zmęczenie słuchu
Wprowadzenie
Wprowadzenie Wchodząc do silnego hałasu, poczujesz się nieswojo. Po zatrzymaniu na chwilę poczujesz, że słuch staje się tępy. Najmniejszy dźwięk, który możesz usłyszeć, nie będzie słyszalny. Jest tak, ponieważ próg słuchu podnosi się, co powoduje Twój słuch spadł. Jednak dopóki opuszczasz środowisko akustyczne i odpoczywasz przez pewien czas, ludzki słuch stopniowo powraca do pierwotnego stanu, zjawisko to nazywa się tymczasowym odchyleniem słuchu, znanym również jako zmęczenie słuchu. Jest to tylko przejściowe zjawisko fizjologiczne, a narządy słuchu nie są uszkodzone. Jeśli pracujesz pod silnym hałasem przez wiele lat, narządy słuchowe są często stymulowane przez silny hałas, a to zmęczenie słuchowe zostanie naprawione i nie powróci do normy, co spowoduje trwałą utratę słuchu lub zmianę progu słyszenia. Zjawisko to nazywa się głuchotą.
Patogen
Przyczyna
Ponieważ hałas jest szkodliwy dla słuchu ludzi, próg słyszenia o wysokiej częstotliwości jest uszkodzony, a ucho środkowe jest głuche, a bębenek uszny uszkodzony. Na ogół wyraża się to jako zmniejszenie bodźców i wrażliwość na dźwięk zbliżoną do jego częstotliwości, ale to zmniejszenie jest na ogół tymczasowe, a wrażliwość narządu słuchu wraca do normy po krótkim okresie stymulacji bodźców. Stopień zagrożenia hałasem dla ludzkiego słuchu jest ściśle związany z formą, intensywnością, częstotliwością i czasem ekspozycji na hałas.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie słuchu Badanie słuchu
Diagnozę można postawić na podstawie długotrwałego hałasu pacjenta i warunków słuchu. Przewód rejestrujący i główne parametry kontrolne są podobne do testu potencjału wywołanego pniem mózgu, ale czas rejestracji wynosi 100 ms, a szerokość pasma filtrowania powinna wynosić 20–250 Hz. Krótsze czyste tony (2ms góra / dół, 2ms platforma) dla dłuższych czasów trwania mogą być użyte do zwiększenia specyficzności częstotliwościowej egzaminu.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa zmęczenia słuchu:
1. Utrata słuchu: Normalne słyszenie odnosi się do kategorii wrażliwości słuchu, która jest średnią wartością pomiaru normalnego słuchu u młodych zdrowych ludzi, a nie wartością bezwzględną. Upośledzenie słuchu występuje, gdy dźwiękowa lub czuciowa część układu słuchowego jest uszkodzona lub upośledzona funkcjonalnie, powszechnie nazywane utratą słuchu. Stopień ubytku słuchu jest lekki i ciężki, światło jest ciężkie, a ciężkie jest plwocina. Mówiąc ogólnie, osoby niesłyszące oznaczają, że utrata słuchu praktycznie się zakończyła. Dzieci utraciły słuch od dzieciństwa, a ich szanse na naukę języka są zachrypnięte.
2. Wady słuchu: Umiarkowany ubytek słuchu odnosi się do ubytku słuchu wynoszącego 40–70 decybeli, ciężka głuchota odnosi się do ubytku słuchu wynoszącego 70–90 decybeli, a głęboka głuchota odnosi się do ubytku słuchu przekraczającego 90 decybeli. Oczywiście, niezależnie od stopnia głuchoty, potrzebne są badania medyczne i leczenie. Obserwacja wad słuchu u bardzo małych dzieci nie jest łatwym zadaniem. Pomimo upośledzenia słuchu dziecka, nadal może się uśmiechać, kopać nogami i reagować na dźwięk. Ponieważ dźwiękowi towarzyszy strumień powietrza, dziecko odczuwa i odwraca głowę, co utrudnia rodzicom znalezienie wad słuchu. Z tego powodu bardzo ważne i bardzo ważne jest regularne sprawdzanie słuchu po urodzeniu dziecka. Przewodząca głuchota związana z uchem zewnętrznym i środkowym. Główną przyczyną niepełnosprawności jest ciężkie przewlekłe zapalenie ucha spowodowane przez nawracające ciężkie zapalenie ucha. Główną cechą głuchoty przewodzącej jest to, że słuch jest zwykle łagodny do umiarkowanego. Dlatego leczenie należy przeprowadzić jak najszybciej. Statystyki są niepokojące: 1/3 dzieci cierpi na tę chorobę ucha przez dwa kolejne miesiące przed ukończeniem trzeciego roku życia. Ale nie mamy wielu dzieci, aby rozwinąć liczbę głuchoty przewodzącej. Chorobę tę można wyleczyć za pomocą antybiotyków i intubacji bębenkowej. Ale jeśli te metody nie poprawią słuchu dziecka, może on mieć głuchotę czuciową, ale nie zostanie wykryty.
3. Upośledzenie słuchu: Upośledzenie słuchu odnosi się do wad strukturalnych narządów słuchowych spowodowanych przyczynami wrodzonymi lub nabytymi lub niektórych lub wszystkich przeszkód w funkcjonowaniu, powodujących trudności w słuchaniu lub identyfikacji dźwięku; kryteria identyfikacji są następujące:
(1) Po otrzymaniu samoświadomego testu czystego tonu częstotliwość słyszenia dobrego ucha wynosi ponad 25 decybeli.
(2) Ci, którzy nie są w stanie zaakceptować samoświadomego testu słyszenia czystego tonu z poprzedniego akapitu, określonego przez jego test percepcji słuchu.
Diagnozę można postawić na podstawie długotrwałego hałasu pacjenta i warunków słuchu.
