzłów chłonnych, można wyczuć fluktuacje. Węzły chłonne złośliwego chłoniaka są często spuchnięte, a tekstura jest twarda jak chrząstka. Przerzuty do węzłów chłonnych mają gumowatą teksturę wokół tekstury i przylegają do otaczającej tkanki, co utrudnia pchanie.

Kiedy okaże się, że okaz ma powiększone węzły chłonne, należy go połączyć z innymi pozytywnymi objawami, aby kompleksowo przeanalizować przyczynę. Limfadenopatia szyjna i podżuchwowa z przekrwieniem gardła i powiększeniem migdałków powinna być uważana za ostre zapalenie migdałków, limfadenopatia z żółtaczką powinna rozważyć żółtaczkowe zapalenie wątroby, złośliwą histiocytozę, leptospirozę itp., Limfadenopatia z wysypką Częściej w niektórych chorobach zakaźnych lub alergicznych, limfadenopatia układowa z gorączką występuje w zakaźnej mononukleozie, białaczce, chłoniaku i tak dalej.

Głęboka limfadenopatia jest trudna do osiągnięcia, często z powodu jej obrzęku i ucisku sąsiednich narządów w celu uzyskania odpowiedniej wydajności, takich jak limfadenopatia śródpiersia może uciskać górną żyłę główną spowodowaną przez niedrożność żyły głównej górnej objawiającej się obrzękiem głowy i kończyn górnych, obrzękiem żyły szyjnej Takich jak grupa uciskowa żyły głównej górnej; limfadenopatia zaotrzewnowa może uciskać moczowód, powodując wodonercze, ucisk splotu słonecznego może powodować silny i uparty ból w dolnej części pleców, łagodzić ból w pozycji pochylonej do przodu, ból w pozycji leżącej; Paraliż węzłów chłonnych może powodować paraplegię; węzły chłonne śródpiersia wywołane chorobą płuc uciskają nawracający nerw krtaniowy mogą powodować chrypkę, a ucisk przełyku może powodować trudności w połykaniu.

Inspekcja laboratoryjna

1. Krew: Całkowita liczba i klasyfikacja leukocytów krwi obwodowej ma pewną wartość referencyjną dla oceny przyczyny limfadenopatii. Powiększenie węzłów chłonnych z całkowitą liczbą białych krwinek i wzrostem liczby granulocytów obojętnochłonnych jest powszechne w zakażeniach bakteryjnych, ale liczba białych krwinek w niektórych zakażeniach pałeczkami Gram-ujemnymi może nie być wysoka, ale liczba granulocytów obojętnochłonnych często wzrasta. Powiększenie węzłów chłonnych z prawidłową lub zmniejszoną liczbą białych krwinek i limfocytozą często rozważa infekcję wirusową, ale pacjenci z mononukleozą zakaźną spowodowaną infekcją wirusem EB często mają podwyższone białe krwinki w drugim tygodniu, a często w ciągu trzech tygodni. Znaleziono nieprawidłowe limfocyty (10–20% lub więcej) i eozynofilię, co sugeruje zakażenie pasożytnicze lub ziarniniak eozynofilowy. Powiększenie węzłów chłonnych niedojrzałymi komórkami krwi obwodowej to głównie białaczka lub rak. W histiocytozie złośliwej (grupa złośliwa), oprócz gorączki, powiększenia wątroby i śledziony, guz często wykazuje zmniejszenie liczby komórek krwi pełnej.

2. Badanie szpiku kostnego: Badanie morfologiczne komórek rozmazu szpiku kostnego ma decydujące znaczenie dla rozpoznania białaczki, plazmocytomy, złośliwej histiocytozy, choroby wysokiego śniegu i Niemanna-Picka. W razie potrzeby należy wykonać patologię szpiku kostnego Chociaż trudno jest zidentyfikować pierwotne miejsce raka z przerzutami, ma on decydujące znaczenie dla identyfikacji komórek raka z przerzutami.

3, badanie serologiczne: podejrzewa się mononukleozę zakaźną, można wykonać test aglutynacji heterofilnej, miano o wartości klinicznej powyżej 1:80,> 1: 200 można zdiagnozować jako mononukleozę zakaźną. U pacjentów z podejrzeniem leptospirozy można przeprowadzić testy aglutynacji i rozpuszczania, a miano powyżej 1: 400 jest dodatnie. U pacjentów z podejrzeniem chorób przenoszonych drogą płciową można wykonać badania serologiczne przeciwciał przeciwko HlV i kiły. Gdy podejrzewane SLE i inne choroby autoimmunologiczne powodują reaktywną limfadenopatię, należy wykonać odpowiednie badanie serologiczne.

4, badanie wymazu igły do ​​punkcji węzłów chłonnych: powiększenie węzłów chłonnych jest bardziej oczywiste, a pozycja jest płytka, możesz użyć grubszej igły do ​​nakłucia węzłów chłonnych, z dużym podciśnieniem do niewielkiej ilości badania wymazu treści. Ta metoda jest prosta i łatwa.

5, patologia węzłów chłonnych: powiększenie węzłów chłonnych jest bardziej oczywiste, a przyczyna jest nieznana, jeśli nie ma przeciwwskazań chirurgicznych, na ogół konieczne jest rutynowe badanie patologiczne biopsji węzłów chłonnych, w tym samym czasie można wykonać drukowanie węzłów chłonnych, badanie morfologiczne jego chorych komórek, niż Skrawki patologiczne są postrzegane wyraźniej.

Diagnoza

Diagnostyka różnicowa

Istnieją 3 częste przypadki limfadenopatii:

1 łagodne powiększenie. Obejmuje obrzęk spowodowany różnymi infekcjami, chorobami tkanki łącznej i alergiami. Klinicznie jest często łagodny, a po usunięciu przyczyny można go w pełni odzyskać w pewnym okresie czasu.

. 2 złośliwy obrzęk. Obejmuje przerzuty do węzłów chłonnych, takie jak rak płuc, rak żołądka i rak sutka, które są podstawowymi węzłami chłonnymi, takimi jak chłoniak, białaczka limfocytowa i złośliwa histiocytoza oraz inne nowotwory złośliwe. Klinicznie złośliwe węzły chłonne kontynuują stopniowe powiększanie, jeśli nie są leczone aktywnie, często postępujące pogorszenie.

3 między łagodnym a złośliwym obrzękiem. Takich jak pierwotna naczyniowa choroba węzłów chłonnych komórek odpornościowych i przerost węzłów chłonnych naczyń krwionośnych. Na początku często jest łagodny i może stać się złośliwy i śmiertelny. Dlatego przy określaniu limfadenopatii kluczem jest określenie przyczyny i natury, lokalny obrzęk z oczywistym bólem często powoduje infekcję; postępujący bezbolesny przerost często sugeruje złośliwą chorobę nowotworową. Aspiracja szpiku kostnego, szczególnie biopsja węzłów chłonnych, może pomóc w potwierdzeniu diagnozy. Leczenie limfadenopatii jest zależne od choroby. Na przykład streptomycyna i remodu mogą być stosowane w leczeniu gruźlicy limfatycznej. Jeśli jest to chłoniak złośliwy, należy go połączyć z chemioterapią. Jeśli rak jest przerzutowy, rokowanie jest wyjątkowo złe.

Można go znaleźć, dotykając podżuchwowej, szyi, dołu nadobojczykowego, pachowej i pachwiny, ale obrzęk węzłów chłonnych w hilaru, śródpiersiu, przestrzeni zaotrzewnowej i krezce można znaleźć za pomocą promieniowania rentgenowskiego, CT i ultradźwięków B. .

Czy ten artykuł był pomocny?

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.