Trudność w otwieraniu ust
Wprowadzenie
Wprowadzenie Trudność z otwarciem jamy ustnej jest objawem klinicznym zespołu dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego, znanego również jako zespół stawu skroniowo-żuchwowego, i jest jedną z najczęstszych chorób w okolicy ustnej i szczękowo-twarzowej. Choroba ta występuje najczęściej w chorobach stawów skroniowo-żuchwowych. Występuje u młodych dorosłych, z najwyższym wskaźnikiem rozpowszechnienia od 20 do 30 lat. Zespół stawu skroniowo-żuchwowego występuje głównie u młodych dorosłych. Patogeneza nie jest w pełni poznana. Głównymi cechami tej choroby są bolesność i ból w stawie, dzwonienie podczas ćwiczeń oraz zaburzenia ruchu ust. Większość z nich ma dysfunkcję stawów i dobre rokowanie, ale w bardzo nielicznych przypadkach można również zmienić jakość generatora.
Patogen
Przyczyna
Zespół stawu skroniowo-żuchwowego występuje głównie u młodych dorosłych. Patogeneza nie jest w pełni poznana. Głównymi cechami tej choroby są bolesność i ból w stawie, dzwonienie podczas ćwiczeń oraz zaburzenia ruchu ust. Większość z nich ma dysfunkcję stawów i dobre rokowanie, ale w bardzo nielicznych przypadkach można również zmienić jakość generatora.
1. Czynniki urazowe: u wielu pacjentów występowała miejscowa trauma. Takich jak oddziaływanie sił zewnętrznych, nagłe gryzienie twardych przedmiotów, nadmierne otwieranie ust (takie jak ziewanie) i inne ostre urazy; często występują żucia twardego jedzenia, nocne zęby trzonowe i jednostronne nawyki żucia. Czynniki te mogą powodować kontuzję lub napięcie stawów, a dysfunkcja grupy mięśni żucia może również wpływać na występowanie tej choroby.
2. Czynniki zgryzowe: Wielu pacjentów ma oczywiste zaburzenia okluzji. Takie jak nadmierny guzek, nadmierne zużycie zębów, nadmierna utrata zębów, słabe protezy i mała odległość między szczękami. Zaburzenie relacji okluzyjnej może zniszczyć równowagę funkcji między wewnętrznymi strukturami stawów i sprzyjać występowaniu tej choroby.
3. Czynniki ogólnoustrojowe i inne: czynniki neuropsychiatryczne mogą mieć związek z chorobą. Na przykład niektórzy pacjenci mają drażliwość emocjonalną, nerwowość i podniecenie. Ponadto niektórzy pacjenci mają historię reumatyzmu, a niektórzy są związani z przeziębieniem.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie angiografii stawu skroniowo-żuchwowego angiografii stawu skroniowo-żuchwowego, badanie CT kości i stawów oraz tkanek miękkich
Według historii medycznej nie jest trudno zdiagnozować zespół stawu skroniowo-żuchwowego z powyższymi głównymi objawami. Typowe metody diagnozy wspomaganej to:
Zwykły film 1X linii (pozycja synaptycznego Xue i proces krzyżowy przez stronę gardła) można znaleźć w zmianach przestrzeni stawowej i zmianach kostnych, takich jak stwardnienie, zniszczenie i przerost kości, zmiany torbielowate.
2 angiografia stawów (angiografia górnej jamy jest łatwa w użyciu i łatwa w użyciu, angiografia dolnej części prześwitu jest mniej domowa), może wykryć przemieszczenie krążka stawowego, perforację, zmiany mocowania krążka stawowego i zmiany powierzchni chrząstki. W ostatnich latach wielu uczonych stosowało artroskopię do wykrywania wczesnych zmian w chorobie, takich jak dysk stawowy i przekrwienie błony maziowej, sączenie się, adhezja i „szczur stawowy” powstały z niezróżnicowanych dojrzałych tkanek chrzęstnych.
Ponieważ istnieje wiele rodzajów tej choroby, metody leczenia są różne. Dlatego należy postawić określony rodzaj diagnozy. Takie jak ścięgno pterygoidowe, odwracalne przemieszczenie tarczy lub zużycie tarczy stawowej.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Ponieważ wiele pozostałych trzech chorób występuje również często w wielu innych chorobach, należy je zidentyfikować za pomocą następujących chorób:
Choroba otogeniczna
Zapalenie zewnętrznego kanału słuchowego i ucha środkowego jest również często przenoszone na obszar stawu i wpływa na otwieranie i żucie, a dokładne badanie ucha nie jest trudne do zidentyfikowania.
2. Proces styloidy
Oprócz bólu gardła i parestezji podczas połykania często powoduje ból w tylnej części kłykci i ból w tylnej części tylnej części, tylnej części ucha i szyi. Badanie rentgenowskie jest łatwe do zdiagnozowania.
3. krzywica zamyka szczękę
Jeśli krzywica jest szczelnie zamknięta, na przykład w przypadku innych ścięgien mięśni lub drgawek, diagnoza jest łatwiejsza. Choroba ta występuje głównie u młodych kobiet, ma historię krzywicy i unikalne cechy osobowości, zwykle ma czynniki psychiczne na początku choroby, a następnie nagłe trudności z otwieraniem lub zamknięte szczęki. Ta choroba często działa z sygnałami językowymi lub pośrednimi (przy użyciu innych metod leczenia połączonych z językowymi).
4. Zęby tężca są zamknięte
Tężec jest ostrą specyficzną infekcją charakteryzującą się skurczem mioklonicznym i skurczem tonicznym wywołanym przez tężec. Ponieważ stan początkowy może objawiać się trudnościami w otwieraniu lub zamykaniu szczęki, na oddziale stomatologicznym należy zdiagnozować zespół zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego, aby nie opóźniać terminu wczesnego leczenia. Zęby tężca są zamknięte i zwykle mają historię urazów. 痉挛 zwykle zaczyna się od mięśni żucia, najpierw mięśnie do żucia są nieco nerwowe, to znaczy pacjent odczuwa, że otwór jest ograniczony; następnie plwocina toniczna jest zamknięta, a szczęki zamknięte; jednocześnie mimika twarzy jest wyjątkowa ze względu na naprężenie mięśni mimicznych, tworząc twarz o „uśmiechu z uśmiechem”. Z drżeniem mięśni twarzy.
