skóra staje się ciemniejsza
Wprowadzenie
Wprowadzenie Ciemnienie skóry jest klinicznym objawem złośliwego czerniaka skóry. Czerniak złośliwy skóry (MM) jest nowotworem złośliwym pochodzącym z normalnych melanocytów lub prymitywnych komórek plwociny, chociaż jest rzadszy niż rak skóry, ma wysoki stopień złośliwości, szybki postęp, złowrogą kondycję i rokowanie. Bardzo biedny
Patogen
Przyczyna
(1) Przyczyny choroby
Etiologia czerniaka nie została w pełni wyjaśniona. Niektóre dane badawcze sugerują, że jego występowanie jest związane z następującymi czynnikami:
1. Złośliwa transformacja „komórek”: W przeszłości uważano, że MM skóry pochodzi ze złośliwej transformacji komórek plwociny, zwłaszcza połączeń. W ostatnich latach uznano, że MM skóry jest związany z plwociną komórek plwociny, ale nie jest to do końca prawda. Komórki MM pochodzą z śródskórnych komórek plwociny skóry, a nie z tzw. Granicznych komórek plwociny. Według statystyk MM występujący w tułowiu lub kończynach (z wyjątkiem dłoni i plwociny) wynosi od 35% do 50%, co jest związane z pierwotnymi śródskórnymi komórkami skóry. Niewątpliwie pierwotna MM skóry może pochodzić z oryginalnych melanocytów w naskórku i niektórych wcześniej istniejących wrodzonych (zwykle dużych, takich jak wrodzony gigantyczny pyton) i nabytych śródskórnych plwocin komórek. Jednak około 1/3 pacjentów z MM nie miała historii historii plwociny. Na przykład Clark (1969) obserwował histologicznie dwie grupy (209 przypadków i 60 przypadków każda), tylko 20 przypadków (9,6%) i 5 przypadków ( 8,3%) jest związane z plwociną komórek plwociny, a ponadto MM występuje w odsłoniętych obszarach, takich jak twarz i skóra głowy. To nie jest dobre miejsce na plwocinę komórek plwociny. Większość MM dłoni i kostki nie jest związana z plwociną komórek plwociny. Dlatego niektórzy uważają, że MM nie jest całkowicie spokrewniona z plwociną z komórek plwociny. Jednak każda plwocina, w tym zmiany pigmentacyjne skóry, gdy nagły wzrost przyspiesza, pigmentacja ciemnieje lub staje się płytka, wokół pojawiają się nieregularne aureole pigmentowe lub halo pigmentacyjne, swędzenie, mrowienie, łuszczenie się powierzchni, wydzielanie, bliznowacenie , owrzodzenie, krwotok, wypadanie włosów, guzki satelitarne w okolicy lub powiększenie regionalnych węzłów chłonnych z niewyjaśnionymi przyczynami należy uznać za wskazanie początku złośliwej transformacji, która wymaga starannej uwagi.
2. Promieniowanie ultrafioletowe: powtarzana ekspozycja na światło ultrafioletowe o długości fali od 290 do 320 nm może nie tylko zwiększyć liczbę melanocytów, ale także spowodować zmiany ich jakości. Występowanie MM jest związane z ekspozycją na światło słoneczne, zwłaszcza światło ultrafioletowe. Częstość występowania MM na południu Norwegii jest prawie dwa razy większa niż na północy. Według izraelskich statystyk częstość występowania pracowników rolnych MM (15,4 / 100 000 rocznie) jest wyższa niż w miastach (1,7 / 10 milionów rocznie); obszary przybrzeżne (3,5 / 100 000 rocznie) są wyższe niż góry (2,0 / 10 milionów rocznie). Niektórzy uważają, że złośliwy MM przypominający pieg jest związany z bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Nienaświetlone części guzowatego MM mogą być spowodowane działaniem promieni słonecznych. Odsłonięta skóra uwalnia substancję do krwi (współczynnik cyklu światła dziennego) i działa w miejscach nie narażonych. Spowodowane przez melanocyty skóry.
3. Rasa: rasy białej mają większą częstość występowania MM niż ludzie koloru. Częstość występowania rasy białej w Stanach Zjednoczonych może wynosić nawet 42/100 000 rocznie, podczas gdy liczba czarnych wynosi tylko 0,8 / 100 000 rocznie.
4. Genetyka: Pacjenci z członkami rodziny są podatni na tę chorobę. Anderson (1971) zgłosił 74 z 22 rodzin. Zgłaszano również identycznych bliźniaczych pacjentów. Wiek wystąpienia pacjentów rodzinnych jest około 10 lat wcześniejszy niż zwykle. Niektóre dziedziczne choroby skóry, takie jak Xeroderma pigmentosum, mogą wystąpić u 50% pacjentów z tą chorobą.
5. Uraz i podrażnienie: Ta choroba często występuje na skórze głowy, dłoni, podeszewach i innych obszarach często cierpiących na tarcie. Wiele młodych kobiet ma historię „wskazywania” wiele lat temu. Szacuje się, że od 10% do 60% pacjentów miało w przeszłości uraz, w tym zgniecenie, ranę kłutą, tępy uraz, zbroję, oparzenie lub prześwietlenie.
6. Zakażenie wirusowe: Cząsteczki wirusopodobne znaleziono w komórkach MM norników i ludzi.
7. Odpowiedź immunologiczna: Choroba ta występuje częściej u osób starszych, a zapadalność wzrasta z wiekiem. Ponadto może występować samoistne zjawisko wskazujące, że występowanie tej choroby ma pewien związek z odpowiedzią immunologiczną pacjenta.
(dwa) patogeneza
1. Histopatologia: typowy czerniak, pod mikroskopem melanocyty są nieprawidłowo namnażane, a niektóre gniazda komórkowe powstają w naskórku lub naskórku-skórze właściwej. Te gniazda komórek różnią się wielkością i mogą się ze sobą łączyć. Ten stan jest rzadko spotykany u znamion pigmentowych. Rozmiar i kształt melanocytów w gnieździe, a także kształt jądra, różnią się w różnym stopniu. Mitoza (w tym nieprawidłowa mitoza) jest bardziej powszechna niż łagodny znamię pigmentowe. Jądro jest zwykle eozynofilowym „okiem ptaka”. W inwazyjnym czerniaku komórki czerniaka można zobaczyć w skórze właściwej lub tkance podskórnej.
(1) Czerniak podobny do piegów: W brązowych, brązowych i czarnych obszarach zmiany morfologia melanocytów w naskórku jest bardzo zróżnicowana. W brązowym obszarze rośnie liczba melanocytów, niektóre komórki są normalne, niektóre są większe niż normalne komórki, a niektóre są typowe lub dziwne. Wszystkie komórki są rozmieszczone wzdłuż błony podstawnej. W płaskim czarnym obszarze wiele różnych rodzajów melanocytów zastępuje błonę podstawną, tworząc pasmo wzdłuż interfejsu naskórkowo-skórnego, z komórkami keratynowymi nad nim i brodawką skórną poniżej. Na styku naskórkowo-skórnym zaobserwowano znaczące przebarwienie i zrogowaciały zanik naskórka, któremu towarzyszy rozległa nietypowa proliferacja melanocytów. Intensywne limfocyty i makrofagi bogate w melaninę są infiltrowane w sąsiedniej brodawce skórnej. W niektórych obszarach skóry właściwej komórki czerniaka atakują, tworząc duże gniazda komórkowe, które odpowiadają klinicznie widocznym guzkom.
(2) powierzchowny czerniak rozprzestrzeniający się: grupy melanocytów są złośliwe, w przeciwieństwie do czerniaka podobnego do piegów, komórki czerniaka są polimorficzne. W guzie znajduje się lekko wybrzuszona i zabarwiona część Pod mikroskopem duże melanocyty w naskórku są pokazane w rozkładzie pagetoidalnym. Te duże melanocyty mogą pojawiać się pojedynczo lub zagnieżdżone. W guzkowej części guza występuje gęsta akumulacja komórek nowotworowych w skórze właściwej. Duże melanocyty są również widoczne w obszarze inwazji. Komórki te, bogate w cytoplazmy, zawierają drobno rozmieszczone cząsteczki pigmentu, a cała komórka jest „zakurzona”. Czasami komórki nowotworowe w powierzchownym czerniaku rozprzestrzeniającym się są podobne do wrzecion.
(3) Typowy czerniak guzkowy: Komórki nowotworowe pochodzą ze złącza naskórka-skóry właściwej i mogą atakować naskórek i skórę właściwą odpowiednio w górę i w dół, szczególnie w tendencji do inwazji w skórę właściwą. W obszarze poza zaatakowanym naskórkiem nie widać atypowych komórek czerniaka, które mogą być wyrażane jako komórki nabłonkowe lub komórki wrzeciona.
(4) czerniak typu plwocinopodobnego przypominający trądzik: w obszarze płytki mikroskopijna proliferacja melanocytów, powiększenie jądra i typ chromatyny nie są typowe. Cytoplazma jest wypełniona cząsteczkami melaniny, które są długie w dendrytach i mogą rozciągać się na warstwę ziarnistą. W obszarze grudek lub guzków komórki nowotworowe są zwykle wrzecionowate i rozciągają się do skóry właściwej.
2. Stopień patologiczny
(1) Klasyfikacja według głębokości inwazji: Po zbadaniu związku między głębokością inwazji czerniaka a rokowaniem Clark (1969) sklasyfikował czerniaka na 5 stopni według głębokości inwazji. Im wyższa ocena, tym gorsze rokowanie.
Stopień I: Komórki nowotworowe są ograniczone do naskórka powyżej błony podstawnej.
Stopień II: Komórki nowotworowe przebijają się przez błonę podstawną i atakują brodę skórną.
Stopień III: Komórki nowotworowe są wypełnione skórną warstwą brodawki i dalej atakują w dół, ale nie do skórnej warstwy siatkowej.
Stopień IV: Komórki nowotworowe zaatakowały skórną warstwę siatkową.
Stopień V: Komórki nowotworowe przeszły przez skórną warstwę siatkową i zaatakowały podskórną warstwę tłuszczową.
(2) Pionowa gradacja grubości: Breslow (1970) badał związek między pionową grubością czerniaka a rokowaniem. Zgodnie z najgrubszą częścią czerniaka mierzoną mikrometrem okularu (grubość od warstwy ziarnistej do najgłębszej części czerniaka), będzie ona czarna. Guz dzieli się na 5 poziomów: mniej niż 0,75 mm, 0,76 ~ 1,50 mm, 1,51 ~ 3,00 mm, 3,01 ~ 4,50 mm i> 4,50 mm. Im większa grubość, tym gorsze rokowanie. Ta mikroskopijna metoda frakcjonowania została szeroko przyjęta w przyszłości i okazała się bardzo przydatna w ocenie rokowań.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Immunopatologiczne badanie analizy moczu
1. Badanie histopatologiczne: melanocyty są nieprawidłowo namnażane, aw naskórku lub naskórku-skórze właściwej występują gniazda komórkowe. Jądro jest zwykle eozynofilowym „okiem ptaka”. W inwazyjnym czerniaku komórki czerniaka można zobaczyć w skórze właściwej lub tkance podskórnej.
W przypadku typowego czerniaka ogólne badanie patologiczne sekcji barwienia HE może potwierdzić diagnozę. Jednak nietypowy czerniak, taki jak czerniak bez pigmentu, często musi być uzupełniony specjalnymi technikami (takimi jak badanie immunohistochemiczne S-100 i HMB-45), aby pomóc w zdiagnozowaniu.
2. Badanie moczu: Gdy w moczu znajduje się duża ilość melaniny i jej metabolitów, a jest to czarny mocz, pomocne jest rozpoznanie czerniaka.
Filmy rentgenowskie, B-ultradźwięki, CT, MRI i testy skanowania radionuklidowego mogą pomóc ustalić, czy czarny guz ma płuco, wątrobę, nerkę, mózg i inne przerzuty trzewne.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Należy odróżnić od następujących objawów:
Czerwona skóra, która nie opadała przez długi czas: czerwona skóra, która nie opadła przez długi czas, co pokazuje możliwość ostrzeżenia skóry na miejscu, gdy jest ona delikatnie erozyjna.
Skurcz naczyń: Skurcz naczyń jest najczęstszym łagodnym nowotworem u niemowląt i powstaje w wyniku proliferacji sieci naczyniowej na etapie embrionalnym. Istnieją dwa rodzaje skurczu naczyń, naczyniaka krwionośnego i wad rozwojowych naczyń.
Ciemnienie skóry: pigmentacja, w której dominuje wzrost liczby melanocytów, może powodować ciemnienie skóry.
