kiełbasa u nogi
Wprowadzenie
Wprowadzenie Typowe reaktywne zapalenie stawów rozpoczyna się 2-4 tygodnie po zakażeniu układu moczowo-płciowego lub jelit. Większość to młodzi mężczyźni. Reaktywne zapalenie stawów jest zwykle asymetrycznym zapaleniem stawów, ze średnio 4 stawami, głównie kończyn dolnych. Najczęstsze są kolana, przepuklina i stawy śródstopno-paliczkowe, a także stawy kończyn górnych. Zmiany stawów biodrowych są rzadkie. Zamki w klatce piersiowej, barki i stawy skokowe są widoczne u niewielkiej liczby pacjentów. Typowymi objawami reaktywnych stawów są obrzęk, gorączka, tkliwość i ból w warunkach aktywnych i pasywnych. Gdy palce lub palce są zajęte. Cały palec u nogi (palec) jest rozpuchnięty. Ten występ nazywa się palcem kiełbasy. Palec kiełbasy jest klinicznym objawem reaktywnego zapalenia stawów.
Patogen
Przyczyna
Typowe mikroorganizmy, które powodują reaktywne zapalenie stawów, obejmują przewód pokarmowy, układ moczowo-płciowy, infekcje gardła i dróg oddechowych, a nawet wirusy, chlamydie i pierwotniaki.
Większość tych mikroorganizmów ma negatywny wpływ na barwienie metodą Grama i ma właściwość przylegania powierzchni błony śluzowej do komórek gospodarza. Badania wykazały, że DNA i RNA Chlamydia trachomatis, a także antygenowe składniki Shigella, można wykryć w maziowych i maziowych leukocytach wielu pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów. Białko szoku cieplnego Chlamydia (HSP), Yersinia HSP60 i jego fragmenty polipeptydowe mogą indukować proliferację komórek T u pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów. Odkrycia te sugerują, że komórki T we krwi obwodowej pacjentów mogą być indukowane przez składniki antygenowe powyższych bakterii. Ostatnio badania sugerują, że punkt przyczepu ścięgna na kości może być jednym z miejsc, w których występują początkowe reakcje immunologiczne i patologiczne reaktywnego zapalenia stawów, i jest patologiczną podstawą występowania zapalenia ścięgien.
Zbadać
Sprawdź
1. Typowe reaktywne zapalenie stawów: Rozpoznanie reaktywnego zapalenia stawów zależy głównie od wywiadu i cech klinicznych. Nieprawidłowości laboratoryjne i obrazowe mają charakter diagnostyczny, ale nie są szczegółowe. W przypadku niesymetrycznego zapalenia stawów kończyn dolnych z ostrym początkiem należy najpierw rozważyć możliwość reaktywnego zapalenia stawów. Jeśli historia choroby przed zakażeniem zostanie połączona, a inne zapalenie stawów zostanie wykluczone, diagnozę można ogólnie potwierdzić. Klinicznie, oprócz cech zapalenia stawów, należy zwrócić uwagę na to, czy pacjent ma uszkodzenie błony śluzowej skóry, zmiany paznokci, oftalmię i zajęcie trzewi. Kryteria klasyfikacji reaktywnego zapalenia stawów zaproponowane przez Kingsleya i Siepera w 1996 r. Mają wpływ na diagnozę tej choroby. Pozytywne HLA-B27, objawy pozastawowe (takie jak zapalenie spojówek, zapalenie tęczówki, zapalenie skóry, zapalenie serca i zmiany NS) lub objawy kliniczne typowej spondyloartropatii (ból dolnej części pleców, zapalenie ścięgien itp.) Nie są konieczne w przypadku reaktywnego zapalenia stawów . W 1999 r. Sieper i Braun opublikowali kryteria diagnostyczne, które zalecili na trzecim międzynarodowym sympozjum reaktywnego zapalenia stawów i zaproponowali wieloośrodkowe wspólne badanie. Norma kładzie nacisk na testy laboratoryjne na infekcje prekursorowe.
2. Nietypowe reaktywne zapalenie stawów: Rozpoznanie typowego reaktywnego zapalenia stawów nie jest na ogół trudne. Jednak w przypadkach nietypowych należy starannie zapytać o historię choroby i badanie fizykalne. Historia zakażeń jelit i dróg moczowych lub historia nieczystego kontaktu seksualnego u przejściowego lub łagodnego pacjenta jest często pomocna w diagnozie i wymaga starannego zbadania. Autor stwierdził, że wielu pacjentów nie odczuwa wyraźnego bólu kolana, ale badanie fizykalne ma wysięk w stawie kolanowym. Wyjaśnij, że dokładne badanie fizykalne ma znaczenie dla znalezienia objawów i przyspieszenia diagnozy.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa palca kiełbasianego:
1. Obrzęk palca (toe): odnosi się do obrzęku (toe) odnosi się do zwiększenia objętości tkanki z powodu stanu zapalnego lub przekrwienia.
2. Olbrzymi palec (palec u nogi): Olbrzymi palec (palec u nogi) to wrodzona wada rozwojowa charakteryzująca się zwiększoną objętością palców rąk i nóg. Częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych kończyn jest bardzo niska, około 0,9%.
3, palec klucz (palec u nogi): zespół Plummera-Vinsona kliniczne objawy dysfagii, uczucie gardła w obcym ciele, dysfagia jest przerywana, bez bólu, często rozwija się w uporczywość. Częstsze występowanie niedokrwistości z niedoboru żelaza, takie jak utrata apetytu, zmęczenie, kołatanie serca, bladość, palec łyżeczki (palec u nogi) i wypadanie włosów. Zespół Plummera-Vinsona, znany również jako zespół Patersona-Kelly'ego lub dysfagia z niedoborem żelaza, charakteryzuje się przede wszystkim niedokrwistością z niedoboru żelaza, dysfagią i zapaleniem połysku, występującym u białych kobiet w wieku 30–50 lat, a mężczyźni rzadko. Chińczycy są rzadkością.
4 i odnosi się do deformacji (palców): tak zwana deformacja palców (palców) odnosi się do pięciu palców (palców) między dwoma lub więcej sklejonymi ze sobą i nierozdzielonymi, rodzi się przy narodzinach wrodzonych Zaburzenia seksualne.
5, pałka (palec u nogi): odnosi się do (palca) końca tkanki miękkiej pogrubiającej się jak ekspansja przypominająca bęben, łukowate wybrzuszenie, podłużny grzbiet i poprzeczne grzbiety są mocno zakrzywione, powierzchnia jest szklista, zwana pałką (akropachy). Palec klubowy). Znany również jako wyblakły palec. Kąt między gwoździem bocznym a skórą paznokcia palca zdrowej osoby wynosi 160 stopni. W przypadku wystąpienia palca leśnego kąt można stopniowo zwiększać do 180 stopni lub więcej. Naciskanie nasady paznokcia może mieć zauważalną elastyczność i delikatność. Palce podobne do palców pojawiające się w różnych chorobach mają różne kolory opuszków palców. Palec leśny wrodzonej choroby serca grupy włosów, palec jest często purpurowy i czarny, łuk paznokcia jest czerwonawo-brązowy, kapilara łożyska paznokcia jest zwiększona, a przepływ krwi na końcu palca jest zwiększony. U pacjentów z chorobą płuc opuszki palca leśnego są suche i nie są gładkie, żółtawobiałe, a proliferacja naczyń krwionośnych nie jest znacząca. Doustnie odnosi się do bardziej powszechnych objawów niektórych chorób w medycynie wewnętrznej.
