blizna przykurczowa
Wprowadzenie
Wprowadzenie Blizna przykurczowa to blizna nazwana na cześć spowodowanej nią dysfunkcji. Częściej po gojeniu się głębokich oparzeń, z powodu skurczu blizn, często prowadzą do zmian kształtu i dysfunkcji, długotrwałe przykurcze blizny mogą wpływać na rozwój kości, mięśni, naczyń krwionośnych, nerwów i innych tkanek, należy je wcześnie leczyć. Blizny mają ograniczoną aktywność stawów, deformację narządów i deformację przemieszczenia z powodu ich własnego skurczu i hiperplazji. Na przykład stawy tworzą bliznę, stawy są rozciągnięte, a przerostowe blizny z tyłu dłoni, zarówno przerost, jak i przykurcz.
Patogen
Przyczyna
Częściej po głębokim gojeniu się oparzeń. Nie tylko ma znaczną dysfunkcję, ale także ma znaczące zmiany wyglądu. Bardziej powszechna na dużym obszarze gojenia się ran granulacji oparzenia, blizna jest głęboka i gruba, szeroki zakres. Można to również zobaczyć w prostych bliznach, które są głębsze w stawie.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Test skórny Test zarysowania koloru skóry
Klinicznie powszechne deformacje spowodowane przykurczem blizny obejmują koślawość koślawą, koślawą wargę, zrost klatki piersiowej i klatki piersiowej, deformację przykurczu blizny dłoni oraz zgięcie lub wyprost stawów. Wśród nich przykurczowe rany przykurczowe w zgięciu stawu przez długi czas skóra i tkanka podskórna po obu stronach blizny przykurczowej mogą stopniowo się wydłużać, stając się przykurczem bliznowatym, zwanym blizną przykurczową. Takie większe blizny są powszechne w przedniej szyi, dole pachowym, dole łokciowym, stawach skokowych itp., A mniejsze można znaleźć w kostce przyśrodkowej, kostce zewnętrznej, fałdzie nosowo-wargowym, ustach, palcu itp. Otwór jamy ciała jest pierścieniowy, co powoduje jego wąską średnicę i wpływa na normalne funkcjonowanie.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa blizn przykurczowych:
1. Niestabilna blizna: odnosi się do wczesnego gojenia się rany, a blizna znajduje się głównie w stadium proliferacyjnym. Klinicznie blizna jest wyższa niż powierzchnia skóry, kolor jest czerwony, jakość jest twarda, często swędzi, blizna jest zatkana, łatwo powstają pęcherze, a rana staje się coraz gorsza. Proces ten trwa zwykle od 6 miesięcy do roku.
2, stabilna blizna: odnosi się do gojenia się ran sześć miesięcy później, tkanka bliznowa stopniowo dojrzewa, skład fibroblastów, naczynia włosowate stopniowo zmniejsza się, włókna kolagenowe ułożone w kształcie guzowatego pierścienia stają się równoległymi wiązkami. W tym czasie tkanka bliznowa w obszarze klinicznym zniknęła, kolor stał się jaśniejszy, kształt stał się bardziej płaski, tekstura stała się bardziej miękka, podstawa stała się bardziej miękka, a swędzenie odczuło ulgę lub ulgę. Ten rodzaj zmian zwyrodnieniowych może wynosić od kilku miesięcy do kilku lat.
3, blizna przerosła: znana również jako blizna przerostowa, częściej występująca w głębokich oparzeniach głębokich drugich i płytkich stopniach trzeciego stopnia oraz gojeniu ran w miejscu dawcy skóry o średniej grubości. Jest gruby (do 1-2 cm) i twardy, czerwony lub ciemnofioletowy, bolesny i swędzący, często wpływający na pracę i odpoczynek. Około 6 miesięcy później blizna stała się bardziej miękka i nieco bardziej płaska, przekrwienie zmniejszyło się, naczynia włosowate zmniejszyły się, a objawy swędzenia stopniowo zmniejszyły się lub zniknęły.
4, zanikowa blizna: znana również jako niestabilna blizna, powszechna w porażeniu prądem czaszki głowy, po rozległych oparzeniach i przewlekłym gojeniu się wrzodów. Blizna jest twarda, lokalne naczynia krwionośne są mniejsze, są czerwonawe lub białe, głęboka tkanka jest ściśle przylegająca i nie może wytrzymać tarcia i ciężaru. Po zerwaniu często trwa długo, a późny etap może powodować złośliwe zmiany.
5, keloid: znany również jako obrzęk stopy kraba, masa utworzona przez tkankę łączną. Częściej występuje w oparzeniach, urazach lub drobnych urazach, które nie zwracają uwagi pacjenta. Krawędź blizny jest znacznie wyższa niż skóra i przekracza pierwotny zakres zmian, różowy lub fioletowy, bardzo twardy, nieelastyczny, słabe ukrwienie. Keloidy są szczególnie dobre w górnej części ciała. Głowa, szyja i mostek znajdują się pośrodku, ramionach i ramionach, a powieki, otoczka i penis są rzadkie.
