Uproszczona radykalna mastektomia z powodu raka piersi

Uproszczona radykalna mastektomia z powodu raka piersi polega na usunięciu skóry piersi, podskórnej tkanki tłuszczowej, piersi oraz oczyszczeniu pachowej tkanki tłuszczowej i węzłów chłonnych. Ten rodzaj operacji jest stosunkowo prosty, zachowując mięśnie piersiowe duże i piersiowe mniejsze. Obrzęk kończyny górnej rzadko pojawia się po operacji, a aktywność ramienia jest lepsza. Jeśli radioterapia i chemioterapia zostaną dodane po operacji, 5-letni wskaźnik przeżycia nie jest niższy niż w przypadku radykalnej mastektomii. Ta procedura dotyczy raka piersi w I i II stopniu zaawansowania. Leczenie chorób: mięsak raka piersi rak piersi Wskazanie Nadaje się do raka piersi w stadium I i II. Przeciwwskazania Jeden z następujących warunków nie jest odpowiedni do operacji: 1. W piersi i otaczającej ją skórze występuje rozległy obrzęk, a jej zasięg obejmuje ponad połowę obszaru piersi. 2. Masa jest przymocowana do ściany skrzyni. 3. Węzłowe węzły chłonne są znacznie powiększone i ściśle przylegają do tkanek głębokich lub kończyny górne mają obrzęk lub ból barku. 4. W piersi i otaczającej ją skórze znajdują się guzki satelitarne. 5. Przerzuty do nadobojczykowych węzłów chłonnych. 6, zapalny rak piersi. 7 nastąpił odległy transfer. Przygotowanie przedoperacyjne Zakres przygotowania pola operacyjnego obejmuje ipsilateralną klatkę piersiową oraz obszar nadobojczykowy i pachę. Ogol grzywę. W przypadku zmian gruźliczych przed zabiegiem należy wykonać leczenie przeciwgruźlicze. Zabieg chirurgiczny Nacięcie chirurgiczne i zasięg bez płata są takie same jak radykalna mastektomia. Od górnej części piersi do mostka, górnego końca mięśnia prostego brzucha, zewnętrzną krawędź piersi traktuje się nożem elektrycznym wzdłuż powięzi piersiowej dużej, a całą pierś i tkankę tłuszczową usuwa się. Duże naczynia krwionośne podwiązano, aby zatrzymać krwawienie, a małe punkty krwawienia leczono elektrokoagulacją, aby zatrzymać krwawienie. Następnie odetnij powięź ścięgna i rozdziel główny mięsień piersiowy na szczyt grzebienia biodrowego, a następnie pociągnij mięśnie piersiowe główne i piersiowe mniejsze do wewnątrz i do góry. Odsłoń pachę, użyj ostrych nożyczek, aby zacząć od górnej części worka i ostrożnie oddziel tkankę tłuszczową i węzły chłonne w dół żyły biodrowej. Uważaj, aby chronić żyłę biodrową, nerw piersiowy i nerw piersiowy Na koniec usunięto centralne węzły chłonne, przyśrodkowe węzły chłonne piersiowego dużego i podtorebkowe węzły chłonne. Jeśli dotkniesz podejrzanych przerzutowych węzłów chłonnych pod obojczykiem, powinieneś jednocześnie odciąć duże i małe mięśnie, aby się one odłączyły, ostrożnie oddzielając podobojczykowe węzły chłonne i tkankę tłuszczową, operacja jest taka sama jak radykalna mastektomia. Następnie spłucz i zespol pektorał major. Nie ma potrzeby dopasowywania mniejszych mięśni piersiowych. Umieść drenaż i ściśnij ranę. Jeśli pod mięśniem zamka nie ma podejrzanego przerzutowego węzła chłonnego, nie trzeba przecinać klatki piersiowej i małych mięśni. Komplikacja 1. Odma opłucnowa: Spowodowana hemostazą kleszczy hemostatycznych, gdy tętnica międzyżebrowa jest noszona przez opłucną. Odma opłucnowa jest często jednostronna, a po zdiagnozowaniu atrofii płuc można ją zastosować do nakłucia klatki piersiowej i pompowania, a niewielka ilość odmy opłucnej może ją wchłonąć samodzielnie. 2. Zakażenie: po radykalnej mastektomii, zaraz po zakażeniu, jest często poważniejsze, ponieważ czas operacji jest długi, płat jest cienki, dopływ krwi jest słaby, a węzły chłonne pachowe są usuwane. Dlatego antybiotyki należy rutynowo dodawać po zabiegu. Jeśli okaże się, że płat jest martwy, należy go wcześnie usunąć i w razie potrzeby przeszczepić skórę. 3. Przykurcz pachowy: zakażenie, pęknięcie nacięcia i nieuzasadnione nacięcie może powodować przykurcz skóry pachowej. Gdy skurcz jest lekki, klapę można naprawić za pomocą kształtu „Z”, a gdy jest ciężka, bliznę można usunąć i naprawić jako plaster skóry o średniej grubości. 4. Ograniczona aktywność górnej części ramienia: Wycięcie mięśni piersiowych większych i piersiowych mniejszych wpłynie na aktywność górnej części ramienia, ale jeśli ćwiczenie rozpocznie się w 5. dniu po operacji, może zapobiec ograniczeniu ramienia. Metoda jest następująca: 1 Ramię porusza się do przodu i do tyłu, jest nieco uniesione i dociera do głowy. 2 Stopniowo zwiększaj łuk świątyni w górę. Jeśli nalegasz na takie działania, możesz zasadniczo przeczesać włosy i podnieść ręce w górę iw dół przed opuszczeniem szpitala. 5. Leczenie obrzęku kończyny górnej: obrzęk kończyny górnej po stronie choroby jest częstym powikłaniem, a otyłe kobiety częściej. (1) Typ: tymczasowy obrzęk, często spowodowany operacją, w celu zniszczenia dużych kawałków tkanki miękkiej. Bandaże można nosić lub wzmocnić elastycznymi bandażami. Trwały (wtórny) obrzęk, częstość występowania 10%, może trwać miesiącami lub latami, takimi jak śródoperacyjne wyniki przerzutów w pachowych węzłach chłonnych lub pooperacyjna radioterapia, jest bardziej prawdopodobne. Powodem jest to, że zakrzepowe zapalenie żył można leczyć profilaktyczną terapią przeciwzakrzepową w 3. dniu pooperacyjnym. Jednym z nich jest zablokowanie refluksu żylnego, wzrost ciśnienia i podniesienie dotkniętej kończyny może złagodzić objawy. Jednym z nich jest to, że niedrożność refluksu limfatycznego jest związana z anatomią chirurgiczną, infekcją, wysiękiem pachowym i odpowiedzią na radioterapię, co jest trudniejsze do opanowania. (2) Zapobieganie: Ostrożnie rozetnij dolną pachę podczas operacji, chroń skórę, zapobiegaj infekcji nacięcia, unikaj wysięku pachowego, zapobiegaj zapaleniu skóry podczas radioterapii i zabrania transfuzji krwi, infuzji i odpowiednich ćwiczeń po kończynie górnej. Ważne jest, aby zapobiec infekcji nacięcia. (3) Leczenie: Pacjenci o niewielkiej masie ciała, wykonalny masaż dośrodkowy, 1–2 godziny dziennie. U ciężkich pacjentów podskórną tkankę tłuszczową kończyn górnych można usunąć w dużych ilościach, a następnie do uciśnięcia bandaża stosuje się elastyczny bandaż, ale ta metoda jest bardziej destrukcyjna. Otyli pacjenci mogą stosować pokarmy o niskiej zawartości soli i przyjmować odpowiednie leki moczopędne. Różne efekty fizjoterapii nie są idealne.