Deformacje kończyn
Wprowadzenie
Wprowadzenie Deformacja kończyn to wada rozwojowa kości i stawów lub tkanek miękkich, która powoduje nieprawidłowości w ciele oraz funkcje tułowia i kończyn ciała. Deformacje kręgosłupa i kończyn mogą być chorobą pierwotną lub objawem choroby ogólnoustrojowej. Istnieją pewne genetyczne przyczyny wrodzone i istnieje możliwość uszkodzenia zewnętrznego.
Patogen
Przyczyna
Deformacje kończyn można podzielić na wrodzone wady rozwojowe i nabyte (nabyte) wady rozwojowe zgodnie z sekwencją czasową wystąpienia. Wrodzone wady rozwojowe często występują w chwili urodzenia lub nie zostały odkryte, ale istniały, ponieważ wzrost i rozwój osobników stopniowo przejawiał nabyte deformacje, przyczyny można podzielić na dwie kategorie: jedną z nich jest uszkodzenie spowodowane urazem. Dlatego wady typu nie są już szczegółowe bez potrzeby diagnozy różnicowej. Inny rodzaj deformacji spowodowanych uszkodzeniami stawów kostnych lub tkanek miękkich można podzielić na lokalne wady rozwojowe i wady ogólnoustrojowe zgodnie z zakresem deformacji kręgosłupa i kończyn. Głównie z powodu zaburzeń genetycznych zaburzeń rozwojowych lub innych chorób ogólnoustrojowych (takich jak dysplazja chrząstki, liczne egzogenne osteochondromy, choroba polisacharydowa, choroba Kaschina-Becka, reumatoidalne zapalenie stawów itp.).
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Mikroskopia płodowa Położnicze lusterko ultradźwiękowe B
Najcenniejszym instrumentalnym badaniem najczęściej stosowanym w diagnostyce deformacji kręgosłupa i kończyn jest radiografia rentgenowska. Zasadniczo należy go pobierać z dwóch różnych kierunków, aby stereoskopowo zlokalizować deformację. Jednak w przypadku niektórych części nakładających się kości, takich jak miednica, można wykonać tylko z jednego kierunku. W przypadku niektórych deformacji kończyn, których nie można łatwo zdiagnozować, często konieczne jest wykonanie radiogramu przeciwległego do regularnego prześwietlenia i można zaobserwować rozwój deformacji. Dzięki powszechnemu stosowaniu CT i MRI dokonano nowej diagnostyki w diagnostyce deformacji kręgosłupa i kończyn. Zwłaszcza w przypadku wad rozwojowych tkanek miękkich lub lokalizacji CT i MRI, które są trudne do zaobserwowania z powodu nakładania się kości, istnieją oczywiste zalety dla dokładności diagnozy.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
(1) Choroba Kashin-Beck
Przyczyna ta, znana również jako „choroba Kashina-Becka”, jest nadal niejasna, głównie we wschodniej części Syberii w byłym Związku Radzieckim i przyległych obszarach w północno-wschodnich Chinach i rozmieszczona w formie paska z północnego wschodu na południowy zachód w Chinach. Wiek początku tej choroby jest przeważnie od okresu przedszkolnego do okresu dojrzewania, a dorośli mogą również rozwinąć chorobę, ale jest to rzadkie. Choroba Kaschina-Becka atakuje głównie kości i układ stawów, zwykle przewlekły, z kilkoma objawami ogólnoustrojowymi. Ogólnie dotyczy to stawów całego ciała, a kończyny są częstsze. Uszkodzenie jest obustronne, ale niekoniecznie symetryczne. Wśród nich staw międzypaliczkowy jest bardziej powszechny i wczesny, a następnie łokieć, kostka, kolano, nadgarstek, szpik i ramię. Uszkodzenie kręgosłupa jest rzadkie. Może być cięższy. Początek jest bardziej podstępny. Na początku często występuje tylko ból, drętwienie, ruch mrówki lub aktywność stawów nie jest elastyczna. Po porodzie stawy są sztywne. Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest staw międzypaliczkowy lub staw skokowy. Czasami pacjent nie ma objawów, a stawy są grube lub kędzierzawe. Poszczególni pacjenci mają tylko takie objawy, jak zmęczenie i znużenie, ale nie mają objawów lokalnych. Podczas badania stawy są pogrubione, a podczas zginania i rozciągania dochodzą odgłosy tarcia. Wczesne ruchy stawów niekoniecznie są ograniczone, a badanie rentgenowskie można również zobaczyć bez nieprawidłowości. W miarę postępu choroby stawy stopniowo pogrubiają i dochodzi do dysfunkcji. W późniejszym etapie kończyny i palce uległy znacznemu skróceniu, stawy były grube, ból był ograniczony, mięśnie zanikły, a także występowały poważne deformacje krótkich palców i niski wzrost. Filmy rentgenowskie ze stawami międzypaliczkowymi, ścięgnami i stawami kolanowymi są bardziej typowe, pokazując, że powierzchnia stawu jest nierówna, a kość podchrzęstna jest gęsta. Obecnie nie ma konkretnej metody diagnozowania choroby Kashin-Beck, a diagnoza jest zasadniczo oparta na kompleksowej analizie wywiadu lekarskiego, badaniu fizykalnym i badaniu rentgenowskim. Obszar, w którym mieszka pacjent, jest pomocny w diagnozie.
(dwa) reumatoidalne zapalenie stawów
Choroba jest chorobą ogólnoustrojową charakteryzującą się zapaleniem stawów i niejasną etiologią. Choroba występuje najczęściej u kobiet w wieku 25–45 lat. Objawami prodromalnymi są osłabienie, zmęczenie i utrata apetytu. Następnie dochodzi do zmiany stawowej charakteryzującej się wielokrotnym, symetrycznym zajęciem stawu, powolnymi i nawracającymi epizodami, obrzękiem i bólem stawu z postępującym nasileniem. Zasadniczo wczesne objawy choroby obejmują wysięk stawu, tkliwość i ograniczoną ruchliwość, a na koniec deformacje, w tym niepełne zwichnięcie stawów i przykurcze stawów. Testy laboratoryjne mogą mieć łagodną niedokrwistość, zwiększoną liczbę białych krwinek i zwiększoną szybkość sedymentacji erytrocytów. Około 75% pacjentów ma dodatni czynnik reumatoidalny. Płyn stawowy jest mętny, tworzenie częściowych bloków białkowych jest słabe, liczba komórek jest zwiększona, a granulocyty polimorfojądrowe są zwiększone. Badanie rentgenowskie wykazało obrzęk tkanek miękkich i osteoporozę na wczesnym etapie, a przestrzeń stawowa została zwężona, erozja i deformacja na późniejszym etapie.
(3) Wrodzony przykurcz wielostawowy
Choroba jest wrodzoną wadą rozwojową obejmującą stawy kończyn. Charakteryzuje się ograniczoną aktywną i pasywną aktywnością stawu, zamocowaną w pozycji prostej lub zgiętej, a staw ma tylko kilka stopni bezbolesnej aktywności pasywnej. Skóra zwykle nie jest pomarszczona i napięta; skóra stawu ma deformację zgięcia dołu po stronie zgięcia z rozpiętością utworzoną przez skórę i tkankę podskórną. Często występują deformacje, takie jak stopa końsko-szpotawa, zwichnięcie srebrnego stawu, zwichnięcie kości, skolioza itp., I może im towarzyszyć wrodzona choroba serca i deformacja nerek.
(4) Niedobór witaminy D. Długotrwała choroba
Głównie z powodu braku witaminy D zmniejsza się wchłanianie wapnia i fosforu w jelitach, a produkt wapnia i fosforu we krwi zmniejsza się, powodując pogrubienie tymczasowej strefy zwapnienia i kości. Może zwiększyć występowanie żeber i srebra w klinice. Kostki są oznaczone X, a wzrost kości jest w stagnacji. Główny układ kostny choroby zmienia się w następujący sposób;
1, głowa: Zmiękczanie czaszki, częściej u 3-6 miesięcy niemowląt, palce delikatnie dociskają kość potyliczną lub środek kości ciemieniowej, jak uczucie prasowania w tenisa stołowego. Kwadratowa czaszka, częściej u pacjentów w wieku 8–9 miesięcy lub więcej, ciężkie przypadki mogą mieć kształt siodła, krzyżowy czaszkowy. Przedni bunkier jest zamknięty. Opóźnione ząbkowanie.
2, klatka piersiowa: koraliki żebrowe, żebra, skrzynia z kurczaka lub skrzynia lejkowa, powyższa deformacja występuje częściej u dzieci w wieku około 1 roku.
3, kończyny: deformacja nadgarstka, częściej u pacjentów powyżej 6 miesięcy, dystalny koniec długich kości przedramienia może być, a nawet zobaczyć gruby szpik kostny, tworząc tępe wybrzuszenie w kształcie pierścienia, zwane krzywicą lub stopą srebra. Noga w kształcie „O” lub noga w kształcie „X” może pojawić się po chodzeniu pacjenta.
4, inne: pediatria może powodować tylną lub boczną skrzywienie kręgosłupa po siedzeniu, a przednia i tylna średnica ciężkiej miednicy staje się krótsza, tworząc płaską miednicę.
Diagnoza tej choroby nie jest trudna do ustalenia na podstawie historii żywieniowej dziecka i badania rentgenowskiego.
(5) Niedożywienie chrząstki
Głowa jest duża, czoło jest wydatne, długi szpik kostny wybrzusza się, klatka piersiowa jest łatwa do zauważenia, brzucha są podobne do krzywicy, ale kończyny i palce są krótkie i grube, pięć palców jest równych, kręgi lędźwiowe są lordozą, a biodra to kifoza. Wapń i fosfor we krwi są normalne. Rentgen pokazuje, że długa kość jest krótka, gruba i zakrzywiona, a koniec suchej energii jest poszerzony i ma rozkloszowany kształt, ale kontur jest nadal gładki, a czasami część szpiku kostnego jest zakopana w suchym końcu energetycznym.
Badanie fizykalne można zdiagnozować.
