Dziedziczne zaburzenie osobowości
Wprowadzenie
Wprowadzenie do zaburzenia osobowości występowej Hisstrionic Personality Disorder, znany również jako chrapanie lub szukanie uwagi typu osobowości, jest zaburzeniem osobowości charakteryzującym się nadmiernym emocjonalnym użyciem lub przesadą słów i działań w celu przyciągnięcia uwagi. Osoby z zaburzeniami osobowości związanymi z wydajnością są często prowokujące w swoim zachowaniu i bardzo martwią się swoim wyglądem. Ci ludzie są emocjonalnie wyeksponowani, bogaci w wyrazie, nastroje i smutki są w kolorze, delikatne i sztuczne, łatwe do stracenia temperamentu, podobnie jak współczucie i współczucie innych ludzi, zmiany emocjonalne i łatwe do zasugerowania. Koncentrujący się na sobie, dobra komunikacja i wyrażanie siebie. Powstawanie zaburzeń osobowości związanej z funkcjonowaniem jest związane ze środowiskiem genetycznym i rodzinnym. Badania wykazały, że dzieci, które dorastają w rodzinie pozbawionej opieki i oczekiwań oraz rozwiązłości seksualnej, częściej rozwijają się w zaburzenia osobowości związane z wykonywaniem zadań. Występowanie zaburzeń osobowości jest jednym z najczęstszych zaburzeń osobowości: częstość występowania w populacji ogólnej wynosi około 2%, a częstość występowania u kobiet jest około dwa razy większa niż u mężczyzn. Podstawowa wiedza Wskaźnik prawdopodobieństwa: Wskaźnik rozpowszechnienia w populacji ogólnej wynosi około 2% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: schizofrenia
Patogen
Przyczyna zaburzeń osobowości związanych z wydajnością
Powstawanie zaburzeń osobowości związanej z funkcjonowaniem jest związane ze środowiskiem genetycznym i rodzinnym. Badania wykazały, że dzieci, które dorastają w rodzinie pozbawionej opieki i oczekiwań oraz rozwiązłości seksualnej, częściej rozwijają się w zaburzenia osobowości związane z wykonywaniem zadań. Ponadto istnieje ścisły związek między zaburzeniem osobowości związanej z wydajnością a zaburzeniem osobowości aspołecznej. Badania statystyczne w Stanach Zjednoczonych wykazały, że dwie trzecie pacjentów z zaburzeniami osobowości związanymi z wynikami spełnia kryteria antyspołecznego zaburzenia osobowości. Potencjalne cechy osobowości tych dwóch barier psychologicznych mają podobne aspekty, ale wyrażenia mężczyzn i kobiet są różne. Więcej kobiet zwykle znajduje odzwierciedlenie w „fenotypowej” osobowości, a mężczyźni częściej wyrażają tę potencjalną cechę osobowości za pomocą „antyspołecznej” przemocy.
Zapobieganie
Zapobieganie zaburzeniom osobowości
Obecnie nie ma lepszej specyficznej metody leczenia, ale należy poprawić to podejście.
1. Zwiększ świadomość i pomóż pacjentom zrozumieć wady osobowości. Tylko stawiając czoła sobie, możemy promować jego długoterminowe unikanie i dostosowywać się do otoczenia społecznego. Jeśli nie możesz stawić czoła własnym wadom, samorozwoju, pozwól sobie odejść, uderzysz wszędzie w ścianę, co doprowadzi do początku choroby.
2. Emocjonalna metoda samoregulacji. Emocjonalna ekspresja osobowości typu performance jest zbyt duża, a inne są często nie do przyjęcia. Dlatego jeśli ludzie o takiej osobowości chcą zmienić tę sytuację, pierwszą rzeczą do zrobienia jest poproszenie krewnych i przyjaciół o przeprowadzenie dochodzenia i wysłuchanie ich opinii na temat tego emocjonalnego wyrazu. Nie obalajcie przedstawianych przez nich opinii, zadawajcie sobie pytanie, jakie emocje są świadome, a które nieświadome, jacy są inni, a co nienawistni. Ci, którzy nienawidzą innych, powinni zostać zdecydowanie poprawieni, podczas gdy inni, którzy to lubią, powinni starać się być umiarkowani w swoich osiągnięciach. W celu nieświadomego wykonania mogą być spisani, umieszczeni w widocznym miejscu i od czasu do czasu przypominać sobie. Ponadto możesz również poprosić znajomych o przypomnienie im w kluczowych momentach lub poproś znajomych, aby ocenili dzisiaj swoje wyniki, a następnie doświadczyli ekspresji emocjonalnej, aby mogli odpowiednio kontrolować swoją ekspresję emocjonalną w przyszłości, aby osiągnąć naturalny i umiarkowany. Efekt
3. Prawo sublimacji. Jak wspomniano powyżej, pacjenci z osobowością typu performatywnego mają określone wykonania artystyczne. Możemy chcieć „obliczyć plan” i pozwolić im przenieść ich zainteresowanie na sztuki sceniczne, aby pierwotna zgromadzona energia pacjenta mogła zostać sublimowana w przedstawieniu. W rzeczywistości wiele przedstawień artystycznych ma pewne przesadzone elementy. Aby zanurzyć odbiorców w opowieści, aktorzy muszą użyć własnych wyrażeń i języka, aby wywrzeć na nich wrażenie. Dlatego występowanie osobowości osoby poświęconej sztukom scenicznym jest bardzo skutecznym sposobem na samodoskonalenie.
Powikłanie
Komplikacje związane z występowaniem osobowości Powikłania schizofrenia
Nieprawidłowa osobowość może być również spowodowana chorobami, głównie chorobami płata czołowego (takimi jak uraz mózgu, zapalenie mózgu itp.), Schizofrenia może również mieć objawy zaburzeń osobowości lub może być spowodowana dysfunkcją czołową.
Objaw
Wydajność zaburzenia osobowości objawy typowe objawy wzloty i upadki emocjonalne
Występowanie zaburzeń osobowości jest jednym z najczęstszych zaburzeń osobowości: częstość występowania w populacji ogólnej wynosi około 2%, a częstość występowania u kobiet jest około dwa razy większa niż u mężczyzn.
Występowanie zaburzeń osobowości związanych z wydajnością ma ogólnie następujące aspekty:
1. Przykuwające uwagę emocje są dramatyczne. Ten typ osoby często wyraża siebie i ma dobre zdolności artystyczne, śpiewa i śmieje się, działa realistycznie i ma pewien urok. Niektórzy nazywają ich świetnymi naśladowcami i wykonawcami. Często wykazują nadmierną pretensjonalność i przesadę, a nawet udają, że przyciągają uwagę.
2. Wysoce sugestywne i pomysłowe. Ci ludzie nie tylko mają silną autosugestię, ale także mają silne wskazówki. Często fantazjują i wykorzystują wyobraźnię jako rzeczywistość. Kiedy nie ma wystarczającej ilości realistycznych bodźców, wygodnie jest używać fantazji, aby stymulować wewnętrzne doznania emocjonalne.
3. Wykorzystanie emocjonalne. Ludzie ci są bogaci w emocje, bardziej entuzjastyczni i mniej stabilni; emocje są gorące, ale nie głębokie, więc ich emocje są niestabilne i łatwo można je wyważyć. W przypadku łagodnych bodźców mogą wystąpić reakcje emocjonalne, zamieszanie, brak wrodzonego nastroju, a aktywność emocjonalna jest prawie cała reaktywna. Nadmierne reakcje emocjonalne często dają ludziom powierzchowne uczucie, brak prawdziwych uczuć i wrażenie pretensjonalności, a nawet choroby.
4, w zależności od sposobu gry z innymi, aby osiągnąć swoje cele. Granie z różnymi sztuczkami sprawia, że ludzie podążają za nimi, takimi jak samowolność, silny popyt, kłamstwo, oszustwo, uprzejmość, pochlebstwo, a czasem nawet manewrowanie zagrożeniami samobójczymi. Ich relacje międzyludzkie są powierzchowne, pozornie ciepłe, inteligentne i pulsujące, i w rzeczywistości całkowicie ignorują potrzeby i zainteresowania innych.
5. Wysoka egocentryzm. Ten rodzaj ludzi lubi, gdy inni zwracają uwagę i chwalą, tylko wtedy, gdy głosują na swoją dobroć i zadowolą wszystko, wyrażają swoją ekstazę, w przeciwnym razie będą atakować innych i nie szczędzić wysiłku. Ponadto tacy pacjenci mają również niedojrzały rozwój seksualny, który charakteryzuje się obojętnością seksualną lub nadwrażliwością. Pacjentki wykazują skłonność do seksu niewinnie, uwodzą innych pozbawionymi skrupułów pokusami i świadomie.
Zasadniczo zaburzenie osobowości związane z wydajnością nie zwraca uwagi na szczegóły lub fakty i są niechętne lub nie podejmują racjonalnych osądów na temat problemów i sytuacji. Pacjenci często skarżą się na depresję, ciekawe pytania dotyczące niewytłumaczalnych przyczyn i rozczarowujący związek romantyczny.
Zbadać
Badanie zaburzeń osobowości
Kryteria diagnostyczne są następujące:
Przesadzony model przyciągający uwagę, który zaczyna się we wczesnej młodości. Pięć lub więcej z następujących cech (w tym pięć) zostanie zdiagnozowanych jako zaburzenie osobowości związane z wydajnością.
1. Jeśli nie jesteś w centrum uwagi, poczujesz się niekomfortowo.
2, często w procesie radzenia sobie z innymi, pociągu seksualnego i przesadnych cech zachowania.
3, zmiany nastroju.
4. Ciągła dbałość o swój wygląd.
5, sposób mówienia jest imponujący, ale treść jest pusta.
6, pokazując dramatyczną, przesadną ekspresję emocjonalną.
7. Być dorozumianym.
8. Rozważ stopień intymności z innymi w stosunku do rzeczywistej sytuacji.
Diagnoza
Diagnoza i identyfikacja zaburzeń osobowości związanej z wydajnością
1. Nerwica: psychiatrzy w Europie, zwłaszcza w Niemczech i Wielkiej Brytanii, uważają, że istnieje ścisły związek między zaburzeniem osobowości a nerwicą. Podkreślają oni, że „u osób z rozpoznaniem nerwicy możemy całkowicie znaleźć cechy osobowości patologicznej, U osób z chorobliwą osobowością można również znaleźć cechy nerwicy. ”„ Objawy nerwicy i zachowanie osobowości chorobowej można uznać za reakcję, w zależności od tendencji jakościowej z jednej strony i presji środowiska z drugiej ”. „Teoretycznie nie można odróżnić tak zwanej chorobliwej osobowości od tak zwanej osobowości neurotycznej”. Tolle (1996) wskazał, że „zaburzenia osobowości mogą wykazywać dużą liczbę reakcji neurotycznych, a wielu pacjentów z nerwicą ma również zaburzenia osobowości. Nie ma wyraźnej granicy między zaburzeniem osobowości a nerwicą”. Tak zwana „osobowość neuropatii” wywodzi się z teorii psychoanalizy. Horney uważa, że pacjenci z nerwicą to tacy, których zachowania, emocje, mentalność i sposób myślenia nie są normalne. Są pełni niepokoju w zaciętej rywalizacji i zbudowani do walki z niepokojem. Mechanizm obronny, to osobowość nerwicy. Jasper uważa, że objawami nerwicy są reakcje osób z nienormalną osobowością na stres, to znaczy w normalnych przypadkach tylko zachowanie (osobowość) jest nienormalne, aw przypadku stresu nerwica reaguje, wykazując objawy nerwicy. „Nerwica osobista” odnosi się do osób, które są podobne do przyczyny nerwicy i których pacjenci mogą nie mieć objawów neurologicznych. Freud spekuluje, że czynnikami determinującymi proces rozwoju osobowości są przyczyny nerwicy. Kolb (1973) wskazał, że każda nerwica ma swoją unikalną strukturę osobowości, która często nazywana jest nerwicą osobowości. Obecnie uważa się, że chociaż związek między zaburzeniem osobowości a nerwicą jest bliski, to znaczy, że zaburzenie osobowości przyczynia się do wystąpienia nerwicy, a nerwica również przyczynia się do powstawania zaburzenia osobowości, a prawdopodobieństwo wystąpienia chorób współistniejących jest większe, ale w istocie oba Należą do różnych kategorii chorób. Różnica między zaburzeniem osobowości a nerwicą polega na tym, że większość nerwicy rozwija się, gdy osobowość została uformowana, to znaczy ma charakterystyczny przebieg choroby, a zaburzenie osobowości trwa przez całe życie od wczesnych lat. Pacjenci z nerwicą mają dobrą zdolność przystosowywania się do środowiska, podczas gdy zaburzenia osobowości mają oczywiste zaburzenia adaptacji społecznej. Klinicznie można zaobserwować zaburzenie osobowości związane z chrapaniem i występowaniem, współwystępuje również zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne i zaburzenie osobowości obsesyjno-kompulsyjne.
2, depresja maniakalna: lekka mania może być przede wszystkim irytująca, wybredna, irytująca, kłócąca się z innymi, arbitralnie, wścibska, nierozsądna, atakująca lub atakująca otaczające zaburzenia behawioralne, jeśli przeszłość nie jest znana, czasami może być błędnie rozpoznana jako Zaburzenie osobowości. Chociaż łagodne lub nietypowe przypadki manii mogą mieć podobne zaburzenia osobowości, uważna obserwacja może ujawnić objawy, takie jak wysokie emocje, pobudliwość i zwiększona mowa. Nie jest trudno odróżnić przebieg choroby od poprzednich cech osobowości.
3, schizofrenia: Wczesne lub łagodzące przypadki schizofrenii można łatwo pomylić z zaburzeniami osobowości, należy zwrócić uwagę na identyfikację. Wczesna schizofrenia może charakteryzować się zmianami osobowości i zachowań, takimi jak luźna dyscyplina pracy, niestabilność emocjonalna, łatwe kłótnie z ludźmi, złe podejście do członków rodziny, słabe poczucie odpowiedzialności oraz zmniejszona efektywność uczenia się i pracy. Hoch i Donaif (1955) zaproponowali koncepcję „pseudo-patologicznej schizofrenii osobowości”, która charakteryzuje się powtarzającymi się dewiacyjnymi zachowaniami niezgodnymi z wymogami społecznymi, takimi jak przestępczość lub metamorfoza seksualna itp., Te wczesne lub pseudo-patologiczne osobowości Jeśli dokładnie przestudiujesz sprawę, możesz znaleźć nieodpowiednie emocje i zachowania, a także nieuzasadnione złudzenia.
Schizofrenia może nie być całkowicie uwolniona od wad osobowości W przypadku braku wcześniejszej historii chorób psychicznych (lub braku uwagi) rozróżnienie jest często trudne i można je zdiagnozować w połączeniu z przeszłymi cechami osobowości i historią rodziny. W przypadkach remisji schizofrenii, oprócz wykazywania zmian osobowości, istnieją również przeszkody pod względem emocji, myślenia i woli, często pozbawione spontanicznej i naturalnej natury, którą cechują zaburzenia osobowości.
Łagodna lub cicha schizofrenia paranoiczna może być błędnie rozpoznana jako paranoidalne zaburzenie osobowości, ale to ostatnie objawia się głównie nieporozumieniem codziennych rzeczy i relacji międzyludzkich na podstawie nadmiernej wrażliwości, tworząc w ten sposób pewne implikacje, ale ogólnie nie Halucynacje i urojenia można odróżnić od schizofrenii.
4, zmiana osobowości (zmiany osobowości): zaburzenie osobowości należy odróżnić od chorób osobowości mózgu (miażdżyca mózgu, demencja starcza, zapalenie mózgu, stwardnienie rozsiane) spowodowanych zmianami osobowości, znanymi również jako osobowość pseudo-patologiczna. Większość pacjentów z organicznymi chorobami mózgu ma zaburzenia funkcji mózgu (w tym inteligentne) i objawy neurologiczne, w połączeniu z EEG, tomografią komputerową (CT) i innymi badaniami pomocniczymi, identyfikacja nie jest trudna.
5. Diagnostyka różnicowa paranoicznego zaburzenia osobowości: Paranoiczne zaburzenie osobowości nie ma halucynacji, urojeń i innych objawów psychotycznych, więc nie jest trudno odróżnić psychozę paranoidalną od schizofrenii paranoidalnej. Paranoicznemu zaburzeniu osobowości brakuje długoterminowych zachowań aspołecznych, które można odróżnić od antyspołecznych zaburzeń osobowości. Ten typ nie ma właściwości samookaleczających się ani cech niestabilnych, które można odróżnić od typu krawędzi. Paranoidalne zaburzenie osobowości wydaje się być związane z paranoidalną schizofrenią paranoidalną (w tym otępieniem urojeniowym o późnym początku). ΠonoB (1961) zaobserwował przypadki, w których osobowość paranoidalna rozwija się w paranoję. Około połowa (45%) pacjentów z otępieniem urojeniowym o późnym początku ma osobowość paranoidalną. Związek między paranoicznym zaburzeniem osobowości a tymi dwiema chorobami wymaga dalszych badań. Proces paranoidalnego zaburzenia osobowości jest długi, niektóre z nich trwają przez całe życie, a niektóre mogą być wstępem do schizofrenii paranoidalnej. Wraz z wiekiem osobowość ma tendencję do dojrzewania lub zmniejsza się stres, a cechy paranoiczne są w większości umiarkowane. Tacy ludzie nie są trudni do odróżnienia od paranoicznej choroby psychicznej, tej pierwszej brakuje stałej paranoi. Osobowość paranoiczna nie ma halucynacji i złudzeń, które można odróżnić od schizofrenii paranoidalnej.
6, diagnostyka różnicowa antyspołecznego zaburzenia osobowości: przede wszystkim, aby wykluczyć zmiany osobowości związane z chorobami organicznymi mózgu, schizofrenią i zaburzeniami afektywnymi, jeśli dobrze rozumiesz historię, łatwiej jest ją rozróżnić. Ponadto, chociaż pacjenci z antyspołecznym zaburzeniem osobowości często zachowują się dyscyplinarnie, różnią się od przestępstw ogólnych, choć obaj są w pełni odpowiedzialni za popełnione przestępstwa, psychiatrzy sądowi i pracownicy sądowi powinni rozróżniać przestępstwa o charakterze antyspołecznym. A przestępcy popełniają przestępstwa: 1 Ogólni przestępcy często mają plany i przestępstwa z premedytacją, a osobowość antyspołeczna nie może; 2 przestępcy mają oczywiste nielegalne cele, osobowość antyspołeczna jest bardziej zdominowana przez impulsy emocjonalne, a motyw przestępczy jest bardziej niejasny; Kiedy inni są ofiarami, modulacja jest ukryta i szantażowana w celu uniknięcia winy. Antyspołeczna osobowość szkodzi innym i jest szczególnie szkodliwa dla nich samych.4 Osoby o osobowości antyspołecznej rzadziej popełniają morderstwa lub inne poważne sprawy i są skazane na karę śmierci; Osobowość generalnego przestępcy jest wadliwa, ale nie osiąga poziomu zaburzeń osobowości, podczas gdy osobowość aspołeczna ma duży wpływ na wszystkie aspekty działań psychologicznych, odzwierciedlając trwałe i długotrwałe zaburzenia zachowania we wszystkich aspektach życia.
7. Diagnostyka różnicowa impulsywnego zaburzenia osobowości: jest związana głównie z antyspołecznym zaburzeniem osobowości, które oprócz natury impulsywnej często zachowuje się bezwzględnie i często narusza normy społeczne.
8. Diagnostyka różnicowa lękowych zaburzeń osobowości: identyfikacja z fobią społeczną. Pacjenci z zaburzeniami lękowymi charakteryzują się uporczywym, rozległym doświadczeniem stresowym i lękowym. Chociaż pacjenci często unikają zachowań społecznych, nie ma obaw przed unikaniem.
9, diagnostyka różnicowa zależnego zaburzenia osobowości: Niektórzy uczeni uważają, że tego rodzaju proponowanie wydaje się być spowodowane uprzedzeniami systemu społecznego wobec kobiet, nie należy go klasyfikować jako typu zaburzenia osobowości (Gelder, 1983). Głównym punktem diagnozy jest to, że ci pacjenci nie mają pewności siebie, nie mogą poruszać się niezależnie, czują się niezręcznie i są skłonni się podporządkować. W diagnozie różnicowej należy zauważyć, że w patriarchalnym społeczeństwie kobiety są w większości podporządkowane, ale nie z powodu swoich życzeń.
