Deformacja przykurczu zgięcia kostki
Wprowadzenie
Wprowadzenie Deformacja przykurczów zgięcia kostki jest powszechna w klinice i poważnie wpływa na funkcję chodzenia pacjentów. Etiologia jest skomplikowana, a plan chirurgiczny powinien być zaprojektowany zgodnie z patologicznymi cechami deformacji. Nieourazowe przykurcze stawu skokowego obejmują głównie przykurcz spowodowany zwiększonym napięciem mięśniowym i wtórną deformacją zgięcia spowodowaną utratą mięśni relaksacji kinetycznej oraz deformacją zgięcia krzyżowego spowodowaną zwiększonym napięciem mięśniowym. Łatwo jest nawrócić po operacji i konieczne jest jednoczesne przeniesienie ścięgna wysokiego napięcia, aby zrównoważyć siłę mięśni. Urazowe zniekształcenie zgięcia kostki dzieli się również na dwa typy: przykurcz niedokrwienny i wtórny przykurcz zgięcia.
Patogen
Przyczyna
Nie pourazowy przykurcz kostki, w tym głównie przykurcz spowodowany zwiększonym napięciem mięśniowym i wtórną deformacją zgięcia z powodu utraty mięśni relaksacji kinetycznej, przykurczu niedokrwiennego i wtórnego skurczu zgięcia.
1, bardziej pourazowe przykurcze kostek, zwykle z odwróceniem podkowy, wrodzony przykurcz stawów, porażenie nerwów kończyn dolnych, porażenie kończyn itp.
2, urazowe deformacje zgięcia kostki, na ogół z powodu tworzenia zrostów tkanek miękkich po urazie stawu lub oparzeń, przykurczu tkanki bliznowatej i innych czynników.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Obrazowanie kości, badanie kości i stawów, badanie tkanek miękkich
Główne objawy kliniczne przykurczu skóry, przylegania lub skracania ścięgien, przykurczu torebki stawowej, skracania nerwów i naczyń krwionośnych poważnie wpływają na kształt i funkcję stawu. Poważnie wpływa na funkcję chodzenia pacjenta.
Po pierwsze badanie fizykalne
Zebranie wywiadu medycznego daje nam pierwsze wrażenie i objawienie, a także prowadzi nas do koncepcji natury choroby.
Po drugie, kontrola laboratoryjna
Badania laboratoryjne muszą być podsumowane i przeanalizowane na podstawie obiektywnych danych uzyskanych z wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego, na podstawie których można zaproponować kilka możliwości diagnostycznych, a badania te powinny zostać poddane dalszej analizie w celu potwierdzenia diagnozy.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa deformacji skurczu zgięcia stawu skokowego: deformacja zgięcia spastycznego spowodowana zwiększonym napięciem mięśniowym: Jeśli wykonano rozciąganie ścięgna Achillesa, łatwo jest nawrócić po operacji i konieczne jest jednoczesne przeniesienie ścięgna wysokiego napięcia w celu zrównoważenia siły mięśni.
Urazowe deformacje zgięcia kostki: Istnieją dwa rodzaje stanów, mianowicie przykurcz niedokrwienny i wtórny przykurcz zgięcia. Ten pierwszy może osiągnąć dobre wyniki we wczesnym rozciągnięciu ścięgna Achillesa, a drugi jest skomplikowany. Deformacja przykurczów zginających spowodowana pozycjonowaniem ma długą historię. Podczas korekcji deformacji często konieczne jest jednocześnie zwolnienie tylnego kostki. Pacjenci ze złamaniem wewnętrznej kostki mogą ponownie spowodować wewnętrzne złamanie kostki podczas korekcji deformacji i uszkodzenie skóry z powodu urazu. Pacjenci muszą zastosować technologię płata, aby rozwiązać przykurcz zgięcia kostki. Główne objawy kliniczne przykurczu skóry, przylegania lub skracania ścięgien, przykurczu torebki stawowej, skracania nerwów i naczyń krwionośnych poważnie wpływają na kształt i funkcję stawu.
