przewlekłe migotanie przedsionków
Wprowadzenie
Wprowadzenie Migotanie przedsionków, zwane migotaniem przedsionków, oznacza generowanie w przedsionkach nieregularnych impulsów o częstotliwości 350–600 uderzeń na minutę. Włókna mięśniowe w przedsionku są wyjątkowo nieskoordynowane i drżą, tracąc w ten sposób skuteczny skurcz. Jest to również jeden z najczęstszych zaburzeń rytmu serca u osób w średnim wieku i starszych. Ze względu na blok fizjologiczny w połączeniu przedsionkowo-komorowym częstość komorowa jest znacznie niższa niż częstość przedsionkowa, na ogół 90 do 150 uderzeń / min, rzadko więcej niż 170 uderzeń / min.
Patogen
Przyczyna
Migotanie przedsionków jest napadowe lub trwałe. Napadowe migotanie przedsionków można zaobserwować u normalnych osób, gdy występuje emocjonalny, pooperacyjny, wysiłkowy lub ostry alkoholizm U pacjentów z chorobami serca i płuc rozwija się ostra niedotlenienie, hiperkapnia, zaburzenia metaboliczne lub zaburzenia hemodynamiczne. Może również wystąpić migotanie przedsionków Utrwalone migotanie przedsionków występuje u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą sercowo-naczyniową, często występującą w reumatycznej chorobie zastawek serca, chorobie wieńcowej, chorobie nadciśnieniowej, nadczynności tarczycy, zwężającym zapaleniu osierdzia, kardiomiopatii, sercu zakaźnym Zapalenie błony śluzowej macicy, niewydolność serca i przewlekła choroba płuc. Migotanie przedsionków występuje u pacjentów bez znanej choroby serca, zwanej izolowanym migotaniem przedsionków.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Dynamiczny elektrokardiogram EKG (monitorowanie metodą Holtera)
Wczesne migotanie przedsionków podzielono na napadowe migotanie przedsionków i przewlekłe migotanie przedsionków, ponieważ w przypadku braku skutecznych leków przeciwarytmicznych i kardiowersji napadowe migotanie przedsionków odnosi się do migotania przedsionków, które mogą być samo retrodialne, a nie Zgłoszone przez siebie nazywane jest przewlekłym migotaniem przedsionków.
Obecnie uważa się, że możliwość spontanicznej kardiowersji migotania przedsionków trwającej dłużej niż 7 dni jest bardzo mała, zwana przewlekłym migotaniem przedsionków.
Pierwszy epizod migotania przedsionków trwa od 24 do 48 godzin i nazywa się ostrym migotaniem przedsionków.
Przewlekłe migotanie przedsionków można podzielić na napadowe, trwałe i trwałe w zależności od czasu trwania zdarzenia, który różni się od klasyfikacji międzynarodowej.
Początkowe migotanie przedsionków w międzynarodowej klasyfikacji nie podkreśla, czy można je samemu poddać recyklingowi i jak długo trwa, więc może być również ciągłe lub trwałe.
Przewlekłe migotanie przedsionków oznacza trwałe lub trwałe migotanie przedsionków, z wyjątkiem napadowego migotania przedsionków. Objawy migotania przedsionków są następujące:
Po pierwsze, objawy napadowego migotania przedsionków charakteryzują się nagłym początkiem ataku, pacjent czuje się winny, duszność, dyskomfort w okolicy przedsercowej i lęk. U osób w podeszłym wieku z chorobą niedokrwienną serca częstość komorowa jest bardzo wysoka na początku migotania przedsionków i mogą wystąpić zawroty głowy, a nawet omdlenia, a czasem może wystąpić niewydolność serca i wstrząs. Czas trwania każdego odcinka jest różny, a krótki jest tylko kilka sekund, co może się zdarzyć często, a osoby starsze mogą trwać od kilku dni do kilku tygodni.
Po drugie, uporczywe objawy migotania przedsionków są związane z pierwotną chorobą serca i częstością komór. Objawami tego typu migotania przedsionków są głównie: pacjenci z migotaniem przedsionków czują się winni, duszność, szczególnie po aktywności, częstość komorowa jest znacznie zwiększona. Osoby z uporczywym migotaniem przedsionków są podatne na niewydolność serca. W migotaniu przedsionków nie występuje siła skurczowa w przedsionkach, zaburzenia hemodynamiczne, skłonność do zakrzepicy ściany, prowadząca do zatorowości ciała i płuc, a zatorowość mózgowa i zatorowość tętnicza kończyn są bardziej powszechne.
Po trzecie, jeśli nie ma innej choroby serca, a bicie serca jest normalne podczas migotania przedsionków, pacjent może nie mieć żadnych objawów migotania przedsionków. Odkryto to przypadkowo. Jeśli migotanie przedsionków powoduje szybkie bicie serca, pacjent może odczuwać kołatanie serca, duszność, ucisk w klatce piersiowej, Hemoroidy, panika itp., Jeśli występują inne choroby serca, pogorszy objawy chorób serca, zwłaszcza niewydolności serca.
Po czwarte, na objawy migotania przedsionków wpływa również wrażliwość i tolerancja odczuwanych objawów przez pacjenta. Niektórzy pacjenci mogą mieć oczywiste objawy, gdy mają migotanie przedsionków. Z przedłużeniem przebiegu choroby niektórzy pacjenci mogą stopniowo dostosowywać się do objawów. Może zmniejszyć lub nawet zniknąć.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
W przypadku trzepotania przedsionków i migotania przedsionków w połączeniu z blokiem przewodzenia wewnętrznego lub impulsem wzdłuż zespołu przed wzbudzeniem należy porównać częstoskurcz komorowy i migotanie komór.
(1) Trzepotanie przedsionków należy odróżnić od innych zasad tachykardii: trzepotanie przedsionków z częstością komór wynoszącą 150 uderzeń / min należy odróżnić od tachykardii zatokowej i tachykardii nadkomorowej. Dokładne poszukiwanie przebiegu aktywności przedsionkowej i jego związku z kompleksem QRS, uzupełnione środkami spowolnienia przewodzenia przedsionkowo-komorowego w celu odsłonięcia fali trzepotania, nie jest trudne do zidentyfikowania. Trzepotanie przedsionków i częstość przedsionków wynosząca 250 uderzeń / min oraz tachykardia przedsionkowa z blokiem przedsionkowo-komorowym 2: 1 są czasami trudne do zidentyfikowania.
(B) migotanie przedsionków należy odróżnić od innych nieregularnych arytmii: takich jak częste przedwczesne bicie, częstoskurcz nadkomorowy lub trzepotanie przedsionków, któremu towarzyszy nieregularny blok przedsionkowo-komorowy. Elektrokardiogram może postawić diagnozę. Gdy migotaniu przedsionków towarzyszy całkowity blok gałęzi wiązki lub zespół przed wzbudzeniem, elektrokardiogram wydaje się przypominać częstoskurcz komorowy. Staranne rozpoznanie migotania przedsionków, a także znacznych nieregularności w odstępach RR, sprzyja diagnozowaniu migotania przedsionków.
(C) identyfikacja migotania przedsionków z zależnymi od częstotliwości zmianami przewodnictwa śródkomorowego i komorowymi uderzeniami ektopowymi: poszczególne wady zespołu QRS są czasami trudne do zidentyfikowania. Przy diagnozowaniu komorowych uderzeń ektopowych przydatne są następujące punkty: zniekształcony zespół QRS ma stałą odległość parowania od poprzedniego bicia serca, a następnie dłuższy odstęp; jednofazowy lub dwufazowy Q1 V1 (typ inny niż rSR) Grupa falowa, kompleks QRS typu V5S lub rS. Przy diagnozowaniu zależnych od częstotliwości zmian przewodnictwa śródkomorowego przydatne są następujące punkty: częstość komór jest szybka, zniekształcony zespół QRS nie ma stałej odległości od poprzedniego bicia serca, a większość z nich jest pierwszą wczesną falą QRS po dłuższym odstępie RR. Grupy, po których nie występują długie przerwy; kompleksy QRS typu V1rSR, małe fale Q w V6; różne stopnie rozszerzenia kompleksu QRS można zobaczyć na tym samym odprowadzeniu.
