zwłóknienie zaotrzewnowe
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zwłóknienie pozaotrzewnowe (RPF) zostało po raz pierwszy opisane przez francuskiego chirurga urologii Albrrana w 1905 r. I stosowało koncepcję zwłóknienia zaotrzewnowego do 2948 r., Po tym jak Ormond zgłosił 2 przypadki zwłóknienia zaotrzewnowego, przypadek tej choroby Raport stopniowo się zwiększa i jest uznawany przez coraz większą liczbę lekarzy. Choroba może wystąpić w każdym wieku, ale częściej występuje u osób w wieku 40–60 lat, co stanowi około 2/3. Częstość występowania u mężczyzn jest częstsza, czyli 2 do 3 razy większa niż u kobiet. Klinicznie dzieli się na początkowy etap choroby, etap aktywny i etap fazy skurczowej płytki włóknistej. Ból może początkowo przebiegać bezobjawowo, a ból może wystąpić później, głównie w dolnej części pleców lub dolnej części pleców i promieniując do dolnej części brzucha, pachwiny, zewnętrznych narządów płciowych lub przedniej środkowej strony uda. Podostre zapalenie objawia się bólem brzucha, tkliwością nerek, hipotermią, zwiększoną liczbą białych krwinek, zwiększoną szybkością sedymentacji i zmęczenia erytrocytów, anoreksją, nudnościami i wymiotami oraz utratą masy ciała.
Patogen
Przyczyna
Wiele badań klinicznych wykazało, że z zwłóknieniem przestrzeni zaotrzewnowej mogą być związane następujące czynniki.
Niedobór samouodpornienia
Dane kliniczne pokazują, że od 8% do 15% pacjentów z idiopatycznym zwłóknieniem zaotrzewnowym może towarzyszyć zwłóknienie inne niż zaotrzewnowe, z wywiadem twardziny skóry, eozynofilii, guzkowego zapalenia tętnic, Toczeń rumieniowaty układowy, kłębuszkowe zapalenie nerek, Riedle zapalenie tarczycy, stwardniające zapalenie dróg żółciowych, zwłóknienie śródpiersia i tylny zwłókniony guz rzekomy, co sugeruje, że zwłóknienie zaotrzewnowe może być miejscowym objawem ogólnoustrojowej choroby stwardniającej. Wskazuje to, że choroba może być związana z niedoborem odporności.
2. Skutki uboczne leków
Podobne przypadki opisano w literaturze, odkąd Grahacn poinformował, że zwłóknienie zaotrzewnowe wystąpiło u pacjentów przyjmujących metylo-metyloamid amidowy (metysergid) w 1964 r. W przypadku długotrwałych użytkowników częstość zwłóknienia pozaotrzewnowego może wynosić od 10% do 12,4%. Ponadto dostępne są również beta-blokery (propranolol), leki przeciwnadciśnieniowe (metylodopa, rezerpina, hydralazyna), leki przeciwbólowe (aspiryna, fenacetyna) i inne leki. Choroba jest indukowana, ale ich związek przyczynowy z zwłóknieniem zaotrzewnowym wymaga dalszych badań.
3. Zakażenie i zapalenie
Już w 1948 r. Ormond uważał, że choroba jest rodzajem zapalenia zaotrzewnowego, podczas gdy Mathisen i wsp. Sugerowali, że zwłóknienie zaotrzewnowe może być związane z infekcją wirusów brzucha i kończyn dolnych. W obszernej literaturze opisano infekcję i zapalenie związane z zwłóknieniem zaotrzewnowym. Są to: specyficzne infekcje, takie jak gruźlica, kiła, promienica i różne infekcje grzybicze; niespecyficzne infekcje, takie jak zapalenie uchyłków i zapalenie wyrostka robaczkowego; wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna, zapalenie naczyń skóry i tkanki podskórnej itp. Choroby zapalne; zapalne uszkodzenie płuc, zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie trzustki i inne choroby zapalne mogą również powodować zwłóknienie zaotrzewnowe. Zwłóknienie pozaotrzewnowe wywołane nowotworami złośliwymi w nowotworach złośliwych stanowi 8–10% wszystkich przypadków. Doniesiono, że do nowotworów złośliwych, które powodują rozrost tkanki łącznej i zwłóknienie, należą: rak piersi, rak płuc, rak tarczycy, rak żołądka, rak okrężnicy, rak układu moczowo-płciowego (rak nerek, rak pęcherza, rak prostaty i rak macicy), choroba Hodgkina. I inne złośliwe chłoniaki, niektóre mięsaki, rakowiaki itp.
4. Tętniak aorty
Jednym z bardziej powszechnych rodzajów zwłóknienia zaotrzewnowego opisanych w literaturze jest zwłóknienie wokół tętniaka Zwłóknienie może jedynie otaczać tętniak lub może rosnąć bocznie wokół moczowodu i powodować niedrożność. Częstość występowania zwłóknienia wokół aorty lub tętniaka aorty wynosi od 5% do 23%. Dane kliniczne dotyczące obrażeń pokazują, że uraz, krwiak zaotrzewnowy i uszkodzenie popromienne mogą prowadzić do zwłóknienia zaotrzewnowego. Autorzy tacy jak Azbest Boulard i Sauni podali w 1995 i 1998 r., Że 2 pacjentów i 7 pacjentów ze zwłóknieniem zaotrzewnowym miało w przeszłości bliskie narażenie na działanie azbestu. Rentgen klatki piersiowej wykazał płytkę opłucnową lub zwapnioną i zaokrąglone płuco. Niekompletna ekspansja itp., Sekcja zwłok znalazła również ciała azbestowe za przestrzeni zaotrzewnowej. Sugeruje się, że azbest może być jedną z przyczyn zwłóknienia pozaotrzewnowego.
Zbadać
Sprawdź
Rutyna krwi
Może wystąpić zmniejszenie liczby czerwonych krwinek i hemoglobiny; wzrost eozynofili i hematokrytu o mniej niż 33%.
2. Rutynowe badanie moczu
Jedna trzecia pacjentów ma białkomocz.
ESR
94% pacjentów miało zwiększony wskaźnik sedymentacji erytrocytów podczas wstępnego badania.
4. Funkcja nerek
Klinicznie 75% pacjentów ma różne stopnie dysfunkcji nerek, objawiające się oligurią i azotemią, takimi jak podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy i azot mocznika.
Fosfataza alkaliczna
W ostatnich latach fosfataza alkaliczna jest uważana za marker choroby, a podwyższona fosfataza alkaliczna jest ważna w diagnozie tej choroby.
6. Badanie histopatologiczne
Biopsję cienkoigłową z aspiracją igłą (Fineneedleaspiration) można wykonać pod kontrolą USG B i tomografii komputerowej. Biopsję można również wykonać poprzez badanie laparoskopowe masy guza. W 1997 r. Stein po raz pierwszy zgłosił zastosowanie aspiracji cienkiej igły pod kontrolą TK do diagnozowania idiopatycznego zwłóknienia zaotrzewnowego, a 2/3 przypadków zostało zdiagnozowanych. Komórki zapalne, takie jak fibroblasty i małe limfocyty, są głównie aspirowane, zwykle pojawiają się osobno, a kilka pojawia się jednocześnie. Ponadto autorzy donosili, że biopsja żyły przezroczystej pod kontrolą aorty rentgenowskiej w masie około aorty została potwierdzona i monitorowana. Dla tych, których nie można zdiagnozować, należy wykonać laparotomię, aby wykonać badanie patologiczne żywej tkanki, z jednej strony łagodne i złośliwe zmiany chorobowe można z drugiej strony zdiagnozować. Jednak podczas pobierania próbek z biopsji należy zwrócić uwagę na pobieranie materiałów w wielu głębszych częściach, aby uniknąć błędnej diagnozy.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
1. Identyfikacja chorób związanych z podatnymi narządami lub tkankami
(1) choroba moczowodu: ta choroba i guz moczowodu, zwężenie zapalne itp. Mogą powodować miedniczkę nerkową i wodę z moczowodu, należy zwrócić uwagę na ich identyfikację.
(2) Rak trzustki: zwłóknienie zaotrzewnowe obejmuje i powoduje niedrożność poduszki tłuszczowej wokół trzustki jest często błędnie rozpoznawana jako rak trzustki i należy zwrócić uwagę na ich cechy kliniczne i obrazowe.
(3) wspólna choroba dróg żółciowych lub stwardniające zapalenie dróg żółciowych: choroba obejmująca wspólny przewód żółciowy może powodować żółtaczkę i inne objawy, należy zwrócić uwagę, aby wykluczyć drogi żółciowe spowodowane chorobami, takimi jak choroba dróg żółciowych wspólnych lub stwardniające zapalenie dróg żółciowych. Jednak zwłóknienie zaotrzewnowe może być częścią twardziny układowej ze stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych i należy pomyśleć o możliwości wystąpienia obu.
(4) węzeł, choroba odbytnicy: zwłóknienie zaotrzewnowe obejmujące węzeł, odbytnicę, pacjenci mogą mieć biegunkę, zaparcia, a nawet objawy obturacyjne, łatwo błędnie zdiagnozowane jako guzki, guzy odbytnicy lub choroby zapalne, a oba mogą powodować siebie nawzajem, klinicznie Pacjenci z biegunką, zaparciami, a nawet niedrożnością powinni rozważyć możliwość zwłóknienia zaotrzewnowego po wykluczeniu choroby samego jelita.
(5) przewlekła niedrożność jelit i dysfunkcja jelita cienkiego: ta choroba obejmująca krezkę może powodować przewlekłą niedrożność i zaburzenia motoryki jelita cienkiego, często błędnie rozpoznawaną jako przewlekła niepełna niedrożność lub dysfunkcja jelita cienkiego. Dlatego w przypadku przewlekłej niekompletnej niedrożności lub dysfunkcji jelita cienkiego należy rozważyć tę chorobę.
2. Identyfikacja niektórych chorób pierwotnych po operacji zaotrzewnowej
Takich jak ziarniniak zaotrzewnowy żółty, krwiak zaotrzewnowy, pierwotne guzy zaotrzewnowe (w tym tłuszczakomięsak, włókniakomięsak, chłoniak złośliwy, mięśniaki macicy, naczyniak limfatyczny, mięśniaki gładkie itp.) Amyloidoza zaotrzewnowa. Identyfikacja złośliwych przerzutów zaotrzewnowych Zasadniczo przerzuty złośliwe zaotrzewnowe można rozpoznać na zewnątrz moczowodu. Identyfikacja tętniaków Tętniak aorty lub tętniak aorty może tworzyć włóknisty pierścień wokół tętniaka lub wzrostu bocznego i powodować niedrożność moczowodów. Obrazowanie wykazało, że otaczająca aorta była rozszerzeniem podobnym do guza, podczas gdy aorta i wspólna tętnica biodrowa zaangażowane w zwłóknienie zaotrzewnowe wykazywały gładkie, nieregularne zmiany zwężenia.
