zaburzenie adaptacyjne po wdowie
Wprowadzenie
Wprowadzenie do niepełnosprawności adaptacyjnej po wdowieństwie Tak zwany syndrom wdowieństwa odnosi się do przeszkód adaptacyjnych spowodowanych nagłą utratą partnerów przez całe życie. Reakcja psychologiczna jest często nieoczekiwanie silna z powodu wyzwania polegającego na utracie najbardziej intymnych i samodzielnych krewnych i cierpieniu z powodu ciężkiego życia. Światło może wyrażać depresję, smutny wyraz, krótki czas trwania; ciężki może wyrażać smutek, krzyki, boleści, boleści, boleści. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,16% Ludzie podatni: dorośli Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: depresja, depresja starości
Patogen
Przyczyny niepełnosprawności adaptacyjnej po wdowieństwie
Przyczyna choroby (90%):
Z powodu nagłej utraty odpoczynku i życia reakcja psychiczna jest często nieoczekiwanie silna. Zapalniczka może wykazywać depresję, smutny wyraz i relatywnie krótki czas trwania; osoby ciężkie mogą wyrażać smutek, krzyki, krzyki, boleści, boleści i boleści. Przedstawienia te są często związane ze zdolnością osób do wytrzymania.
Zapobieganie
Zapobieganie zaburzeniom adaptacyjnym po wdowieństwie
Dzieci powinny stworzyć warunki do przekształcenia przestrzeni życiowej dla żałobników. Na przykład osoby starsze, które oddzieliły się od swoich dzieci, zostaną zakwaterowane w domach swoich dzieci. Będą więcej rozmawiać i bawić się ze swoimi wnukami. Jeśli zdrowie osób starszych jest do przyjęcia, mogą towarzyszyć im podczas wycieczki, aby pozwolić osobom starszym produkować w pięknej scenerii przyrody. Dobry nastrój, pozbyć się wewnętrznego smutku. Po okresie kryzysu psychicznego żałobnicy nie powinni zamykać się w domu, powinni wyjść do starych kolegów i przyjaciół i opowiedzieć historię członków rodziny. W szczególności powinniśmy szukać wspólnej zabawy ze starymi ludźmi, którzy mają wspólne zainteresowania, aby wzbogacić swoje życie.
Powikłanie
Powikłania zaburzeń adaptacyjnych po wdowieństwie Powikłania depresja depresja w starszym wieku
Z powodu długotrwałej utraty cienia małżonka pacjent ma skłonność do wywoływania chorób psychicznych, takich jak depresja.
Objaw
Objawy niepełnosprawności adaptacyjnej po wdowieństwie Częste objawy Depresja
Najczęstszym przejawem „zespołu owdowiałego” jest pojawienie się różnych zaburzeń psychicznych, takich jak cisza, obojętność, nieuwaga i brak zainteresowania otaczającymi je rzeczami. Większość tych symptomów stopniowo ustąpiła i zniknęła po pewnym czasie, ale kilka osób nadal jadło bez smaku, nie mogło spać w nocy, były żółte i cienkie, pozostały nudne, szybko się zestarzały, a nawet popełniły samobójstwo. Diagnoza może być oparta na powyższych cechach.
Zbadać
Badanie niepełnosprawności adaptacyjnej po wdowieństwie
TK mózgu i MRI mózgu nie wykazały żadnych uszkodzeń mózgu ani zmian krwotocznych.
Inne badania ogólne: rutynowe badania krwi, rutynowe badanie moczu, badanie fizykalne oraz testy fizjologiczne i biochemiczne oraz różne testy zawartości składników odżywczych w celu ustalenia, czy pacjentowi towarzyszą inne choroby, a długotrwała depresja psychiczna spowodowała niedożywienie i inne choroby.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja zaburzeń adaptacyjnych po wdowieństwie
Diagnostyka różnicowa niepełnosprawności adaptacyjnej po wdowie:
Zaburzenia adaptacyjne lękowe
Zaburzenia adaptacyjne często mają następujące objawy w praktyce klinicznej:
(1) Zaburzenia adaptacyjne charakteryzujące się zaburzeniami emocjonalnymi: bardziej powszechne w depresji, pokazujące niski nastrój, depresję, rozczarowanie, utratę zainteresowania wszystkim, ale także nerwowość, zdenerwowanie, kołatanie serca, złe oddychanie i tak dalej.
(2) Zaburzenia adaptacyjne uwypuklone zaburzeniami zachowania: bardziej powszechne u nastolatków, objawiające się jako naruszenie władzy innych lub naruszenia etyki społecznej, takie jak wagarowanie, walka, wandalizm, kłamstwo, nadużywanie narkotyków, nadużywanie alkoholu, nadużywanie narkotyków, ucieczka z domu Rozpocznij aktywność seksualną zbyt wcześnie.
(3) Zaburzenia adaptacyjne z wyraźnym dyskomfortem fizycznym: pacjent może być bolesny (głowa, plecy lub inne części), objawy żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, biegunka) lub inne dyskomfort są znaczące, ale badanie nie zostało znalezione Ciało ma określoną chorobę, a objawy trwają nie dłużej niż pół roku.
(4) Zaburzenia adaptacyjne o wyjątkowej zdolności do pracy i nauki: pierwotna zdolność do pracy i nauki pacjenta jest dobra, ale zdolność do pracy jest zmniejszona, a badanie jest trudne.
(5) Zaburzenia adaptacyjne oparte na odosobnieniu społecznym: pacjenci to głównie odosobnienia społeczne, takie jak niechęć do uczestnictwa w zajęciach społecznych, niechęć do pójścia do szkoły lub pracy, często zamknięta w domu, ale bez depresji lub lęku.
Zaburzenia adaptacji lęku powinny być piątą formą ekspresji.
