skanowanie mikroskopu elektronowego

Skaningowa mikroskopia elektronowa opiera się na oddziaływaniu elektronów i materii. Kiedy wiązka elektronów wysokoenergetycznych uderzy w powierzchnię substancji, wzbudzony region wytworzy elektrony wtórne, elektrony Augera, charakterystyczne promienie rentgenowskie i rentgenowskie kontinuum, elektrony rozproszone wstecznie, elektrony przesyłane i widoczne, ultrafioletowe i podczerwone. Promieniowanie elektromagnetyczne wytwarzane w obszarze światła. Jednocześnie mogą być generowane pary elektron-dziura, drgania sieci (fonony) i oscylacje elektronów (plazma). Zasadniczo oddziaływanie elektronów i materii można wykorzystać do uzyskania informacji o różnych właściwościach fizycznych i chemicznych samej próbki, takich jak morfologia, skład, struktura krystaliczna, struktura elektronowa oraz wewnętrzne pole elektryczne lub magnetyczne. Podstawowe informacje Kategoria specjalistyczna: Kategoria inspekcji: Mikroskopia Dotyczy płci: czy jest to post: Wskazówki: Utrzymuj normalną dietę i śpij. Wartość normalna Obraz ma szeroki zakres powiększenia i wysoką rozdzielczość. Może być powiększony dziesięć razy do kilkuset tysięcy razy i zasadniczo obejmuje zakres powiększenia od szkła powiększającego, mikroskopu optycznego do transmisyjnego mikroskopu elektronowego. Rozdzielczość wynosi między mikroskopem optycznym a TEM, do 3 nm. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowe wyniki są stosowane medycznie, o ile są stosowane do badania wirusów i krwi. Skaningowa mikroskopia elektronowa jest stosowana głównie do obserwowania mikroskopijnej i submikroskopowej struktury tkanki, powierzchni komórki lub powierzchni złamania oraz morfologii powierzchni dużych próbek ziarnistych (3 nm ~ 10 nm) w celu znalezienia chorego pieca. Ludzie, którzy muszą zostać przebadani pod kątem infekcji wirusowych lub pacjentów z rakiem, mogą być badani, a także inne choroby. Środki ostrożności Niewłaściwy tłum: generalnie nie. Tabu przed testem: utrzymuj normalną dietę i śpij. Wymagania dotyczące kontroli: zgodnie z instrukcjami lekarza, należy pobrać próbki i aktywnie współpracować z lekarzem. Lekarz powinien uważnie obserwować pole widzenia pod mikroskopem. Proces kontroli Proces kontroli polega zazwyczaj na pobraniu próbek, a następnie ich wytworzeniu. Lekarz przez pewien czas obserwuje komórki za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego, a następnie uzyskuje obrazy do analizy.