zaburzenia pionowego ruchu gałek ocznych
Wprowadzenie
Wprowadzenie Zaburzenie odruchu radiacyjnego jest objawem postępującego porażenia nadjądrowego. Jądrowa dyskineza oczna: objawia się głównie jako symetryczna dyskineza pionowa. Najwcześniejsza jest przeszkoda dla oczu skierowanych w dół, po której występują trudności w poruszaniu górnymi oczami, a na koniec nie można poruszać się poziomo, gałka oczna jest ustawiona w środkowej pozycji, źrenica jest bardziej zmniejszona, a odbicie światła istnieje. Bariera refleksyjna konwergencji jest zjawiskiem oka lalki.
Patogen
Przyczyna
Przyczyna zaburzeń ruchu pionowego gałki ocznej:
Włókna nerwowe są zniekształcone (kula Hirano), cząstki są zwyrodnieniem wakuolarnym, a aksony komórek Purkinjego są czasami uszkadzane. Zwoje podstawy mózgu, pień mózgu i komórki nerwowe móżdżku zniknęły, glejoza włókien nerwowych i komórki nerwowe zniknęły, dystrybucja włókien została zaburzona, detylacja każdego wiązki przewodnictwa nerwowego została demielinizowana, powstały istoty czarnej i jądro podwzgórzowe, a obwodowe naczynia krwionośne odruchowo. .
Może być spowodowany chorobami zwyrodnieniowymi lub infekcjami wirusowymi, które mogą nakładać się na zwyrodnienie korowe zespołu Lhermitte'a, zespołu Creutzfeldta-Jakoba, zespołu drżenia otyłości Hirano i zespołu neurogennej hipopigmentacji do pewnego stopnia i nie mogą Są one zróżnicowane według objawów klinicznych lub zmian anatomicznych, a zespoły te są obecnie klasyfikowane jako ten sam typ zespołu.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Ruch gałek ocznych w celu sprawdzenia ultradźwięków gałki ocznej i powieki
Badanie i diagnoza zaburzeń ruchu pionowego gałki ocznej:
Kryteria diagnostyczne PSP są następujące: początek wieku średniego lub średniego, a postępująca nierodzinna okołoplazmka ponadjądrowa ma co najmniej dwa z następujących pięciu elementów: 1 niestabilna postawa, opadająca do tyłu; 2 porażenie pseudobulbarowe (Zaburzenia mięśniowe i trudności w połykaniu); 3 mniejsze ruchy i sztywność; 4 zespół płata czołowego (opóźnienie intelektualne, silny chwyt i działanie mimiczne); 5 nieprawidłowości i napięcia mięśni aksonalnych.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Objawy dyskinezy pionowej ruchów oka:
Zjawisko unoszenia się gałki ocznej: bezbarwny i przezroczysty żelopodobny korpus w jamie 4/5 wypełniony gałką oczną, złożony głównie z włókna z włókna kolagenowego i 98,5% - 99,7% wody. Samo ciało szkliste nie ma naczyń krwionośnych, a jego metabolizm jest bardzo niski, a jego odżywianie pochodzi z naczyniówki i cieczy wodnistej. Ciało szkliste jest podatne na różne zjawiska fizyczne, chemiczne, urazowe, zapalne, zwyrodnieniowe, rozkładające się i upłynniające. Charakteryzuje się różnorodnością obiektów pływających, takich jak kształt nieco, kształt linii i kształt pajęczyny, i unosi się w górę iw dół wraz z ruchem gałki ocznej.
Funkcja regulacji gałki ocznej jest zmniejszona lub zanikła: gałka oczna, podobnie jak mózg, jest organem bogatym w nerwy i naczynia krwionośne i pełni niezwykle złożone funkcje fizjologiczne. Aby zobaczyć bliski zakres celu, skurcz mięśnia soczewki wewnątrzgałkowej i rzęskowej zwiększa krzywiznę soczewki wewnątrzgałkowej, zwiększając w ten sposób moc refrakcyjną oka, dzięki czemu bliskie obiekty mogą tworzyć wyraźny obraz na siatkówce. Funkcja zmiany mocy refrakcyjnej oka podczas patrzenia na obiekt znajdujący się w pobliżu nazywana jest funkcją regulacji oka. Zmniejszona lub zniknięta funkcja gałki ocznej zmniejszy widzenie.
Paraliż lub paraliż funkcji konwergencji gałki ocznej: paraliż lub paraliż funkcji konwergencji gałki ocznej występuje częściej w szyszynce oka somatycznego guza, poza okiem nie widać, ale towarzyszą mu również zmiany w fotoreakcji źrenic, paraliż lub porażenie funkcji gałki ocznej, oczopląs. Uszkodzenie wokół akweduktu (w tym przedniej części akweduktu i tylnej części trzeciej komory) jest zaburzone.
Kryteria diagnostyczne PSP są następujące: początek wieku średniego lub średniego, a postępująca nierodzinna okołoplazmka ponadjądrowa ma co najmniej dwa z następujących pięciu elementów: 1 niestabilna postawa, opadająca do tyłu; 2 porażenie pseudobulbarowe (Zaburzenia mięśniowe i trudności w połykaniu); 3 mniejsze ruchy i sztywność; 4 zespół płata czołowego (opóźnienie intelektualne, silny chwyt i działanie mimiczne); 5 nieprawidłowości i napięcia mięśni aksonalnych.
