Skolioza u dzieci
Wprowadzenie
Wprowadzenie Skolioza, której przyczyna jest niejasna podczas wzrostu i rozwoju, nazywa się skoliozą idiopatyczną. Zgodnie z cechami wieku skolioza idiopatyczna dzieli się ogólnie na trzy typy: typ niemowlęcy (od 0 do 3 lat); typ młodzieńczy (od 4 do 9 lat) i typ młodzieżowy (od 10 do 16 lat). Zgodnie z anatomiczną pozycją kręgosłupa skoliozy dzieli się go dalej na: 1 zgięcie szyi: kręgosłup wierzchołkowy znajduje się między C1 a C6. 2 zginanie szyi i klatki piersiowej: kręgosłup wierzchołkowy znajduje się między C7 a T1. 3 zginanie klatki piersiowej: kręgosłup wierzchołkowy znajduje się między T2 a T11. 4 klatka piersiowa i talia: kręg kręgowy znajduje się między T12 a L1. 5 zgięcie w talii: kręgosłup wierzchołkowy znajduje się między L2 ~ L4. 6 krzywizna lędźwiowo-krzyżowa: kręgosłup wierzchołkowy znajduje się w L5 lub S1.
Patogen
Przyczyna
(1) Przyczyny choroby
Ponieważ skolioza idiopatyczna stanowi zdecydowaną większość skoliozy, jeśli jest w stanie zrozumieć jej przyczynę, ma ogromne znaczenie dla zapobiegania i leczenia. Dlatego ludzie pracowali nad przyczyną skoliozy idiopatycznej od wielu lat, ale dokładna przyczyna nie została dotychczas znaleziona.
W 1979 r. Herman wykazał, że pacjenci ze skoliozą idiopatyczną mieli zaburzenia labiryntowe. W 1984 r. Yamada przeprowadził również zrównoważony test czynnościowy u pacjentów ze skoliozą idiopatyczną Wyniki wykazały, że 79% wykazało znaczące zaburzenia równowagi, w porównaniu z 5% w grupie kontrolnej. Wyatt stwierdził również, że pacjenci ze skoliozą mieli znaczną nierównowagę wibracyjną, co sugeruje zaburzenie centralne w ścieżce tylnej kolumny pacjentów ze skoliozą. Jednak badania te nie wyjaśniły związku między skoliozą idiopatyczną a zaburzeniami równowagi i nie wyjaśniły etiologii samej skoliozy idiopatycznej.
Zaobserwowano, że wzrost pacjentów ze skoliozą idiopatyczną był wyższy niż u normalnych rówieśników. Rezultatem jest również spis ludności z 1984 roku. To skłoniło ludzi do zrozumienia związku między hormonem wzrostu a skoliozą idiopatyczną. Wyniki różnych autorów mają różne wnioski, a zawartość hormonu wzrostu jest nadal przedmiotem dyskusji. Więcej literatury omawia związek między mięśniami przykręgosłupowymi a skoliozą idiopatyczną Wykrywanie mięśni przykręgosłupowych obejmuje: wrzeciono mięśniowe, morfologię włókien mięśniowych, biochemię mięśni, mioelektryczność, wapń, miedź i cynk. Chociaż stwierdzono nieprawidłowe wyniki, nie wyjaśniono bezpośrednio przyczyny. Ludzie badali również problemy genetyczne z rodzinnych badań, a pacjenci ze skoliozą krzyżową byli badani, ale więcej pacjentów nie można wyjaśnić pojedynczą nieprawidłowością genetyczną, dlatego przyczyna skoliozy idiopatycznej jest wciąż badana w przyszłości. Ważny temat
(dwa) patogeneza
Zmiany patologiczne skoliozy idiopatycznej obejmują głównie:
1. Zmiany w ciele kręgowym, proces kolczasty, blaszka i stawy twarzy: Trzon kręgosłupa skoliozy ma kształt klina i obraca się, a trzon kręgowy i proces kolczasty strony głównej są obracane w stronę wklęsłą. Wklęsła szypułka boczna staje się krótsza i węższa, a blaszka jest nieco mniejsza niż strona wypukła. Proces kolczasty jest nachylony do wklęsłej strony w celu zwężenia kanału kręgowego po stronie wklęsłej. Po stronie wklęsłej faseta pogrubia się i twardnieje, tworząc epifizę.
2. Zmiany w żebrach: Obrót trzonu kręgów powoduje, że wypukłe żebra boczne przemieszczają się na tył, powodując, że plecy wystają, tworząc garb, który nazywa się „grzbietem brzytwy”. Wypukłe żebra boczne są oddzielone od siebie, a szczelina jest poszerzona. Wklęsłe żebra boczne są ściśnięte razem i wystają do przodu, tworząc asymetryczną klatkę piersiową.
3. Zmiany w krążku międzykręgowym, mięśniach i wiązadłach: wklęsła przestrzeń międzykręgowa jest zwężona, strona wypukła jest poszerzona, a mały mięsień po stronie wklęsłej jest lekko skurczony.
4. Zmiany trzewne: ciężka deformacja klatki piersiowej powoduje deformację płuc Z powodu atrofii pęcherzyków płucnych ekspansja płuc jest ograniczona, nadmierne napięcie w płucach powoduje niedrożność układu krążenia, a ciężkie przypadki mogą powodować chorobę płuc.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie palpacyjne metodą angiografii lipiodolowej
1. Skolioza idiopatyczna u niemowląt: Skolioza idiopatyczna u niemowląt jest strukturalną deformacją kręgosłupa stwierdzoną w wieku 3 lat. Ten typ jest stosunkowo powszechny w Europie, aw Stanach Zjednoczonych ten typ jest mniej niż 1% u pacjentów ze skoliozą idiopatyczną. Ważna jest wczesna diagnoza dziecięcej skoliozy idiopatycznej, którą powinni uważnie obserwować rodzice i pediatrzy. Ponieważ wczesne leczenie może wpłynąć na rokowanie, należy je leczyć jak najszybciej.
Charakterystyka: W 1954 r. James po raz pierwszy rozpoznał skoliozę dziecięcą jako wyjątkową całość i stwierdził, że istnieją dwa przypadki chorób naturalnych, i zgodnie z tym dzieli się na dwa typy: samoograniczające się i postępujące. Wiele badań potwierdziło, że cechy dziecięcej skoliozy idiopatycznej są następujące:
(1) Przeciętny mężczyzna płci męskiej jest bardziej powszechny, zwykle bok zgina się w lewo.
(2) Krzywizna boczna zwykle znajduje się w odcinku piersiowym i odcinku piersiowo-lędźwiowym.
(3) Większość skolioz postępuje w ciągu 6 miesięcy po urodzeniu.
(4) Samoograniczająca się dziecięca skolioza idiopatyczna stanowi 85% wszystkich dziecięcych skolioz idiopatycznych.
(5) Podwójne zgięcie klatki piersiowej jest łatwe do rozwinięcia i przekształca się w ciężką deformację. Pacjentki z prawą krzywą klatki piersiowej zwykle mają złe rokowanie i często towarzyszą im wady rozwojowe (deformacja płaskiej głowy, deformacja ucha nietoperza, wrodzony kręcz szyi i postępujący rozwój bioder). Złe itp.).
2. Młodzieńcza skolioza idiopatyczna: młodzieńcza skolioza idiopatyczna jest deformacją skoliozy występującą między 4 a 10 rokiem życia, która stanowi 12% skoliozy idiopatycznej ~ 21%, przyczyna jest nieznana.
Charakterystyka: W porównaniu z idiopatyczną skoliozą dziecięcą i młodzieńczą idiopatyczną skoliozę młodzieńczą charakteryzuje się względnie spoczynkowym postępem wzrostu kręgosłupa. Uczeni niewiele wiedzą o swoim rodzaju skoliozy i historii naturalnej, diagnozuje się ją jedynie na podstawie wieku deformacji, a nie objawów i oznak, dlatego też jak zdiagnozować młodzieńczą skoliozę idiopatyczną stała się przedmiotem dyskusji. U pacjentów ze zdiagnozowanym typem młodzieńczym istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia zaawansowanej skoliozy idiopatycznej u dzieci lub wczesnej skoliozy idiopatycznej u młodzieży, która jest sztucznie diagnozowana jako typ młodzieńczy.
Dzieci częściej występują u dziewcząt. Stosunek kobiet do mężczyzn wynosi około 2 do 4: 1. Stosunek kobiet do mężczyzn wynosi około 1: 1 u dzieci w wieku od 3 do 6 lat. W wieku od 6 do 10 lat kobiety i mężczyźni mają około 8: 1, ta wartość jest w zasadzie taka sama jak młodzieńcza skolioza idiopatyczna.
Rodzaje skoliozy młodzieńczej to głównie prawe klatki piersiowej i podwójne zgięcia główne. Prawe zgięcie klatki piersiowej stanowi 2/3 młodszego typu IS, podwójne zgięcie główne stanowi około 20%, a skolioza piersiowo-lędźwiowa stanowi 15%. Krzywa lewej klatki piersiowej nie jest powszechna w typie młodzieńczym, jeśli wystąpi tego rodzaju skolioza, często wskazuje na obecność zmian wewnątrzrdzeniowych i należy przeprowadzić kompleksowe badanie neurologiczne.
Naturalna historia nastolatków jest stosunkowo lepsza, ale typ młodzieńczy jest bardziej inwazyjny i może przejść do poważnej deformacji i upośledzać czynność płuc. Około 70% młodzieńczej skoliozy idiopatycznej ulega stopniowemu zaostrzeniu i wymaga pewnej formy leczenia. Ponieważ młodzieńczy kręgosłup nadal ma potencjał wzrostu, nieuniknione jest, że wypukłość boczna będzie postępować teoretycznie, jednak badanie Mannherza i wsp. Wykazało, że zgięcie lewej klatki piersiowej lub zgięcie lewej części lędźwiowej najprawdopodobniej opadnie. Sugeruje to również, że niektóre skoliozy młodzieńcze mogą również ustąpić lub postępować powoli, ale wskaźnik samokontroli nie jest wysoki w porównaniu z niemowlętami.
3. Młodzieńcza skolioza idiopatyczna Skolioza idiopatyczna jest stosunkowo częsta, u młodzieży w wieku 10–16 lat występuje około 2–4%, a większość skolioz jest niewielka. U pacjentów ze skoliozą około 20 ° stosunek mężczyzn do kobiet jest zasadniczo równy; w tłumie skoliozy większym niż 20 ° kobieta: mężczyzna przekracza 5: 1. Fakt, że kobiety ze skoliozą są cięższe, sugeruje, że skolioza u kobiet może być bardziej postępująca i że wymagają leczenia bardziej niż chłopcy.
Większość pacjentów z idiopatycznymi skoliozami (AIS) może żyć normalnie, aw niektórych przypadkach postępowi skoliozy AIS często towarzyszy pogorszenie czynności płuc i ból pleców. Jeśli zgięcie klatki piersiowej jest większe niż 100 °, wymuszona pojemność życiowa zwykle spada do 70% do 80% oczekiwanej wartości. Zmniejszona czynność płuc jest zwykle wtórna do restrykcyjnej choroby płuc Jeśli ciężka skolioza upośledza czynność płuc, pacjent może umrzeć z powodu choroby płuc na wczesnym etapie. Według niektórych naukowców śmiertelność pacjentów z ciężką skoliozą jest dwa razy większa niż w populacji ogólnej, a ryzyko śmierci u palących pacjentów jest zwiększone. Częstość występowania przerywanego bólu pleców u pacjentów z umiarkowanym skoliozą (40 ° do 50 °) jest w przybliżeniu taka sama jak w populacji ogólnej. Częstość występowania ciężkiej skoliozy lędźwiowej jest wysoka, a częstość występowania wierzchołkowych kręgów jest znacznie wyższa. .
To właśnie dlatego, że skolioza może powodować powyższe powikłania, dlatego należy podjąć wczesne aktywne leczenie, aby zapobiec postępowi skoliozy. Już w XX i XX wieku XX wieku młodzi pacjenci, u których zdiagnozowano skoliozę, natychmiast poddawali się leczeniu ortezy, ponieważ wielu lekarzy uważało, że skolioza postępuje w sezonie wegetacyjnym, a orteza może się zatrzymać Jego rozwój może nawet poprawić rozmiar łuków bocznych. Od tego czasu ortopedzi stopniowo pogłębiali wiedzę na temat postępu skoliozy i leczenia niechirurgicznego.
Lonstein i Carlson badali związek między stopniem skoliozy a ryzykiem znaku Rissera, wiekiem i skoliozą. Wypukłość skoliozy wynosiła od 20 ° do 30 °. Badania potwierdziły, że stopień skoliozy jest związany z powyższymi trzema, a większość skolioz jest stabilna bez leczenia. Ich badanie wykazało, że jeśli 12-letni pacjent miał znak Rissera wynoszący 0 stopni lub 1 stopień, prawą wypukłość klatki piersiowej i kąt Cobba od 20 ° do 29 °, średnie ryzyko progresji skoliozy wyniosło 68%.
Obecnie niektórzy uczeni uważają, że skolioza nie postępuje u dojrzałych pacjentów. WeinStein i Ascani przeanalizowali czynniki ryzyka progresji AIS u dorosłych. Potwierdzili, że prawie dojrzali pacjenci ze skoliozą piersiową mniejszą niż 40 ° rzadko postępowali po dorosłości, podczas gdy ci ze skoliozą piersiową większą niż 40 ° (szczególnie> 50 °) postępowali po osiągnięciu dojrzałości. Zasadniczo postęp skoliozy u dorosłych jest trudny do wykrycia i zwykle postępuje w tempie 1 ° lub 2 ° rocznie. Na przykład 18-letni dojrzały pacjent ma obecnie skoliozę piersiową o krzywiźnie 55 °. Można go rozwinąć do 100 °, zanim pacjent będzie miał 50 lat.
Krótko mówiąc, większość uczonych uważa, że: po pierwsze, nie wszystkie skoliozy postępują i nie wszystkie skoliozy wymagają leczenia; po drugie, gdy pacjent jest dojrzały, jego skolioza niekoniecznie przestaje postępować.
Niezbędne jest wczesne rozpoznanie i wczesne leczenie skoliozy. Dlatego konieczne jest usprawnienie spisu powszechnego uczniów szkół podstawowych i średnich oraz zapobieganie.
1. Historia skoliozy: Zapytaj szczegółowo o wszystkie stany związane z deformacją kręgosłupa, takie jak zdrowie pacjenta, wiek i dojrzałość płciowa. Należy również zwrócić uwagę na przeszłość, historię chirurgiczną i historię urazów. Konieczne jest zrozumienie stanu zdrowia matki deformacji kręgosłupa podczas ciąży, czy w ciągu pierwszych 3 miesięcy ciąży występowały leki i czy występują komplikacje podczas ciąży lub porodu. Historia rodziny powinna zwracać uwagę na sytuację innych osób z deformacją kręgosłupa. Wywiad rodzinny jest szczególnie ważny w skoliozie nerwowo-mięśniowej.
2. Fizyczne badanie skoliozy: zwróć uwagę na trzy ważne aspekty: deformację, etiologię i powikłania.
Całkowicie wyeksponowane, noś tylko szorty i luźne części wierzchnie z tyłu, zwracaj uwagę na przebarwienia skóry, z plamkami kawy lub bez i podskórnymi oraz z długimi włosami na plecach i torbielowatym materiałem. Zwróć uwagę na rozwój piersi, niezależnie od tego, czy klatka piersiowa jest symetryczna, z lub bez lejka, piersi z kurczaka, wybrzuszenia żeber i blizny chirurgicznej. Egzaminator powinien uważnie obserwować z przodu, z boku iz tyłu.
Egzaminator musi najpierw dowiedzieć się o objawach wczesnej łagodnej skoliozy od pleców pacjenta:
(1) Ramiona nie są równe.
(2) Ramiona są wysokie i niskie.
(3) Jedna strona pomarszczonej skóry w pasie.
(4) Gdy zgięcie lędźwiowe jest asymetryczne po obu stronach pleców, to znaczy, że brzytwa jest skrzyżowana.
(5) Kręgosłup odbiega od linii środkowej.
Chociaż skolioza jest boczną krzywizną kręgosłupa, skoliozie zwykle towarzyszy rotacja i wytwarzanie typowego garbu żebra pozakręgowego. Obrót tułowia, żeber kręgosłupa i wybrzuszenie bocznych mięśni przykręgosłupowych to widoczne deformacje skoliozy. Test zgięcia Adama jest często używany do badania deformacji skoliozy przykręgosłupowej. Metoda jest następująca: pacjent jest skierowany do egzaminatora, a pacjent pochyla się do przodu, aż tułów jest równoległy do płaszczyzny poziomej, aby sprawdzić, czy plecy są symetryczne. Jedna strona grzbietu wskazuje deformację rotacji żebra i kręgów. . Wymagana jest pewna ilość doświadczenia, aby określić pozorny obrót paravertebral. Bunnell zaprojektował linijkę do pomiaru skoliozy, aby poprawić jej dokładność. Miarka jest umieszczona na skoliozie skoliozy. Można obliczyć kąt obrotu tułowia (ATR), kąt obrotu tułowia i kręgosłupa. Nasilenie skoliozy jest powiązane, a wielu chirurgów kręgosłupa sugeruje, że istnieje rotacja tułowia, jeśli ATR jest większy niż 5 °. Jednocześnie konieczne jest zmierzenie odległości między kątami żeber po obu stronach i piszczeli Linia pionowa może być również umieszczona z kolczastego procesu szyjki 7, a następnie mierzona jest odległość od rowka pośladkowego do linii pionowej, aby wskazać stopień deformacji.
Następnie sprawdź zakres ruchu zgięcia, nadmiernego rozciągania i bocznej krzywizny kręgosłupa. Sprawdź elastyczność każdego stawu, na przykład bliskość nadgarstka i kciuka, nadmierne napięcie palców, zgięcie kolan i stawów łokciowych itp.
Na koniec należy dokładnie zbadać układ nerwowy, szczególnie w kończynach dolnych. Należy potwierdzić, czy występuje uszkodzenie układu nerwowego. Jeśli pacjent ma znaczne osłabienie mięśni, należy poszukać potencjalnych nieprawidłowości neurologicznych Nie wszyscy pacjenci z uszkodzeniem neurologicznym mają wyraźne objawy, które mogą być jedynie niewielkimi objawami, takimi jak asymetria odruchu ściany brzucha, niewielkie kloniczne lub rozległe Osłabienie mięśni Jednak te objawy sugerują, że należy dokładnie zbadać układ nerwowy, a autorzy zalecają MRI do skanowania całego rdzenia kręgowego. Dzięki zastosowaniu i popularności MRI i innych testów autorzy byli w stanie zdiagnozować wady centralnego układu nerwowego, które wcześniej były trudne do wykrycia, takie jak hydromielia i przywiązany sznur. Większość wodogłowia jest lewostronna, dlatego zaleca się wykonanie MRI u wszystkich pacjentów ze skoliozą po lewej stronie, dla każdego pacjenta należy rozważyć możliwość wystąpienia choroby ośrodkowego układu nerwowego.
W przypadku podejrzenia mukopolisacharydozy należy zwrócić uwagę na rogówkę. Pacjenci z zespołem Ma Fanga powinni zwracać uwagę na górną szczękę.
Należy zapisać wzrost, wagę, odległość między ramionami oraz długość i dotyk obu kończyn dolnych.
Dziecięca skolioza idiopatyczna: Skoliozę niemowląt należy odróżnić od skoliozy wrodzonej, skoliozy nerwowo-mięśniowej i skoliozy wtórnej do zmian wewnątrzrdzeniowych. Dlatego należy przeprowadzić szczegółowe badanie fizykalne i odnotować obecność deformacji skośnych głowy i deformacji kończyn.
Podczas pierwszej wizyty należy wykonać pełne i boczne filmy rentgenowskie kręgosłupa, najpierw ocenić kąt Cobba i różnicę kąta żebra-kręgosłupa (RVAD), a także wykluczyć wrodzoną deformację kręgów. Zanim dziecko będzie w stanie wstać, można posłużyć się pełnym pozytywnym obrazem kręgosłupa na plecach, aby dowiedzieć się, czy dochodzi do zespolenia i niestabilności kręgu szyjnego oraz czy występują wrodzone wady rozwojowe i dysplazja bioder w okolicy lędźwiowo-krzyżowej i biodrowej.
Większość dzieci ze zdiagnozowanym skoliozą ma subtelne objawy neurologiczne, które mogą skłonić nas do dalszych badań. Na przykład jedyną wskazówką do rozpoznania wad rozwojowych Chiari może być brak odruchów ściany brzucha. W rzeczywistości prawdziwa idiopatyczna skolioza niemowlęca jest rzadka, a ze względu na częste występowanie wad neurologicznych i potrzebę leczenia rutynowe badanie MRI kręgosłupa powinno być rutynowo wykonywane, nawet jeśli neurologiczne badanie fizykalne pacjenta jest prawidłowe w tej grupie wiekowej. Sprawdź U wszystkich niemowląt wymagających aktywnego leczenia należy wykonać badanie MRI mózgu i rdzenia kręgowego. Gupta i wsp. Oraz Lewonowski i wsp. Stwierdzili, że pacjenci z normalną skoliozą w badaniu neurologicznym znaleźli osoby z wadami neurologicznymi na MRI.
Młodzieńcza skolioza idiopatyczna: Mehta i Morel dzielą młodzieńczą skoliozę idiopatyczną na następujące kategorie: 1 noc z typem regresywnego niemowlęcia. 2 łagodny progresywny typ niemowlęcia. 3 objawowa skolioza. 4 skolioza jamy zatokowej. 5 wcześnie znaleziono u nastolatków.
Przed ostateczną diagnozą należy ustalić przyczynę skoliozy. Układ nerwowy powinien być dokładnie zbadany, a czasami zniknięcie odruchów ściany brzucha jest jedyną wskazówką do diagnozy wad rozwojowych Chiari. Chociaż większość badań neurologicznych u dzieci z IS jest normalna, ze względu na stosunkowo częste występowanie zmian wewnątrzrdzeniowych, niektórzy badacze zalecają rutynowe badanie rezonansu magnetycznego dla wszystkich dzieci ze skoliozą. Badanie Gupty wykazało, że częstość deformacji aksonów u bezobjawowych dzieci ze skoliozą idiopatyczną wynosiła od 18% do 20%. W tym wieku skolioza może być jednym z pierwszych objawów potencjalnej deformacji osi nerwowej.
Ciągłe pomiary kąta Cobba mogą określić, czy postępuje skoliacja. Czynniki związane z postępem skoliozy młodzieńczego IS obejmują wzrost RVAD głównych kręgów, kifozę klatki piersiowej mniejszą niż 20 ° oraz krzywiznę lewego kręgosłupa chłopca. Kahanovitz i wsp. Uważają, że kąt Cobba większy niż 45 ° w przypadku znalezienia skoliozy jest czynnikiem ryzyka skoliozy. Ciągły pomiar RVAD pomaga przewidzieć długoterminową skuteczność leczenia aparatem ortodontycznym.
3. Badanie rentgenowskie skoliozy
(1) Pozycja pionowa pełnego kręgosłupa jest dodatnia i boczna: pozycja pionowa pełnego kręgosłupa jest najbardziej podstawowym sposobem diagnozy. Zdjęcia rentgenowskie muszą obejmować cały kręgosłup. Rentgen musi podkreślać pozycję pionową, a nie pozycję leżącą. Jeśli pacjent nie stoi prosto, zaleca się stosowanie pozycji siedzącej w celu odzwierciedlenia prawdziwego stanu skoliozy.
(2) Zginanie kręgosłupa: Zginanie kręgosłupa obejmuje pozycję na wznak i pozycję na wznak. Jest obecnie stosowana w pozycji na wznak. Jest używana głównie do: 1 oceny aktywności przestrzeni międzykręgowej krzywej lędźwiowej. 2 Określ dolny stały krąg. 3 przewidują elastyczność kręgosłupa.
Jednak zginanie pozycji leżącej na plecach jest mniej skuteczne w przewidywaniu elastyczności kręgosłupa, ponieważ skoliozę wykonuje się w chirurgii ortopedycznej w znieczuleniu ogólnym, a podczas operacji stosuje się środki zwiotczające mięśnie w celu wyeliminowania efektu skurczu mięśni w stosunku do ortopedii; W tym procesie konieczne jest oderwanie mięśni przykręgosłupowych po obu stronach, co do pewnego stopnia odgrywa pośrednią rolę w dekompresji kręgosłupa, a zginanie wymaga aktywnej współpracy pacjentów, a ich wpływ na czynniki jest większy, wiek i poziom wykształcenia pacjentów są wszystkie Może to wpływać na skuteczność tego testu, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi lub zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi.
(3) Obraz trakcji zawieszenia:
1 Rola obrazu trakcji: A. może zapewnić pełny widok resetu trakcji skoliozy. B. Dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerwowo-mięśniowej. C. Odpowiedni do oceny przesunięcia tułowia i górnej krzywej klatki piersiowej. D. Poziom dolnego ustalonego kręgu można oszacować.
2 Uwaga: Przed badaniem należy dokładnie zapytać każdego pacjenta, czy występuje choroba szyjki macicy.
3 przeciwwskazania: odzwierciedlają miękkość osób starszych lub chorych na osteoporozę.
(4) Obraz gięcia w punkcie gięcia: Radiografia gięcia pod pachą jest taka, że pacjent leży na plastikowym cylindrze z boku, a cylinder jest umieszczony na odpowiednim żebrze kręgów piersiowych. Wymagania operacyjne to: 1 pełna pozycja boczna. 2 Wybierz cylinder o odpowiednim rozmiarze (średnica cylindra odpowiednio 14 cm, 17 cm, 21 cm), aby oddzielić ramię od powierzchni łóżka.
Charakterystyka obrazu zginania podparcia: łatwy w obsłudze, siła zginająca jest siłą pasywną, powtarzalność jest dobra, może naprawdę odzwierciedlać stopień sztywności krzywizny bocznej, przewidywać stopień korekcji krzywej bocznej, może być również wykorzystany do ustalenia, czy niektóre przypadki wymagają lizy przedniej Zginanie podparcia jest bardziej skuteczne u pacjentów ze sztywną krzywizną boczną.
(5) Obraz ukośny: służy do sprawdzania stanu zespolenia kręgosłupa. Obraz ukośny odcinka lędźwiowo-krzyżowego jest stosowany u pacjentów ze spondylolistezą i szczeliną przesiękową.
(6) Obraz Fergusona: Obraz Fergusona służy do sprawdzania stawu lędźwiowo-krzyżowego. Aby wyeliminować lordozę lędźwiową, rurkę męską przechyla się o 30 ° w stronę głowy, a kobietę przechyla się o 35 °, aby uzyskać prawdziwy ortodontyczny obraz stawu lędźwiowo-krzyżowego.
(7) Zdjęcie Stagnaara: Zdjęcie Stagnaara dla pacjentów z ciężką skoliozą (powyżej 100 °), szczególnie z kifozą, obrotem ciała kręgów, zwykłym zdjęciem rentgenowskim trudno jest zauważyć żebra, procesy poprzeczne i deformacje kręgów . Konieczne jest wykonanie obrotowego obrazu, aby uzyskać prawdziwy obraz z przodu iz tyłu. Obróć pacjenta podczas fluoroskopii i weź film, gdy wystąpi maksymalne wygięcie. Film jest równoległy do wewnętrznej strony wybrzuszenia żebra, a rurka jest prostopadła do elementu.
(8) Obrazy błędów: Obrazy tomograficzne są używane do badania wrodzonych wad rozwojowych z niejasnymi zmianami, fuzją przeszczepów kostnych i niektórymi specjalnymi zmianami, takimi jak osteoidy kostne.
(9) Wytnij obraz: Pacjent pochyla się do przodu, a rurka jest styczna do tyłu. Służy głównie do sprawdzania żeber.
(10) Mielografia: niekonwencjonalne zastosowanie. Wskazaniami są wrodzona skolioza lub ucisk rdzenia kręgowego, masa rdzenia kręgowego, podejrzane zmiany w worku oponowym, wyniki badań rentgenowskich poszerzenia odległości szypułki, niedomykalność kanału kręgowego, pęknięcie podłużne rdzenia kręgowego, jamistość rdzenia kręgowego i Planowana resekcja półkuli lub resekcja klina półkręgowego w celu zrozumienia kompresji rdzenia kręgowego.
(11) Badania CT i MRI: pomocne dla pacjentów z chorobą rdzenia kręgowego. Takie jak szczelina rdzenia kręgowego, jamistość rdzenia i tak dalej. Zrozumienie płaszczyzny i zakresu nasady jest ważne w ortopedii, resekcji nasady i zapobieganiu paraplegii, ale jest kosztowne i nie powinno być rutynowo badane.
4. Rentgen skoliozy
(1) Główne punkty odczytu filmu rentgenowskiego: 1 koniec kręgu: trzon kręgowy na końcu głowy i koniec krzywizny skoliozy. 2 kręgi kręgowe: trzon kręgowy o największej deformacji i najdalszym odchyleniu od linii pionowej. 3 główne zgięcie boczne (pierwotne zgięcie boczne): jest najwcześniejszym zakrzywieniem, jest również największym zgięciem konstrukcyjnym, słabą elastycznością i poprawnością. 4-krotne zagięcie boczne (kompensacyjne zgięcie boczne lub wtórne zgięcie boczne): jest najmniejszym zgięciem, elastyczność jest lepsza niż główne zgięcie boczne, może być strukturalne lub niekonstrukcyjne, umieszczone powyżej lub poniżej głównego zgięcia bocznego, Rolą jest utrzymanie normalnej linii siły ciała, kręgosłup zwykle się nie obraca. Kiedy są 3 zgięcia, środkowe zgięcie jest często głównym zgięciem bocznym, a gdy są 4 zgięcia, środkowe dwa są podwójnymi zgięciami głównymi.
(2) Pomiar skoliozy skoliozy: 1 Metoda Cobba: Najczęściej stosowany kąt między prostopadłą linią górnej krawędzi głowonogi i pionową linią dolnej krawędzi ogonowego końca jest kątem Cobba. Jeśli górne i dolne krawędzie końcowych kręgów są niejasne, można przyjąć linię łączącą górną i dolną krawędź szypułki, a następnie kąt przecięcia linii prostopadłych jest kątem Cobba. Metoda 2Ferguson: rzadko stosowana, czasem używana do pomiaru łagodnych zgięć bocznych. Znajdź środkowy punkt końcowych kręgów i trzonu kręgowego, a następnie narysuj dwie linie od środkowego punktu wierzchołkowego kręgu do środkowego punktu górnych i dolnych kręgów. Kąt przecięcia jest kątem bocznym.
(3) Pomiar rotacji skoliozy: zwykle stosuje się metodę Nash-Moe: zgodnie z położeniem szypuły na ortotopowym zdjęciu rentgenowskim dzieli się ją na 5 stopni.
I stopień: symetria szypułek. II stopień: wypukła szypułka boczna przesuwa się do linii środkowej, ale nie przekracza pierwszej siatki, a szyjka boczna wklęsła staje się mniejsza. III stopień: wypukła szypułka boczna przesunęła się na drugą siatkę, a wklęsła szypułka boczna znika. Stopień IV: wypukła szypułka zostaje przesunięta na środek, a wklęsła szypułka boczna znika. Stopień V: wypukła szypuła boczna przechodzi nad linią środkową i jest blisko wklęsłej strony.
Parametry oceny rentgenowskiej: tylne kręgi szczytowe, górne końce, wierzchołkowe kręgi i linia środkowa kości krzyżowej (CSVL).
5. Identyfikacja dojrzałości skoliozy Ocena dojrzałości jest szczególnie ważna w leczeniu skoliozy. Należy go kompleksowo ocenić na podstawie wieku fizjologicznego, faktycznego wieku i wieku kostnego, w tym:
(1) Drugorzędne cechy płciowe: zmienia się głos chłopca, menarche dziewczynki oraz rozwój piersi i włosów łonowych.
(2) Wiek kości: 1 wiek kości nadgarstka: u pacjentów w wieku poniżej 20 lat można wykonać zdjęcia rentgenowskie nadgarstka, a wiek kości określa się zgodnie z kryteriami Greulicha i Pyle'a. Wycieczka apofidów biodrowych 2: Risser dzieli kręgosłup biodrowy na 4 części, a kostnienie przesuwa się z przedniego górnego odcinka biodrowego do tylnego górnego odcinka biodrowego. Epifiza przesuwa się o 25% do I stopnia, 50% to II stopień, 75 % to III stopnie, a górny kręgosłup to IV stopnie po przejściu do grzebienia biodrowego. Epifiza i piszczel są połączone w stopnie V. 3 Rozwój pierścienia kostki kręgowej: boczny film rentgenowski na pierścieniu nasady i zespolenie kręgosłupa wskazuje, że kręgosłup przestaje rosnąć, co jest ważnym wskazaniem do dojrzewania kości.
6. Laboratoryjne badanie skoliozy: rutynowe badanie rutyny krwi, rutynowe badanie moczu, kreatyniny, azotu mocznikowego, cukru we krwi itp. Przed operacją.
7. Test funkcji skoliozy w płucach: testy funkcji płuc zostały podzielone na 4 grupy: objętość płuc w spoczynku; dynamiczna objętość płuc; wentylacja pęcherzykowa; badanie radioaktywnej plwociny. Pierwsze trzy eksperymenty były rutynowo stosowane u pacjentów ze skoliozą.
Spoczynkowa pojemność płuc obejmuje całkowitą objętość płuc, pojemność życiową i pojemność resztkową. Pojemność życiowa jest wyrażona jako procent przewidywanej wartości normalnej. 80% do 100% to normalna pojemność płuc, 60% do 80% jest umiarkowanie ograniczone, 40% do 60% jest umiarkowanie ograniczone, a mniej niż 40% jest poważnie ograniczone.
Najważniejszą z dynamicznej pojemności życiowej jest 1-sekundowa pojemność płuc (FEV1), która jest porównywana z całkowitą pojemnością płuc, przy wartości normalnej wynoszącej 80%.
Całkowita objętość płuc i pojemność życiowa pacjentów ze skoliozą są zmniejszone, a ilość gazu resztkowego jest normalna, chyba że zostanie zwiększona. Zmniejszenie pojemności płuc jest związane z nasileniem skoliozy.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
(1) Wrodzona skolioza: z powodu nieprawidłowego rozwoju zarodka kręgosłupa choroba jest wcześniejsza, z czego większość występuje u niemowląt i małych dzieci. Patogeneza to strukturalna nieprawidłowość kręgosłupa i nierównowaga wzrostu kręgosłupa. Diagnoza różnicowa nie jest trudna. Film rentgenowski może wykryć deformacje strukturalne kręgosłupa. Podstawowe wady rozwojowe można podzielić na trzy typy: 1, deformacja kręgosłupa, taka jak ciało półkręgowe; 2, słaba segmentacja kręgosłupa, taka jak jednostronny niesesekcjonowany mostek kostny; 3, typ mieszany. Jeśli konwencjonalna folia rentgenowska jest trudna do zidentyfikowania, można zastosować CT.
(B) skolioza nerwowo-mięśniowa: można ją podzielić na neurologiczną i miogeniczną, ta pierwsza obejmuje porażenie mózgowe zmian górnych neuronów ruchowych, jamistość rdzenia i inne porażenie mózgowe zmian neuronów dolnych ruchowych. Ten ostatni obejmuje dystrofię mięśniową, rdzeniowy zanik mięśni i tym podobne. Patogeneza tego rodzaju skoliozy jest spowodowana utratą układu nerwowego i mięśni w celu kontroli regulacji równowagi kręgosłupa Przyczyna choroby często wymaga dokładnych badań klinicznych w celu wykrycia, czasem wymaga elektromiografii nerwowej lub biopsji nerwowo-mięśniowej. Aby móc potwierdzić diagnozę.
(C) neurofibromatoza powikłana skoliozą: neurofibromatoza jest autosomalną dziedziczną chorobą spowodowaną pojedynczą chorobą genetyczną (ale 50% pacjentów jest z mutacji genetycznych), od 2% do 36% pacjentów z Skolioza Diagnozę można postawić, gdy zgodność kliniczna z następującymi dwoma lub więcej kryteriami. 1. Pacjenci przed osiągnięciem dojrzałości mają więcej niż 6 plam po skórze o średnicy większej niż 5 mm lub większej niż 15 mm po dojrzewaniu; 2. Dwie lub więcej postaci nerwiakowłókniaka lub splotu nerwiakowłókniakowego; Pieg skóry w okolicy pachowej lub pachwinowej; 4, glejak wzrokowy; 5, więcej niż dwa hamartomy twardówki (guzki Lischa); 6, zmiany kostne, takie jak długie przerzedzenie kory; 7, historia rodziny. Cechy rentgenowskie skoliozy związanej z pacjentem mogą być podobne do skoliozy idiopatycznej lub mogą być wyrażone jako skolioza „dystroficzna”, to znaczy kątowy typ procesu tylnego krótkiego odcinka, kręgosłup jest ciężki Rotacja, depresja kręgosłupa itp., Taka skolioza nadal postępuje, leczenie jest trudne, a częstość występowania pseudoartrozy jest wysoka.
(D) zmiany mezenchymalne powikłane skoliozą: czasami zespół Marfana, zespół EhlerS-Danlos itp. Mogą opierać się na skoliozie, szczegółowe badanie fizykalne może znaleźć inne objawy kliniczne tych chorób, takie jak rozluźnienie więzadeł, pierś kurczaka lub lejek Klatka piersiowa i tak dalej.
(5) Dystrofia kostno-chrzęstna powikłana skoliozą: takie jak różne rodzaje szczepów z rodzaju, mielodysplazja kręgosłupa.
(6) Zaburzenia metaboliczne związane ze skoliozą: takie jak różnego rodzaju mukopolisacharydoza, homocystynuria i tym podobne.
(7) Skolioza „funkcjonalna” lub „niestrukturalna”: ten rodzaj skoliozy może być spowodowany nieregularną postawą, stymulacją korzenia nerwowego i nierówną długością kończyn dolnych. Jeśli pierwotną przyczynę można usunąć wcześnie, skoliozę można usunąć samodzielnie. Należy jednak zauważyć, że niewielka liczba młodzieńczych skolioz idiopatycznych może być mylona z „prawidłową postawą” na wczesnym etapie ze względu na niewielki stopień, dlatego należy ściśle przestrzegać tak zwanej „funkcjonalnej” skoliozy przed okresem dojrzewania.
(8) Skolioza z innych powodów: takich jak radioterapia, rozległa laminektomia, infekcja i guz mogą powodować skoliozę;
Zwróć uwagę na bezpieczeństwo produkcji i życia, a unikanie traumy jest kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby.
1. Dziecięca skolioza idiopatyczna Dziecięca skolioza idiopatyczna jest strukturalną deformacją kręgosłupa stwierdzoną w wieku 3 lat. Ten typ jest stosunkowo powszechny w Europie, aw Stanach Zjednoczonych ten typ jest mniej niż 1% u pacjentów ze skoliozą idiopatyczną. Ważna jest wczesna diagnoza dziecięcej skoliozy idiopatycznej, którą powinni uważnie obserwować rodzice i pediatrzy. Ponieważ wczesne leczenie może wpłynąć na rokowanie, należy je leczyć jak najszybciej.
Charakterystyka: W 1954 r. James po raz pierwszy rozpoznał skoliozę dziecięcą jako wyjątkową całość i stwierdził, że istnieją dwa przypadki chorób naturalnych, i zgodnie z tym dzieli się na dwa typy: samoograniczające się i postępujące. Wiele badań potwierdziło, że cechy dziecięcej skoliozy idiopatycznej są następujące:
(1) Przeciętny mężczyzna płci męskiej jest bardziej powszechny, zwykle bok zgina się w lewo.
(2) Krzywizna boczna zwykle znajduje się w odcinku piersiowym i odcinku piersiowo-lędźwiowym.
(3) Większość skolioz postępuje w ciągu 6 miesięcy po urodzeniu.
(4) Samoograniczająca się dziecięca skolioza idiopatyczna stanowi 85% wszystkich dziecięcych skolioz idiopatycznych.
(5) Podwójne zgięcie klatki piersiowej jest łatwe do rozwinięcia i przekształca się w ciężką deformację. Pacjentki z prawą krzywą klatki piersiowej zwykle mają złe rokowanie i często towarzyszą im wady rozwojowe (deformacja płaskiej głowy, deformacja ucha nietoperza, wrodzony kręcz szyi i postępujący rozwój bioder). Złe itp.).
2. Młodzieńcza skolioza idiopatyczna: młodzieńcza skolioza idiopatyczna jest deformacją skoliozy występującą między 4 a 10 rokiem życia, która stanowi 12% skoliozy idiopatycznej ~ 21%, przyczyna jest nieznana.
Charakterystyka: W porównaniu z idiopatyczną skoliozą dziecięcą i młodzieńczą idiopatyczną skoliozę młodzieńczą charakteryzuje się względnie spoczynkowym postępem wzrostu kręgosłupa. Uczeni niewiele wiedzą o swoim rodzaju skoliozy i historii naturalnej, diagnozuje się ją jedynie na podstawie wieku deformacji, a nie objawów i oznak, dlatego też jak zdiagnozować młodzieńczą skoliozę idiopatyczną stała się przedmiotem dyskusji. U pacjentów ze zdiagnozowanym typem młodzieńczym istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia zaawansowanej skoliozy idiopatycznej u dzieci lub wczesnej skoliozy idiopatycznej u młodzieży, która jest sztucznie diagnozowana jako typ młodzieńczy.
Dzieci częściej występują u dziewcząt. Stosunek kobiet do mężczyzn wynosi około 2 do 4: 1. Stosunek kobiet do mężczyzn wynosi około 1: 1 u dzieci w wieku od 3 do 6 lat. W wieku od 6 do 10 lat kobiety i mężczyźni mają około 8: 1, ta wartość jest w zasadzie taka sama jak młodzieńcza skolioza idiopatyczna.
Rodzaje skoliozy młodzieńczej to głównie prawe klatki piersiowej i podwójne zgięcia główne. Prawe zgięcie klatki piersiowej stanowi 2/3 młodszego typu IS, podwójne zgięcie główne stanowi około 20%, a skolioza piersiowo-lędźwiowa stanowi 15%. Krzywa lewej klatki piersiowej nie jest powszechna w typie młodzieńczym, jeśli wystąpi tego rodzaju skolioza, często wskazuje na obecność zmian wewnątrzrdzeniowych i należy przeprowadzić kompleksowe badanie neurologiczne.
Naturalna historia nastolatków jest stosunkowo lepsza, ale typ młodzieńczy jest bardziej inwazyjny i może przejść do poważnej deformacji i upośledzać czynność płuc. Około 70% młodzieńczej skoliozy idiopatycznej ulega stopniowemu zaostrzeniu i wymaga pewnej formy leczenia. Ponieważ młodzieńczy kręgosłup nadal ma potencjał wzrostu, nieuniknione jest, że wypukłość boczna będzie postępować teoretycznie, jednak badanie Mannherza i wsp. Wykazało, że zgięcie lewej klatki piersiowej lub zgięcie lewej części lędźwiowej najprawdopodobniej opadnie. Sugeruje to również, że niektóre skoliozy młodzieńcze mogą również ustąpić lub postępować powoli, ale wskaźnik samokontroli nie jest wysoki w porównaniu z niemowlętami.
3. Młodzieńcza skolioza idiopatyczna Skolioza idiopatyczna jest stosunkowo częsta, u młodzieży w wieku 10–16 lat występuje około 2–4%, a większość skolioz jest niewielka. U pacjentów ze skoliozą około 20 ° stosunek mężczyzn do kobiet jest zasadniczo równy; w tłumie skoliozy większym niż 20 ° kobieta: mężczyzna przekracza 5: 1. Fakt, że kobiety ze skoliozą są cięższe, sugeruje, że skolioza u kobiet może być bardziej postępująca i że wymagają leczenia bardziej niż chłopcy.
Większość pacjentów z idiopatycznymi skoliozami (AIS) może żyć normalnie, aw niektórych przypadkach postępowi skoliozy AIS często towarzyszy pogorszenie czynności płuc i ból pleców. Jeśli zgięcie klatki piersiowej jest większe niż 100 °, wymuszona pojemność życiowa zwykle spada do 70% do 80% oczekiwanej wartości. Zmniejszona czynność płuc jest zwykle wtórna do restrykcyjnej choroby płuc Jeśli ciężka skolioza upośledza czynność płuc, pacjent może umrzeć z powodu choroby płuc na wczesnym etapie. Według niektórych naukowców śmiertelność pacjentów z ciężką skoliozą jest dwa razy większa niż w populacji ogólnej, a ryzyko śmierci u palących pacjentów jest zwiększone. Częstość występowania przerywanego bólu pleców u pacjentów z umiarkowanym skoliozą (40 ° do 50 °) jest w przybliżeniu taka sama jak w populacji ogólnej. Częstość występowania ciężkiej skoliozy lędźwiowej jest wysoka, a częstość występowania wierzchołkowych kręgów jest znacznie wyższa. .
To właśnie dlatego, że skolioza może powodować powyższe powikłania, dlatego należy podjąć wczesne aktywne leczenie, aby zapobiec postępowi skoliozy. Już w XX i XX wieku XX wieku młodzi pacjenci, u których zdiagnozowano skoliozę, natychmiast poddawali się leczeniu ortezy, ponieważ wielu lekarzy uważało, że skolioza postępuje w sezonie wegetacyjnym, a orteza może się zatrzymać Jego rozwój może nawet poprawić rozmiar łuków bocznych. Od tego czasu ortopedzi stopniowo pogłębiali wiedzę na temat postępu skoliozy i leczenia niechirurgicznego.
Lonstein i Carlson badali związek między stopniem skoliozy a ryzykiem znaku Rissera, wiekiem i skoliozą. Wypukłość skoliozy wynosiła od 20 ° do 30 °. Badania potwierdziły, że stopień skoliozy jest związany z powyższymi trzema, a większość skolioz jest stabilna bez leczenia. Ich badanie wykazało, że jeśli 12-letni pacjent miał znak Rissera wynoszący 0 stopni lub 1 stopień, prawą wypukłość klatki piersiowej i kąt Cobba od 20 ° do 29 °, średnie ryzyko progresji skoliozy wyniosło 68%.
Obecnie niektórzy uczeni uważają, że skolioza nie postępuje u dojrzałych pacjentów. WeinStein i Ascani przeanalizowali czynniki ryzyka progresji AIS u dorosłych (Tabela 3). Potwierdzili, że prawie dojrzali pacjenci ze skoliozą piersiową mniejszą niż 40 ° rzadko postępowali po dorosłości, podczas gdy ci ze skoliozą piersiową większą niż 40 ° (szczególnie> 50 °) postępowali po osiągnięciu dojrzałości. Zasadniczo postęp skoliozy u dorosłych jest trudny do wykrycia i zwykle postępuje w tempie 1 ° lub 2 ° rocznie. Na przykład 18-letni dojrzały pacjent ma obecnie skoliozę piersiową o krzywiźnie 55 °. Można go rozwinąć do 100 °, zanim pacjent będzie miał 50 lat.
Krótko mówiąc, większość uczonych uważa, że: po pierwsze, nie wszystkie skoliozy postępują i nie wszystkie skoliozy wymagają leczenia; po drugie, gdy pacjent jest dojrzały, jego skolioza niekoniecznie przestaje postępować.
Niezbędne jest wczesne rozpoznanie i wczesne leczenie skoliozy. Dlatego konieczne jest usprawnienie spisu powszechnego uczniów szkół podstawowych i średnich oraz zapobieganie.
1. Historia skoliozy: Zapytaj szczegółowo o wszystkie stany związane z deformacją kręgosłupa, takie jak zdrowie pacjenta, wiek i dojrzałość płciowa. Należy również zwrócić uwagę na przeszłość, historię chirurgiczną i historię urazów. Konieczne jest zrozumienie stanu zdrowia matki deformacji kręgosłupa podczas ciąży, czy w ciągu pierwszych 3 miesięcy ciąży występowały leki i czy występują komplikacje podczas ciąży lub porodu. Historia rodziny powinna zwracać uwagę na sytuację innych osób z deformacją kręgosłupa. Wywiad rodzinny jest szczególnie ważny w skoliozie nerwowo-mięśniowej.
2. Fizyczne badanie skoliozy: zwróć uwagę na trzy ważne aspekty: deformację, etiologię i powikłania.
Całkowicie wyeksponowane, noś tylko szorty i luźne części wierzchnie z tyłu, zwracaj uwagę na przebarwienia skóry, z plamkami kawy lub bez i podskórnymi oraz z długimi włosami na plecach i torbielowatym materiałem. Zwróć uwagę na rozwój piersi, niezależnie od tego, czy klatka piersiowa jest symetryczna, z lub bez lejka, piersi z kurczaka, wybrzuszenia żeber i blizny chirurgicznej. Egzaminator powinien uważnie obserwować z przodu, z boku iz tyłu.
Egzaminator musi najpierw dowiedzieć się o objawach wczesnej łagodnej skoliozy od pleców pacjenta: (1) ramiona nie są równe. (2) Ramiona są wysokie i niskie. (3) Jedna strona pomarszczonej skóry w pasie. (4) Gdy zgięcie lędźwiowe jest asymetryczne po obu stronach pleców, to znaczy, że brzytwa jest skrzyżowana. (5) Kręgosłup odbiega od linii środkowej.
Chociaż skolioza jest boczną krzywizną kręgosłupa, skoliozie zwykle towarzyszy rotacja i wytwarzanie typowego garbu żebra pozakręgowego. Obrót tułowia, żeber kręgosłupa i wybrzuszenie bocznych mięśni przykręgosłupowych to widoczne deformacje skoliozy. Test zgięcia Adama jest często używany do badania deformacji skoliozy przykręgosłupowej. Metoda jest następująca: pacjent jest skierowany do egzaminatora, a pacjent pochyla się do przodu, aż tułów jest równoległy do płaszczyzny poziomej, aby sprawdzić, czy plecy są symetryczne. Jedna strona grzbietu wskazuje deformację rotacji żebra i kręgów. . Wymagana jest pewna ilość doświadczenia, aby określić pozorny obrót paravertebral. Bunnell zaprojektował linijkę do pomiaru skoliozy, aby poprawić jej dokładność. Miarka jest umieszczona na skoliozie skoliozy. Można obliczyć kąt obrotu tułowia (ATR), kąt obrotu tułowia i kręgosłupa. Nasilenie skoliozy jest powiązane, a wielu chirurgów kręgosłupa sugeruje, że istnieje rotacja tułowia, jeśli ATR jest większy niż 5 °. Jednocześnie konieczne jest zmierzenie odległości między kątami żeber po obu stronach i piszczeli Linia pionowa może być również umieszczona z kolczastego procesu szyjki 7, a następnie mierzona jest odległość od rowka pośladkowego do linii pionowej, aby wskazać stopień deformacji.
Następnie sprawdź zakres ruchu zgięcia, nadmiernego rozciągania i bocznej krzywizny kręgosłupa. Sprawdź elastyczność każdego stawu, na przykład bliskość nadgarstka i kciuka, nadmierne napięcie palców, zgięcie kolan i stawów łokciowych itp.
Na koniec należy dokładnie zbadać układ nerwowy, szczególnie w kończynach dolnych. Należy potwierdzić, czy występuje uszkodzenie układu nerwowego. Jeśli pacjent ma znaczne osłabienie mięśni, należy poszukać potencjalnych nieprawidłowości neurologicznych Nie wszyscy pacjenci z uszkodzeniem neurologicznym mają wyraźne objawy, które mogą być jedynie niewielkimi objawami, takimi jak asymetria odruchu ściany brzucha, niewielkie kloniczne lub rozległe Osłabienie mięśni Jednak te objawy sugerują, że należy dokładnie zbadać układ nerwowy, a autorzy zalecają MRI do skanowania całego rdzenia kręgowego. Dzięki zastosowaniu i popularności MRI i innych testów autorzy byli w stanie zdiagnozować wady centralnego układu nerwowego, które wcześniej były trudne do wykrycia, takie jak hydromielia i przywiązany sznur. Większość wodogłowia jest lewostronna, dlatego zaleca się wykonanie MRI u wszystkich pacjentów ze skoliozą po lewej stronie, dla każdego pacjenta należy rozważyć możliwość wystąpienia choroby ośrodkowego układu nerwowego.
W przypadku podejrzenia mukopolisacharydozy należy zwrócić uwagę na rogówkę. Pacjenci z zespołem Ma Fanga powinni zwracać uwagę na górną szczękę.
Należy zapisać wzrost, wagę, odległość między ramionami oraz długość i dotyk obu kończyn dolnych.
Dziecięca skolioza idiopatyczna: Skoliozę niemowląt należy odróżnić od skoliozy wrodzonej, skoliozy nerwowo-mięśniowej i skoliozy wtórnej do zmian wewnątrzrdzeniowych. Dlatego należy przeprowadzić szczegółowe badanie fizykalne i odnotować obecność deformacji skośnych głowy i deformacji kończyn.
Podczas pierwszej wizyty należy wykonać pełne i boczne filmy rentgenowskie kręgosłupa, najpierw ocenić kąt Cobba i różnicę kąta żebra-kręgosłupa (RVAD), a także wykluczyć wrodzoną deformację kręgów. Zanim dziecko będzie w stanie wstać, można posłużyć się pełnym pozytywnym obrazem kręgosłupa na plecach, aby dowiedzieć się, czy dochodzi do zespolenia i niestabilności kręgu szyjnego oraz czy występują wrodzone wady rozwojowe i dysplazja bioder w okolicy lędźwiowo-krzyżowej i biodrowej.
Większość dzieci ze zdiagnozowanym skoliozą ma subtelne objawy neurologiczne, które mogą skłonić nas do dalszych badań. Na przykład jedyną wskazówką do rozpoznania wad rozwojowych Chiari może być brak odruchów ściany brzucha. W rzeczywistości prawdziwa idiopatyczna skolioza niemowlęca jest rzadka, a ze względu na częste występowanie wad neurologicznych i potrzebę leczenia rutynowe badanie rezonansu magnetycznego kręgosłupa powinno być rutynowo wykonywane, nawet jeśli neurologiczne badanie fizykalne pacjenta jest prawidłowe w tej grupie wiekowej. Sprawdź U wszystkich niemowląt wymagających aktywnego leczenia należy wykonać badanie MRI mózgu i rdzenia kręgowego. Gupta i wsp. Oraz Lewonowski i wsp. Stwierdzili, że pacjenci z normalną skoliozą w badaniu neurologicznym znaleźli osoby z wadami neurologicznymi na MRI.
Młodzieńcza skolioza idiopatyczna: Mehta i Morel dzielą młodzieńczą skoliozę idiopatyczną na następujące kategorie: 1 noc z typem regresywnego niemowlęcia. 2 łagodny progresywny typ niemowlęcia. 3 objawowa skolioza. 4 skolioza jamy zatokowej. 5 wcześnie znaleziono u nastolatków.
Przed ostateczną diagnozą należy ustalić przyczynę skoliozy. Układ nerwowy powinien być dokładnie zbadany, a czasami zniknięcie odruchów ściany brzucha jest jedyną wskazówką do diagnozy wad rozwojowych Chiari. Chociaż większość badań neurologicznych u dzieci z IS jest normalna, ze względu na stosunkowo częste występowanie zmian wewnątrzrdzeniowych, niektórzy badacze zalecają rutynowe badanie rezonansu magnetycznego dla wszystkich dzieci ze skoliozą. Badanie Gupty wykazało, że częstość deformacji aksonów u bezobjawowych dzieci ze skoliozą idiopatyczną wynosiła od 18% do 20%. W tym wieku skolioza może być jednym z pierwszych objawów potencjalnej deformacji osi nerwowej.
Ciągłe pomiary kąta Cobba mogą określić, czy postępuje skoliacja. Czynniki związane z postępem skoliozy młodzieńczego IS obejmują wzrost RVAD głównych kręgów, kifozę klatki piersiowej mniejszą niż 20 ° oraz krzywiznę lewego kręgosłupa chłopca. Kahanovitz i wsp. Uważają, że kąt Cobba większy niż 45 ° w przypadku znalezienia skoliozy jest czynnikiem ryzyka skoliozy. Ciągły pomiar RVAD pomaga przewidzieć długoterminową skuteczność leczenia aparatem ortodontycznym.
3. Badanie rentgenowskie skoliozy
(1) Pozycja pionowa pełnego kręgosłupa jest dodatnia i boczna: pozycja pionowa pełnego kręgosłupa jest najbardziej podstawowym sposobem diagnozy. Zdjęcia rentgenowskie muszą obejmować cały kręgosłup. Rentgen musi podkreślać pozycję pionową, a nie pozycję leżącą. Jeśli pacjent nie stoi prosto, zaleca się stosowanie pozycji siedzącej w celu odzwierciedlenia prawdziwego stanu skoliozy.
(2) Zginanie kręgosłupa: Zginanie kręgosłupa obejmuje pozycję na wznak i pozycję na wznak. Jest obecnie stosowana w pozycji na wznak. Jest używana głównie do: 1 oceny aktywności przestrzeni międzykręgowej krzywej lędźwiowej. 2 Określ dolny stały krąg. 3 przewidują elastyczność kręgosłupa.
Jednak zginanie pozycji leżącej na plecach jest mniej skuteczne w przewidywaniu elastyczności kręgosłupa, ponieważ skoliozę wykonuje się w chirurgii ortopedycznej w znieczuleniu ogólnym, a podczas operacji stosuje się środki zwiotczające mięśnie w celu wyeliminowania efektu skurczu mięśni w stosunku do ortopedii; W tym procesie konieczne jest oderwanie mięśni przykręgosłupowych po obu stronach, co do pewnego stopnia odgrywa pośrednią rolę w dekompresji kręgosłupa, a zginanie wymaga aktywnej współpracy pacjentów, a ich wpływ na czynniki jest większy, wiek i poziom wykształcenia pacjentów są wszystkie Może to wpływać na skuteczność tego testu, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami psychicznymi lub zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi.
(3) Obraz trakcji zawieszenia:
1 Rola obrazu trakcji: A. może zapewnić pełny widok resetu trakcji skoliozy. B. Dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerwowo-mięśniowej. C. Odpowiedni do oceny przesunięcia tułowia i górnej krzywej klatki piersiowej. D. Poziom dolnego ustalonego kręgu można oszacować.
2 Uwaga: Przed badaniem należy dokładnie zapytać każdego pacjenta, czy występuje choroba szyjki macicy. 3 przeciwwskazania: odzwierciedlają miękkość osób starszych lub chorych na osteoporozę. (4) Obraz gięcia w punkcie gięcia: Radiografia gięcia pod pachą jest taka, że pacjent leży na plastikowym cylindrze z boku, a cylinder jest umieszczony na odpowiednim żebrze kręgów piersiowych. Wymagania operacyjne to: 1 pełna pozycja boczna. 2 Wybierz cylinder o odpowiednim rozmiarze (średnica cylindra odpowiednio 14 cm, 17 cm, 21 cm), aby oddzielić ramię od powierzchni łóżka.
Charakterystyka obrazu zginania podparcia: łatwy w obsłudze, siła zginająca jest siłą pasywną, powtarzalność jest dobra, może naprawdę odzwierciedlać stopień sztywności krzywizny bocznej, przewidywać stopień korekcji krzywej bocznej, może być również wykorzystany do ustalenia, czy niektóre przypadki wymagają lizy przedniej Zginanie podparcia jest bardziej skuteczne u pacjentów ze sztywną krzywizną boczną.
(5) Obraz ukośny: służy do sprawdzania stanu zespolenia kręgosłupa. Obraz ukośny odcinka lędźwiowo-krzyżowego jest stosowany u pacjentów ze spondylolistezą i szczeliną stomijną.
(6) Obraz Fergusona: Obraz Fergusona służy do sprawdzania stawu lędźwiowo-krzyżowego. Aby wyeliminować lordozę lędźwiową, rurkę męską przechyla się o 30 ° w stronę głowy, a kobietę przechyla się o 35 °, aby uzyskać prawdziwy ortodontyczny obraz stawu lędźwiowo-krzyżowego.
(7) Zdjęcie Stagnaara: Zdjęcie Stagnaara dla pacjentów z ciężką skoliozą (powyżej 100 °), szczególnie z kifozą, obrotem ciała kręgów, zwykłym zdjęciem rentgenowskim trudno jest zauważyć żebra, procesy poprzeczne i deformacje kręgów . Konieczne jest wykonanie obrotowego obrazu, aby uzyskać prawdziwy obraz z przodu iz tyłu. Obróć pacjenta podczas fluoroskopii i weź film, gdy wystąpi maksymalne wygięcie. Film jest równoległy do wewnętrznej strony wybrzuszenia żebra, a rurka jest prostopadła do elementu.
(8) Obrazy błędów: Obrazy tomograficzne są używane do badania wrodzonych wad rozwojowych z niejasnymi zmianami, fuzją przeszczepów kostnych i niektórymi specjalnymi zmianami, takimi jak osteoidy kostne.
(9) Wytnij obraz: Pacjent pochyla się do przodu, a rurka jest styczna do tyłu. Służy głównie do sprawdzania żeber.
(10) Mielografia: niekonwencjonalne zastosowanie. Wskazaniami są wrodzona skolioza lub ucisk rdzenia kręgowego, masa rdzenia kręgowego, podejrzane zmiany w worku oponowym, wyniki badań rentgenowskich poszerzenia odległości szypułki, niedomykalność kanału kręgowego, pęknięcie podłużne rdzenia kręgowego, jamistość rdzenia kręgowego i Planowana resekcja półkuli lub resekcja klina półkręgowego w celu zrozumienia kompresji rdzenia kręgowego.
(11) Badania CT i MRI: pomocne dla pacjentów z chorobą rdzenia kręgowego. Takie jak szczelina rdzenia kręgowego, jamistość rdzenia i tak dalej. Zrozumienie płaszczyzny i zakresu nasady jest ważne w ortopedii, resekcji nasady i zapobieganiu paraplegii, ale jest kosztowne i nie powinno być rutynowo badane.
4. Rentgen skoliozy
(1) Główne punkty odczytu filmu rentgenowskiego: 1 koniec kręgu: trzon kręgowy na końcu głowy i koniec krzywizny skoliozy. 2 kręgi kręgowe: trzon kręgowy o największej deformacji i najdalszym odchyleniu od linii pionowej. 3 główne zgięcie boczne (pierwotne zgięcie boczne): jest najwcześniejszym zakrzywieniem, jest również największym zgięciem konstrukcyjnym, słabą elastycznością i poprawnością. 4-krotne zagięcie boczne (kompensacyjne zgięcie boczne lub wtórne zgięcie boczne): jest najmniejszym zgięciem, elastyczność jest lepsza niż główne zgięcie boczne, może być strukturalne lub niekonstrukcyjne, umieszczone powyżej lub poniżej głównego zgięcia bocznego, Rolą jest utrzymanie normalnej linii siły ciała, kręgosłup zwykle się nie obraca. Kiedy są 3 zgięcia, środkowe zgięcie jest często głównym zgięciem bocznym, a gdy są 4 zgięcia, środkowe dwa są podwójnymi zgięciami głównymi.
(2) Pomiar skoliozy skoliozy: 1 Metoda Cobba: Najczęściej stosowany kąt między prostopadłą linią górnej krawędzi głowonogi i pionową linią dolnej krawędzi ogonowego końca jest kątem Cobba. Jeśli górne i dolne krawędzie końcowych kręgów są niejasne, można przyjąć linię łączącą górną i dolną krawędź szypułki, a następnie kąt przecięcia linii prostopadłych jest kątem Cobba. Metoda 2Ferguson: rzadko stosowana, czasem używana do pomiaru łagodnych zgięć bocznych. Znajdź punkt środkowy kręgów końcowych i trzon kręgowy, a następnie narysuj dwie linie od punktu środkowego kręgu wierzchołkowego do punktu środkowego górnych i dolnych kręgów. Kąt przecięcia jest kątem bocznym.
(3) Pomiar rotacji skoliozy: zwykle stosuje się metodę Nash-Moe: zgodnie z położeniem szypuły na ortotopowym zdjęciu rentgenowskim dzieli się ją na 5 stopni. I stopień: symetria szypułek. II stopień: wypukła szypułka boczna przesuwa się do linii środkowej, ale nie przekracza pierwszej siatki, a szyjka boczna wklęsła staje się mniejsza. III stopień: wypukła szypułka boczna przesunęła się na drugą siatkę, a wklęsła szypułka boczna znika. Stopień IV: wypukła szypułka zostaje przesunięta na środek, a wklęsła szypułka boczna znika. Stopień V: wypukła szypuła boczna przechodzi nad linią środkową i jest blisko wklęsłej strony.
Parametry oceny rentgenowskiej: tylne kręgi szczytowe, górne końce, wierzchołkowe kręgi i linia środkowa kości krzyżowej (CSVL).
5. Identyfikacja dojrzałości skoliozy Ocena dojrzałości jest szczególnie ważna w leczeniu skoliozy. Należy go kompleksowo ocenić na podstawie wieku fizjologicznego, faktycznego wieku i wieku kostnego, w tym:
(1) Drugorzędne cechy płciowe: zmienia się głos chłopca, menarche dziewczynki oraz rozwój piersi i włosów łonowych.
(2) Wiek kości: 1 wiek kości nadgarstka: u pacjentów w wieku poniżej 20 lat można wykonać zdjęcia rentgenowskie nadgarstka, a wiek kości określa się zgodnie z kryteriami Greulicha i Pyle'a. Wycieczka kości apofizy biodrowej 2:: Risser dzieli kręgosłup biodrowy na 4 części (ryc. 7). Kostnienie przesuwa się od przedniego górnego odcinka biodrowego do tylnego górnego odcinka biodrowego. II stopień, 75% to III stopień, a górny kręgosłup to IV stopień po przejściu do grzebienia biodrowego. Epifiza i piszczel są połączone w stopnie V. 3 Rozwój pierścienia kostki kręgowej: boczny film rentgenowski na pierścieniu nasady i zespolenie kręgosłupa wskazuje, że kręgosłup przestaje rosnąć, co jest ważnym wskazaniem do dojrzewania kości.
6. Laboratoryjne badanie skoliozy rutynowo sprawdzaj rutynę krwi, rutynę moczu, kreatyninę, azot mocznika, cukier we krwi i tak dalej.
7. Badanie funkcji skoliozy w płucach Testy czynności płuc podzielono na 4 grupy: objętość płuc w spoczynku; dynamiczna objętość płuc; wentylacja pęcherzyków płucnych; badanie radioaktywnej plwociny. Pierwsze trzy eksperymenty były rutynowo stosowane u pacjentów ze skoliozą.
Spoczynkowa pojemność płuc obejmuje całkowitą objętość płuc, pojemność życiową i pojemność resztkową.肺活量用预测正常值的百分比来表示。 80%～100%为肺活量正常，60%～80%为轻度限制，40%～60%为中度限制，低于40%为严重限制。
Najważniejszą z dynamicznej pojemności życiowej jest 1-sekundowa pojemność płuc (FEV1), która jest porównywana z całkowitą pojemnością płuc, przy wartości normalnej wynoszącej 80%.
脊柱侧凸患者的肺总量和肺活量减少，而残气量多正常，除非到晚期。肺活量的减少与侧弯的严重程度相关。 Breakline
