Rekonstrukcja przywodzenia kciuka Boyesa

Rekonstrukcja funkcji kciuka Boyesa dla zaawansowanej rekonstrukcji funkcji kończyny górnej urazu splotu ramiennego. Późna operacyjna operacja rekonstrukcji kończyny górnej urazu splotu ramiennego obejmuje funkcjonalną rekonstrukcję stawów barkowych, łokciowych i nadgarstkowych. W porównaniu z urazem urazu splotu ramiennego u dorosłych, uraz splotu ramiennego jest stosunkowo lekki, głównie uraz częściowy, ciągłość nerwów utrzymuje się w ranie, zdolność regeneracji nerwów jest silna, a większość funkcji powraca do zdrowia. Ponieważ stopień uszkodzenia splotu ramiennego jest różny, chociaż regeneracja nerwów jest lepsza, ale nie jest zsynchronizowana, co powoduje nierównowagę odzysku siły mięśni barku, dysfunkcję stawu barkowego, objawiającą się głównie jako deformacja skurczu wewnętrznej rotacji i uprowadzenie stawu barkowego, Ograniczona funkcja rotacji zewnętrznej; utrata funkcji zgięcia łokcia i funkcji nadgarstka. Metody chirurgiczne: od 1 do 2 lat wybieramy uwolnienie przykurczu, od 2 do 5 lat wybieramy operację przeniesienia ścięgna, szczególnie powyżej 5 lat ze zmianami kości barku, wybieramy operację kości. Osteotomię lub artrodezę należy wykonać u pacjentów ze zwichniętymi stawami, bólem i niestabilnością. Prawidłowy projekt chirurgiczny, postępowanie pooperacyjne i rehabilitacja są ważnymi czynnikami zapewniającymi wyniki chirurgiczne. Mocne cięcie mięśni: Tradycyjne przeszczepianie mięśni polega na odcinaniu mięśni pod bezpośrednim widzeniem. Blizna w okolicy dawcy jest długa i nie do przyjęcia z kosmetycznego punktu widzenia, a zadowolenie pacjenta z efektu klinicznego jest zmniejszone. Aby rozwiązać ten problem, w ostatnich latach stopniowo rozwijano zastosowanie endoskopowej ekstrakcji mięśnia dawcy i osiągnięto dobre wyniki. Doi i wsp. Poinformowali o udanym zastosowaniu endoskopowej rekonstrukcji mięśni szkaplerzowych w celu odtworzenia czynności kończyny. Zaletą jest to, że blizna chirurgiczna jest niewielka, szczególnie odpowiednia dla dzieci i kobiet, ale intuicyjne cięcie mięśni zajmuje dużo czasu niż konwencjonalna chirurgia. Lin zastosował endoskopię, aby wyciąć 22 przypadki latissimus dorsi i 16 przypadków gracilis. Dwadzieścia sześć przypadków latissimus dorsi i 22 przypadków gracilis wycięto tradycyjnymi metodami. Porównano występowanie krwotoku śródoperacyjnego i krwiaka pooperacyjnego między obiema grupami. W okolicy nie stwierdzono statystycznie istotnego wskaźnika infekcji ran. Minimalnie inwazyjna technika endoskopii może przeciąć mięsień gracilis w ciągu 40 minut Jest to bezpieczna i stosunkowo prosta technika, która zmniejsza ból pacjenta i poprawia zadowolenie wczesnych aktywnych kończyn. Wybieralne zastosowanie dynamicznych mięśni: wraz z rozwojem technik mikrochirurgicznych i głębszym zrozumieniem naczyń krwionośnych i neuroanatomii można wybierać coraz więcej ruchliwych mięśni, w tym latissimus dorsi, gracilis, pectoralis major , zginacz łokciowy nadgarstka, odbytnicy, mięsień zginacza palca i mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy. Porównanie przeszczepionych mięśni (pozycji): Różne mięśnie w przeszczepie (bicie) mogą dawać różne efekty. Dlatego konieczne jest uchwycenie charakterystyki i zakresu zastosowania każdego mięśnia przed zabiegiem chirurgicznym, aby osiągnąć dobry odzysk funkcjonalny. Berger uważa, że ​​zgięcie grzbietowe latissimus zapewnia najsilniejszą siłę w funkcji łokcia zgięcia, a następnie przesunięcie triceps. Egger obsługuje również ten widok. Strafan stwierdził, że przemieszczenie grzbietu łokciowego może całkowicie przywrócić funkcję zgięcia łokcia, a efekt przesunięcia tricepsa jest również lepszy. Czynniki wpływające na odzysk funkcjonalny: 1 Wpływ unerwienia: Podstawowym warunkiem przywrócenia funkcji mięśni w przeszczepach jest przywrócenie unerwienia mięśni, dlatego dobór odpowiedniego unerwienia (g) mięśni jest niezbędny do przywrócenia funkcji przedramienia. Chuang wybrał nerw mięśniowo-skórny, nerw międzyżebrowy i nerw dodatkowy, aby zrekonstruować funkcję swobodnego mięśnia zgięcia łokcia Zgodnie z systemem oceny Komitetu Badań Medycznych poziom siły mięśni 4 był udany, a wynik był najlepszy w grupie unerwienia mięśniowo-skórnego, a następnie W grupie unerwienia nerwu międzyżebrowego najgorsza była grupa unerwienia paragokątnego. Ponadto wiąże się to również z techniką zespolenia i rodzajem nerwu w okolicy. Prosty nerw motoryczny jest lepszy niż nerw mieszany. 2 Wpływ dynamiki mięśni na regenerację funkcjonalną: siłę skurczową przeszczepionego mięśnia można zmaksymalizować tylko pod odpowiednim napięciem. Z fizjologicznego punktu widzenia fizjologiczna długość spoczynkowa mięśnia jest optymalną długością zdolną do wygenerowania maksymalnej siły skurczowej, dlatego konieczne jest oszacowanie fizjologicznej długości spoczynkowej mięśnia dawcy i wymaganej długości obszaru przyjmującego. Chuang uważa, że ​​podczas rekonstrukcji funkcji zgięcia łokcia bliższy koniec przeszczepionego (pozycji) mięśnia jest ustalony w kłykciu, a funkcja pooperacyjna jest zadowalająca; jeśli bliższy koniec przeszczepionego mięśnia jest ustalony w obojczyku, efekt nie jest dobry. Ponadto regeneracja funkcjonalna jest również związana z tym, czy siła mięśni i amplituda ćwiczeń mogą zaspokoić potrzeby dzielnicy. Siła mięśni jest określona przez pole przekroju włókien mięśniowych, wielkość ruchu, długość włókien mięśniowych lub wiązek mięśniowych. Włókna mięśnia gracilis są bardzo długie, mają średnią powierzchnię przekroju i mają dużą amplitudę skurczu, ale siła mięśni jest ograniczona. Dlatego, zgodnie z potrzebami biorcy i dynamicznymi cechami przeszczepionego mięśnia, nie wybiera się odpowiedniego przeszczepu mięśni, co jest bardzo ważne dla regeneracji funkcjonalnej. 3 Wpływ skoordynowanych działań stawów kończyn górnych na funkcję kończyn górnych: w ogólnej funkcji kończyn górnych ramiona, łokcie, przedramiona, nadgarstki i dłonie są zjednoczone. Kiedy staw barkowy jest niestabilny i nie można go uprowadzić, nie można w pełni wywierać funkcji stawu łokciowego, a łokieć można zgiąć, ale przedramię nie może się obracać. Gdy ustalona pozycja pronacji jest na miejscu, funkcje nadgarstka i ręki nie mogą być w pełni wywierane. Dlatego, aby zmaksymalizować odzyskanie zrekonstruowanej funkcji kończyny górnej, konieczne jest kompleksowe rozważenie rekonstrukcji funkcjonalnej barku, łokcia i przedramienia. Krótko mówiąc, przywrócenie przeszczepionego (pozycji) dopływu krwi do mięśni jest podstawą regeneracji funkcjonalnej, podczas gdy zasada unerwienia i równowagi napięcia jest kluczem do regeneracji funkcjonalnej. Aby uzyskać satysfakcjonującą funkcję, trzy są niezbędne. Leczenie chorób: noworodkowy splot ramienny, porażenie, uszkodzenie splotu ramiennego Wskazanie Rekonstrukcja funkcji cofania kciuka Boyesa opiera się na mięśniu przeponowym, a swobodne przedłużenie ścięgna dłoniowego służy do odtworzenia funkcji przywodzenia kciuka. W przypadku funkcji kciuka do dłoni i porwania oraz całkowicie sparaliżowanego mięśnia przywodziciela kciuka operację tę należy wykonać w celu dalszej poprawy funkcji ręki. Przygotowanie przedoperacyjne Znieczulenie blokowe splotu ramiennego. W pozycji leżącej kończyna górna zostaje uprowadzona na stole chirurgicznym obok łóżka operacyjnego i stosowana jest opaska uciskowa z balonem. Zabieg chirurgiczny 1. Pierwsze nacięcie rozpoczyna się od procesu styloidalnego kości ramiennej i rozciąga się od 7 do 10 cm w bliższym kierunku wzdłużnym. Odetnij skórę i tkankę podskórną, uwolnij płaty po obu stronach i znajdź punkt zatrzymania ścięgna w procesie styloidalnym kości ramiennej i odetnij. Ponadto linia trakcyjna jest zszywana na końcu ścięgna przeponowego, a ścięgno i brzuch mięśnia są uwalniane z dystalnego końca do bliższego końca, aż nerwy i naczynia krwionośne wejdą do mięśnia. 2. Wykonaj nacięcie w kształcie łuku poprzecznego w pierwszej i drugiej przestrzeni śródręcza po grzbietowej stronie dłoni o długości około 2,5 cm. Ponadto skórę wycięto 3 cm wzdłużnie w trzeciej i czwartej przestrzeni śródręcza i wykonano trzecie nacięcie. 3. Wytnij skórę i tkankę podskórną wzdłuż linii nacięcia pierwszej przestrzeni śródręcza, aby odsłonić guzki przywodziciela i ścięgna przywodziciela łokciowej części paliczki proksymalnej kciuka. W przedramieniu lub łydce ścięgno dłoniowe lub ścięgnowe ścina się zgodnie z rutyną jako materiał do swobodnego przeszczepu ścięgien. Najpierw zszyj jeden koniec ścięgna dłoniowego do guzków mięśni przywodziciela i ścięgna przywodziciela, a następnie użyj prowadnika ścięgien, aby przenieść drugi koniec ścięgna dłoniowego na dłoń przywodziciela przywodziciela i wyślij go do tylnej części dłoni. 4 w nacięciu przestrzeni śródręcza. 4. Od trzeciego nacięcia (trzecie, czwarte śródręczne) do bocznego dolnego ramienia niższego ramienia, na głębokiej stronie przedłużenia ścięgna całkowitego, wykonaj tunel podstępny, bliższy koniec ścięgna dłoniowego do nacięcia skroniowego przedramienia i Szycie dystalnym końcem przepony. Przed zszyciem nadgarstek należy wyprostować o 45 °, a kciuk należy przyłożyć, aby utrzymać prawidłowe napięcie ścięgna po zszyciu. 5. Rozluźnij opaskę uciskową, całkowicie zatrzymaj krwawienie i zszyj każdą nacięcie skóry warstwa po warstwie.