niewydolność oddechowa
Wprowadzenie
Wprowadzenie Niewydolność oddechowa jest poważnym zaburzeniem czynności układu oddechowego, dlatego normalne oddychanie nie może być wykonywane w spoczynku i dochodzi do niedotlenienia lub zatrzymania dwutlenku węgla, powodując szereg zaburzeń klinicznych i metabolicznych. We wczesnym stadium choroby tylko oddychanie jest silne, gdy jest ciężkie, nie jest łatwo oddychać, pocenie się kapie, paznokcie i paznokcie są widoczne, zmiany funkcji umysłowych, dysfunkcja kierunkowa, ból głowy, bezsenność, smutek, drażliwość, zamęt, a następnie letarg, powodujący śpiączkę, drgawki , przyspieszenie akcji serca, podwyższone ciśnienie krwi, rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry i tym podobne. U niektórych ciężkich pacjentów występuje skąpomocz, obrzęk kończyn dolnych lub uszkodzenie wątroby i krwawienie z przewodu pokarmowego.
Patogen
Przyczyna
Po pierwsze, przyczyna
Przyczyn niewydolności oddechowej jest wiele, a każdy czynnik, który może uszkodzić czynność oddechową, może prowadzić do niewydolności. W przypadku pracy klinicznej będą to spowodowane następującymi trzema kategoriami, mianowicie: niedrożność dróg oddechowych, zmiany miąższowe płuc i nieprawidłowe pompy oddechowe.
1. Niedrożność dróg oddechowych: Ten typ dzieli się na dwie kategorie w zależności od lokalizacji:
1. Niedrożność górnych dróg oddechowych: Górne drogi oddechowe dotyczą górnej części gardła, w tym nosa, gardła i gardła. W całej martwej przestrzeni anatomii górnych dróg oddechowych jest około połowy, opór dróg oddechowych wynosi 45% od nosa i gardła, a niedrożność górnych dróg oddechowych może prowadzić do zespołu obturacyjnego bezdechu sennego. Krtań jest ważną częścią niedrożności, zwykle z powodu infekcji, ciała obcego, plwociny, urazu, guza, wad wrodzonych.
2. Przewlekła obturacyjna choroba płuc: w tym przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płuc i niektóre astmy, niedrożność dróg oddechowych nadal postępuje, stając się główną przyczyną przewlekłej niewydolności oddechowej u osób starszych i często ze względu na wpływ pewnych czynników predysponujących prowadzących do ostrej niewydolności oddechowej Aby pogorszyć stan.
2, choroba miąższu płuc
1. Ogólna choroba miąższu płucnego: w tym różne infekcje płuc, zapalenie płuc, obrzęk płuc, ropień płuc, zatorowość płucna, śródmiąższowe zmiany płucne, choroba naczyń płucnych i różne przyczyny uszkodzenia miąższu płucnego.
2. Zespół ostrej niewydolności oddechowej: w tym zespół niewydolności oddechowej noworodka i zespół niewydolności oddechowej dorosłych.
3. Nieprawidłowa pompa oddechowa: w tym z ośrodka oddechowego, rdzenia kręgowego do ośrodka oddechowego, powodująca niedotlenienie lub zatrzymanie dwutlenku węgla, a nawet zatrzymanie oddychania.
2. Układ przewodzenia nerwów obwodowych i choroba mięśni oddechowych: ostre zakaźne zapalenie policzków, zapalenie polio, stwardnienie zanikowe boczne, uraz kręgosłupa szyjnego, miastenia gravis, postępująca dystrofia mięśniowa, leki antycholinesterazowe Zatrucie, hipokaliemia, paraliż itp. Mogą powodować ekspansję i kurczenie się klatki piersiowej u ludzi, utratę mocy, osłabienie wentylacji i niewydolność oddechową.
3. Zaburzenia klatki piersiowej: uraz, uraz chirurgiczny, deformacja lub pogrubienie zrostów opłucnej, masywny wysięk opłucnowy, odma opłucnowa itp. Wpływają na czynność klatki piersiowej i rozszerzanie płuc, powodując zmniejszoną wentylację pęcherzykową i / lub nierównomierną dystrybucję wdychanego gazu, degradację wentylacji i wentylacji Funkcja
Po drugie, klasyfikacja
Zgodnie z klinicznymi objawami niewydolności oddechowej istnieją dwa rodzaje ostrych i przewlekłych.
1, ostra niewydolność oddechowa: odnosi się do pierwotnej czynności płuc jest normalna z powodu nagłych przyczyn; takich jak utonięcie, porażenie prądem, uraz, zatrucie lekami lub stymulacja fizyczna i chemiczna oraz zespół ostrej niewydolności oddechowej, takie jak objawy kliniczne nagłej niewydolności oddechowej. U pacjentów z ostrą całkowitą uduszeniem lub zatrzymaniem oddechu pacjent umiera głównie z powodu niedotlenienia.Jeśli oddychanie nie zatrzymuje się, ale wentylacja jest niewystarczająca, głównym ryzykiem nie jest niedotlenienie, ale guzów z dwutlenkiem węgla i wynikająca z tego ciężka kwasica. Czas trwania ostrej niewydolności oddechowej zależy od pierwotnej choroby. Jeśli pierwotną chorobę można wyleczyć, nowoczesna technika ratowania niewydolności oddechowej może uratować większość pacjentów. Kluczem jest zapobieganie serii powikłań podczas ratowania, zwłaszcza infekcji dróg oddechowych. W ostrej niewydolności oddechowej trwającej dłużej niż jeden tydzień ciało może wywierać maksymalny efekt kompensacyjny przy braku innych powikłań ogólnoustrojowych, ale niekoniecznie jest w pełni kompensowane i stopniowo przechodzi w przewlekłą, ale nie ma wyraźnego ograniczenia czasowego między nimi.
2, przewlekła niewydolność oddechowa: głównie na podstawie pierwotnej przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, w procesie powtarzających się ostrych ataków, stopniowo pogorszyła się niewydolność oddechowa, pojawienie się poważnego niedoboru węgla 潴 guz.
Na tę metodę klasyfikacji ma wpływ przyczyna, powolny przebieg choroby, jakość ciała itp. Jako kryterium diagnostyczne lub leczenie przewodnie ma ona swoje wady, a według cech patofizjologicznych ma swoje zalety, które można podzielić na dwa typy.
Niewydolność oddechowa typu I (znana również jako zaburzenie oddychania typu niewydolność oddechowa); zmiany gazometrii krwi tętniczej charakteryzują się obniżonym ciśnieniem tętniczym, ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla jest często zmniejszone lub normalne. Głównie spowodowane zmianami miąższowymi płuc, zmniejszeniem podatności płuc, dysfunkcją wentylacji są głównymi zmianami patofizjologicznymi, statycznym zastojem tętnic, nierównowagą wentylacji / przepływu krwi jest główną przyczyną spadku tlenu we krwi. Terapia tlenowa jest wskazaniem.
Niewydolność oddechowa typu II (znana również jako typ niewydolności oddechowej): Tętniczy gazometr charakteryzuje się wzrostem ciśnienia tętniczego dwutlenku węgla i spadkiem zawartości tlenu. Może to być spowodowane tą samą przyczyną płuc (niedrożność dróg oddechowych, zwiększona martwa przestrzeń fizjologiczna) lub przyczyną pozapłucną (nieprawidłowość ośrodka oddechowego lub jamy klatki piersiowej itp.). Podstawową zmianą patofizjologiczną jest niewystarczająca wentylacja pęcherzyków płucnych. Ten rodzaj niewydolności oddechowej można rozwiązać jedynie poprzez zwiększenie wentylacji.
Mechanizm:
1. Niewystarczająca wentylacja: W normalnych warunkach całkowita wentylacja pęcherzykowa potrzebuje około 4 l / min, aby utrzymać normalną różnicę ciśnień cząstkowych w naczyniach pęcherzykowych i dwutlenku węgla, aby można było skutecznie wymieniać tlen i dwutlenek węgla. Niewystarczająca wentylacja pęcherzyków płucnych, zmniejszone ciśnienie parcjalne tlenu w pęcherzykach płucnych, podwyższone ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla oraz zmniejszona niewydolność oddechowa wywołana różnicą ciśnienia parcjalnego pęcherzyków włosowatych.
2, brak równowagi wentylacji / przepływu krwi: skuteczna wymiana gazu oprócz wymaganej odpowiedniej wentylacji pęcherzykowej, ale zależy również od koordynacji wentylacji pęcherzykowej i przepływu krwi w liczbie normalnej, stosunek między nimi wynosi około 0,8, podstawowa jednostka pęcherzyków Dlatego stosunek wentylacji / przepływu krwi w jednym pęcherzyku utrzymuje się na poziomie 0,8, aby zmaksymalizować wydajność wentylacji płuc. W stanie patologicznym, jeśli stosunek wentylacji / przepływu krwi jest niższy niż 0,8, część krwi nie może w pełni pobrać tlenu i wydalić dwutlenku węgla i dostać się do tętnicy, powodując fizjologiczne przecięcie tętnic; do pęcherzyków płucnych o stosunku wentylacji / przepływu krwi większym niż 0,8 wchodzi. Część gazu w pęcherzykach płucnych nie może być w pełni wentylowana krwią, co powoduje nieefektywną wentylację lub efekt „martwej jamy”. Główną konsekwencją nierównowagi wentylacji / przepływu krwi jest niedotlenienie.
3, bariera dyfuzyjna: Zdolność tlenu i dwutlenku węgla do przenikania przez błonę pęcherzykową jest bardzo różna, dyfuzja tlenu wynosi tylko 1/20 dwutlenku węgla, więc w sytuacji patologicznej bariera dyfuzyjna wpływa głównie na wymianę tlenu, powodując prosty niedotlenienie. Ostatnie badania wykazały, że tysiące zmian wentylacji / nierównowagi proporcjonalnej zmieniają się, zanim zmiany patologiczne zaburzają funkcję rozproszoną.
4. Zużycie tlenu: Zwiększone zużycie tlenu jest jedną z przyczyn nasilenia niedotlenienia, gdy funkcja oddechowa jest niewystarczająca Gorączka, dreszcze, duszność i drgawki mogą zwiększać zużycie tlenu, zwiększać zużycie tlenu i zmniejszać ciśnienie parcjalne tlenu w pęcherzykach płucnych. . Kiedy normalna osoba ćwiczy, zużycie tlenu może zostać zwiększone, aby zapobiec wystąpieniu niedotlenienia. W przypadku dysfunkcji wentylacyjnej nie można podnieść ciśnienia parcjalnego tlenu w pęcherzykach płucnych, a niedotlenienie jest trudne do złagodzenia.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Szczytowy przepływ wydechowy (PEFR) badanie CT klatki piersiowej badanie czynności płuc klatka piersiowa płaskie ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla (PCO2, PCO2)
1. Trudności w oddychaniu, sinica i trzy wklęsłe objawy.
2. Nieprawidłowy rytm, amplituda lub cykl oddychania.
3. Zaburzenia świadomości, takie jak otępienie, ospałość, drgawki, drgawki, śpiączka itp.
4. Inne: podwyższone lub obniżone ciśnienie krwi, arytmia, pocenie się, wydatne gałki oczne, przekrwienie spojówek, stan nadkrzepliwości, zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej lub równowagi elektrolitowej.
5. Niektórzy uczeni uważają, że pod normalnym ciśnieniem atmosferycznym, gdy poziom morza znajduje się w wysokim stanie spoczynku, gdy ciśnienie parcjalne tlenu we krwi tętniczej PaCO2 <7,98kPa (60 mmHg) lub przy ciśnieniu parcjalnym dwutlenku węgla PaCO2 <6,67 kPa (50 mmHg), jako oddech Kryteria diagnostyczne dotyczące pomiaru ciśnienia krwi. Zgodnie ze zmianami w gazometrii niewydolność oddechowa dzieli się na dwa typy: Typ I oznacza, że PoO2 maleje, a PaCO2 normalnie; Typ II oznacza, że PaO2 maleje, a PaCO2> wzrasta.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Trudności w oddychaniu: Jest to ważny objaw niewydolności oddechowej, który subiektywnie charakteryzuje się niedostatecznym powietrzem lub trudnościami w oddychaniu i obiektywnie objawia się zmianami częstotliwości, głębokości i rytmu oddechowego.
Bezdech senny: odnosi się do chwilowego zatrzymania oddychania podczas snu. Najczęstszą przyczyną jest niedrożność górnych dróg oddechowych, często kończąca się głośnym chrapaniem, drżeniem ciała lub drżeniem rąk. Bezdech senny jest związany z wadami snu, chrapaniem w ciągu dnia, zmęczeniem, bradykardią lub arytmią i czuwaniem nad EEG.
Kardiogenna niewydolność oddechowa: odnosi się do duszności kardiogennej spowodowanej czynnikami takimi jak podwyższone ciśnienie hydrostatyczne, często występujące w obrzęku serca spowodowanym dysfunkcją lewej komory serca, a zatem spowodowane niewydolnością oddechową. Duszność serca jest spowodowana głównie przez niewydolność lewego serca i / lub prawej serca. Mechanizm obu jest odmienny. Duszność spowodowana niewydolnością lewej serca jest poważniejsza. W ostrej niewydolności lewego serca często dochodzi do napadowej duszności, która występuje podczas nocnego snu, zwanego napadową dusznością nocną. Depresja oddechowa występuje częściej w zatruciach opioidami:
1. Klinicznymi objawami łagodnego zatrucia opioidami są ból głowy, zawroty głowy, nudności, wymioty, podniecenie lub zahamowanie. Pacjent ma złudzenia, stracił czas i przestrzeń.
2. W przypadku ciężkiego zatrucia występują trzy główne objawy śpiączki i rozszerzonych źrenic, takie jak rozmiar końcówki igły i ciężka depresja oddechowa. Pacjenci mogą mieć drgawki, zamknięte szczęki i łuki kątowe. Oddychanie staje się płytsze i wolniejsze, po czym następuje westchnienie podobne do oddechu lub oddechu pływowego, któremu często towarzyszy obrzęk płuc. Ostre zatrucie zmarło z powodu niewydolności oddechowej w ciągu 12 godzin.
3. Przewlekłe zatrucie objawia się głównie jako utrata apetytu, zaparcia, utrata masy ciała, starzenie się i zaburzenia seksualne. Zespół zaburzeń oddechowych: zespół duszności klinicznej z powodu braku płucnego środka powierzchniowo czynnego u wcześniaków. Zwiększone oddychanie, trudność, plwocina oddechowa często pojawia się natychmiast po urodzeniu lub w ciągu kilku godzin, depresja wdechowa górnego i dolnego mostka, płaty nosa. Stopień niedodmy i nasilenia niewydolności oddechowej stopniowo się pogarsza W przypadku zespołu ciężkiej niewydolności oddechowej zmęczenie przepony i mięśni międzyżebrowych prowadzi do zatrzymania CO2 i kwasicy oddechowej. Ponieważ krew nie może podlegać wymianie tlenu przez niedodmę (np. Przeciek od prawej do lewej w płucach), niemowlęta z hipoksemią, prowadzącą do kwasicy metabolicznej.
