Trudności w oddychaniu
Wprowadzenie
Wprowadzenie Duszność jest ważnym objawem niewydolności oddechowej, subiektywnie charakteryzuje się niewystarczającym powietrzem lub oddychaniem i obiektywnie objawia się zmianami częstości oddechu, głębokości i rytmu. Częstość oddechów u osoby z trudnościami w oddychaniu u dorosłych wynosi 16-20 razy / min, a stosunek liczby uderzeń do serca wynosi 1: 4. Kiedy pacjent czuje, że powietrze jest niewystarczające, oddychanie jest pracochłonne, obiektywnie, pacjent ma mocne oddychanie, mięśnie oddechowe i pomocnicze mięśnie oddechowe uczestniczą w ruchu oddechowym, zwiększa się wentylacja, a częstotliwość, głębokość i rytm oddechowy zmieniają się. Duszność jest ważnym objawem niewydolności oddechowej, subiektywnie charakteryzuje się niewystarczającym powietrzem lub oddychaniem i obiektywnie objawia się zmianami częstości oddechu, głębokości i rytmu.
Patogen
Przyczyna
Zgodnie z główną patogenezą duszność można podzielić na pięć następujących typów:
1. Duszność pneumatyczna: spowodowana chorobą układu oddechowego, głównie w następujących trzech postaciach:
1) Duszność wdechowa: objawiająca się świszczącym oddechem, mostkiem wdechowym, dołu nadobojczykowego i depresją żebra - trzy objawy wklęsłości. Często w gardle, zwężenie tchawicy, takie jak zapalenie, obrzęk, ciała obce i guzy.
2) Duszność wydechowa: przedłużona faza wydechowa ze świszczącym oddechem, obserwowana w astmie oskrzelowej i obturacyjnej chorobie płuc.
3) Duszność mieszana: obserwowana w zapaleniu płuc, zwłóknieniu płuc, masywnym wysięku opłucnej, odma opłucnowa itp.
2. Duszność serca: Obrzęk płucny spowodowany dysfunkcją lewej komory serca, jej cechy kliniczne:
1) Pacjent ma poważną historię chorób serca.
2) Duszność mieszana, widoczna w pozycji leżącej iw nocy.
3) Środkowy i mały mokry głos może pojawić się na dole płuc i zmieniać się w zależności od pozycji ciała.
4) Badanie rentgenowskie: nieprawidłowe zmiany w cieniu serca, przekrwienie w okolicy kulszowej i jej okolicy lub obrzęk płuc.
3. Duszność toksyczna: Kwasica spowodowana różnymi przyczynami może zwiększać dwutlenek węgla we krwi, obniżać pH, stymulować obwodowe chemoreceptory lub bezpośrednio stymulować ośrodek oddechowy, zwiększać wentylację oddechową oraz wyrażać głębokie i duże oddychanie. Trudności; inhibitory oddechowe, takie jak morfina, barbiturany i inne zatrucie, mogą również hamować ośrodek oddechowy, powodując spłycenie i spowolnienie oddychania.
4. Duszność przenoszona przez krew: ciężka niedokrwistość może być spowodowana przez czerwone krwinki, dotlenienie krwi i duszność, szczególnie po aktywności; poważne krwawienie lub wstrząs z powodu niedokrwienia i ciśnienia krwi, stymulują ośrodek oddechowy i powodują trudności w oddychaniu.
V. Duszność neuropsychiatryczna i miopatia: Ciężkie choroby mózgu, takie jak zapalenie mózgu, wypadki mózgowo-naczyniowe, guzy mózgu itp. Bezpośrednio dotyczą ośrodka oddechowego, zaburzenia rytmu oddechowego, co powoduje trudności w oddychaniu; kryzys miastenii powoduje mięśni oddechowych Paraliż, prowadzący do poważnych trudności w oddychaniu; Ponadto chrapanie może również mieć epizody duszności, które charakteryzują się znaczną częstością oddechów i powierzchownością, z powodu zatrucia flegmy oddechowej, któremu często towarzyszy plwocina dłoni i stóp.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Uzupełnienie surowicy obwodnica droga czynna czynne napięcie mięśni oddechowych wysięk opłucnowy chemia kliniczna badanie biopsja płuc włókno bronchoskopia
1. Laboratoryjne badanie trudności w oddychaniu. Rutynowe badanie krwi wykazało wzrost liczby białych krwinek, wzrost liczby granulocytów obojętnochłonnych podczas infekcji oraz wzrost liczby eozynofili w chorobach alergicznych. Choroba płuc i oskrzeli powinna zwracać uwagę na ilość, naturę, zapach i kulturę bakteryjną, kulturę grzybową i gruźlicę w plwocinie mają określoną wartość diagnostyczną.
2. Instrumentalne badanie trudności w oddychaniu. Badanie rentgenowskie wykazuje oczywiste oznaki duszności sercowo-płucnej związane z chorobą serca i płuc. Angiografia oskrzeli diagnozuje oskrzeli, gruczolaka oskrzeli i raka. Pacjenci z chorobami serca mogą wykonywać elektrokardiogram, echokardiografię i inne testy. Testy czynności płuc w przewlekłych chorobach płuc, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma oskrzelowa itp., W celu zdiagnozowania charakteru i zakresu uszkodzenia czynności płuc. Bronchoskopia światłowodowa służy do diagnozowania i leczenia nowotworów oskrzeli, zwężeń i ciał obcych, a biopsja płuc ma ogromne znaczenie dla zwłóknienia płuc i nowotworów.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Należy odróżnić od następujących objawów: powolne oddychanie: powolne oddychanie jest objawem ciężkiej niewydolności oddechowej. Trudności w oddychaniu, trzy wklęsłe objawy są oczywiste lub nieoczywiste, zmiany oddychania od płytkiego do wolnego, zaburzenia rytmu, często oddychanie szczęki i bezdech, dźwięki oddechowe są zmniejszone, sinica warg jest zaostrzona, kończyny są sinicowe, zimne, letargiczne lub śpiączka, Nawet przerażony. W ciężkich przypadkach może wystąpić obrzęk mózgu (obrzęk spojówek lub obrzęk głowy nerwu wzrokowego), porażenie mózgowe (różne rozmiary po obu stronach źrenicy).
Nieprawidłowe oddychanie w jamie brzusznej: Nieprawidłowe oddychanie jest patologicznym ruchem oddechowym, który jest spowodowany przez liczne złamania żeber w klatce piersiowej po urazie klatki piersiowej, zmiękczenie klatki piersiowej, normalne ciało w klatce piersiowej podczas wdechu, opadanie ściany klatki piersiowej podczas wydechu; nieprawidłowy ruch oddechowy Przeciwnie, klatka piersiowa jest obniżana podczas wdechu, a ściana klatki piersiowej jest podnoszona podczas wydechu.
Zespół centralnego bezdechu: Zespół centralnego bezdechu sennego (CSAS) odnosi się do braku przepływu powietrza w górnych drogach oddechowych przez ponad 10 sekund bez oddychania klatki piersiowej i brzucha. CSAS jest mniej powszechny i może współistnieć z zespołem obturacyjnego bezdechu sennego (OSAS). Może wystąpić w dowolnej fazie snu, ale oczywiste nieprawidłowości są widoczne tylko podczas snu wolnofalowego (NREM, znany również jako sen normalny i sen wolnofalowy). CSAS może istnieć samodzielnie lub w połączeniu z chorobami ośrodkowego układu nerwowego, takimi jak uraz pnia mózgu, guzy, zawały i infekcje. Istnieją również doniesienia o CSAS związanych z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, takimi jak polio i dystrofia miotoniczna. Po przebudzeniu można utrzymać odpowiednią wentylację, ale podczas snu dochodzi do nieprawidłowej regulacji ośrodka oddechowego i występuje bezdech centralny (lub obturacyjny).
