fragment cytokeratyny 19

Cytokeratyna jest filamentem pośrednim w ciele komórki i jest głównym składnikiem struktury komórkowej. Można go podzielić na 20 różnych typów w zależności od masy cząsteczkowej i dwuwymiarowej elektroforezy dwuwymiarowej. Może być stosowany w normalnym nabłonku, komórkach nowotworowych i hodowli komórkowej. Zróżnicowana ekspresja komórek nabłonkowych. CYFRA21-1 składa się z dwóch przeciwciał monoklonalnych przeciwko fragmentowi cytokeratyny 19, przeciwciał monoklonalnych BM19-21 i KS19.1, które są kwasowymi białkami komórkowymi o masie cząsteczkowej 4 kDa. Dystrybuowany jest głównie w cytoplazmie monowarstwowych i warstwowych komórek nabłonkowych, a gdy komórka umiera, jest uwalniana do surowicy jako lizowany fragment. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badań onkologicznych: badanie immunologiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Wskazówki: Przed badaniem dieta jest lekka, a alkohol jest zabroniony. Rano sprawdź pusty żołądek. Wartość normalna ≤ 3,3 μg / l Znaczenie kliniczne (1) Stężenie CYFRA21-1 w surowicy i wysięk opłucnowy u pacjentów z rakiem płuc, zwłaszcza pacjentów z NSCLC, jest zwiększone, a jego wrażliwość wzrasta wraz z postępem choroby i jest pozytywnie skorelowana z zaawansowaniem raka płuc. Z histologicznego punktu widzenia jest bardziej wrażliwy na raka płaskonabłonkowego niż gruczolakorak i SCLC. Jednocześnie CYFRA21-1 jest również niezależnym czynnikiem prognostycznym przeżycia i nawrotu raka płaskonabłonkowego płuca. Dlatego wykrycie CYFRA21-1 ma wysoką wartość kliniczną w diagnozie, monitorowaniu choroby i ocenie skuteczności u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuc. (2) podwyższony CYFlRA21-1 w surowicy można również znaleźć w raku piersi, raku pęcherza, raku dróg żółciowych, raku trzustki i innych chorobach nowotworowych, można również zaobserwować w niewielkiej liczbie rozedmy płuc, zapalenia oskrzeli, wrzodu trawiennego, chorób łagodnych wątroby. Wysokimi wynikami mogą być choroby: środki ostrożności w przypadku raka płuc, raka piersi, raka pęcherzyka żółciowego Ważnym wskaźnikiem pomocniczym jest obserwowanie dynamicznego monitorowania klinicznej operacji raka płuc i skuteczności radioterapii przed i po chemioterapii. Proces kontroli Metoda podzielona jest na trzy etapy, a mianowicie reakcję antygen-przeciwciało, rozdział B i F oraz oznaczenie radioaktywności. (1) Reakcja antygenu z przeciwciałem: Próbka (antygen nieznakowany), znakowany antygen i surowica odpornościowa są kolejno dozowane do małej probówki i pozostawione w temperaturze pokojowej (15–30 ° C) na 24 godziny, aby w pełni konkurować o wiązanie. (2) Rozdzielanie B i F: Istnieją różne techniki rozdzielania i powszechnie stosuje się metodę strącania. Metoda 1-sekundowego strącania przeciwciała: znana również jako metoda diabody, po tym, jak badany antygen specyficznie reaguje z pierwszym przeciwciałem, dodaje się odpowiednie drugie przeciwciało, tak że powstały kompleks antygen-pierwsze przeciwciało-drugie przeciwciało jest współstrącany. Znakowany antygen B jest oddzielany od wolnego antygenu F przez wirowanie. Ta metoda to precypitacja, całkowite oddzielenie, niskie niespecyficzne wiązanie. Jednak ilość drugiego przeciwciała jest duża, a koszt jest wysoki. Ponadto stężenie w surowicy oraz obecność lub brak antykoagulantów może w pewnym stopniu wpływać na wyniki. 2 Metoda strącania glikolu polietylenowego (PEG): białko znajduje się w punkcie izoelektrycznym, a warstwa hydratacyjna jest niszczona, co powoduje wytrącanie białka. Zaletą tej metody jest to, że PEG jest dogodny do przygotowania, niedrogi i szybki do oddzielenia. Wadą jest to, że istnieje wiele niespecyficznych osadów, a rozdział jest niepełny. 3 Druga metoda wytrącania przeciwciał i glikolu polietylenowego: Metoda ta ma nie tylko zaletę szybkiego wytrącania metodą PEG, ale także utrzymuje efekt specyficznego wytrącania drugiego przeciwciała, zmniejsza ilość drugiego przeciwciała i zmniejsza stężenie PEG, dzięki czemu wytrąca się niespecyficznie Zredukowany materiał. 4 Metoda adsorpcji węgla aktywnego: wolna część małych cząsteczek jest adsorbowana przez aktywność powierzchniową węgla aktywnego. Na przykład warstwę dekstranu powleka się na powierzchni węgla aktywnego, aby utworzyć siatkę o określonej średnicy porów na powierzchni, umożliwiając w ten sposób ucieczkę małych cząsteczek wolnego antygenu lub haptenu i ich adsorpcję, podczas gdy kompleks makrocząsteczkowy jest wykluczony. Po przereagowaniu antygenu i przeciwciała dodaje się węgiel aktywowany dekstranem i pozostawia na 5 do 10 minut, tak aby wolny antygen został zaadsorbowany na cząstkach węgla aktywnego, a cząsteczki wytrąciły się przez wirowanie, a supernatant zawiera znakowany antygen. (3) Oznaczanie radioaktywności: Po rozdzieleniu B i F można zmierzyć radioaktywność. Istnieją dwa rodzaje przyrządów pomiarowych: ciekły licznik scyntylacyjny (pomiar promieni beta) i kryształowy licznik scyntylacyjny (pomiar promieni gamma). Jednostką zliczania jest liczba impulsów elektrycznych wysyłanych przez detektor w jednostkach cpm (liczba impulsów / min). Krzywa standardowa jest wymagana dla każdego pomiaru, a różne stężenia standardowego antygenu są wykreślane na odciętej, a odpowiednia zmierzona radioaktywność jest wykreślana na rzędnej. Radioaktywność może być opcjonalnie B lub F, i można również zastosować obliczone wartości B / B + F, B / F lub B / B0. Próbki należy oznaczać podwójnie, pobierać średnią wartość, a odpowiadające stężenie antygenu wykrywa się na krzywej standardowej. Nie nadaje się dla tłumu Nieodpowiedni ludzie: Zasadniczo nie ma osób, które nie są odpowiednie. Działania niepożądane i ryzyko Zasadniczo brak działań niepożądanych.