Hipermagnezemia

Hipermagnezemia występuje, gdy stężenie magnezu w surowicy przekracza normalną wartość. Odnosi się do krwi [Mg2] powyżej 1,05 mmola / l. Z wyjątkiem kilku czynników jatrogennych, które powodują nadmierne wchodzenie magnezu do organizmu, większość z nich jest spowodowana zmniejszonym wydalaniem spowodowanym zaburzeniem czynności nerek. Podobnie jak hipomagnezemia, stężenie magnezu w surowicy nie jest wiarygodnym wskaźnikiem wzrostu magnezu, ponieważ 25% magnezu w surowicy wiąże się z białkami, a ta część magnezu nie wywiera działania fizjologicznego; jony magnezu znajdują się głównie w komórkach, a więc gdy magnez w organizmie Gdy zawartość wzrasta, magnez w surowicy może znajdować się w normalnym zakresie. Ale ogólnie stopień hipermagnezemii jest zgodny ze wzrostem magnezu w organizmie. Podobnie jak nerki mają pewien opóźniony wpływ na regulację jonów sodu, potasu i wodorowęglanu, tak regulacja nerki magnezu nie odgrywa istotnej roli, dlatego też duża liczba dożylnych preparatów magnezu może również wystąpić, jeśli nie są monitorowane. Hipermagnezemia. Jeśli zaburzenia czynności nerek są połączone, a działanie regulujące nerki jest poważnie osłabione, występuje hipermagnezemia.