deformacja blizny dłoniowej
Wprowadzenie
Wprowadzenie Blizna dłoni jest formą deformacji po oparzeniu ręki. Deformacja po spaleniu odnosi się do szeregu deformacji, które występują po oparzeniach dłoni, w tym bliznowacenia tylnej części dłoni, przerostu przykurczu dłoni, zgięcia i deformacji przykurczowej dłoni dłoni, deformacji dłoni w kształcie pazura, deformacji kostki i deformacji pięści.
Patogen
Przyczyna
Przyczyna: spowodowane oparzeniami rąk. Blizny o strukturze podobnej do otaczającej skóry nazywane są normalnymi lub dojrzałymi bliznami. Jest to pierwsze miejsce w deformacji różnych oddziałów po oparzeniach, w sumie około 74%. Jest to związane z faktem, że ludzie instynktownie zakrywają twarz obiema rękami, gdy zdarzy się wypadek, więc oparzenia z tyłu dłoni są bardziej powszechne. Tylna strona dłoni jest słabsza, więc oparzenia są głębsze, często występując w tym samym czasie co twarz lub jako część oparzenia wielostronnego lub dużego obszaru. Blizny patologiczne to choroby zwłóknieniowe skóry, które są nadmiernie wytwarzane i odkładane przez dużą ilość matrycy tkanki łącznej, takiej jak kolagen.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie CT lipiodolu rentgenowskiego
Diagnoza:
1. Łagodny: historia oparzeń dłoni, blizny przerosłe, efekty funkcjonalne są lekkie; w normalnych okolicznościach projekt inspekcji opiera się głównie na skrzynce kontrolnej „A”. Gdy oparzenie jest ciężkie, a deformacja jest uszkodzona, projekt inspekcji może obejmować ramę inspekcji. Ograniczone do „A”, „B”.
2. Deformacja dłoni w kształcie pazura: deformacja kształtu, oczywiste przeszkody w funkcjonowaniu; film rentgenowski potwierdził deformację kości i stawów.
3. Silnie zniekształcone lub niepełne odkształcenie: skręcone, w kształcie pięści i kalekie. Utrata funkcji ręki.
4. Oznaczanie twardości blizn, ultradźwiękowy pomiar grubości blizny typu B, pomiar temperatury powierzchni blizny, przezskórny pomiar ciśnienia parcjalnego tlenu, naczyniowy pomiar stymulacji termicznej wskaźnika rozkurczowego.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa deformacji blizny dłoni:
1. Niestabilna blizna: odnosi się do wczesnego gojenia się rany, a blizna znajduje się głównie w stadium proliferacyjnym. Klinicznie blizna jest wyższa niż powierzchnia skóry, kolor jest czerwony, jakość jest twarda, często swędzi, blizna jest zatkana, łatwo powstają pęcherze, a rana staje się coraz gorsza. Proces ten trwa zwykle od 6 miesięcy do roku.
2, stabilna blizna: odnosi się do gojenia się ran sześć miesięcy później, tkanka bliznowa stopniowo dojrzewa, skład fibroblastów, naczynia włosowate stopniowo zmniejsza się, włókna kolagenowe ułożone w kształcie guzowatego pierścienia stają się równoległymi wiązkami. W tym czasie tkanka bliznowa w obszarze klinicznym zniknęła, kolor stał się jaśniejszy, kształt stał się bardziej płaski, tekstura stała się bardziej miękka, podstawa stała się bardziej miękka, a swędzenie odczuło ulgę lub ulgę. Ten rodzaj zmian zwyrodnieniowych może wynosić od kilku miesięcy do kilku lat.
3, blizna przerosła: znana również jako blizna przerostowa, częściej występująca w głębokich oparzeniach głębokich drugich i płytkich stopniach trzeciego stopnia oraz gojeniu ran w miejscu dawcy skóry o średniej grubości. Jest gruby (do 1-2 cm) i twardy, czerwony lub ciemnofioletowy, bolesny i swędzący, często wpływający na pracę i odpoczynek. Około 6 miesięcy później blizna stała się bardziej miękka i nieco bardziej płaska, przekrwienie zmniejszyło się, naczynia włosowate zmniejszyły się, a objawy swędzenia stopniowo zmniejszyły się lub zniknęły.
4, zanikowa blizna: znana również jako niestabilna blizna, powszechna w porażeniu prądem czaszki głowy, po rozległych oparzeniach i przewlekłym gojeniu się wrzodów. Blizna jest twarda, lokalne naczynia krwionośne są mniejsze, są czerwonawe lub białe, głęboka tkanka jest ściśle przylegająca i nie może wytrzymać tarcia i ciężaru. Po zerwaniu często trwa długo, a późny etap może powodować złośliwe zmiany.
5, keloid: znany również jako obrzęk stopy kraba, masa utworzona przez tkankę łączną. Częściej występuje w oparzeniach, urazach lub drobnych urazach, które nie zwracają uwagi pacjenta. Krawędź blizny jest znacznie wyższa niż skóra i przekracza pierwotny zakres zmian, różowy lub fioletowy, bardzo twardy, nieelastyczny, słabe ukrwienie. Keloidy są szczególnie dobre w górnej części ciała. Głowa, szyja i mostek znajdują się pośrodku, ramionach i ramionach, a powieki, otoczka i penis są rzadkie.
6, blizny brodawki: blizny są pomarszczone, mają kształt kaczki. Takie blizny są najczęstsze w oparzeniach, czasami w ciętych łzach skóry i niewłaściwym umieszczeniu nacięć chirurgicznych. Duże przebarwienia często występują w przedniej szyi, dole pachowym, dole łokciowym i kroczu, małe w skurczu wewnętrznym i zewnętrznym, fałdach nosowo-wargowych, ustach, nozdrzach, stronie dłoniowej, plwocinie palca, ustach tygrysa, otwarciu cewki moczowej, otwarciu pochwy i innych częściach.
7, powierzchowna blizna: bardziej powszechna w siniakach i płytkich oparzeniach, charakteryzująca się nieco szorstkim wyglądem, zmianami pigmentacji, miejscowym płaskim i miękkim, bez dysfunkcji, na ogół nie wymaga leczenia.
