Niezdolność do zgięcia podeszwowego i odwrócenia stopy
Wprowadzenie
Wprowadzenie Uszkodzenie nerwu piszczelowego tylnego charakteryzuje się niezdolnością do zginania się i żylaków. Jest to deformacja rozwojowa, którą można znaleźć przy narodzinach dziecka z powodu deformacji kostki spowodowanej przez tylne ścięgno piszczelowe. Varus stóp może występować jedno- lub dwunożny, podczas rozwoju, z powodu nienormalnych objawów ścięgna i więzadła stopy. Choroba jest wrodzoną deformacją stopy. Mężczyźni mają więcej zachorowań, które mogą być jednostronne lub dwustronne. Nieprawidłowy kształt można znaleźć przy urodzeniu, więc zaniedbania są rzadsze, bardziej wczesne leczenie, efekt jest lepszy, ale deformacja jest również łatwa do nawrotu, należy regularnie kontrolować, aż kości dojrzeją, około 14 lat.
Patogen
Przyczyna
Nerw przeponowy znajduje się w udzie i głęboko w dolnej części nogi, a ryzyko kontuzji jest mniejsze. W przypadku urazu penetrującego nerw nerkowy i jego główne gałęzie mogą ulec uszkodzeniu, często między hemoroidami wewnętrznymi a ścięgnem Achillesa.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Elektromiografia badanie deformacji stóp Rentgenowska angiografia lipiodolowa
1. Ćwiczenie: Nerw krzyżowy unerwia tylną część łydki i mięsień podeszwowy Po urazie stopa nie może się zgiąć i Varus, a palec jest zdeformowany. Podczas chodzenia pięta jest trudna do zejścia z ziemi. Ścięgna domięśniowe powodują deformacje łukowatych stóp i szponów stóp.
2. Uczucie: Strefa utraty czucia to tylny aspekt łydki, boczna krawędź stopy, pięta oraz grzbietowa i grzbietowa strona każdego palca, dlatego nazywa się to strefą paraliżu typu pantofelkowego.
3. Odżywianie: Podeszwy stóp często mają wrzody. Stopy są podatne na urazy, odmrożenia i oparzenia. Często nie mogą chodzić z powodu owrzodzeń, które poważnie wpływają na funkcjonowanie.
Ostra rana kłuta lub penetrująca historia, częściowy skurcz mięśni łydki i stopy, deformacja koślawości stopy, wysklepiona stopa i pazurowate palce u nogi spowodowane ścięgnem domięśniowym, utrata czucia jest śliskim, sparaliżowanym obszarem. Elektromiografia może potwierdzić diagnozę.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Deformacja stawu skokowego: przykurcz lub nienormalna tkanka miękka pogarsza deformację i utrudnia korekcję deformacji kości i przywrócenie linii siły stawu. Więzadło rzepkowo-udowe, opaska podtrzymująca grzebień biodrowy (opaska ścięgna Achillesa), długa i krótka pochewka kości ramiennej oraz więzadło więzadła tylnego to czynniki, które utrudniają powrót linii sił ze stawu piętowego. Po odzyskaniu linii siły ze stawu łuskowatego następuje mięsień piszczelowy tylny, więzadło trójkątne (więzadło krzyżowe), więzadło łuskowate (więzadło sprężynowe), cały worek workowaty, więzadło z łopatki grzbietowej, więzadło worka (więzadło w kształcie litery Y), Pas podtrzymujący prostownik, a czasami więzadło łódkowate. Wewnętrzny obrót stawu skokowego spowodował rozbieżne więzadło (więzadło w kształcie litery Y), długie więzadło kostki, więzadło ścięgna Achillesa, więzadło łopatki, opaskę podtrzymującą pod prostownikiem (więzadło krzyżowe), więzadło grzbietowe ścięgna Achillesa i okazjonalnie więzadło łuskowatego.
Wrodzona stopa końsko-szpotawa: Jest to powszechna deformacja u dzieci. Charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem, który można zobaczyć po urodzeniu. Poważnie wpływa na wzrost i rozwój kości i stawów u dzieci. Może być najczęstszą i najbardziej wymagającą specjalnego leczenia w dziedzinie ortopedii. Wrodzone wady rozwojowe.
