skóra czaszki
Wprowadzenie
Wprowadzenie Cutis verticis gyrata jest podobną deformacją relaksacyjną skóry, która występuje w skórze czaszki, charakteryzuje się przerostem czaszki i staje się większością zmarszczek, jak zakręt mózgu. Można go podzielić na pierwotne i wtórne. Te pierwsze to głównie wrodzone wady rozwojowe, takie jak pachydermoperiostoza. Te ostatnie często wiążą się z miejscowymi chorobami zapalnymi, neurofibromatozą, plwociną, urazem lub innymi chorobami proliferacyjnymi, akromegalią, białaczką, małymi idiotami głowy, obrzękiem śluzówki, dysplazją i innymi chorobami.
Patogen
Przyczyna
(1) Przyczyny choroby:
Można go podzielić na pierwotne i wtórne. Te pierwsze to głównie wrodzone wady rozwojowe, takie jak pachydermoperiostoza. Te ostatnie często wiążą się z miejscowymi chorobami zapalnymi, neurofibromatozą, plwociną, urazem lub innymi chorobami proliferacyjnymi, akromegalią, białaczką, małymi idiotami głowy, obrzękiem śluzówki, dysplazją i innymi chorobami.
(2) Patogeneza:
Patogeneza wciąż nie jest jasna. Skóra jest luźna i zdeformowana dla skóry czaszki, a skóra czaszki nadmiernie rośnie, stając się większością zmarszczek, jak zakręt mózgu.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Rutynowe badanie krwi za pomocą tomografii komputerowej
Liczba formacji skóry czaszki jest różna, od zmarszczek pasmowych po zakręty mózgowe, a każda fałda ma około 1 cm szerokości. Częściej u mężczyzn występuje na czubku głowy, ale włosy są normalne. Zgodnie z objawami klinicznymi można zdiagnozować cechy zmian skórnych i cechy histopatologiczne.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Zwis głowy: Jest to objaw przerostowej choroby zwyrodnieniowej stawów. Skóra głowy jest pogrubiona, a fałd mózgowo-rdzeniowy jest gruby, bruzdy są widoczne, a podłużny kierunek głowy jest zmieniony. Ten rodzaj mózgowego porażenia mózgowego nazywa się zwisaniem skóry głowy. Badanie rentgenowskie, główne zmiany rentgenowskie tej choroby to tworzenie kości kostnej długiej i krótkiej symetrii kości okostnej. Może być wyrażony jako równoległy lub warstwowy, oddzielony od kory liniowym półprzezroczystym pasmem lub jako połączenie nowej kości okostnej z pierwotną korą, bez półprzezroczystego pasma, falistego lub rozległego kolczastego kalusa okostnowego.
Zastój krwi głowy dziecka: często w suchym wyprysku, częściej u cienkich niemowląt. Występuje w skórze głowy, brwiach i innych częściach, pokazując zaczerwienienie, łuszczenie się i grudki, ale nie ma wyraźnego wysięku. Może być również lekko naciekany i przerostowy, gdy jest przewlekły, z rozszczepem podniebienia, zadrapaniami lub zastojem krwi. Często z powodu napadowego intensywnego swędzenia dziecko płacze i jest niespokojne.
Krwiak skóry głowy: głównie z powodu tępego urazu i skóry głowy. W zależności od określonego poziomu krwiaka występującego w skórze głowy można go podzielić na krwiak podskórny, krwiak podpajęczynówkowy i krwiak podokostnowy.
1. Krwiak podskórny: Ponieważ połączenie między tkanką podskórną a warstwą skóry i warstwą rozcięgna jest ścisłe, krwiak w tej warstwie nie jest łatwy do rozprzestrzenienia, a zakres jest ograniczony. Tkanka miękka wokół krwiaka jest obrzęknięta, pojawia się uczucie depresji i tkliwości. Łatwo jest ją pomylić ze złamaniem zwisającym. Czasami trzeba to potwierdzić badaniem rentgenowskim czaszki.
2. Krwiak podtwardówkowy torebki: spowodowany pęknięciem małych tętnic lub naczyń krwionośnych w tej warstwie. Dolna warstwa rozcięgna aponeurotycznego jest luźna, a krwiak łatwo rozprzestrzenia się, a nawet rozprzestrzenia na całą dolną warstwę rozcięgna aponeurotycznego. Zawartość krwi może wynosić nawet kilkaset mililitrów, napięcie jest niskie, a ból jest lekki.
3. Krwiak podokostnowy: krwawienie jest głównie spowodowane krwotokiem płytek krwi lub rozerwaniem okostnej. Zasięg jest ograniczony do szwu kostnego, a tekstura jest twarda.
Liczba formacji skóry czaszki jest różna, od zmarszczek pasmowych po zakręty mózgowe, a każda fałda ma około 1 cm szerokości. Częściej u mężczyzn występuje na czubku głowy, ale włosy są normalne. Zgodnie z objawami klinicznymi można zdiagnozować cechy zmian skórnych i cechy histopatologiczne.
