Sarkoidoza węzłów chłonnych
Wprowadzenie
Wprowadzenie do sarkoidozy węzłów chłonnych Sarkoidoza jest przewlekłą ziarniniakową chorobą sieci limfatycznej. Przyczyna jest nieznana. Ogólnie uważa się ją za nienormalną manifestację odpowiedzi immunologicznej. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0001% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: choroba zwyrodnieniowa stawów
Patogen
Przyczyny sarkoidozy węzłów chłonnych
Przyczyna jest nadal nieznana. Ze względu na sporadyczną gorączkę w przebiegu choroby i występowanie więcej niż jednej osoby w rodzinie w tym samym czasie podejrzewano, że jest to spowodowane infekcją, ale nie znaleziono jej.
Patogeny Odporność na działanie płynów ustrojowych jest normalna lub zwiększona, a IgM, IgA i IgG są zwiększone. Zjawiska te sugerują, że komórkowa funkcja immunologiczna chorego dziecka jest niska.
Patologiczną cechą jest przewlekłe ziarniniakowe zapalenie bez suchej martwicy, podobne do ziarniniakowatości spowodowanej chorobami grzybiczymi, takimi jak histoplazmoza, trąd lub gruźlica. Głównymi narządami, które zostały zaatakowane, są błona śluzowa, płuca, skóra, oczy i kości, szczególnie kości dłoni i stóp. Większość ziarniniaków prosówkowych jest widoczna w chorych narządach. Od kilku milimetrów do 1-2 centymetrów, jak ziarniniak gruźlicze. Komórki nabłonkowe i wiele wielojądrzastych komórek olbrzymich o układzie promienistym są widoczne w środku zmiany.
Sarkoidoza węzłów chłonnych, znana również jako choroba podobna do mięsaka, jest niezidentyfikowanym, przewlekłym, nieobjętym ziarnistymi zmianami ziarniniakowymi nabłonka, które mogą wpływać na wiele różnych narządów w całym ciele. , może trwać wiele lat.
Zapobieganie
Zapobieganie guzkom węzłów chłonnych
W przypadku sarkoidozy węzłów chłonnych pierwszym krokiem jest udanie się do szpitala w celu sprawdzenia określonych części i rodzaju bakterii, aby można było przeprowadzić bardziej skuteczne i ukierunkowane leczenie.
Powikłanie
Powikłania sarkoidozy węzłów chłonnych Powikłania zapalenie kości i stawów
Choroba zwyrodnieniowa stawów
Objaw
Objawy sarkoidozy węzłów chłonnych Częste objawy Niewyjaśniona gorączka, nocne poty, anoreksja, zmęczenie
Objawy różnią się znacznie w zależności od zaangażowanego narządu. Powolny początek, często brak objawów ogólnoustrojowych, takich jak gorączka, anoreksja, nocne poty i zmęczenie, lub tylko sporadycznie.
1. Powiększenie węzłów chłonnych. Oprócz limfadenopatii śródpiersia mogą występować powierzchowne węzły chłonne, brak tkliwości, zrostów. Wątroba i śledziona są powiększone, a powiększenie ślinianek przyusznych jest wyraźnym objawem.
2. Wysypka. Około jedna trzecia pacjentów ma specjalne zmiany skórne, pokazujące różne ziarniniaki sarkomatoidalne, bardziej powszechne na twarzy. Wysypka może być woskowatymi guzkami prosowymi lub większymi grudkami, a niektóre mogą być przesiąknięte, wypukłe lub płaskie gładkie purpurowo-czerwone wysypki lub grudki. Średnica może być większa niż 1 cm. Rumień guzkowy jest również częstym, wczesnym objawem tej choroby. Wysypka może wydawać się swędząca.
3. Objawy oka. Zapalenie rogówki, zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki, zapalenie błony naczyniowej oka i jaskra występują częściej. Czasami zapalenie siatkówki lub krwotok siatkówki. Gruczoł łzowy zostaje zaatakowany i może mieć objawy, takie jak pocenie się. W końcu może powodować zwłóknienie błony śluzowej i powodować zaburzenia widzenia.
4. Gruczoły ślinowe są spuchnięte. Jest to bezbolesne powiększenie ślinianki przyusznej i innych gruczołów ślinowych w połączeniu z zapaleniem błony naczyniowej oka, porażeniem twarzy i gorączką.
5. Zmiany płucne. Węzły chłonne wokół hilara i tchawicy są powiększone, a pola żuchwy lub cienie siatkowe można zobaczyć w polach płucnych. Gdy ziarniniak jest spuchnięty w pęcherzykach płucnych, płuca mogą mieć kłaczkowaty cień. Czasami objawy kaszlu i bólu w klatce piersiowej.
6. Zmiany szkieletowe i stawowe Zmiany szkieletowe występują częściej w dłoniach i stopach, łagodny ból i dyskinezy Filmy rentgenowskie wykazały wiele zmian torbielowatych, pogrubienie stawu stawowego i zajęcie kluczowych osłon.
Zbadać
Badanie sarkoidozy węzłów chłonnych
U większości pacjentów osocze i globulina Y zwiększyły stosunek albuminy do globuliny, a poziom wapnia we krwi wzrósł. Nie było innych zmian krwi oprócz wzrostu liczby eozynofili. ESR może wzrosnąć.
Zgodnie z objawami klinicznymi i badaniem rentgenowskim biopsje tkanek, takie jak otaczające węzły chłonne i wysypka, powinny być wykonane, gdy są podejrzane. Biorąc węzeł węzłowy od potwierdzonego pacjenta z guzkiem
Tkanka, reakcja może wystąpić 1 tydzień po wstrzyknięciu, szczyt po 4-6 tygodniach, miejscowe czerwone grudki, mogą stopniowo wzrosnąć do 3-8 mm. W tym czasie wykonano miejscową biopsję tkanki i zaobserwowano zwyrodnienie guzkowe.
Diagnoza
Diagnoza i różnicowanie sarkoidozy węzłów chłonnych
Diagnostyka różnicowa sarkoidozy węzłów chłonnych
Sarkoidozę węzłów chłonnych należy odróżnić od gruźlicy. Van Den Oord i wsp. (1984) badali 4 przypadki zapalenia węzłów chłonnych sarkoidozy i 5 przypadków gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych i stwierdzili, że złożone z nich komórki były podobne. Centrum stanowią OKM1-dodatnie komórki naskórkowe i wielojądrowe komórki olbrzymie, a kilka z nich składa się z pomocniczych komórek T OKT4-dodatnich i wielu komórek T supresorowych OKT8-dodatnich. W centralnej części nie ma limfocytów B. Powłoką guzków są limfocyty B. Między guzkami i tuleją występuje kolisty rozkład dodatnich limfocytów T supresorowych. Ale zgodnie z wycięciem HE w połączeniu z innymi kontrolami można je rozróżnić na podstawie następujących punktów:
1 Guzki są małe i rozproszone, w przeciwieństwie do guzków gruźliczych, które łączą się w większe zmiany, a guzki nabłonkowe obejmują więcej niż jeden narząd.
2 Istnieje niewiele wielojądrzastych komórek gigantycznych, a jądro jest rozproszone w cytoplazmie.
Nie ma naciekania limfocytów wokół guzków, często zwłóknienia, a otaczająca granica jest wyraźna.
4 nie wystąpiła nekroza podobna do sera.
5 dodatnich transferaz angiotensyny (ACE) w komórkach nabłonkowych sarkoidozy [Pertscnuk i wsp. (1981)]
Test 6Kveim Siltzbach był pozytywny, a reakcja ziarniniakowa wystąpiła w miejscu inokulacji przez śródskórną iniekcję antygenu przygotowanego przez znaną tkankę sarkoidozową. Jednak takie testy można również znaleźć w gruźlicy, histoplazmozie, globosporozie i chorobie Crohna.
