Drętwienie, ból lub dziwne odczucia w dystalnych kończynach
Wprowadzenie
Wprowadzenie Percepcyjna neuropatia obwodowa, objawiająca się głównie różnym stopniem drętwienia, bólu lub nieprawidłowego czucia na dystalnym końcu kończyn. Drętwienie, ból lub nieprawidłowe odczucie dystalnych kończyn nie jest związane z rakowymi toksynami, infekcjami, zaburzeniami metabolicznymi i dystrofiami i może być związane z odpowiedziami immunologicznymi wywołanymi przez autoimmunizację lub raka.
Patogen
Przyczyna
Może mieć nowotworową chorobę nerwowo-mięśniową. Choroba jest spowodowana faktem, że patogeneza nie została jeszcze w pełni wyjaśniona, a jej patogeneza nie jest związana z toksynami nowotworowymi, infekcjami, zaburzeniami metabolicznymi i zaburzeniami odżywiania, i może być związana z odpowiedzią immunologiczną wywołaną przez autoimmunizację lub raka.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Ruch kończyn i stawów
Patologiczne objawy i objawy nowotworowej choroby nerwowo-mięśniowej:
Po pierwsze, neuropatia obwodowa.
(1) Czuciowa neuropatia obwodowa. Przeważnie podostry lub późny początek, objawiający się głównie różnym drętwieniem, bólem lub nienormalnym odczuciem na dystalnym końcu kończyn. Stopniowo postępuj i rozwijaj się do końca, z płytką, głęboką barierą sensoryczną w rękawiczkach lub krótkich skarpetach. Często towarzyszy temu podostra niewielka i korowa degeneracja. Płyn mózgowo-rdzeniowy jest normalny lub ma podwyższone białko.
(2) Obwodowa neuropatia czuciowo-ruchowa. Ten typ występuje częściej u pacjentów z rakiem płuc. Początek jest bardziej nagły, objawiający się głównie jako symetryczne osłabienie mięśni, zanik mięśni i odruch plwociny w dystalnych kończynach. Może mu również towarzyszyć lżejsze zaburzenie czucia kończyn. Płyn mózgowo-rdzeniowy jest bardziej normalny.
Po drugie, zmiany mięśniowe.
(1) Zespół osłabienia mięśni rakowych. Częste w niezróżnicowanym drobnokomórkowym raku płuc. Przejawia się głównie jako osłabienie mięśni kończyn. Może również obejmować mięśnie, takie jak usta i gardło, ruch wymowy i ekspresji. Po aktywnym wysiłku siła mięśni może chwilowo wzrosnąć. Większość z nich nie reaguje na neostygminę. Powtarzanie elektromiogramu po stymulacji elektrycznej nie ma spadku amplitudy, co różni się od miastenii.
(2) miastenia gravis. Częściej w grasiczaku lub grasiczaku. Objawy są takie same jak miastenii.
Po trzecie, zmiany rdzenia kręgowego. Klinicznie można go scharakteryzować postępującym zanikiem mięśni kręgosłupa, stwardnieniem zanikowym bocznym, podostrą martwiczą chorobą rdzenia kręgowego lub poprzecznym zapaleniem rdzenia. Choroba postępuje szybciej, aw najgorszym przypadku może prowadzić do śmierci.
Po czwarte, encefalopatia.
(1) Podostra degeneracja kory móżdżku. Ostry lub podostry początek, objawiający się głównie jako ataksja móżdżkowa, oczopląs oczny i zaburzenia psychiczne.
(2) Przewlekła psychoza organiczna. Jest to głównie powolne, objawiające się upośledzeniem umysłowym, upośledzeniem pamięci, depresją lub euforią, a czasem zespołem Korsakowa. Mogą również wystąpić drgawki, porażenie, afazja i mimowolne ruchy.
(3) Graniczne zapalenie mózgu. W badaniu patologicznym wystąpiły zmiany podobne do zapalenia mózgu w zakręcie hipokampa, zakręcie prążkowanym i przedniej powierzchni krzyżowej układu limbicznego, ale w klinice nie stwierdzono wyglądu przypominającego „zapalenie mózgu”.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
W diagnostyce różnicowej nowotworowa neuropatia obwodowa różni się od obwodowego zapalenia nerwów spowodowanego różnymi przyczynami i neuropatii obwodowej spowodowanej przez leki przeciwnowotworowe; zmiany mięśniowe powinny być związane z miastenią, nienowotworowym zapaleniem wielomięśniowym i zapaleniem skórno-mięśniowym. Identyfikacja; zmiany rdzenia kręgowego należy odróżnić od choroby neuronu ruchowego, ostrego poprzecznego zapalenia rdzenia i innej encefalopatii.
Patologiczne objawy i objawy nowotworowej choroby nerwowo-mięśniowej:
Po pierwsze, neuropatia obwodowa.
(1) Czuciowa neuropatia obwodowa. Przeważnie podostry lub późny początek, objawiający się głównie różnym drętwieniem, bólem lub nienormalnym odczuciem na dystalnym końcu kończyn. Stopniowo postępuj i rozwijaj się do końca, z płytką, głęboką barierą sensoryczną w rękawiczkach lub krótkich skarpetach. Często towarzyszy temu podostra niewielka i korowa degeneracja. Płyn mózgowo-rdzeniowy jest normalny lub ma podwyższone białko.
(2) Obwodowa neuropatia czuciowo-ruchowa. Ten typ występuje częściej u pacjentów z rakiem płuc. Początek jest bardziej nagły, objawiający się głównie jako symetryczne osłabienie mięśni, zanik mięśni i odruch plwociny w dystalnych kończynach. Może mu również towarzyszyć lżejsze zaburzenie czucia kończyn. Płyn mózgowo-rdzeniowy jest bardziej normalny.
Po drugie, zmiany mięśniowe.
(1) Zespół osłabienia mięśni rakowych. Częste w niezróżnicowanym drobnokomórkowym raku płuc. Przejawia się głównie jako osłabienie mięśni kończyn. Może również obejmować mięśnie, takie jak usta i gardło, ruch wymowy i ekspresji. Po aktywnym wysiłku siła mięśni może chwilowo wzrosnąć. Większość z nich nie reaguje na neostygminę. Powtarzanie elektromiogramu po stymulacji elektrycznej nie ma spadku amplitudy, co różni się od miastenii.
(2) miastenia gravis. Częściej w grasiczaku lub grasiczaku. Objawy są takie same jak miastenii.
Po trzecie, zmiany rdzenia kręgowego. Klinicznie można go scharakteryzować postępującym zanikiem mięśni kręgosłupa, stwardnieniem zanikowym bocznym, podostrą martwiczą chorobą rdzenia kręgowego lub poprzecznym zapaleniem rdzenia. Choroba postępuje szybciej, aw najgorszym przypadku może prowadzić do śmierci.
Po czwarte, encefalopatia.
(1) Podostra degeneracja kory móżdżku. Ostry lub podostry początek, objawiający się głównie jako ataksja móżdżkowa, oczopląs oczny i zaburzenia psychiczne.
(2) Przewlekła psychoza organiczna. Jest to głównie powolne, objawiające się upośledzeniem umysłowym, upośledzeniem pamięci, depresją lub euforią, a czasem zespołem Korsakowa. Mogą również wystąpić drgawki, porażenie, afazja i mimowolne ruchy.
(3) Graniczne zapalenie mózgu. W badaniu patologicznym wystąpiły zmiany podobne do zapalenia mózgu w zakręcie hipokampa, zakręcie prążkowanym i przedniej powierzchni krzyżowej układu limbicznego, ale w klinice nie stwierdzono wyglądu przypominającego „zapalenie mózgu”.
