Sztuczna wymiana jednokłykciowego stawu kolanowego

Operacja pojedynczej plwociny polega na zastosowaniu minimalnie inwazyjnych technik MIS w celu zmniejszenia bólu, wczesnej aktywności, zmniejszenia hospitalizacji i szybkiego powrotu do zdrowia oraz przywrócenia funkcji bardzo wcześnie. Podczas operacji zabronione jest zbytnie korygowanie linii wyrównania, ale nieznaczny brak linii będzie miał lepszy efekt, ponieważ z powodu nadmiernej korekcji naprężenie zostanie przeniesione do przestrzeni kontralateralnej, co doprowadzi do niepowodzenia operacji. Leczenie chorób: pourazowe zapalenie stawów Wskazanie Sztuczna wymiana stawu kolanowego dotyczy: 1. Choroba zwyrodnieniowa stawów w jednym pokoju lub pourazowe zapalenie stawów. 2. Stare złamania kości ramiennej lub platformy. 3. Deformacja kolana / koślawości <15 °. 4. Używaj tylko technologii cementu kostnego. Przeciwwskazania 1. Reumatoidalne zapalenie stawów. 2. Zbyt gruby. 3. Deformacja stawu kolanowego / koślawego> 15 °. 4. Dwa lub trzy przedziały zmiany. Zabieg chirurgiczny Odsłoń staw Zgodnie z nawykami chirurga, nacięcie zgięcia kolana lub wyprostu kolana, przednie nacięcie przyśrodkowe, od linii środkowej kości ramiennej lekko przycięte 7 ~ 12 cm, prosto do podstawy guzka, za pomocą nożyczek przeciąć kapsułę przełączającą wzdłuż wewnętrznej krawędzi kości ramiennej, Punktem początkowym jest poziom kości ramiennej lub nieco bliżej końca lub końca dalszego, ale nie dotykaj przyśrodkowego mięśnia udowego, aż do linii stawowej 3 cm, usuń warstwę mazi stawowej i łąkotkę. Jeśli to konieczne, wykonaj poziome lub ukośne nacięcie na dystalnym końcu kości udowej o długości 1,5 cm, które może być w kształcie litery T z oryginalnym nacięciem. Nie rozluźniaj w tym czasie innych tkanek miękkich. Oczyszczenie śródstawowe i staranne badanie w celu usunięcia dołu międzykłykciowego w celu uniknięcia uderzenia kręgosłupa piszczelowego lub więzadła krzyżowego, jednocześnie usuwając otaczającą nasadę w celu usunięcia bariery dla obustronnego więzadła pobocznego i torebki stawowej. Podczas inwersji pacjenta nasadę często można znaleźć na zewnątrz kręgosłupa piszczelowego, a spękaną gazę zabezpiecza się mokrą gazą. Przy różnych stopniach zgięcia badano staw rzepkowo-udowy, przestrzeń boczną i więzadło krzyżowe przednie .. Jeśli przegroda boczna miała wyraźne uszkodzenie chrząstki, konieczna była całkowita wymiana stawu kolanowego. 2. Dystalna część kości udowej Zegnij kolano w zakresie 20 ° ~ 30 ° (nie obracaj kości ramiennej), wypchnij kość ramienną na zewnątrz, znajdź wprowadzenie prowadnika osteotomii kości udowej, 1 cm przed punktem początkowym więzadła krzyżowego tylnego (tuż przed wycięciem międzykręgowym). Otwór wywiercono wiertłem 8 mm lub spiczastym stożkiem, wiercono tylko kość gąbczastą na dystalnym końcu kości udowej, a śródszpikową tkankę tłuszczową odsysano za pomocą urządzenia ssącego do dekompresji. Wprowadzić wprowadzacz wzdłuż kierunku równoległego do przedniego i bocznego położenia kości udowej. Ze względu na szeroką szerokość dystalnego trzonu kości udowej opór napotkany podczas wkładania pręta prowadzącego jest bardzo mały. Pręt wprowadzający jest podzielony na dwa typy: pręt długi i pręt krótki. Pręt długi można odpowiednio zmierzyć. Jeśli na boku wykonano operację sztucznego stawu biodrowego lub deformację kości udowej, można zastosować pręt krótki. Wprowadzający jest podzielony na lewy wewnętrzny / prawy zewnętrzny i prawy wewnętrzny / lewy zewnętrzny. Zainstaluj uniwersalny uchwyt, włóż wprowadzacz udowy, gdy dotyka powierzchni stawowej kości udowej, opanuj jego obrót, tylna krawędź wprowadzającego powinna być równoległa do powierzchni ramiennej, to znaczy długiej osi pionowej piszczeli, celem jest cięcie po równolegle Dobra goleń. Kolano można wyciągnąć, aby dostosować pozycję wprowadzającego. Aby upewnić się, że robocza powierzchnia wprowadzającego jest całkowicie zrównana z powierzchnią stawową kości udowej, nie ma uwięzienia tkanek miękkich, a gwóźdź mocujący jest wprowadzany w tylny kołnierz wprowadzającego. Osteotomia śródszpikowa kości udowej ma kąty osteotomii 6 ° i 8 °, ogólnie 6 °, a dystalna kość udowa to osteotomia. 3. Część ramienna Trzpień prowadzący można dopasować do żądanej długości i dokręcić śrubami. Dalszy koniec prowadnicy znajduje się 5 do 10 mm wewnątrz punktu środkowego wewnętrznej i zewnętrznej linii biodrowej. Końcówka powinna wskazywać na 2. śródstopie, a następnie otoczona przez sprężyste ramię lub kleszcze. Krocze jest nieruchome. Poluzuj śrubę zwłok, dopasuj bliższy koniec worka do bliższego końca guzowatości kości piszczelowej i umieść rowek osteotomii w żądanym położeniu. Długa oś trzonu powinna znajdować się wewnątrz guzowatości kości piszczelowej, co jest równoważne środkowemu punktowi międzykręgowego kariny. Przesuń kadrę w płaszczyźnie strzałkowej, tak aby była równoległa do długiej osi kości ramiennej i dokręć śruby, aby zapewnić prawidłowe cięcie kości. Jeśli krocze jest zbyt grube, dopasuj kadry, aby je dopasować. Włóż końcówkę głębokiego wskaźnika 2 mm w górną część piły tnącej i umieść ramię wskaźnika w najniższym punkcie płaskowyżu piszczeli i zabezpiecz je. Wskazuje to, że kość 2 mm jest przecięta pod końcem ramienia wskaźnika. Pod warunkiem, że nie uszkadza więzadła krzyżowego przedniego, strzałkowy uniwersalny wskaźnik cięcia jest prawidłowo umieszczony. Im bliżej kręgosłupa biodrowego, tym lepiej gwóźdź jest wkładany do maszyny do osteotomii. Platforma jest ustalona na 0 °. Do wykonania odcinka strzałkowego powierzchni kości ramiennej użyto noża elektrycznego, a pozycję rozwiercania i pozycję przedłużenia sprawdzano wielokrotnie. Po zamocowaniu trzpienia na osteotomii kości ramiennej umieszczono wklęsłą przekładkę ramienną (płaską w dół) i badano koślawość i pochylenie tylnej kości piszczelowej zgodnie z osią piszczeli, a następnie włożono drugi gwóźdź mocujący. Jeśli to konieczne, możesz ponownie włożyć tester grubości kości piszczelowej i ponownie dokonać pomiaru. Jeśli grubość nie jest wystarczająca, wyjmij tester i przesuń gwóźdź do +2, +4, +6 i spróbuj ponownie. Może to zwiększyć grubość o 2 mm, 4 mm, 6 mm. Po określeniu grubości kości przymocuj ją gwoździami. Wewnętrzna część zaczepu jest włożona w celu ochrony przyśrodkowego więzadła pobocznego, a piła szablasta służy do cięcia strzałkowego. 4. Przycinanie kości udowej Proteza kości udowej ma w sumie 7 rozmiarów i odpowiednie wskaźniki pomiaru, a uchwyt jest podłączony do wybranego wskaźnika i dokręcony. Wskaźnik umieszcza się na dystalnej powierzchni kości udowej, a stopa spoczywa w jamie stawowej i jest przykuta. Pomiędzy krawędzią natarcia (tj. Górną krawędzią) a powierzchnią kości jest jeszcze przerwa 1–2 mm. Włóż wprowadzacz kości udowej, zmierz rozmiar kości i napraw ją. Za pomocą piły oscylacyjnej odetnij tylne i tylne ukośne kąty kości udowej i ułóż stos. 5. Przycinanie części ramiennej Wytnij pozostały menisk i kalus, szczególnie nasadę przyśrodkowego więzadła pobocznego, umieść miarę ramienia na powierzchni cięcia, z prostą krawędzią przymocowaną do odcinka strzałkowego i przetestuj krawędź odcinka strzałkowego, zgodnie z pomiarem Rączka znajduje się pod kątem 90 ° w płaszczyźnie wieńcowej, co wskazuje, że osteotomia strzałkowa jest prawidłowa, a kość ramienna jest ułożona w stos. Wybierz miernik, który pokrywa odcinek ramienny zarówno w kierunku przednim / tylnym / wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Rozmiar plastra sakralnego można wykorzystać do sprawdzenia rozmiaru wybranego miernika. Zwróć uwagę, że urządzenie pomiarowe nie wystaje z krawędzi ciętej kości, a wokół niego znajduje się silne podparcie korowe, a następnie wyjmij urządzenie pomiarowe i usuń resztki tkanki miękkiej w kostce. 6. Reset modelu protezy Zwijacz kleszczy można usunąć, a do zresetowania można użyć formy protezy kości udowej i formy utrwalacza kości piszczelowej oraz formy powierzchni stawowej. Wklęsły element dystansowy powierzchni stawowej może zastąpić stałą płytową formę i formę powierzchni stawowej. Uchwyt w kształcie litery T umieszcza się na formie kości udowej, formę kości udowej prowadzi się wokół kości ramiennej, a kolano umieszcza się w głębokim zgięciu. Długi słupek umieszcza się najpierw, kolano jest lekko zgięte, a protezę obraca się za kością ramienną. Głęboko zegnij kolana, aby dokończyć umieszczenie. Podczas umieszczania piszczelowej formy stawowej należy najpierw usunąć śrubę 27 mm. W razie potrzeby można nieco naprawić otwór na śrubę. Po umieszczeniu wszystkich form sprawdź stabilność obrotu i wyrównania. Kiedy pozycja zgięcia jest przedłużona, proteza kości udowej powinna zawsze znajdować się w środku kości ramiennej, w przeciwnym razie po regulacji należy zmienić pozycję formy kości udowej. Przegroda krzyżowa lub wklęsła stawu piszczelowego nie koliduje ze sobą w pozycji pełnego zgięcia, unikając zadławienia, w przeciwnym razie naprężenie zostanie przeniesione do przestrzeni kontralateralnej. Napięcie tkanek miękkich zbadano w pozycji zginania ekstensywnego i przetestowano za pomocą miernika naciągu 2 mm, aby upewnić się, że szczelina zgięcia i przedłużenia nie była napięta. Prawidłowa grubość protezy zależy od wypełnienia przestrzeni stawowej, ale niezbyt ciasna, w przeciwnym razie spowoduje zbyt duże obciążenie więzadła pobocznego. Zgodnie z zasadami, gdy kolano jest proste i nie ma złuszczania tkanek miękkich, szczelinę stawową należy otworzyć tylko 2 mm po poddaniu działaniu siły zewnętrznej. Jest to również wymagane, gdy kolana mają kąt 90 °. Zbyt ciasna pozycja zgięcia ograniczy zgięcie kolana, a gdy zwinie się proteza kości udowej, spowoduje to, że proteza piszczeli uniesie się do przodu. Jeśli istnieje pozycja zgięcia, można ją rozwiązać za pomocą cienkiej powierzchni stawu lub zwiększając pochylenie tylnej części piszczeli. 7. Umieść protezę (1) Zastosowanie metalowej protezy piszczeli: po umieszczeniu w metalowym podwoziu kolano należy zgiąć zewnętrznie po umieszczeniu. Przed cementem kostnym na tylnej stronie kości ramiennej można umieścić mokrą sterylną gazę, aby zakryć przelew. Cement kostny. Najpierw umieść cement kostny, a następnie wciśnij podwozie protezy ramiennej: 1 Naciśnij i zwolnij tył protezy; 2 Ściśnij przód protezy i wyciśnij nadmiar cementu kostnego; 3 usuń wypchaną gazę z tyłu kości ramiennej; 4 zeskrob resztkowy cement kostny. Następnie kolano zgina się do kości udowej, a następnie umieszcza protezę kości udowej Najpierw wkłada się długi słupek, następnie kolano ustawia się w środkowej pozycji zgięcia, a orientację protezy dostosowuje się po kości ramiennej, a następnie kolano umieszcza się i wkłada. Proteza Włóż miernik napięcia ponownie, aż cement kostny stwardnieje. Przed założeniem powierzchni stawowej rzepki usuń resztki cementu kostnego, połóż jego grawer do przodu i wsuń krawędź spływu powierzchni złącza polimerowego tworzywa sztucznego polietylenu w tylną krawędź podwozia, czyli po przeciwnej stronie sprężyny, a następnie wciśnij ją. Plastikowa powierzchnia złącza jest na miejscu, dzięki czemu sprężyna bezpiecznie blokuje powierzchnię stawową. (2) Zastosuj pełną sakralną protezę ramienia: kolano z zewnętrznym zgięciem i kawałek mokrej gazy z tyłu kości ramiennej, aby zatrzymać rozlany cement kostny. Naciśnij cement kostny na powierzchni ramiennej i wciśnij pełną plastikową protezę; 1 najpierw umieść tylną część protezy, dociśnij ją; 2 naciśnij przednią część, aby wycisnąć nadmiar cementu kostnego; 3 usuń kości ramienne Część gazy; 4 zeskrob cały nadmiar cementu kostnego. Uważaj, aby nie użyć zaczepu do uderzenia w pełną plastikową protezę. Umieść protezę kości udowej w sposób opisany powyżej dla protezy kości udowej, włóż miernik napięcia, aby zrównoważyć szczelinę zgięcia i przedłużenia, i włóż element pomiarowy do prostego kolana, aż cement stwardnieje. Komplikacja Choroba zakrzepowo-zatorowa Zakrzepica żył głębokich jest jednym z najpoważniejszych powikłań po alloplastyce stawu kolanowego, co może prowadzić do zawału płucnego i zagrażać życiu. Diagnozę kliniczną można przeprowadzić za pomocą flebografii lub USG Dopplera, a dokładność flebografii jest wyższa. W celu zapobiegania zakrzepicy żył głębokich można stosować antykoagulanty, takie jak heparyna sodowa o niskiej masie cząsteczkowej, i terapię mechaniczną, taką jak przeciwzakrzepowe i podeszwowe pompy żylne. 2. Zakażenie Zakażenie jest jednym z najstraszniejszych powikłań sztucznej wymiany stawu i najważniejszą przyczyną wczesnego niepowodzenia wymiany stawu kolanowego. Bakterie powodujące infekcję to głównie Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Streptococcus, Micrococcus i tym podobne. Zapobieganie infekcjom jest ważniejsze: przygotowanie skóry na sali operacyjnej, ograniczenie przedoperacyjnego pobytu w szpitalu, leczenie potencjalnych infekcji w innych częściach ciała, zapobieganie stosowaniu antybiotyków, korzystanie z sal operacyjnych o przepływie laminarnym, zmniejszenie liczby personelu na sali operacyjnej i przemieszczanie się personelu, operacja Osoba nosi podwójne rękawiczki, skraca czas operacji i myje ranę dużą ilością soli fizjologicznej przed zamknięciem nacięcia. Wankomycynę można stosować, gdy pacjent ma uczulenie na penicylinę. Głównym objawem infekcji jest ból. Kiedy ból utrzymuje się po operacji lub ból ustąpił, funkcja stawu kolanowego jest dobra, a ból pojawia się ponownie i należy podejrzewać infekcję. Wiarygodnym wskaźnikiem diagnozy zakażenia po wymianie stawu jest białko C-reaktywne, które osiąga maksimum po 24 do 48 godzin po zabiegu, a następnie stopniowo zmniejsza się i wraca do normy po 3 tygodniach. Absorpcja kości między kością a cementem kostnym wystąpiła na filmie rentgenowskim, zmiany torbielowate. Rozmaz z odsysania punkcji i hodowla bakteryjna są pomocne w diagnozie i można je kilkakrotnie powtórzyć w celu zwiększenia czułości. Po zdiagnozowaniu można zastosować oczyszczanie stawów w celu zachowania protezy, ale dostępna jest tylko niewielka liczba pacjentów: infekcje, które występują w ciągu 4 tygodni lub ostre rozsiane zakażenia krwiopochodne, podczas gdy proteza jest mocno zamocowana, ale musi zostać naprawiona podczas oczyszczania. Wymień plastikową wkładkę. W przeciwnym razie staw powinien zostać dokładnie oczyszczony, proteza wyjęta, a antybiotyk cementowy - najlepiej użyć ruchomego zastępczego cementu kostnego. Po kontroli zakażeń, w drugiej fazie operacji rewizyjnej, wyjmij antybiotyk z cementu kostnego, dokładnie oczyść, a następnie wybierz odpowiednią protezę do renowacji. Przerwa między dwiema operacjami powinna być dłuższa niż 6 tygodni. Antybiotyki powinny być zatrzymane na dłużej niż 2 tygodnie. Szybkość sedymentacji erytrocytów i białka C-reaktywnego powraca do normy. Jeśli hodowla nakłucia stawów jest ujemna, można rozważyć ponowną operację. Po operacji należy potwierdzić patologię, aby potwierdzić, że zakażenie zostało opanowane. . Resekcję artroplastyki lub artrodezy można również rozważyć w przypadku zakażeń, które trudno kontrolować. 3. powikłania stawu rzepkowo-udowego Obejmuje to niestabilność stawu rzepkowo-udowego, złamanie kości ramiennej, złamanie lub obluzowanie protezy kości ramiennej, zespół uderzenia kości ramiennej i złamanie urządzenia wyprostu kolana itp., Często związane z nierównowagą tkanek miękkich i złym położeniem protezy. Dlatego wybór właściwej protezy i opanowanie prawidłowej operacji jest najważniejszym sposobem zapobiegania powikłaniom stawu rzepkowo-udowego. Wśród nich najpoważniejszym powikłaniem jest urządzenie do prostowania kolan, a funkcja stawu po rekonstrukcji nie jest zbyt dobra. 4. Powikłania nerwów naczyniowych Uraz tętnic po alloplastyce stawu kolanowego jest rzadkim i poważnym powikłaniem. Stan zaatakowanej kończyny powinien zostać szczegółowo sprawdzony przed zabiegiem chirurgicznym. W razie problemów skonsultuj się ze specjalistą. Częste uszkodzenie nerwu strzałkowego jest częstsze, głównie związane z korektą ustalonego koślawości i deformacji zgięcia. Objawy częstego uszkodzenia nerwu strzałkowego często występują w ciągu 24 godzin po operacji. Po znalezieniu natychmiast poluzuj bandaż kolana i utrwalenie, zegnij kolano o 15 °, aby rozluźnić wspólny nerw strzałkowy. Gdy stopa opada, należy ją przymocować za pomocą klamry. Efekt chirurgicznej eksploracji nerwów całkowitych plwociny nie jest pewny. 5. Złamania okołoprotezowe Wcześniej był skłonny do leczenia niechirurgicznego, obecnie preferowane są różne metody chirurgiczne w zależności od rodzaju protezy i stanu złamania.