Rekonstrukcja stawu skroniowo-żuchwowego z przeszczepem wyrostka kruczego

Leczenie chorób: sztywność stawu skroniowo-żuchwowego Wskazanie Rekonstrukcja kłykciowego stawu skroniowo-żuchwowego jest odpowiednia w przypadku ankylozy stawu skroniowo-żuchwowego. Przeciwwskazania 1. Staw skroniowo-żuchwowy ma krzepnięcie. 2, zewnętrzna sztywność stawu skroniowo-żuchwowego. Przygotowanie przedoperacyjne 1, rutynowe dwustronne badanie rentgenowskie w celu ustalenia lokalizacji, charakteru i zasięgu zmiany oraz w celu wykrycia braku zewnętrznych zmian przyczepności stawu, w celu wykonania przedoperacyjnego projektu. 2, należy zwrócić uwagę na sprawdzenie zewnętrznego kanału słuchowego pod kątem wydzielin, osoby z zapaleniem ucha środkowego powinny być leczone w pierwszej kolejności. 3, zaplanuj umieszczenie wkładki w chirurgii, przygotowanie materiału wkładki z wyprzedzeniem, dezynfekcji i gotowości. Regularne dopasowanie krwi. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie Nacięcie podżuchwowe ujawniło odgałęzienie wstępujące żuchwy i uszkodzenie zesztywniające. Zaczynając od 1 cm poniżej płatka ucha, tylny brzeg dolnej gałęzi wstępującej żuchwy, idąc w dół kąta żuchwy, równolegle do przodu od dolnej krawędzi dolnej szczęki 1, 5 cm i wykonał łukowate nacięcie 2 cm przed mięśniem do żucia. Skórę, podskórną i płaskostopową rozcięto, a odcinek żuchwy nerwu twarzowego wycięto pod kątem żuchwy lub nacięciem przednim, podwiązano zewnętrzną tętnicę szczękową i żyłę przednią. Następnie, wzdłuż mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i ślinianki przyusznej, wykonuje się ostre oddzielenie poza powięzi ślinianki przyusznej, tak że gruczoł przyuszny zostaje oddzielony od tkanki mostkowo-obojczykowo-żuchwowej i głębokiej tkanki, a następnie przyłącza się okostną dolnej żuchwy i mięśnia do żucia i stosuje się okostną. Striptizerka jest odrywana z powierzchni kości i odcina okostną od gałęzi wstępującej. Ponieważ dolny biegun ślinianki przyusznej został oddzielony, gdy boczna płata tkanek miękkich gałęzi wstępującej jest ciągnięta do góry, ślinianka przyuszna również unosi się w górę wraz z płatem tkanek miękkich, a opór trakcji w górę zmniejsza się, tak że można uzyskać górną część żuchwy gałęzi wstępującej i kłykcia. Lepiej ujawniono. 2, przechwycenie konfliktu Od nacięcia esowatego górna część gałęzi wstępującej jest przecinana wzdłużnie przez otwór żuchwy, a na poziomie odpowiadającym otworowi żuchwy kość kłykciowa jest cięta ukośnie, przyśrodkowa płytka kostna powinna znajdować się powyżej otworu żuchwy, a płytka boczna jest cięta. Linia kości powinna znajdować się poniżej otworu żuchwy. Zgodnie z linią projektową wywierć wiertłem elektrycznym, a następnie użyj osteotomu, aby całkowicie przeciąć kłykci, odciąć przeponę i przymocować ścięgno do końcówki kłykcia lub owinąć go wokół końcówki kłykcia. Drut jest mocowany przez zszycie, a wewnętrzna płytka kostna jest przycinana, aby pasowała do zewnętrznej strony wstępującej gałęzi. 3, mocna prosta kość wysoka Najpierw użyj wiertarki elektrycznej lub kości, aby wyciąć kość powyżej płaszczyzny otworu żuchwy, a następnie stopniowo rozwarstwiać i przecinać kość od niskiej do wysokiej pozycji, aż znajdzie się ona w pobliżu płaszczyzny pierwotnego gniazda stawu. Zwis lub ostroga wokół odcinka kości musi być wygładzona, zwłaszcza złamany koniec. Usunięcie kości przyśrodkowej. 4, wszczepiona kość kłykciowa Końcówka kłykcia jest skierowana w górę, tak dalece, jak to możliwe, w kierunku przekroju kości skroniowej, dzięki czemu żuchwa ma niezawodny punkt podparcia, a dolna część kłykcia jest umieszczona na zewnętrznej stronie wstępującej gałęzi, a otwór jest przymocowany drutem. 5, rana szwowa Opłucz, zatrzymaj krwawienie, zszyj warstwę rany i ustaw pasek przepływu. Komplikacja 1. Przeszczep kłykci jest taki sam jak w przypadku innych przeszczepów kości, co może prowadzić do niepowodzenia z powodu równoczesnej infekcji, dlatego należy zwrócić uwagę na aseptyczną operację podczas operacji, niezawodnie naprawić kłykcik, zresetować mięśnie w jak największym stopniu, wyeliminować nieprawidłową jamę, całkowicie zatrzymać krwawienie i zapobiec infekcji. 2, niedrożność dróg oddechowych Jama gardła u pacjentów ze ankylozą jest wąska, a po osteotomii, szczególnie u pacjentów z obustronną sztywnością stawu, jama gardła jest dalej zmniejszana z powodu cofnięcia się żuchwy. Jeśli kaniulę znieczulającą usuwa się po operacji, łatwo upaść z powodu opadnięcia języka. Zadławienie Ponadto pacjenci pediatryczni, z powodu urazu intubacji na ślepo lub długiego czasu operacji, są również podatni na obrzęk krtani i powodują niedrożność dróg oddechowych. Dlatego przed ekstubacją musi być całkowicie rozbudzony, jednocześnie przygotowując się do tracheostomii i aktywnie zapobiegając obrzękowi krtani, aby uniknąć niedrożności dróg oddechowych. 3, po operacji Po wyprostowaniu stawu skośnego żuchwy i osteotomii punkt podparcia skraca się, punkt podparcia przesuwa się do przodu, a żuchwę obraca się do tyłu. U pacjentów dwustronnych rozwija się otwarta szczęka. Jednostronne wykazują głównie odchylenie żuchwy od chorej strony. Można to poprawić poprzez trakcję między szczękami, a odchylenie żuchwy można skorygować za pomocą skośnego prowadnika. 4, pooperacyjne zakażenie rany Jeśli wystąpi operacja sztywności stawów, może to prowadzić do nawrotu pooperacyjnego, dlatego przed operacją należy przygotować skórę, a podczas operacji należy ściśle przestrzegać zasad aseptyki, aby aktywnie zapobiegać zakażeniu rany. Po operacji rana powinna być uważnie obserwowana, a miejscowy obrzęk zauważony. Objawy zakażenia należy leczyć na czas. Na przykład całe ciało należy przełączyć na antybiotyki o szerokim spektrum działania, miejscowy drenaż, gromadzenie krwi i wysięk. Jeśli rana była ropna, należy ją opróżnić na czas. Jeśli zostanie wprowadzony materiał obcy, należy go wyjąć. 5, nawrót sztywności połączenia Według doniesień w literaturze wskaźnik nawrotów wynosi od 10% do 25%. Nawrót występuje najczęściej po 1–2 latach od zabiegu, a prawdopodobieństwo nawrotu zmniejsza się wraz z upływem czasu. Przyczyna nawrotu nie jest w pełni poznana, ale jest ściśle związana z wiekiem pacjenta, metodami chirurgicznymi i technikami.