ropa w uchu
Wprowadzenie
Wprowadzenie Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego charakteryzuje się powtarzającą się ropą w uchu, perforacją błony bębenkowej i utratą słuchu. Każdy, kto jest niewłaściwie leczony z powodu ostrego ropnego zapalenia ucha środkowego, ma nadmierną toksyczność bakteryjną, ma słabą oporność organizmu lub ma zapalenie wyrostka sutkowego, i jest uporczywie ropny przez 1 do 2 miesięcy i jest nazywany przewlekłym ropnym zapaleniem ucha środkowego. Częstość występowania tej choroby jest stosunkowo wysoka: w ostatnich latach w spisie powszechnym było ponad tysiąc uczniów szkół podstawowych, zapadalność zmieniła się z 0,5% do 4,3%, a odsetek rolników badanych w prowincjach Shandong, Henan i Guizhou wynosi 1,6%. Zapadalność uczniów szkół podstawowych w Wielkiej Brytanii wynosi 0,9%. Większość pacjentów to osoby młode i w średnim wieku i rzadko występują po 40. roku życia.
Patogen
Przyczyna
1. Opóźnione leczenie i niewłaściwe leczenie w ostrej fazie.
2. Dysplazja wyrostka sutkowego jest trudna do rozproszenia po wystąpieniu zmiany.
3. Wtórne do ostrych chorób zakaźnych, takich jak szkarlata, odra i zapalenie płuc, ostra martwica błony śluzowej ucha środkowego, zapalenie atakujące brodę bębenkową, szczególnie wtórne do bardziej opornego zakażenia Proteus i Pseudomonas aeruginosa, leczenie Bardzo trudne
4. Przewlekłe choroby nosa i gardła i zapalenie zatok, zapalenie migdałków i przerost proliferacyjny itp., Wydzieliny zapalne łatwo dostają się do trąbki Eustachiusza, a zmiany utrudniają drenaż gardła.
5. Przewlekłe choroby ciała, takie jak niedokrwistość, cukrzyca, gruźlica i zapalenie nerek, osłabiają odporność organizmu.
6. cierpiących na choroby alergiczne, takie jak obrzęk błony śluzowej dróg oddechowych, wysięk, obejmujący trąbkę słuchową i ucho środkowe.
7. Górna jama bębenkowa to perlak, martwica kości ucha lub zniszczenie bocznej ściany bębna.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Hodowla bakteryjna ucha, nosa, gardła. Badanie otolaryngologiczne
1. Badanie audiologiczne: objawiające się jako różnego stopnia przewodnictwo, mieszany lub zmysłowo-nerwowy ubytek słuchu.
2. Badanie obrazowe: TK kości piszczelowej o wysokiej rozdzielczości jest skutecznym narzędziem do oceny charakteru i zakresu przewlekłych zmian ropnych. Poprzez badanie obrazowe możemy zrozumieć stopień gazyfikacji wyrostka sutkowego, stan małej kości, różne części ucha środkowego i zasięg zmiany.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Trzeba zidentyfikować kilka rodzajów przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego, typ prosty, typ owrzodzenia kości, typ perlaka.
Zgodnie z patologią i objawami klinicznymi są podzielone na trzy typy:
(A) prosty typ: najczęstszy, głównie z powodu nawracającego zakażenia górnych dróg oddechowych, patogenne bakterie atakują jamę bębenkową przez trąbkę Eustachiusza. Cechy kliniczne to: ropa ucha, głównie przerywana, śluzowa lub śluzowo-ropna, zwykle nieprzyjemna woń. Ilość jest różna, a ilość ropy wzrasta, gdy zakażone są górne drogi oddechowe. Perforacja błony bębenkowej jest głównie centralna dla napięcia, a rozmiar jest inny, ale wokół perforacji znajdują się resztkowe błony bębenkowe. Błona bębenkowa jest różowa lub blada i może być nieco pogrubiona. Głuchota jest przewodząca i ogólnie nie jest ciężka.
(B) rodzaj owrzodzenia kości: znany również jako rodzaj martwiczego lub ziarninowego, głównie z ostrego martwiczego zapalenia ucha środkowego. Ten typ cech: ropa przepływowa w uchu jest przeważnie trwała, występuje przekrwienie między ropnymi, często śmierdzącymi. Duże perforacje błony bębenkowej mogą obejmować pierścienie bębna lub perforacje brzeżne. W jamie bębenkowej występują ziarniny lub polipy i można je przebić do zewnętrznego kanału słuchowego. Entalpia przewodząca jest cięższa.
(C) typ perlaka: perlak jest nieprawdziwym guzem, ale torbielowatą strukturą zlokalizowaną w uchu środkowym, jamie wyrostka sutkowego. Ponieważ kapsułka zawiera kryształy cholesterolu, nazywa się je perlakiem.
Ucho nadal ropie przez długi czas, ze specjalnym nieprzyjemnym zapachem, aw błonie bębenkowej lub w górnej części napięcia występuje marginalna perforacja. Po perforacji w bębnie znajduje się szaro-biała łuskowata lub przypominająca fasolę substancja, która jest dziwnie śmierdząca. Na ogół są cięższe przewodzące plwociny, takie jak zmiany i ślimak, a głuchota jest mieszana.
