Wentylacja płuc

Wentylacja płuc odnosi się do ilości gazu, który wchodzi i wychodzi z płuc na jednostkę czasu. Ogólnie odnosi się do dynamicznej objętości płuc, która odzwierciedla funkcję wentylacyjną płuc. Wentylację płuc można podzielić na wentylację minutową, maksymalną wentylację, nieefektywną objętość powietrza i wentylację pęcherzykową. Ilość wentylacji na minutę odnosi się do ilości wdychanego lub wydychanego powietrza na minutę, to znaczy iloczynu objętości oddechowej i częstości oddechów. Klinicznie często obserwuje się, że niektórzy pacjenci z płytkim oddychaniem mogą odczuwać niewystarczającą wentylację i niedotlenienie. W celu ratowania pacjentów, których oddech nagle zatrzymuje się, klatka piersiowa pacjenta jest powiększana i zmniejszana przez sztuczne oddychanie w celu utrzymania wentylacji płuc. Uważaj jednak, aby nie użyć zbyt dużej siły, aby zapobiec uszkodzeniu żeber, ale również zwróć uwagę na amplitudę, aby wentylacja pęcherzykowa osiągnęła wystarczający efekt. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badania oddechowego: test czynnościowy płuc Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Wyniki analizy: Poniżej normy: Poniżej normalnych wartości ogólnie wskazują, że ciało może mieć chorobę płuc. Wartość normalna: Mężczyzna: 6463-6863 ml Kobieta: 4057–4377 ml Powyżej normalnego: Powyżej normalnego jest to na ogół normalne. Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Nieodpowiednie dla tłumu: ciężka choroba serca i płuc oraz krwioplucie, wymienione jako tabu. Wartość normalna Odpoczynkowa wentylacja na minutę: Normalny samiec ma około 6663 ± 200 ml, a samica około 4217 ± 160 ml. Z objętości oddechowej spokojnego oddechu około 25% pochodzi ze skurczu mięśni międzyżebrowych, a 75% zależy od ruchu podnoszącego. Dlatego objętość objętości oddechowej jest nie tylko związana z płcią, wiekiem, wzrostem, powierzchnią ciała, ale także zależy od ruchów klatki piersiowej i kości krzyżowej. Obliczona wartość podlega korekcie BTPS. Maksymalna wentylacja: Normalni mężczyźni mają około 104 ± 2,71 l, a kobiety około 82,5 ± 2,17 l. Zwykle należy je oceniać na podstawie zmierzonej wartości przewidywanej wartości, a 80% przewidywanej wartości jest nieprawidłowe. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowe wyniki: VE poniżej 3 litrów wskazuje na niewystarczającą wentylację, a poziom powyżej 10 litrów oznacza hiperwentylację Należy zauważyć, że ta wartość jest normalna i nie oznacza, że ​​funkcja oddechowa jest normalna. Zmniejszenie MVV obserwuje się w 1 niedrożności dróg oddechowych i elastyczności tkanki płucnej, takich jak rozedma obturacyjna; 2 osłabienie mięśni oddechowych i niewydolność oddechowa; 3 choroby śródmiąższowe płucne, opłucnowe Nie rozciąga się, ograniczając relaksację i skurcz płuc. Konieczne jest sprawdzenie oceny stanu czynności płuc u pacjentów przed operacją klatki piersiowej i określenie zdolności do pracy w chorobie zawodowej. Niskie wyniki mogą stanowić choroby: astma, astma, kaszel nerek u dzieci Tabu przed inspekcją: Milcz przez chwilę. Uwaga podczas badania: pozycja stojąca, z lekarzem. Proces kontroli 1. Minutowa wentylacja (VE) to ilość powietrza wchodzącego i wychodzącego z płuc na minutę w spoczynku, równa objętości oddechowej (VT) x częstości oddechu (RR) / minutę. Przygotowanie i pomiar: Spirometr i rura są najpierw przepłukiwane powietrzem, a następnie napełniane powietrzem do około 1/2 objętości. Tonowy papier bębnowy szybko dostosowano do 30 mm / min. Pacjent spoczywał w łóżku przez 15 minut, a po ustabilizowaniu oddychania pomiar rozpoczęto przez połączenie ze spirometrem. Powtarzaj oddychanie przez 2 minuty, rejestrując krzywą oddychania i automatyczne zużycie tlenu. VE obliczono, wybierając gładką krzywą oddychania, poziom wyjściowy i jednolitą krzywą wchłaniania tlenu przez 1 minutę. 2. Maksymalna wentylacja (maksymalna wentylacja dobrowolna) (MVV) to maksymalna szybkość wentylacji i najgłębsza możliwa amplituda oddychania w celu maksymalizacji wentylacji uzyskanej przez powtarzanie oddechu przez jedną minutę. Metoda oznaczania: Istnieją dwa rodzaje typu zamkniętego i typu otwartego, ten drugi jest odpowiedni do przesiewania na dużą skalę i przesiewania oddolnych. Pacjent przyjmuje pozycję stojącą i jest połączony z miernikiem opuchlizny. Po 4 do 5 razy spokojnego oddychania oddychanie powtarza się przez 12 sekund lub 15 sekund z największą prędkością oddychania i maksymalną amplitudą oddechu, a liczba żądań oddychania wynosi 10-15 razy. Powtórz po 10 minutach odpoczynku. Aby pomiar zakończył się powodzeniem, konieczne jest wcześniejsze pełne wyjaśnienie podmiotowi, a także otrzymanie na czas instrukcji i ciągłych wskazówek oraz zachęty dla uzyskania najlepszego wyniku. Obliczenia: Wybierz krzywą o jednolitym tempie oddychania i stałej amplitudzie przez 12 lub 15 sekund. Pomnóż objętość wydychanego lub wdychanego powietrza przez 5 lub 4, aby uzyskać maksymalną wentylację na minutę. Różnica między dwoma zmierzonymi wynikami musi wynosić <8%, a jako wartość zmierzoną należy wybrać wartość maksymalną. Nie nadaje się dla tłumu Ciężka choroba sercowo-płucna i krwioplucie nie są odpowiednie do tego testu, ponieważ wymuszony wydech pogorszy stan. Działania niepożądane i ryzyko Test jest nieinwazyjnym testem, który nie powoduje poważnych komplikacji ani innych zagrożeń.