Miotomia przełyku

Miotomia przełyku jest najczęściej stosowaną procedurą w leczeniu achalazji. W 1913 r. He11er zaprojektował cięcie przednich i tylnych ścian przełyku, aby płynnie przepływał pokarm. Później Zaaijer zmienił się, aby przeciąć warstwę mięśni przedniej ściany przełyku i osiągnął ten sam efekt. Operację można wykonać przez lewą klatkę piersiową lub jamę brzuszną. Podejście przezklatkowe jest ogólnie uważane za lepsze. Jednak u pacjentów w podeszłym wieku lub chorych osłabionych ryzyko dostępu przezbrzusznego jest mniejsze, a operacja szybsza. Jeśli wymagane jest dłuższe nacięcie mięśniówki macicy lub jednoczesna operacja antyrefluksowa, nadaje się do zastosowania w torakotomii. Jeśli przełyk pacjenta przeszedł operację lub inne operacje muszą być wykonane w tym samym czasie (takie jak wycięcie górnego grzebienia biodrowego lub naprawa przepukliny rozworu przełykowego) lub podejrzenie raka, właściwe jest również podejście przezklatkowe. Leczenie chorób: achalazja u dzieci z achalazją Wskazanie 1 ciężka achalazja, należy wykonać lepszą miotomię przełyku, aby złagodzić objawy. 2 długoterminowe leczenie zachowawcze jest nieważne. 3 ciężka achalazja, rozszerzenie przełyku i ciężkie zgięcie, umieszczenie rozszerzacza jest trudne i niebezpieczne, nie może się rozszerzyć lub rozszerzyć uszkodzenia. 4 często mają ciężkie inhalacyjne infekcje płuc. 5 niemowląt i młodych ludzi lub pacjentów z silną achalazją może uzyskać dobre wyniki długoterminowe. 6 pacjentów nie toleruje lub nie chce powtarzać terapii ekspansyjnej. Przeciwwskazania 1 ma ciężką niewydolność krążeniowo-oddechową. 2 skomplikowane z zaawansowanym rakiem przełyku. Przygotowanie przedoperacyjne 1 Skoryguj zaburzenia wody i elektrolitów. 2 odpowiednio leczą powikłania płucne, dopóki faza ostra nie ustąpi. 3 W przypadku ciężkiego zatrzymania zapalenia przełyku błony śluzowe i podśluzówkowe są delikatne i łatwo powodują perforację. Leczenie trwa od 3 do 4 tygodni. Po przełyku następuje gojenie błony śluzowej, a następnie operacja. 4 3 dni przed operacją, podaj metronidazol 0,2 g, doustnie 3 razy dziennie, oczyść przełyk. 5 Przed operacją, 1 dzień przed operacją i rano przed operacją, umieszczono rurkę żołądka bez bocznego otworu w celu oczyszczenia jedzenia, pozostałości i wydzieliny w przełyku, a rurkę żołądka zabezpieczono, aby zmniejszyć ryzyko aspiracji podczas indukcji znieczulenia. 6 Przed pójściem spać na noc przed zabiegiem domięśniowe środki uspokajające. Zabieg chirurgiczny Wybór nacięć: Ścieżka wejścia do miotomii przełyku jest podejściem przezklatkowym i przezbrzusznym, czasem podejście przezklatkowe jest dobre, czasem przez brzuch, a czasem oba. Właściwy wybór nacięcia jest bardzo ważny dla powodzenia procedury. 1 podejście przezklatkowe: nacięcie przezklatkowe jest lepsze niż nacięcie brzucha. Łatwiejsze i bardziej wystarczające jest cięcie i obieranie warstwy mięśniowej. Może być stosowane do dalekiego zakresu miotomii. Górny odcinek warstwy mięśniowej nie jest ograniczony, a błona śluzowa jest uszkodzona. Istnieje kilka możliwości, szczególnie dla osób ze słabą i bliznowatą tkanką w dolnym końcu przełyku. Przerwa przełyku nie jest uszkodzona, co może uniknąć wystąpienia delirium pooperacyjnego i może szerzej wybrać odpowiednią technikę przeciwrefluksową, a także łączyć choroby. Takich jak mięśniak przełyku, uchyłek i rak itp. Do leczenia chirurgicznego. 2 podejście przezbrzuszne: nacięcie brzucha ma zalety prostej operacji, małego urazu i szybkiego powrotu do zdrowia po operacji, jest mniej niebezpieczne dla osób starszych i osłabionych oraz pacjenta drogą brzuszną, a operacja jest również szybsza. Można również zbadać brzuch. Uszkodzenie można leczyć chirurgicznie. Wadą jest to, że problemem narażenia jest szczególnie tłuszcz u pacjentów. Potrzeba rozległej anatomii w obszarze Tuen Mun nie zapewnia wystarczającego pola widzenia Ze względu na ograniczenie górnej części warstwy mięśniowej należy wykonać anatomię mięśnia sercowego, uszkodzić jego strukturę i może dojść do refluksu, dlatego należy rozważyć fundoplikację Nissena. Jednak w przypadku braku achalazji przy braku achalazji przepływ zwrotny spowodowany całkowitym fundoplikacją jest zbyt duży. Metoda chirurgiczna 1 przezklatkowa miotomia przełyku: operacja siódmego lub ósmego międzyżebrowego bocznego odcinka piersiowego bocznego, pchnięcie płuc do przodu i do góry, przecięcie dolnego więzadła płucnego do dolnej żyły płucnej, podłużne przecięcie opłucnej śródpiersia, ostrożna ochrona nerwu błędnego Bliższy koniec dociera do łuku aorty, a dalszy koniec dociera do przepony, która jest odsłonięta i uwolniona od przełyku i uniesiona wokół gazy. Mały odcinek brzusznego przełyku i połączenia żołądkowo-przełykowego jest wciągany do klatki piersiowej i na ogół nie ma potrzeby wycinania dziury. Jest też kilka takich, które nie mogą wciągnąć złącza żołądkowo-przełykowego do klatki piersiowej, a w przednio-bocznej części otworu można wykonać niewielkie nacięcie, jednak po odcięciu warstwy mięśniowej należy ją zaszyć, aby zapobiec przedostaniu się treści z brzucha do klatki piersiowej. Przytrzymaj przełyk lewą ręką, odetnij mały otwór warstwy mięśnia przełykowego wzdłużnie między nerwami nerwu błędnego i lewego i dotrzyj do warstwy podśluzówkowej, a następnie tępe rozcięcie wykonuje się za pomocą tępych kleszczyków w górę i w dół, aby przedłużyć nacięcie mięśniówki macicy, bliższy koniec. Jeśli powinna przekraczać 2 cm zwężenia przełyku, dystalnie od połączenia przełykowego i rozciągać się do ściany żołądka, najdłuższy nie przekracza 1 cm, kilka milimetrów. Na styku przełyku i żołądka znajduje się poprzeczna warga, która służy jako marker. Nacięcie nie może unosić się nad żyłą, w przeciwnym razie będzie jednocześnie refluksowane. Po zakończeniu nacięcia warstwy mięśniowej krawędź nacięcia jest uwalniana z obu stron, aby osiągnąć połowę lub więcej obwodu przełyku, a wolna błona śluzowa przełyku może naturalnie wybrzuszać się z nacięcia, zmniejszając w ten sposób powstawanie blizny pooperacyjnej. Rozcięte mięśnie prawdopodobnie ponownie się połączą. Niektórzy autorzy opowiadają się za usunięciem wolnych płatów mięśniowych. Zawsze zwracaj uwagę na ochronę nerwu błędnego i unikaj przecięcia błony śluzowej podczas operacji, a nastąpi perforacja. Gdy warstwa mięśniowa jest wolna od nacięć, a następnie infiltrowana przez rurkę żołądka w celu wykrycia uszkodzenia błony śluzowej. Po potwierdzeniu braku wycieku ostrożnie zatrzymaj krwawienie, nawet jeśli jest mały punkt krwawienia, krew należy całkowicie zatrzymać, aby uniknąć zwężenia zakrzepu. Po zakończeniu powyższej procedury przełyk umieszcza się z powrotem w śródpiersiu, aby przywrócić połączenie przełyku do normalnej pozycji jamy brzusznej. Przerwany oplot śródpiersiowy, konwencjonalna zamknięta rurka drenażowa, zamknęła jamę klatki piersiowej. 2 przezbrzuszna miotomia przełyku: weź nacięcie wyrostka brzusznego podłużnego brzucha i nacięcie podłużne środkowej pępka lub nacięcie lewej środkowej strony, odetnij trójkątne więzadło, popchnij lewy lewy płat wątroby w prawy dolny róg, aby odsłonić serce i otwory krzyżowe. Wytnij otrzewną pokrywającą odcinek brzucha przełyku, uwolnij przełyk, owiń gazę na dystalnym końcu przełyku i pociągnij w dół, odsłaniając warstwę mięśnia przełykowego między nerwem błędnym, a przezklatkową warstwę mięśniową przełyku, metodę i przezklatkowy przełyk Nacięcie mięśniówki macicy jest mniej więcej takie samo. Ze względu na głęboką pozycję przełyku ekspozycja nie jest dobra. Jeśli konieczne jest przedłużenie do bliższego końca przełyku, trudniej jest przeciąć warstwę mięśniową na dłuższy okres. 3 Przezklatkowe nacięcie przełyku z zabiegiem przeciwodpływowym: Po zakończeniu miotomii przełyku gaza wokół przełyku jest wyciągana, tak że przełyk jest uniesiony z tylnej części śródpiersia, a przyczepność rozworu przełykowego odcinka przełyku zostaje odcięta. W tym miejscu odbita przednia błona przełykowa, tłuszcz zaotrzewnowy i jama brzuszna, uwalniają połączenie żołądkowo-przełykowe z punktem przyłączenia przepony, przecięcie i podwiązanie lewej gałęzi lewej tętnicy żołądkowej i gałęzi tętnicy podoczodołowej. W tym momencie całe złącze żołądkowo-przełykowe i część dna można wprowadzić do jamy klatki piersiowej, a podkładkę tłuszczową połączenia żołądkowo-przełykowego usuwa się. Ustanowienie operacji przeciwrefluksowej Mark IV: przednia część otworu rozwiercającego odsłania kostkę prawej stopy przepony, a szew jest zszywany grubą nicią z tyłu przełyku. Igła nie jest wiązana, a dystalna część przełyku ma 5 cm. Na obwodzie 2/3 dno żołądka jest podzielone na dwa rzędy w odległości 2 cm i 5 cm od połączenia żołądkowo-przełykowego Po zligowaniu drugiego kabla linia nie zostaje odcięta. Od jamy brzusznej do powierzchni klatki piersiowej mechanizm antyrefluksowy umieszcza się pod pachą, a dwa szwy igłowe są skurczone i podwiązane. Na koniec podwiązane są 4-igłowe szwy, a szczelina musi przejść przez szczelinę o szerokości jednego palca, a zamknięta rurka drenażowa służy do zamykania klatki piersiowej warstwa po warstwie. 4 przezbrzuszne nacięcie mięśni przełyku i operacja antyrefluksowa: Po zakończeniu miotomii przełyku prawa stopa przepony jest zszywana 3 do 4 igieł grubą nicią za przełykiem. Całkowite owinięcie dna oka: dno jest złożone przez dalszy koniec przełyku i owinięte wokół 360 °, ograniczone do 3 cm od przełyku. Szerokość tunelu dna oka po zakończeniu owijania powinna być odpowiednia, niezbyt luźna lub zbyt ciasna, zbyt luźna i brak efektu przeciwodpływowego, zbyt ciasny spowoduje zablokowanie, aby móc pomieścić rozszerzacz 50F lub palec przesunięty gładko. Niekompletne owinięcie dna: dno jest złożone, owinięte wokół dolnego końca przez 2/3 tygodnie, a długość wynosi 5 cm. Specjalną metodą jest przymocowanie przedniej i tylnej ściany żołądka na prawej bocznej ścianie przełyku, która jest tylko niezniszczoną częścią warstwy mięśniowej przełyku. Komplikacja Jest to bezpieczna operacja. Idealnym rozwiązaniem chirurgicznym powinno być opróżnienie przełyku bez refluksu żołądkowo-przełykowego i długotrwałe złagodzenie objawów. Oprócz techniki chirurgicznej czynnikami wpływającymi na efekt są również naturalna faza łagodzenia samej choroby oraz postępujące pogorszenie postępującego pogorszenia nerwowo-mięśniowego. Ponadto operacja łagodzi jedynie niedrożność mięśnia sercowego, a skuteczny ruch przełyku nie jest leczony i odzyskiwany, więc po szybkim przełykaniu mogą nadal występować objawy. Nasilenie choroby wpływa również na efekt leczniczy. Przełyk jest nadmiernie rozszerzony, zwłóknienie mięśniówki macicy jest ciężkie, a przyczepność podśluzówkowa jest ciasna. Po odcięciu warstwy mięśniowej, pomimo zniesienia blokady serca, powiększony przełyk nie może powrócić do pierwotnego kalibru i jest nadal zniekształcony. W przypadku braku skutecznej perystaltyki do popychania pompy nadal występują przeszkody opróżniające, a pojawienie się objawów nie jest zaskakujące. Dlatego, chociaż objawy zaawansowanych pacjentów uległy poprawie, efekt jest w większości niezbyt dobry, a pacjenci z łagodnymi objawami rzadko zawodzą, dlatego wczesne leczenie chirurgiczne jest bardzo korzystne dla poprawy wyników chirurgicznych.