Test prowokacyjny na astmę oskrzelową

Test prowokacyjny do ćwiczeń z astmą oskrzelową wykonuje się na następującej zasadzie. Mechanizm astmy oskrzelowej wywołanej wysiłkiem jest niejasny i może być związany z następującymi czynnikami: 1. Niektóre ośrodki uwalniające oskrzela po wysiłku. 2. Nadmierna wentylacja podczas ćwiczeń powoduje utratę wilgoci i ciepła w drogach oddechowych, co powoduje spadek temperatury dróg oddechowych i wzrost ciśnienia osmotycznego. 3. Hipokapnia i hipoksemia po wysiłku. 4. Wdychanie suchego i zimnego powietrza. 5. Aktywność adrenergiczna jest zbyt silna. 6. Zmiany pobudliwości przywspółczulnej. Ten test opiera się na zmianach czynności oddechowej przed i po wysiłku, aby ustalić, czy występuje atak astmy i ocenić funkcję płuc pacjenta. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badania oddechowego: test czynnościowy płuc Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Wskazówki: Zwróć uwagę na normalne nawyki żywieniowe i higienę osobistą. Wartość normalna W teście nie wystąpiła pozytywna reakcja. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowe wyniki ćwiczeń spowodowały astmę oskrzelową, pozytywna reakcja wystąpiła 2 minuty-15 minut po wysiłku. Osoby, które należy zbadać pod kątem astmy oskrzelowej, szczególnie osoby z podejrzeniem sportowej astmy oskrzelowej. Środki ostrożności Zabronione przed badaniem: Zwróć uwagę na normalne nawyki żywieniowe i zwróć uwagę na higienę osobistą. Wymagania dotyczące badania: 1. Badanie przeprowadza się w elektrokardiogramie i monitorowaniu ciśnienia krwi oraz przygotowuje się lek ratunkowy. 2. Zawroty głowy, blada karnacja, sinica, dławica piersiowa, zaburzenia rytmu serca, postępujący spadek odcinka ST, skurczowy spadek ciśnienia krwi o 2,67 kPa (20 mmHg) lub powyżej 26,7 kPa (200 mmHg), powinny natychmiast przerwać ćwiczenia. I daj odpowiednie leczenie. Proces kontroli Metoda 1: Metoda działania tabletu czynnościowego: 1. Przygotowanie przed testem: Przygotuj sprzęt testowy, sprzęt i sprzęt ratowniczy, leki. Pacjenci przerwali leczenie rozszerzające oskrzela przed badaniem, teofilinę, receptor β2 lub leki antycholinergiczne zostały zatrzymane na 12 godzin, leki przeciwhistaminowe zostały zatrzymane na 48 godzin, kortykosteroidy zostały przerwane doustnie na 24 godziny, a terapia inhalacyjna została przerwana na 12 godzin. Metoda została wyjaśniona podmiotowi i przedstawiona w razie potrzeby. 2. Zapisz spokojne EKG i zmierz ciśnienie krwi. Podstawową funkcję płuc zmierzono i powtórzono dwukrotnie, aby uzyskać najlepszą wartość. Wymuszoną objętość wydechową (FEV1) wynoszącą 1 s zastosowano jako wskaźnik obserwacji. 3. Określ docelowe tętno, prędkość docelową i nachylenie płytki w teście. (1) Docelowe tętno: na ogół zmierz ostateczne tętno (limit tętna 90%, patrz P8, Tabela 1-1-2, pominięto) (2) Wzór na obliczanie prędkości docelowej: Mil na godzinę (MPH) = 0,72 + 0,02 × wysokość ( Cm) (3) Nachylenie: 10% -15% poniżej 20 lat; 5% -10% od 20 lat do 30 lat; 5% powyżej 30 lat. 4. Obiekt jest umieszczony na poziomej ruchomej płycie, a uchwyt jest trzymany obiema rękami z prędkością płyty. Początkowa prędkość wynosi 1MPH-2MPH, która stopniowo rośnie, osiągając docelową prędkość około 30s i zwiększając do odpowiedniego nachylenia. Zasadniczo ruch docelowej prędkości może osiągnąć 70% limitu tętna w ciągu około 2 minut Jeśli różnica jest duża, należy odpowiednio wyregulować prędkość i nachylenie płyty. Po osiągnięciu docelowego tętna kontynuuj bieganie przez 6 minut. 5. FEV1 mierzono 1, 5, 10, 15 i 20 minut po zatrzymaniu ćwiczenia i przyjęto najniższą wartość. 6. Oblicz procent spadku FEV1 od wartości wyjściowej po wysiłku. Tempo spadku FEV1 (%) = [(wartość podstawowa FEV1 - minimalna wartość FEV1 po treningu) / wartość podstawowa FEV1] × 100%. Metoda 2: Metoda na bieżni: 1. Przygotuj pierwszą i drugą pozycję tej samej metody przed inspekcją. 2. Używając miernika mocy roweru do pomiaru, obciążenie bieżni zaczyna się od 12 W-16 W (Watt), a jej przyrosty wynoszą 30 W-40 W na minutę, aż tętno osiągnie około 80% oczekiwanego maksymalnego tętna. Pod tym obciążeniem kontynuuj bieg przez 6 minut, aby tętno było na Pod koniec ćwiczenia osiąga 90% oczekiwanej wartości maksymalnej, a częstotliwość bieżni podczas ćwiczeń utrzymuje się na poziomie 60 obr / min / 70 obr / min. 3. Po zatrzymaniu ćwiczenia mierzony jest czas FEV1, a szybkość zmniejszania FEV1 jest obliczana jako 5. i 6. pozycja pierwszej metody. Wynik: Wskaźnik spadku FEV1> 10% jest dodatni w przypadku astmy wysiłkowej lub testu wysiłkowego. Nie nadaje się dla tłumu Niewłaściwa populacja: niestabilna dławica piersiowa, ostry zawał mięśnia sercowego, kardiomiopatia, zapalenie osierdzia, ciśnienie krwi ≥ 23/14 kPa, niewydolność serca, umiarkowana do ciężkiej choroba zastawkowa serca lub wrodzona choroba serca, ciężka arytmia i obturacyjna rozedma płuc, Zaburzenia aktywności fizycznej, ostra lub ciężka choroba u kobiet w ciąży i inne choroby.