idiopatyczny hipogonadyzm hipogonadotropowy
Wprowadzenie
Wprowadzenie do idiopatycznego hipogonadyzmu hipogonadotropinowego Niski hipogonadyzm gonadotropinowy (HH) obejmuje dużą grupę chorób, wrodzone wady neuronalne GnRH, niedobór gonadotropiny przysadkowej lub nieprawidłowości struktur molekularnych, przewlekłe choroby ogólnoustrojowe, stres psychiczny, ciężką utratę masy ciała lub długotrwałe wysiłkowe ćwiczenia Oba mogą powodować niedobór gonadotropin. Ponadto niedobór gonadotropin jest również składnikiem niektórych wrodzonych zespołów (takich jak zespół Pradera-Williego, zespół Laurence-Moon-Biedla itp.). Stopień niedoboru gonadotropin jest również heterogeniczny: jedna skrajność to całkowicie dojrzałość płciowa nastolatków, druga skrajność to opóźnienie dojrzewania, a środek to inny stopień nadmiernego typu. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,005% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania:
Patogen
Idiopatyczny hipogonadyzm hipogonadotropinowy
(1) Przyczyny choroby
Cechy genetyczne IHH nie są jednym typem w danych analizy rodziny i istnieją co najmniej trzy różne podejścia genetyczne.
Wyniki niektórych analiz rodzinnych wykazały, że ojciec z utratą węchu miał syna z dysfunkcją węchową i / lub hipogonadyzmem, a jego córka miała prawidłowy rozwój gonad i węchowy. Bardziej interesującym przykładem jest to, że ojciec jest pacjentem z zespołem Kalmana. Po długotrwałym leczeniu ludzką gonadotropiną kosmówkową pobrali się i urodzili synów cierpiących na zespół Kalmana, rodziny te są zgodne z autosomalnym dominującym dziedzictwem, podczas gdy inni są przodkami i ojcami. W trzecim pokoleniu dzieci zarówno mężczyźni, jak i kobiety mają dysfunkcję węchową i hipogonadyzm. Ten wzorzec genetyczny jest wyraźnie zgodny z autosomalnym dziedziczeniem recesywnym. Ponadto niektórzy ojcowie rodzinni są normalni, matki są nosicielkami i rodzą się dzieci. Tylko mężczyźni mają hipogonadyzm i / lub utratę węchu. Po ślubie córki potomstwo kobiety jest normalne, podczas gdy potomstwo płci męskiej to pacjenci z zespołem Kalmana, który należy do dziedziczenia związanego z chromosomem X. Ta heterogeniczność genetyczna Nie tylko w sposób genetyczny, ale nawet w tym samym wzorze genetycznym, występuje różnorodność ekspresji, to znaczy ta sama rodzina Wśród członków może występować prosty hipogonadyzm bez utraty węchowej lub tylko utrata węchowa i brak hipogonadyzmu; stopień utraty węchowej jest również inny, a utrata węchowa niektórych dotkniętych członków rodziny jest niepełna, zmniejsza się jedynie węch, jeden Bardziej znanym przykładem jest para 20-letnich identycznych braci bliźniaków, z których jeden jest typowym pacjentem z zespołem Kalmana, podczas gdy drugi ma jedynie utratę węchu, normalne narządy rozrodcze i normalny poziom gonadotropiny i testosteronu w osoczu.
(dwa) patogeneza
Określono molekularną podstawę genetyczną sprzężonego z chromosomem genetycznym zespołu Kalmana. Końcową częścią krótkiego ramienia chromosomu X jest region pseudoautosomalny. Sekwencja DNA tego segmentu jest homologiczna z pseudoautosomalnym regionem chromosomu Y. Podczas podziału dochodzi do segmentacji i wymiany DNA w tym segmencie chromosomów X i Y. Geny w regionie pseudoautosomalnym są podwójnymi dawkami u obu płci, dzięki czemu unika się inaktywacji chromosomu X. Ten segment zawiera PHOX / SHOX ( Gen niskiego wzrostu, gen MI C2 (antygen powierzchniowy komórki), gen punkcji dysplazji, gen inteligentnego spadku, gen STS (sulfatazy steroidowej) i gen KAL1 (zespół Kalmana), wykorzystujący technologię mapowania genów Można potwierdzić, że gen KAL1 znajduje się w regionie Xp22.3, blisko genu STS. U pacjentów z zespołem Kalmana sprzężonym z chromosomem X stwierdzono duże lub małe delecje, mutacje punktowe i różne mutacje nonsensowne w genie KAL1, co powoduje zmiany strukturalne. I przedwczesny kodon stop, kilku pacjentów nie znalazło żadnych mutacji w kryptodomenie, mutacja może być w regionie promotora, utrata sąsiednich genów może powodować zespół Kalmana, ryby sprzężone z chromosomem X 癣 (usunięcie genu STS), hipotermia i / lub punktowa dysplazja, różne mutacje w genie KAL1 transkrybują różne produkty genów, ten ostatni jest związany z niejednorodnością objawów klinicznych, a teraz można go zastosować technologię Southern blotting Analiza płodowego DNA w diagnostyce prenatalnej zespołu Kalmana sprzężonego z chromosomem X, długość genu KAL1 około 1,5 Mb, kodująca glikoproteinę 680 aminokwasów, funkcjonalnie to białko ma cechy zewnątrzkomórkowych cząsteczek adhezji nerwowej, może być GnRH Neurony migrują z płytki węchowej na etapie płodowym do białka prowadzącego u podstawy przyśrodkowej podwzgórza. Nie ma obecnie możliwego protokołu terapii genowej, ale wyjaśniono strukturę genu KAL1 i jego kodowanego białka. Pewnego dnia terapia genowa jest stosowana w celu uzupełnienia normalnych białek strukturalnych, aby temu zapobiec. Zespół Kalmana nie jest całkowicie niemożliwy Jeśli chodzi o dziedziczenie autosomalne dominujące i recesywne, dwa typy genów patogennych są nadal słabo znane Czy w genosomie jest gen podobny do KAL1? Czy gen KAL1 jest również związany z dziedziczeniem autosomalnym? Ponadto prosta ekspresja hipogonadyzmu o niskiej gonadotropinie Czy pacjentów bez zaburzeniami węchu jest także gen KAL1 odgrywa kluczową rolę? Zagadnienia te wymagają dalszych badań, aby odpowiedzieć.
Gen receptora GnRH (GnRH-R) został sklonowany i zlokalizowany na długim ramieniu chromosomu 4, receptora błonowego sprzężonego z białkiem G z 7 regionami transbłonowymi, N-końcowo poza komórką, ale bez komórek Na końcu C aktywacja receptora zwiększa aktywność fosfatazy i promuje wewnątrzkomórkową mobilizację wapnia za pośrednictwem białka G. Ostatnio rodzina zgłosiła przypadek IHH spowodowany mutacją GnRH-R. Pacjent w wieku 22 lat ma zapach Normalny, bez innych wad rozwojowych, bez brody, łonowy etap Tannera III, długość penisa 6 cm, objętość jąder 8 ml, analiza nasienia gęstość nasienia 3,91 × 106 / ml, 43% normalna morfologia, 5% aktywność, stężenie fruktozy i cytrynianu Znacząco niższy niż normalnie, poziom testosteronu w surowicy 2,8 nmol / L, LH4.OU / L, FSH5.9U / L, LH i FSH na test stymulacji GnRH (100 μg), analiza pulsu LH8h (1 raz na 10 min) Częstotliwość tętna jest normalna, amplituda tętna jest zmniejszona (tylko 1/5 normalnej amplitudy tętna), najstarsza siostra pacjenta ma 14 lat, rozpoczyna się okres dojrzewania, pierwotny brak miesiączki i bezpłodność, USG B wykazało, że jajniki obustronne są małe, brak pęcherzyków dominujących, pacjenci Rodzice i drugie siostry mają normalny rozwój seksualny, 3 eksonowe DNA genu GnRH-R Sekwencjonowanie zamplifikowanego produktu ujawniło, że pacjent i jego starsza siostra mieli dwie złożone mutacje heterozygotyczne: jedną była mutacja Gln106Arg w pierwszej pętli komórki biorcy, a adeninę tworzącą nukleotyd 317 zastąpiono guaniną; drugą była komórka. Mutacja Arg262Gln w trzeciej pętli powoduje, że guanina nukleotydowa 785 zostaje zastąpiona adeniną, matka nosi tylko mutację Gln106Arg, ojciec i druga siostra pacjenta mają tylko mutację Arg262Gln, a pozakomórkowa pierwsza pętla GnRH-R Zdolność wiązania receptora jest powiązana. Eksperymentalna mutacja Asn102Ala całkowicie wyłącza zdolność GnRH-R do wiązania się z GnRH. Mutacja Gln106Arg nadal zachowuje pewne reakcje biologiczne, które mogą być spowodowane względną niestabilnością kompleksu hormonalnego receptora, GnRH-R. Trzecia pętla w komórce jest kluczowym regionem sygnalizacji receptora. Mutacja Arg262G1n nie wpływa na wiązanie receptora z hormonem, ale wpływa na reakcję postreceptorową, taką jak sprzęganie białka G i internalizacja receptora.
Usunięcie genu GnRH z powodzeniem wykazało niski hipogonadyzm gonadotropin w badaniach eksperymentalnych na myszach, co sugeruje, że mutacja genu GnRH jest jedną z przyczyn IHH, ale sekwencjonowanie genu GnRH u niewielkiej liczby pacjentów IHH nie zostało znalezione. Nieprawidłowości, takie jak delecje lub mutacje punktowe.
Aby zbadać i zrozumieć tryb wydzielania i cechy GnRH w podwzgórzu, ogólnie przyjmuje się następujące dwie metody: Po pierwsze, krew obwodowa jest często pobierana od normalnych ludzi w celu pomiaru LH i / lub FSH, a częstotliwość i amplituda impulsu są analizowane zgodnie z każdym GnRH opisanym powyżej. Impuls może indukować zasadę impulsu wydzielania 1 LH (i FSH). Częstotliwość impulsu LH musi być odzwierciedlona przez częstotliwość impulsu GnRH. Amplituda impulsu LH jest wynikiem kombinacji uwolnienia każdego impulsu GnRH i sprzężenia zwrotnego hormonu płciowego. Drugim jest zbadanie wzoru wydzielania GnRH u pacjentów IHH lub modeli zwierzęcych, co jest bardzo ważne dla zrozumienia mechanizmu wydzielania pulsu GnRH i formułowania egzogennej terapii zastępczej GnRH. Podczas analizy pulsu należy rozpoznać: 1 chociaż każdy Zarówno impulsy LH, jak i FSH są odbiciami impulsów GnRH, ale nie każdy impuls GnRH jest transkrybowany przez przysadkę do rozpoznawalnych impulsów LH i FSH, tj. Liczba impulsów LH i FSH niekoniecznie jest dokładnie równa liczbie impulsów GnRH; Impulsy LH i FSH powinny być obserwowalne. W przypadku utraty niektórych danych analiza częstotliwości i amplitudy impulsu może być niedokładna; 3 wpływa na analizę impulsu Czynniki obejmują czułość metody oznaczania hormonów, metodę określania pulsu i gęstość pobierania krwi. Najbardziej wpływowym czynnikiem jest gęstość pobierania krwi. Gęstość pobierania krwi jest ściśle związana z długością odstępu między impulsami. Optymalna gęstość pobierania krwi wynosi od 5 do 10 minut.
Zgodnie z powszechnie stosowaną metodą testu radioimmunologicznego współczynnik koincydencji częstotliwości impulsu LH i impulsu GnRH jest wyższy niż w przypadku impulsu FSH, ponieważ FSH ma dłuższy okres półtrwania, różne tryby wydzielania LH i FSH oraz hormony płciowe, statyny, aktynę i mieszki włosowe. Białka hamujące są regulowane przez dwie gonadotropiny, na przykład poziomy testosteronu u dorosłych mężczyzn lub poziomy E2 w środkowych pęcherzykach kobiet mają większe hamowanie FSH niż LH, a zmiany częstotliwości impulsów GnRH mogą zmieniać proporcję uwalniania LH / FSH. Itd., Normalny odstęp między impulsami LH dorosłego mężczyzny wynosi około 90 ~ 120 min, to znaczy, że w ciągu 24 godzin pojawia się 12 ~ 16 impulsów, normalna częstotliwość impulsów LH dorosłego mężczyzny jest dość zmienna, 24 godziny tylko 7 impulsów nadal ma normalny rozwój seksualny i płodność Podano przykłady umiejętności: Interpol LH normalnej dorosłej kobiety ma znaczny cykl menstruacyjny. Wczesne pęcherzyki (2 do 6 dni miesiączki) trwają około 100 minut, amplituda pulsu jest umiarkowana, a uwalnianie pulsu podczas snu prawie całkowicie zatrzymuje się. (7 do 10 dnia miesiączki) wynosi około 60 minut, amplituda tętna jest zmniejszona, podczas snu występuje puls, a późny pęcherzyk (11 do 14 dnia miesiączki) wynosi około 70 minut, amplituda tętna Zwiększony stopień, bez różnicy między pulsem dziennym i nocnym, wczesna faza lutealna (1 do 4 dnia owulacji) wynosi około 100 minut, duży puls (amplituda> 15U / L) i mały puls (<5U / L) współistnieją, środkowa faza lutealna (owulacja od 5 do 9d) ) wynosi około 200 minut, mały puls odpowiada za 50%, późna faza lutealna (owulacja od 10 do 14) wynosi około 300 minut, a duży puls zmniejsza się do 1-2 / 24h, z których prawie wszystkie są małymi impulsami.
Istnieje kilka nieprawidłowości w wydzielaniu tętna LH u mężczyzn z IHH (przynajmniej raz na 10 minut): 1 brak wydzielania tętna, jak u dzieci w wieku przedpokwitaniowym, ten rodzaj wydzielania jest najczęstszy u mężczyzn z IHH, co stanowi 75% wszystkich przypadków, 2 noce wydzielania pulsu, podobnie jak w przypadku wczesnego rozpoczęcia okresu dojrzewania, pacjenci ci często mieli historię inicjacji dojrzewania, jądra stosunkowo duże, ale później stagnacja, nie zakończyły procesu rozwoju dojrzewania, jest również znany jako Typ stagnacyjny u nastolatków, amplituda 3 impulsów jest niska, ten niewielki puls nie wystarcza, aby stymulować syntezę i wydzielanie testosteronu w jądrze, częstotliwość 4 impulsów jest niewystarczająca, 24 godziny mniej niż 7 impulsów, wydzielanie testosteronu może osiągnąć 21,0 mmoli / lw pulsie Jednak wraz z zanikiem pulsu LH poziom testosteronu w surowicy stopniowo spada, nie może utrzymać normalnego zakresu, nie może utrzymać rozwoju narządów rozrodczych i wtórnych cech płciowych, patrz ryc. 1, Nieprawidłowości w wydzielaniu pulsu LH u kobiet z IHH lub z brakiem miesiączki podwzgórza i To samo, co obserwowane u mężczyzn z IHH, można również podzielić na typ bez pulsu, typ stagnacji u nastolatków, typ redukcji amplitudy i częstotliwości pulsu nieprawidłowe wydzielanie spowalnia wg typu cztery rodzaje.
Zapobieganie
Idiopatyczne zapobieganie hipogonadyzmowi hipogonadotropinowemu
1. Podczas estrogenowej terapii zastępczej należy wykonywać regularne badania piersi, ginekologii i układu sercowo-naczyniowego.
2. Dawkę hormonalnej terapii zastępczej należy rozpocząć od niewielkiej ilości, aby uniknąć przedwczesnego zamknięcia nasad, prowadzącego do niskiego wzrostu.
Powikłanie
Idiopatyczne powikłania hipogonadyzmu hipogonadotropinowego Komplikacja
Objaw
Idiopatyczne objawy hipogonadyzmu z niską gonadotropiną Typowe objawy Miejsce na kawę zielona ślepa kość opóźnienie wieku wiek ryzyko młodości broda rzadka utrata węchu u młodzieży rozwój klatki piersiowej powolny łuk ataksja stóp
Pacjenci IHH przed okresem dojrzewania, tacy jak nie mały penis, wnętrostwo lub inne narządy lub zaburzenia fizyczne, są na ogół niełatwi do znalezienia, większość pacjentów z powodu rozwoju płciowego w wieku młodzieńczym i poszukuje pomocy medycznej, niewielka liczba pacjentów rozpoczęła dorastanie, ale stagnacja w środkowej, seksualnej Proces dojrzewania nie został ukończony zgodnie z planem, ponieważ pacjenci mieli większą objętość jąder i osiągnęli poziom dojrzewania II lub III. Około 90% pacjentów miało małą krtań, włosy łonowe i włosy łonowe, a niewielka liczba pacjentów miała niewielki wzrost owłosienia łonowego (Tanner W stadium łonowym łonowym II) 80% pacjentów ma wiek kostny za faktycznym wiekiem, 40% ma utratę węchu lub utratę węchu, 20% ma rozrost gruczołu sutkowego u mężczyzn, może mieć małego penisa, wnętrostwa i nasieniowodów nieobecnych, i mogą im towarzyszyć inne ciała lub Nieprawidłowości narządów, takie jak wady rozwojowe linii środkowej twarzy: wargi królika, rozszczep podniebienia, łuk podniebienny i więzadło krótkiego języka, nieprawidłowy układ nerwowy: głuchota neurologiczna, ruchy gałek ocznych lub zaburzenia widzenia, czerwono-zielona ślepota, ataksja móżdżkowa, ruchy rąk i stóp oraz Padaczka, nieprawidłowy układ mięśniowo-szkieletowy: osteoporoza, fuzja żeber, 4. krótka śródstopia, długa i wysklepiona stopa falangi, inne nieprawidłowości układu: kawa mleczna Plamy, niedorozwój nerek lub deformacje, wrodzona choroba sercowo-naczyniowa (łuk aorty właściwej pozycji, zwężenie tętnicy podobojczykowej blok i przerost prawej komory serca, itd.), Zwykle o normalnej wysokości, mała liczba pacjentów z niskim wzroście, otyłości, ogólnie Inteligencja jest na prawidłowym.
Objawy kliniczne IHH są związane z rodzajem nieprawidłowego wydzielania pulsu GnRH w podwzgórzu. Objawy kliniczne mężczyzn IHH i wyniki analizy pulsu LH można stwierdzić, że pacjenci bez wydzielania pulsu można podzielić na dwie części: pierwsza część ma najwięcej przypadków Cięższy stan, nigdy nie miał spontanicznego rozwoju dojrzewania, mały jąder, średnia objętość wynosi około 3 ml, histologia biopsji jąder jest taka sama jak u dzieci w wieku przedpokwitaniowym, często towarzyszy im utrata węchu lub hipoteza węchowa, średni poziom LH w surowicy wynosi 1,7 ± 0,3 U / L, FSH 2,1 ± 0,2 U / L, niewielka liczba pacjentów z LH i FSH zmniejszonymi poniżej wykrywalnego zakresu, może mieć wnętrostwo i mały penis, druga część pacjenta jest mniejsza, o tym typie pacjenta 23%, stan jest łagodny, niekompletny spontaniczny rozwój dojrzewania, stagnacja w środku, wielkość jąder, objętość do 3 ~ 8 ml, biopsja jąder nie wykazała spermatogenezy, dojrzałej stagnacji, a nawet normalnej spermatogenezy, Zmysł węchu jest normalny, nie występuje wnętrostwo i mały penis, ale średni poziom LH i FSH w surowicy nie różni się znacząco od poziomu pierwszej części pacjenta. U nastolatków w wieku stagnacji występują punkty pulsu LH w nocy. Sekret, w wieku od 14 do 15 lat, ma pewien stopień dojrzałości płciowej, objętość jąder do 8 ~ 12 ml, może mieć spontaniczną erekcję prącia i impulsy seksualne, ale rozwój seksualny nie może być kontynuowany, pozostać w We wczesnym stadium dojrzewania nie ma utraty lub spadku węchu, poziomy LH i FSH w surowicy mogą średnio osiągnąć dolną granicę normalnego zakresu, objętość testowa typu redukcji amplitudy impulsu wynosi 3-6 ml, poziom testosteronu w surowicy wynosi 1,1-3,5 nmol / L, a poziomy LH i FSH są niskie. U pacjentów ze spowolnieniem częstości tętna z powodu wydzielania testosteronu podczas pulsu poziomy testosteronu w osoczu wahają się między 3,8 ~ 21,0 mmol / l, istnieje pewien stopień rozwoju seksualnego, objętość jąder może osiągnąć 10 ~ 15 ml, brak utraty węchu Może wystąpić rozrost piersi u mężczyzn, który jest najłagodniejszym rodzajem IHH.
Zbadać
Badanie idiopatycznego hipogonadyzmu hipogonadotropinowego
1. Poziom hormonu płciowego w surowicy jest niższy niż normalnie, a poziomy LH i FSH są zwykle niższe lub niższe niż normalnie.
2. Test pobudzający GnRH Niezależnie od tego, czy u mężczyzn, czy u kobiet odpowiedź na wydzielanie LH jest ogólnie zmniejszona, au kilku pacjentów nie występuje odpowiedź normalna lub odpowiedź normalna Odpowiedź LH tego samego pacjenta może być niezgodna z reakcją FSH.
3. Podstawowy poziom PRL w surowicy jest prawidłowy Reakcja PRL na hormon uwalniający tyreotropinę (TRH) i test stymulacji chlorpromazyną jest ogólnie normalna, niewielka liczba reakcji jest zmniejszona, a poszczególne reakcje są zbyt silne.
4. Funkcja tarczycy u pacjenta (objawy kliniczne oraz TT4, TT3, FT4, FT3 i TSH) była normalna. Test TSH wzbudzony TRH ogólnie odpowiadał normalnie. Rytm dobowy ACTH i kortyzolu był prawidłowy, a kortyzol normalnie reagował na pobudzenie ACTH.
5. Funkcja stężenia moczu jest normalna.
Powyższe dane wskazują, że oprócz osi podwzgórzowo-przysadkowo-gonadowej PRL, GH, ACTH i TSH przysadki mózgowej funkcjonują normalnie, a funkcja neurohypofizy jest normalna.
1. Pacjenci z pozytywnym wywiadem rodzinnym powinni poddać się możliwie jak najbardziej automatycznym badaniom w celu analizy rodzinnej.
2. Sprawdź zmysł węchu, czerwieni, zielonej ślepoty itp.
Diagnoza
Rozpoznanie i różnicowanie idiopatycznego hipogonadyzmu hipogonadotropinowego
Diagnoza
Rozpoznanie IHH jest dość trudne. Dla pacjentów z podejrzeniem IHH należy zebrać szczegółowy wywiad medyczny, aby zrozumieć wzrost i rozwój wewnątrzmaciczny i młodocianych oraz czy występuje stagnacja wzrostu. Ogólnie mówiąc, stagnacja wzrostu IHH jest stosunkowo niewielka, a wysokość w zasadzie Normalny wzrost dzieci w tym samym wieku mieści się w przedziale normalnego wzrostu, jednak z powodu długotrwałego niskiego poziomu hormonów płciowych pacjenci, którzy przekroczyli wiek dojrzewania, mają przerośnięte kończyny i tworzą typ bez testu (mniejsza ilość> górna objętość, odległość palca> wzrost), z pozytywnym wywiadem rodzinnym. Pacjenci powinni przeprowadzać analizę rodziny w jak największym stopniu. Obecnie istnieją trzy sprawdzone metody dziedziczenia: sprzężone z chromosomem X, dominujące leukotoksycznie i autosomalnie dominujące. Nie można wykluczyć innych metod genetycznych. Badanie fizykalne powinno dokładnie sprawdzić zmysł węchu. Pacjenci z utratą węchu lub dysfunkcją węchu są poważniejsi. Niektórzy pacjenci mogą mieć czerwoną, zieloną ślepotę, rozszczep podniebienia i / lub deformacje rozwojowe linii środkowej, takie jak obręb warg. Inne nieprawidłowości rozwojowe można znaleźć w ośrodkowym układzie nerwowym, kościach i nerkach, a inteligencja jest normalna. Penis jest mały, jądra mogą być niekompletne i nie ma oznak rozwoju seksualnego po okresie dojrzewania, a wiek kości pozostaje w tyle za faktycznym Wiek, funkcje kory nadnerczy zaczynają się teraz w wieku od 6 do 8 lat, gonadotropina w surowicy i hormony płciowe są jeszcze na niskim poziomie przed okresem dojrzewania, poziomy hormonu wzrostu są normalne, gdy wyniki kliniczne i badanie eksperymentalne są nadal niewystarczające do ustalenia diagnozy, wymaga długoterminowej Po obserwacji, na ogół 18 lat jako granica, ponad 18 lat nadal nie można zdiagnozować jako IHH.
Diagnostyka różnicowa
Głównie idiopatyczne opóźnienie dojrzewania, idiopatyczne opóźnienie dojrzewania opóźnione, opóźnienie wzrostu kości za faktycznym wiekiem, naiwność seksualna, niski poziom gonadotropiny i hormonów płciowych w surowicy oraz brak odpowiedzi gonadotropiny lub zmniejszona odpowiedź na pobudzenie GnRH Bardzo podobna do IHH, trudno jest się zidentyfikować. Wielu naukowców przeprowadziło wiele badań na przestrzeni lat, próbując znaleźć test diagnozy różnicowej, aby skutecznie rozróżnić te dwie sytuacje. Eksperymenty te zostały krótko przedstawione w następujący sposób.
1. Podekscytowany test PRL z chlorpromazyną
Uzasadnieniem tego badania jest to, że chlorpromazyna antagonizuje uwalnianie dopaminy z neuronów dopaminergicznych w podwzgórzu, tym samym znosząc hamowanie komórek prolaktyny przysadkowej przez dopaminę i zwiększając wydzielanie PRL. Pacjenci z IHH często nie są pojedynczymi defektami wydzielania GnRH. Mogą występować również nieprawidłowości w innych aspektach podwzgórza (w tym regulacja wydzielania PRL) Ponadto hormony płciowe mogą zmieniać reaktywność komórek prolaktyny przysadkowej na hamowanie dopaminy oraz promować syntezę i uwalnianie PRL. Test powinien trwać 8–9 rano. Dawka chlorpromazyny wynosiła 0,33 mg / kg domięśniowo, a PRL mierzono odpowiednio w -15, 0, 15, 30, 45, 60 i 90 minutach w żyle przedramienia, a szczyt PRL w surowicy stwierdzono we wczesnym okresie dojrzewania i u normalnych dorosłych mężczyzn. 15 μg / L, nieleczeni pacjenci IHH <5 μg / L, wartości szczytowe PRL u pacjentów IHH leczonych HCG lub testosteronem przez 6 miesięcy osiągnęły poziom normalnych dorosłych mężczyzn.
2. Test PRL wzbudzony metoklopramidem
Nazwa handlowa metoklopramidu to metoklopramid lub metoklopramid, który jest blokerem dopaminy, który znacząco stymuluje uwalnianie PRL. Reakcja niepożądana jest lżejsza niż chlorpromazyna. Dawka wynosi 10 mg / m2 lub 2,5 mg. Dożylny wstrzyknięcie bolusa o 8-9 rano, PRL mierzono w przedramieniu odpowiednio w -15, 0, 15, 30, 45, 60 i 90 min. Rezultatem było znaczące nakładanie się pików PRL w surowicy w idiopatycznym opóźnieniu dojrzewania i IHH. Lub nie można ich rozróżnić.
3. Wzbudzony test PRL wzbudzonego hormonu uwalniającego hormon tarczycy (TRH)
TRH jest czynnikiem uwalniającym PRL. Na błonie komórkowej prolaktyny przysadkowej znajduje się receptor TRH, który może wiązać się z TRH i stymulować wydzielanie PRL. Metodą testową jest głodzenie przez noc. Kanał żylny jest ustalany o 8 rano, a pojedyncze dożylne wstrzyknięcie bolusa TRH 5 μg / Kg, maksymalna dawka nie przekracza 200 μg, PRL mierzy się w przedramieniu odpowiednio -15,0, 15, 15, 30, 45, 60 i 90 min, a szczyt PRL służy do oceny idiopatycznego dojrzewania płciowego i normalnych dorosłych mężczyzn> 22 μg / Pacjenci z L, IHH <22 μg / L.
4.36h Stymulacja GnRH przed i po teście stymulacji GnRH GnRH 100 μg pojedynczej iniekcji dożylnej w bolusie, LH i / lub FSH zmierzono odpowiednio przy -15, 0, 15, 30, 45, 60 i 90 min, i opóźniono odpowiedź LH w idiopatycznym okresie dojrzewania Wysokość piku była wyższa niż IHH, ale nakładało się na 45% Nie było różnicy między dwiema grupami w piku FSH, następnie 5 μg GnRH wstrzykiwano podskórnie co 90 minut za pomocą pompy pulsacyjnej przez 36 godzin, a następnie powtarzano test pobudzający w pojedynczej dawce 100 μg GnRH. Wynik był szczytem LH w drugim teście pobudzającym. Idiopatyczna grupa opóźnionego dojrzewania była 5-krotnie wyższa niż w grupie IHH Wartość bezwzględna wysokości piku wynosiła> 3 U / L w idiopatycznej grupie opóźnionego dojrzewania, ≤3 U / L w grupie IHH oraz idiopatycznej grupie opóźnionego dojrzewania ratio FSH / △ LH. <0,55, IHH> 0,55.
5. Test stymulacji agonistą GnRH
O godzinie 8 pierwszego dnia testu pobierano krew z przedramienia dla LH, FSH i testosteronu O godzinie 4 rano podawano podskórnie zastrzyk tryptoreliny 0,1 μg / m2 Po 4 godzinach (8 dzień drugiego dnia) ponownie pobierano krew do pomiaru LH. FSH i testosteron, pik LH w grupie opóźnionego dojrzewania zwiększył się o 20U / L, FSH wzrósł o 10U / L, a testosteron zwiększył się 3 razy; pik LH w grupie IHH wzrósł o 3U / L, FSH wzrósł o 2U / L, a testosteron nie. Zmień
6. Oznaczanie dehydroepiandrosteronu (DHEA) i jego siarczanu (DHEAS)
DHEA i DHEAS są markerami funkcji kory nadnerczy: u zdrowych dzieci stężenie DHEA i DHEAS w osoczu zaczyna wzrastać około 2 lata przed okresem dojrzewania (około 6-8 lat), podczas gdy inne poziomy kortykosteroidów w nadnerczach nie zmieniają się. Znane jako funkcja kory nadnerczy, podwyższenie poziomów DHEA i DHEAS osiągało wartość szczytową w wieku od 20 do 30 lat, a następnie stopniowo zmniejszało się. Funkcja kory nadnerczy u dzieci z opóźnionym idiopatycznym dojrzewaniem była opóźniona, a pacjenci z IHH występowali zgodnie z planem. Dzieci w wieku powyżej 6 lat, mierząc poziomy DHEA i DHEAS w osoczu, można zidentyfikować te dwa przypadki, to znaczy pacjentów IHH z poziomami DHEA i DHEAS znacznie wyższymi niż idiopatyczne opóźnienie dojrzewania.
7. Oznaczanie testosteronu
Oznaczenie testosteronu w surowicy o 8 rano przyczynia się również do idiopatycznego opóźnienia dojrzewania i identyfikacji IHH Jeśli poziom testosteronu o 8 rano wynosi> 0,7 nmol / L, sugeruje, że jądro zaczyna rosnąć w ciągu 15 miesięcy (> 4 ml). Przewidując, że dojdzie do inicjacji okresu dojrzewania, pacjent prawdopodobnie opóźni się w idiopatycznym okresie dojrzewania.
W powyższym różnicowym teście diagnostycznym, z wyjątkiem testu metoklopramidowego, inne metody identyfikacji sugerują, że istnieje różnica między idiopatycznym opóźnieniem dojrzewania płciowego a pacjentami z IHH, a statystycznie istotne różnice są znaczące lub znaczące, jednak większość Zmierzone wartości testu były bardzo bliskie w idiopatycznej grupie opóźnionego dojrzewania i grupie IHH, a wiarygodność lub swoistość punktu identyfikacyjnego była niska, a ponadto liczba przypadków była niewielka, a wykonalność testu wciąż wymagała dużej liczby przypadków.
