autyzm
Wprowadzenie
Wprowadzenie Autyzm dziecięcy był nazywany autyzmem dziecięcym i autyzmem u dzieci i jest związany z psychologicznymi czynnościami w postrzeganiu dzieci, języku i myśleniu, emocjach, ruchach i interakcjach społecznych. Jest zaburzeniem rozwojowym. W taksonomii jest obecnie klasyfikowany jako kategoria psychologicznych zaburzeń rozwojowych, zwanych wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi. Według zachodnich raportów wskaźnik rozpowszechnienia wynosi około 4 do 10/10 000 dzieci. W przeszłości pojawiło się bardzo niewiele raportów, które stopniowo wzrastały w ostatnich latach. Chłopcy są bardziej powszechni (mężczyzna: kobieta ma około 5: 1). Przyczyna tej choroby jest nieznana. Bliźniacze badania sugerują, że taki sam wskaźnik zachorowań u bliźniaczek samic jest wyższy niż u jaj podwójnych. Zarówno EEG, jak i obrazowanie mózgu mają wyższe nieprawidłowe wartości, ale nie są one specyficzne. Istnieje również wiele miękkich oznak układu nerwowego. Niektóre choroby, takie jak pacjenci z zespołem łamliwego chromosomu X, są również związane z objawami autyzmu. Najwcześniejsza częstość występowania autyzmu wynosiła 2-4 / 10 000. Badania epidemiologiczne pokazują, że chłopcy są znacznie więcej niż kobiety, mężczyzna: kobieta ma 4: 1 W Chinach nie przeprowadzono dochodzenia epidemiologicznego.
Patogen
Przyczyna
Kanner po raz pierwszy zaproponował diagnozę autyzmu w 1943 r., A także zasugerował, że przyczyną autyzmu jest apatia i nadmierna formalizacja rodziców pod względem emocji. Po dziesięcioleciach szeroko zakrojonych badań potwierdzono autyzm. Rodzicielskie rodzicielstwo nie ma z tym nic wspólnego, a tak zwana obojętność i formalizacja rodzicielska niektórych autystycznych rodziców faktycznie wskazuje, że rodzice mogą mieć podobne przeszkody lekkości. Chociaż przyczyna autyzmu jest nadal niejasna, uczeni przeprowadzili szeroko zakrojone badania nad etiologią autyzmu, a coraz więcej dowodów wskazuje, że czynniki biologiczne (głównie czynniki genetyczne) i wewnątrzmaciczne czynniki środowiskowe płodu w autyzmie Odgrywa ważną rolę w patogenezie i stał się gorącym punktem w badaniach nad bieżącą przyczyną. Inne czynniki obejmują czynniki immunologiczne, czynniki odżywcze itp., Kompleksowe badania, obecnie uważa się, że autyzm jest powodowany przez zewnętrzne czynniki środowiskowe (infekcja, uszkodzenie wewnątrzmaciczne lub okołoporodowe itp.) U osób z podatnością genetyczną na autyzm spowodowaną zaburzeniami rozwoju układu nerwowego Choroby seksualne.
Czynnik genetyczny
W 1991 r. Folstein i Piven podali, że zapadalność na samice bliźniaczki w autyzmie wyniosła 82%, a zapadalność na bliźnięta bliźniacze - 10%. Badanie epidemiologiczne potwierdziło również, że rozpowszechnienie rodzeństwa autystycznego wynosiło 3%, znacznie więcej niż w populacji ogólnej, i występowało zjawisko agregacji rodziny. Nawet jeśli w rodzinie nie ma pacjentów, można znaleźć podobne deficyty poznawcze, takie jak opóźnienie rozwoju języka, upośledzenie umysłowe, trudności w uczeniu się, zaburzenia psychiczne i znaczna introwersja, co wskazuje na istnienie genetycznych podstaw wystąpienia autyzmu. . Dalsze badania wykazały, że objawy chorób dziedzicznych, takich jak zespół łamliwego chromosomu X, stwardnienie guzowate, fenyloketonuria i zespół Retta są związane z autyzmem.
Jednak większość dzieci z autyzmem nie ma wyżej wymienionych chorób dziedzicznych, dlatego w ostatnich latach wiele powiązanych badań koncentrowało się na wykrywaniu innych nieprawidłowości związanych z chromosomami i genami, na podstawie długich chromosomów matki 15, chromosomu X i regionu ramienia chromosomu 7 z długim ramieniem. Uważa się, że jest związany z autyzmem, w którym długie ramię chromosomu 15 jest uważane za związane z dysleksją, a dysleksja jest również jednym z przejawów autyzmu, który jest traktowany poważnie. Stosując techniki biologii molekularnej, odkryto także szereg tak zwanych genów kandydujących (genów kandydujących), które mogą być związane z autyzmem, takich jak gen transportera serotoniny i onkogen c-Harvey-ras. Należy zauważyć, że wyniki badań nad chromosomem i nieprawidłowościami genetycznymi u dzieci z autyzmem nie są spójne. Większość uczonych uważa, że autyzm prawdopodobnie nie jest dziedziczną chorobą jednego genu, a dziedziczenie poligeniczne jest bardziej prawdopodobne.
2. Czynniki infekcyjne i odpornościowe Niektórzy uczeni badali rolę czynników immunologicznych i zakaźnych w etiologii autyzmu Pod względem infekcji wrodzone zakażenie wirusem różyczki i zakażenie wirusem cytomegalii uważa się za związane z pojawieniem się autyzmu. Częstość występowania wrodzonych drobnych nieprawidłowości u bliźniąt autystycznych jest wyższa niż u bliźniąt nieautystycznych, a nieprawidłowości te są związane z wrodzonymi zakażeniami. Ze względu na wysoką częstość występowania chorób autoimmunologicznych u dzieci z autyzmem, podzbiory limfocytów T różnią się również od normalnej populacji, co sugeruje, że autyzm wiąże się z nieprawidłowym układem odpornościowym. Jednak wyniki badania są różne, a znaczenie w etiologii autyzmu jest nadal niejasne.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie EEG bólu
Typowy autyzm musi mieć trzy aspekty działania:
Po pierwsze, uszkodzenie języka.
Po drugie, uszkodzenie behawioralne, stereotypy, powtarzające się zachowania i specjalne przywiązanie do niektórych przedmiotów.
Trzecim jest uszkodzenie zdolności interakcji społecznych. I muszą to być szkody jakościowe.
Te trzy punkty muszą być dostępne jednocześnie, aby rozważyć autyzm.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
1. Zespół Retta występuje tylko u dziewcząt. Zwykle zaczyna się od 7 do 24 miesięcy. Rozwija się normalnie przed początkiem. Głowa rozwija się powoli po wystąpieniu. Nabyta zdolność mowy i komunikacji społecznej jest szybko tracona, a upośledzenie umysłowe jest poważne. Utracone są również nabyte umiejętności ruchowe ręki i następuje stereotypowy ruch ręki (mycie rąk lub stereotypowanie palca). I często towarzyszy mu nadmierne oddychanie, niestabilność chodu, toniczna ataksja ruchowa, skolioza, drgawki. Przebieg choroby postępuje szybko, a rokowanie jest złe.
2. Rozpadające się w dzieciństwie zaburzenie psychiczne (zespół Hellera) Większość zaburzeń występuje w wieku 2-3 lat, rozwój jest całkowicie normalny przed wystąpieniem, a mentalność gwałtownie maleje po wystąpieniu Inne nabyte zdolności (w tym zdolność mowy, społeczeństwo) Zdolność komunikowania się, dbania o siebie itp.) Również gwałtownie spadła, a nawet straciła.
3. Zespół Aspergera, znany również jako schizofrenia dziecięca, ma pewne cechy podobne do autyzmu dziecięcego, który występuje częściej u chłopców. Zasadniczo objawy są oczywiste do wieku 7 lat, głównie z powodu barier interpersonalnych, ograniczeń, stereotypów, powtarzających się zainteresowań i zachowań. Brak oczywistych barier językowych i intelektualnych.
4. Ekspresyjne lub receptywne zaburzenia językowe Ten typ dziecka charakteryzuje się głównie upośledzeniem ekspresji lub rozumienia języka, normalną lub prawie normalną inteligencją (IQ ≥ 70), dobrą komunikacją niewerbalną oraz brakiem wad jakościowych i zainteresowań w interakcji społecznej. Wąskie i sztywne zachowanie.
5. Dzieci ze schizofrenią Główną przyczyną choroby jest okres dojrzewania i dojrzewania, a rozwój przed chorobą przebiega normalnie, a po jej zakończeniu stopniowo pojawiają się objawy takie jak omamy, zaburzenia myślenia, apatia lub niekonsekwencja, brak woli i dziwne zachowania. Aby pomóc zidentyfikować.
6. Upośledzenie umysłowe Dzieci z tym zaburzeniem nie mają defektów jakościowych w interakcjach społecznych Mimo że ich poziom mowy jest niewystarczający, są one zgodne z poziomem inteligencji Nie ma oczywistego zainteresowania wąskimi i stereotypowymi powtarzającymi się zachowaniami. Jednak jeśli dziecko ma zarówno typowe objawy autyzmu, jak i opóźnienie rozwoju umysłowego, należy postawić obie diagnozy.
